دررفتن شانه

منظور از جابجایی یا همان دررفتگی شانه خارج شدن سر استخوان بازو از حفره، مفصلی شانه می باشد که نسبت به افراد عادی در ورزشکاران بشدت شایع است. مفصل شانه شایعترین مفصل بدن است که دچار در رفتگی و جابجایی میگردد. 96% موارد جابجایی در اثر ضربه ایجاد می شوند.جابجایی شانه می تواند به سمت جلو، بالایا پائین یا عقب باشد که در 85% موارد سر استخوان بازو به سمت جلو جابه جا می گردد.جابه جایی شانه 50-45% از موارد جابه جایی مفاصل بدن را تشکیل می دهد.آناتومی کاربردی

مفصل شانه از قرارگیری سربزرگ استخوان بازو داخل حفره گلنوئید استخوان کتف بوجود می آید این مفصل توسط کپسول مفصلی پوشیده می شود. حفره مفصلی شانه توسط دو لایه عضلات سطحی و عمقی پوشیده می شود لایه عمقی را عضلات گرداننده شانه ( Rotator cuff ) می سازند که 4 عضله کوچک می باشند که سبب چرخش به داخل و خارج مفصل شانه می شوند و مفصل را از اطراف حمایت هم می کنند. تاندونهای این عضلات با کپسول مفصل شانه در هم می آمیزند. لایه سطحی را عضله دلتوئید تشکیل می دهد

بیومکانیک ورزشی

هر نیروی وارده در ورزش به مفصل شانه امکان دارد منجر به  در رفتگی شانه شود.میزان ریسک بروز این مسأله در صورت وجود سابقه قبلی در رفتگی یا شلی مفصلی افزایش می یابد. در بهم خوردن شدید در ورزش ریسک این مسأله زیاد است. بطور کلی هر نوع ورزشی که در آن در سرعت بالا ناگهان سرعت کم شده و نیرو به بازو منتقل شود احتمال دررفتگی زیاد است مثل دوچرخه سواری، شیرجه.

شرح حال

بطور معمول با شرح حال می توان نوع دررفتگی را براحتی مشخص نمود.
تعیین نوع دررفتگی با پرسیدن وضعیت دست هنگام ضربه براحتی شناسایی می گردد. معمولاً دررفتگی به جلو هنگامی رخ میدهد که دست و آرنج باز و بازو به خارج چرخیده و دور از بدن است مثل هنگامی که با دست روی زمین می افتیم. دررفتگی به سمت عقب با اعمال نیرو از روبرو در حالیکه دست در کنار بدن و به سمت داخل چرخیده است رخ می دهد.
چنانچه فرد بعد از تشنج یا شوک الکتریکی آمده است حتماً‌ باید به دررفتگی خلفی مشکوک شد.
دررفتگی به سمت پائین نادر است.سابقه دررفتگی قبلی پرسیده شود که داشته یا خیر.

معاینه

چنانچه دررفتگی وجود داشته باشد فرد درد شدیدی دارد و ممکن است نتوان مفصل را حرکت داد. در دررفتگی قدامی می توان سر بازو را لمس نمود و دامنه حرکات کاهش دارد. بخصوص در حرکت به خارج ( abduction ) و چرخش به داخل ( internal rotation ) . فرد معمولاً بازو را در حالت کمی دور از بدن و چرخش به خارج نگه می دارد.
دررفتگی به عقب تشخیص مشکلتری از قدامی دارد. بازو معمولاً‌ در وضعیت چرخش به داخل و در کنار بدن می باشد. دامنه حرکات کاهش یافته است بخصوص در حرکت چرخش به خارج و به سمت جلو.معاینه کامل عصبی عضلانی بایدصورت گیرد.

تصویربرداریرادیوگرافی:
نمای Anteroposterior : به بیمار می گوئیم ْ45-30 خم شود بطوریکه استخوان کتف وی موازی کاست رادیوگرافی قرار گیرد. این سبب می گردد که یک عکس AP در صفحه استخوان کتف گرفته شود در حالت نرمال یک فضای خالی بین سر بازو و حفره گلنوئید قرار دارد که در حالت در رفتگی این فضا وجود ندارد.
چنانچه عکس AP در صفحه بدن گرفته شود امکان دارد دررفتگی های خلفی را نشان ندهد.
نمای طرفی ( lateral )  :نمای AP نشان می دهد دررفتگی داریم یا خیر. اما نمای طرفی جهت آن را که به جلویا عقب می باشد را نشان می دهد.
ام ار آی: در افراد مسن یا میانسال که احتمال پارگی رباطهای عضلات چرخاننده شانه بدنبال جابجایی شانه زیاد است چنانچه دامنه حرکات بهبود نیابد یا درد رفع نگردد MRI برای تشخیص آسیب این رباطها لازم است. چانچه گادولینیوم MRI انجام شود بهتر است.درمان فاز حاد:بعد از جا انداختن باید دست به مدت 3-1 هفته توسط بانداژ بی حرکت باشد.
در این مدت فرد باید تمرین های دامنه حرکتی را برای مفاصل آرنج – مچ دست و دست انجام دهد.درمان جراحی معمولاً‌ برای ورزشکارانی که نیاز زیاد به استفاده از اندام فوقانی در ورزش خاص خود دارند توصیه می گردد و در افراد معمولی نیازی نیست.
فاز بهبودی:
بعد از دوره بی حرکت سازی حرکات غیر فعال شانه شروع می گردد ( حرکات توسط فرد دیگر )
در افراد پیر بعد از 1 هفته بی حرکتی باید حرکات غیر فعال شروع شوند زیرا احتمال بروز شانه یخ زده یا همان خشکی شانه در افراد مسن بیشتر است. هدف از این حرکات دستیابی به چرخش به خارج 30 درجه و جلو آوردن دست به میزان 90 درجه در سه هفته اول و دستیابی به 40 درجه چرخش به خارج و بالا آوردن دست تا 240 درجه در سه هفتم دوم است.
درمان جراحی در مورد ورزشکارانی که در این فاز ناپایداری علامتدار مفصلی را نشان می دهند انجام می گیرد.
فاز نگهدارنده:
در این فاز تقویت عضلات گرداننده شانه با اعمال وزن و حرکات فیزیوتراپیک صورت می گیرد. شنا کردن یک ورزش عالی برای این منظور می باشد.

بازگشت به تمرینات 

• نباید تا زمان رفع کامل علائم و محدودیتهای حرکتی مفصل شانه بعد از در رفتگی به رقابت بازگشت که این امر معمولاً دو الی سه ماه زمان نیاز دارد.

فیزیوتراپییکی از مهم ترین درمانها فیزیوتراپی می باشد که حتما باید با مراجعه به مراکز تخصصی و زیر نظر متخصص فیزیوتراپیست درمان را پیش برد

عوارض
• آسیب عروقی _ عصبی در ناحیه بازو و بدنبال دررفتگی
• آسیب عضلانی همراه عضلات ناحیه بازو
• عوارض ناشی از شکستگی در همراهی شکستگی و در رفتگی شانه

•استعداد به در رفتگی های مکرر : به خصوص در افراد زیر 18 سال چنانچه یک بار در رفتگی قدامی رخ دهد بسیار مستعد به بروز مجدد آن هستند و چنانچه این امر سه الی چهار بار تکرار گردد به جراحی برای پایدار کردن مفصل شانه که توسط جراح شانه انجام میشود، نیاز داریم.

پییش آگهی 

سن بروز این آسیب مهمترین فاکتور بیان کننده بروز مجدد است. افراد جوان بیشتر مستعد بروز مجدد می باشند. اگر در دوران نوجوانی رخ دهد احتمال بروز مجدد تا 90% می رسد در افراد بالای 40 سال ریسک بروز مجدد 15-10% می باشد.اغلب بروزهای مجدد در عرض 2 سال اول بعد از آسیب اولیه رخ می دهد.

                                            

                                 

آسیب های زانو

درد زانو یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به پزشکان و شایعترین علت مراجعه مردم به متخصصین ارتوپدی است. زانو مفصل پیچیده ای است و در واقع خود از چند مفصل تشکیل شده است و به علت همین پیچیدگی بدنبال ضربه میتواند به شکل های گوناگون آسیب ببیند. بسیاری از آسیب های زانو را میتوان با روشهای غیر جراحی درمان کرد ولی تعدادی از آنها برای بهبودی نیاز به عمل جراحی دارند.

 

آناتومی زانو

 زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران، قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند.

 

این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند. به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از:

•  لیگامان متقاطع قدامی یا ACL 

•  لیگامان متقاطع خلفی یا PCL 

•  لیگامان کلترال داخلی یا MCL

•  لیگامان کلترال خارجی یا LCL

ساختمان دیگر زانو منیسک است. هر زانو دو منیسک داخلی و خارجی دارد که جنس آن شبیه غضروف بوده و مانند بالشتکی در بین استخوانهای ران و ساق قرار میگیرد. وظیفه منیسک ها تسهیل حرکت ران روی ساق است و شوکی را که در هنگام پریدن و راه رفتن به زانو وارد میشود جذب کرده و در واقع با قرار گرفتن بین ران و ساق مانع از این میشود تا این استخوان ها در محل مفصل مستقیما به یکدیگر ضربه وارد کنند.

 

 

آسیب های شایع زانو

 آسیب های زانو از آسیب های شایع در ورزشکاران است. به همین علت متخصصین طب ورزشی باید دانش و مهارت فراوانی در درمان آسیب های زانو داشته باشند. ساختمان های بطور شایعی در حین حرکات ورزشی میتوانند دچار آسیب شوند.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) قدامی یا  ACL

( Anterior Cruciate Ligament)

حرکاتی مانند تغییر ناگهانی جهت راه رفتن، توقف ناگهانی موقع دویدن یا برخورد نامناسب اندام تحتانی  به زمین موقع جهیدن میتواند موجب آسیب این لیگامان شود. این آسیب میتوان بصورت کشیدگی یا پارگی های خفیف در تاندون بوده و یا میتواند بصورت پارگی کامل لیگامان باشد. در ورزش های اسکی و بسکتبال و فوتبال این آسیب ها زیاد دیده میشوند. برای مطالعه بیشتر به مقاله "رباط متقاطع جلویی ( رباط صلیبی قدامی) ACL در مفصل زانو چگونه آسیب دیده و علائم پارگی آن چیست" مراجعه کنید.

 

لیگامان کلترال داخلی یا MCL 

( Medial Collateral Ligament)

آسیب به این لیگامان معمولا به علت ضربه ایکه از طرف خارج به زانو وارد میشود بوجود آمده و معمولا در ورزش های ضربه ای مثل فوتبال دیده میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "آسیب لیگامان یا رباط های کلترال (جانبی) زانو" مراجعه کنید.

 

لیگامان متقاطع ( صلیبی) خلفی یا PCL

( Posterior Cruciate Ligament)

معمولا به علت ضربه ایکه به جلو زانو وارد میشود بوجود میاید. علت دیگر آن پیچ خوردن زانو حین ورزش است. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی رباط متقاطع خلفی ( رباط صلیبی خلفی) PCL در مفصل زانو" مراجعه کنید.

 

 پارگی منیسک

معمولا به علت چرخش ناگهانی ران روی ساق یا ایستادن ناگهانی هنگام دویدن یا تکل خوردن در حین فوتبال ایجاد میشود. برای مطالعه بیشتر به مقاله "پارگی منیسک در مفصل زانو چگونه ایجاد میشود" مراجعه کنید.

باید به خاطر داشت که در بسیاری از آسیب های زانو ممکن است بیش از یک بافت آسیب ببینند مثلا ممکن است آسیب رباط جانبی داخلی همراه با آسیب رباط صلیبی قدامی و یا حتی همراه با پارگی منیسک باشد.

 

درمان آسیب های زانو

 در آسیب های خفیف معمولا درمان با استفاده از استراحت، سرما، کمپرس و بالا نگه داشتن زانو است. منظور از استراحت به زمین نگذاشتن پا و استفاده از کراچ (عصای زیر بغل) است. سرمای موضعی با استفاده از یخ میتواند تورم را کنترل کند. و بستن باند کشی در اطراف زانو برای کمپرس کردن محل آسیب میتواند مفید باشد.

مهمترین اصل این است که درمان هرچه زودتر شروع شود موثرتر است. در موارد زیر باید زود به پزشک مراجعه کرد:

•  اگر در موقع ضربه یک صدا یا احساس تق در زانو کردیم یا احساس کردیم زانوی ما ناگهان از زیر ران دررفته و جابجا شده است

•  اگر درد شدید در زانو احساس میکنیم

•  اگر لنگش داریم

•  اگر نمیتوانیم زانوی خود را حرکت بدهیم

•  اگر زانوی ما متورم شده است

منبع :ایران ارتوپد

                                            

                                 

آیا کفی های پرهزینه ارزش استفاده را دارند

یکی از راه های کنترل درد های پاشنه پا استفاده از کفی های مخصوص در داخل کفش است. چند سالی است که انواع خاصی از این کفی های با تبلیغاتی که ذکر میکند کفی با دستگاه های کامپیوتری و به اندازه کف پای فرد است درست میشود و با هزینه زیاد در دسترس عموم قرار میگیرد. اینک یک مطالعه جدید میگوید هزینه کردن برای این کفی ها احتمالا به هدر دادن پول است.

این مطالعه میگوید استفاده از این کفی ها برای کنترل درد فاسئیت پلانتار تفاوت چندانی با کفی های معمولی و یا درمان های ساده دیگر ندارد. فاسئیت پلانتار علت عمده درد پاشنه است و به علت التهاب باند های فیبری ایجاد میشود که از پاشنه پا به سمت پنجه کشیده شده اند. این بیماری در کسانی که زیاد راه میروند یا زیاد میدوند و یا کسانی که از کفش های نامناسب استفاده میکنند بیشتر دیده میشود.

درد پاشنه ناشی از فاسئیت پلانتار معمولا در عرض شش ماه و با درمان های ساده ای مانند نرمش های کششی خوب میشوند. یکی دیگر از درمان هایی که پزشکان در مورد این بیماری بکار میبرند استفاده از کفی هایی است که در داخل کفش قرار گرفته و موجب میشوند فشار وزن بصورت متعادل در تمام کف پا پخش شود.

محققین هلندی در مطالعه انجام شده به این نتیجه رسیده اند که استفاده از کفی های گرانقیمت جدید هیچ مزیتی به درمان های طبی رایج ندارد و همچنان بهترین درمان این بیماری انجام نرمش های کششی مخصوص و استفاده از اسپلینت های شبانه است. نتایج این مطالعه در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شده است.

منبع :ایران ارتوپد

                                            

                                 

کمردردها در اغلب اوقات اشتباه درمان می شوند

محققان میگویند با اینکه کمردرد بیش از نیم میلیارد نفر از جمعیت دنیا را گرفتار کرده است و مهمترین علت ناتوانی در همه دنیا است در غالب موارد بصورت نامناسبی درمان میشود. به بسیاری از مبتلایان به کمردرد به غلط توصیه میشود به سر کار نروند و در خانه استراحت کنند یا بسیاری از آنها تحت تصویربرداری های غیر ضروری مانند ام آر آی قرار میگیرند یا حتی تحت عمل جراحی قرار میگیرند در حالی که نیازی به آن نداشته اند. به خیلی از این بیماران هم مسکن های مخدری داده میشود که تاثیر نامطلوبی بر آنها دارد.

گرچه غالب کمردردها مدت کوتاهی فرد را گرفتار میکنند ولی در 30 درصد موارد کمردرد در یک سال بعد مجددا تکرار میشود و شیوع کمردردهای مزمن در همه دنیا در 25 سال قبل حدود 50 درصد افزایش پیدا کرده است و این زنگ خطر بزرگی است.

محققان میگویند عمده کمردردها به درمان های ساده فیزیکی پاسخ مناسب میدهند و نیازی به دور کردن افراد از محیط کار نیست. طبق برآوردهای قبلی مشخص شده که در سال 2009 برای کنترل 60 درصد کمردرد ها در ایالات متحده از مسکن های حاوی مخدر استفاده شده است و متاسفانه تنها به نیمی از افرادی که در این کشور کمردرد مزمن دارند توصیه میشود ورزش کنند و این رویکردی کاملا اشتباه و مخالف مطالعات و تحقیاتی است که تاکنون انجام شده است.

محققان با بررسی روش هایی که در حال حاضر در همه دنیا برای درمان کمردرد مورد استفاده قرار میگیرد به این نتیجه رسیده اند که این روش ها در غالب موارد غلط و بیهوده بوده و توصیه میکنند هم مردم و هم کادر درمانی باید خیلی بهتر از چیزی که الان هست در مورد علل کمردرد و روش های موثر درمان آن آموزش ببینند.

نتایج مطالعه ذکر شده در شماره ماه مارس 2018 مجله The Lancet منتشر شده است


منبع:ایران ارتوپد


                                                                   

                                 

تاثیر ویتامین دی بر روماتیسم

یک مطالعه جدید با بررسی سلول های سیستم ایمنی بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی نشان داده است که بعد از گذشت مدتی از شروع بیماری، بعضی از آنها حساسیت خود به ویتامین دی را از دست میدهند.

روماتیسم مفصلی نوعی بیماری خود ایمنی است که به علت حمله اشتباه سیستم دفاع ایمنی بدن به سلول های خودی بوجود میاید و نتیجه آن تورم و درد مفاصل است. حدود یک درصد جمعیت زمین به این بیماری ناتوان کننده مبتلا هستند.

مطالعات قبلی نشان داده که ویتامین دی تاثیرات ضد التهابی داشته و میتواند فعالیت دسته ای از گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت های تی که در روماتیسم مفصلی دخیل هستند را کاهش دهد. حالا مطالعه جدید با بررسی فعالیت لنفوسیت های تی نه در خون بلکه در مایع مفصلی بیماران مبتلا به روماتیسم نشان داده که ویتامین دی تاثیرزیادی بر فعالیت این سلول ها ندارد.

این مطالعه به توسط محققین دانشگاه بیرمنگام انجام شده و نتایج آن در مجله Journal of Autoimmunity منتشر شده است.

منبع: ایران ارتوپد



                                                  

                                 

دیابت (مرض قند)

دیابت (مرض قند) ؛ قندخون

🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🔷عوامل ایجاد یا تشدید کننده:

🔻کمبود املاح و ویتامینها
🔻 ترشح کم انسولین
🔻 چاقی و پرخوری
🔻 شیرینی جات
🔻 نداشتن تحرک بدنی
🔻 عسل تقلبی
🔻 ناراحتی روحی
🔻 برخی بیماریهای عفونی
🔻 وراثت
🔻 داروهای مدر
🔻 دخانیات
🔻 افسردگی استرس وتنشهای عصبی
🔻 نشاسته، برنج ، سیب زمینی
🔻 گرمی و سردی بیش از اندازه
🔻 نمک زیاد
🔻 نوشابه گازدار
🔻 قند و شکرسفید
🔻 غذاهای دودی ؛ کنسروی و فریزری
🔻 سوسیس و کالباس
🔻 شیرین بیان
🔻 لوبیا ؛ عدس ؛ مغز ؛ چربی
🔻 مشروبات الکلی
🔻 ژله
🔻 داروهای کورتون دار
🔻 طالبی، لیموترش زیاد، هلو، خربزه، انجیر، شاه بلوط، خرما،
🔻 گوشتهای چرب
🔻 مصرف زیاد شیرگاو در کودکی
🔻 عامل زخم معده (هلیکوباکترپیلوری)
🔻 مسکنها
🔻 نان خمیر

❤️ درمان دیابت:👇

🔹 پرهیز از موارد بوجود اورنده یا تشدید کننده
🔹 ورزش
🔹 مصرف املاح و ویتامینهای B و C
🔹 پرهیز از کارهای سخت
🔹 استفاده از کاهنده های قند
مثل:
◆ دارچین ؛ دارچین ؛ دارچین
که جذب انسولین را 20 برابر افزایش میدهد
◆ خیار ؛ مخصوصا ته ان که تلخ است و تخم خیار
◆ تمشک ؛ گرمک ؛ توت خشک ؛ اب نارنج ؛ مغز گردو ؛ نارنگی ترش ؛ کدوی خام و یا اب پز شده ؛ سیب ترش مزه ؛ البالو ؛ نارگیل ؛ توت سیاه ؛ گیلاس ؛ پرتقال ترش ؛ انارترش ؛ سیر ؛ پیاز ؛ موسیر ؛ سیب زمینی ترشی ؛ اسفناج ؛ تربچه ؛ فلفل سبز ؛ کنگر ؛ کرفس ؛ شاهی ؛ جعفری ؛ اب شلغم خام ؛ کلم ؛ ترب ؛ شنبلیله و تخم ان ؛ سبزیجات خام ؛ جوشانده و جوانه جو ؛ ارزن ؛ نخود ؛ روغن زیتون ؛ ابغوره ؛ تمرهندی ؛ اش ماست ؛ گزنه ؛ نان برشه قهوه ایی شده ؛ ماست ؛ ترشیجات ؛ آلو ؛ چارتخمه ؛ ماء الشعیر ؛ سماق ؛ هندوانه ابوجهل بقدر یک عدس پودر شده.
 
🔹 دمکردنیها :
◆ شکر شفا
◆ مریم گلی
◆ برگ گردو
◆ برگ زغال اخته
◆ سنبل الطیب با کاکل ذرت
◆ برگ زیتون
◆ برگ اکالیپتوس
◆ برگ توت یا شاه توت

🔹 تا40 روز ناشتا 30 گرم ابغوره
🔹 پره های وسط گردو
🔹 پودر تخم شنبلیله یک قاشق چای خوری صبح وعصر
🔹 مخلوط اسفرزه و اب
 هندوانه غیر شیرین 'تقریبا کال'
🔹 رژیم کنترل فشارخون و چربی خون
🔹 سالاد از سبزی ومیوه های گفته شده
🔹 و یک سری داروهای گیاهی دیگر...

🔸 در پایان:
دیابت؛
🔺 قابل پیشگیری است
🔺 قابل کنترل است
🔺 یه اراده خود کنترلی میخاد
🔺 دستورات پزشک رعایت شود
🔺 مرتب قلب و عروق وچشمها و کبد و...چک شود
🔺 ورزش فراموش نشود
🔺رعایت بهداشت
🔺 توجه به زخم نشدن پا یا مراقبت از زخم پا
🔺 شرکت در کلاسهای اموزشی
🔺 افکار مثبت
🔺 روحیه ایی شاد
🔺 توجه به معنویات

ورزش های دوران بارداری 2

                                                               

                                 

روش صحیح خوابیدن در بارداری

خار پاشنه و شاک ویو

به طور کلی خار پاشنه، زایده ای استخوانی است که در استخوان پاشنه پدید می آید. مچ پای انسان مرکب از هفت استخوان می باشد که بزرگ ترین آن استخوان پاشنه بوده و تا حدودی بیشترین وزن بدن را نیز تحمل می کند و در بخش ابتدای کف پا، پیش از قوس آن قرار دارد. ساختارش نسبتا به شکل مکعب مستطیل است و در اطراف آن بست ها (رباط ها) و عضله های زیادی واقع شده اند. چنانچه در این استخوان، یک زایده خرد پدیدار گردد، دردناک شده و نهایتا راه رفتن را مختل می سازد. علت خار پاشنه پا، وارد آمدن فشار یا آسیب به بافت پاشنه پاست که به التهاب و استخوانی شدن بست های کف پا منجر می گردد و عوامل تشدیدکننده آن عبارتند از:

الف) دویدن (راه رفتن زیاد از دویدن کمتر ضرر دارد).

ب) ایستادن به مدت طولانی.

ج) چاقی.

خانه و خانه داری / بهداشت و تندرستی

عموما خار پاشنه پا، خود را با درد می نمایاند. فرد ابراز می دارد چیزی همچون سوزن درون پاشنه پاست که بر اثر فشار مثل راه رفتن، درد ایجاد می کند.

خوب همان گونه که گفته شد، عضله های فراوانی پیرامون استخوانی است که بر اثر فشار به زایده تیز استخوانی برخورد می کند و درد به وجود می آید. گهگاه با وسیع شدن زایده، درد خود به خود نیز ایجاد می گردد که در حال استراحت هم باقی هست. در برخی حالات که هنوز بیماری پیشرفت چندانی ندارد هم می تواند بدون علامت باشد.

در پی ایجاد خارپاشنه پا ، بر اثر درد به هنگام راه رفتن، فرد سعی می کند فشار زیادی به پای مبتلا وارد نسازد، در نتیجه لنگان لنگان راه می رود و این لنگش به مرور زمان، در صورت عدم درمان خار پاشنه، موجب پیدایش ناراحتی هایی در قسمت تحتانی کمر و زانو می شود. بنابراین خارپاشنه را باید حتما مداوا کرد.

به منظور پیشگیری از تشدید عوارض خار پاشنه و درمان آن باید از پرداختن به فعالیت هایی که سبب وارد آمدن فشار پیاپی به پا می گردد خودداری کرده و از کفش های طبی با کفی مخصوص خارپاشنه پا استفاده کنید. باید در نظر داشت که چنانچه این عارضه، معالجه نشود، به خاطر لنگیدن مدام موجب مشکلاتی در بخش تحتانی کمر یا زانو می گردد.

راهکارهای درمانی

ـ یک کفی ویژه خارپاشنه پا در کفش تان بگذارید تا از فشار پا روی پاشنه کاسته شود.

 

ـ چنانچه از صافی کف پا رنج می برید و کف پا قوس طبیعی خودش را ندارد، از کفی های خاص به منظور حفظ قوس کف پا بهره برید.

ـ دستگاه الکتروترابی در فیزیوتراپی برای کاستن از درد و ورم بسی اثربخش است. اگر درمان خار پاشنه پا با شیوه های مزبور امکان پذیر نشود، باید از عمل جراحی برای خارج کردن خارپاشنه مدد گرفت.

یکی از بهترین درمان ها استفاده از دستگاه شاک ویو در فیزیوتراپی است

داروها

1ـ برای رفع درد خفیف، می شود از داروهایی چون استامینوفن یا آسپرین بهره جست.

2ـ تزریق استرویید به داخل ناحیه ملتهب به منظور تقلیل التهاب صورت می گیرد.

گفتنی است در زمانی که دچار درد شدید تا سر حد امکان روی پاشنه پا فشار نیاورید و خصوصا اگر در اوایل مداوا، اضافه وزن دارید سعی کنید از وزن تان بکاهید. بهترین اقدام، پیشگیری است. از کارها و فعالیت هایی که موجب وارد آمدن فشار پی در پی به پا می شود، بپرهیزید و سعی کنید استراحت کنید. سخن آخر این است که خارپاشنه با پوشیدن کفش راحت و با درمان حمایتی بهبود می یابد و اگر خوب نشد، نهایتا باید به جراحی روی آورد.

                                                               

                                 

قفل کردن زانو

اگر زانو در یک حرکت خاص گیر کند و با ایجاد درد دوباره باز شده و به حالت اولیه برگردد، به این حالت قفل شدن زانو می‌گویند.

---

روی زمین چهارزانو نشسته اید و ناگهان می بینید نمی توانید بلند شوید، و یا در هنگام ورزش کردن ناگهان زانویتان را نمی توانید خم کنید. انگار گیره ای پایتان را نگه داشته و نمی گذارد آن را حرکت دهید.

 

در وضعیت عادی، زانو مانند یک لولای درب عمل می کند و اگر چیزی در لولای در بگذارید، دیگر کار نمی کند و در جای خود متوقف می شود.

 

همین طور وقتی چیزی جلوی حرکت زانو را بگیرد و آن را متوقف کند،‌ می گویند زانو قفل شده است.

 

قفل شدن زانو بیشتر به حالتی اطلاق می شود که فرد نمی تواند زانوی خم شده خود را باز کند. در این حالت فرد چند دقیقه زانو را تکان داده و بعد از آن ناگهان زانو باز می شود.

 

این وضعیت معمولا به علت پارگی های وسیع منیسک و یا وجود یک قطعه استخوانی و یا غضروفی آزاد در درون مفصل ایجاد می شود.

 

در مواجهه با چنین حالتی افراد باید به پزشک مراجعه کنند تا علت قفل شدگی مشخص شود. اگر قفل‌شدگی زانو درمان نشود، می‌تواند به مفصل آسیب برساند.

 

وضعیت دیگری وجود دارد که در آن وقتی شخص مدت زیادی نشسته و بعد بلند می شود، نمی تواند سریع زانوی خود را صاف کند، چون صاف کردن سریع آن دردناک است.

قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشی نسبت به درد است. ساز و کار درد نمی گذارد مفصل کاملا‌ باز یا خم شود

در این حال فرد به تدریج و در عرض چند ثانیه زانو را باز کرده و کمی لنگ لنگ کنان راه می رود. چند قدم که راه می رود، به تدریج درد کمتر و زانو صاف تر می شود. بعد از حدود ده بیست قدم، بیشتر درد فرد رفع شده و زانو تقریبا صاف می شود.

 

وضعیت دوم را کمتر به نام قفل شدن زانو می شناسند و علت آن معمولا مشکلات منیسک نیست. شایع ترین علل این وضعیت در افراد جوان و میانسال، کندرومالاسی  یا نرمی کشکک زانو و در افراد مسن، ساییدگی یا آرتروز زانو است.

 

درمان کندرومالاسی کشکک در اغلب موارد روش غیر جراحی و با استفاده از تقویت عضلات ران است. به ندرت درمان غیر جراحی پاسخ نداده و نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

درمان آرتروز زانو هم در ابتدا با روش های غیر جراحی است و در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب، معمولا از عمل جراحی تعویض مفصل استفاده می شود.

 

علل قفل شدن زانو

قفل شدن زانو معمولا ناشی از شکستن قطعه ای غضروف،‌ یا احتمالا قطعه ای استخوان جدا شده در نوعی التهاب استخوانی غضروفی است. این قطعه استخوان یا غضروف در حفره زانو معلق است تا زمانی که بین دو سطح مفصلی گیر بیفتد و توانایی حرکت را از زانو بگیرد.

 

گاهی این قفل شدن ناشی از نابجایی استخوان ها و ماهیچه های اطراف زانوست. ضعف ماهیچه های طرف داخل ران یا سفتی ماهیچه های طرف خارج آن می تواند به نابجایی کشکک زانو بینجامد.

 

کشکک همراه با استخوان ران از صف خود خارج شده و مانع خم کردن یا باز کردن زانو می شود. با برگشت ماهیچه ها به حالت عادی،‌ کشکک نیز به جای خود باز می گردد و حرکات زانو عادی می شود.

اگرچه قفل شدن زانو ممکن است با کمی استراحت برطرف شود، اما فکر نکنید درمان شده است. در مواجهه با چنین حالتی افراد باید به پزشک مراجعه کنند

قفل شدن کاذب زانو

قفل شدن واقعی زانو نادر است. بسیاری اوقات مثلا به دنبال یک ضربه یا جراحت، فرد نمی تواند زانویش را حرکت دهد و فکر می کند زانویش قفل شده است. اما چیزی مانع حرکت زانو نشده است. این حالت را قفل شدن کاذب زانو می گویند.

 

قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشی نسبت به درد است. ساز و کار درد نمی گذارد مفصل کاملا‌ باز یا خم شود.

 

گاهی درد ناشی از پیچ خوردن یا ضربه، زانو را قفل می کند. گاهی نیز خشک شدن ناشی از نشستن طولانی‌مدت به یک حالت، باعث آن می شود.

 

درمان قفل شدن زانو

اگرچه قفل شدن زانو ممکن است با کمی استراحت برطرف شود، اما فکر نکنید درمان شده است.

 

اگر قطعه ای استخوان یا غضروف آن را به وجود آورده باشد، آسیب جدی زانو ممکن است به دنبال آن بیاید. بنابراین هر گونه محدودیت حرکات زانو باید توسط پزشک درمان شود.

 

گاهی ممکن است این اشکال با عمل جراحی برطرف شود.

منبع : تبیان