به طور کلی خار پاشنه، زایده ای استخوانی است که در استخوان پاشنه پدید می آید. مچ پای انسان مرکب از هفت استخوان می باشد که بزرگ ترین آن استخوان پاشنه بوده و تا حدودی بیشترین وزن بدن را نیز تحمل می کند و در بخش ابتدای کف پا، پیش از قوس آن قرار دارد. ساختارش نسبتا به شکل مکعب مستطیل است و در اطراف آن بست ها (رباط ها) و عضله های زیادی واقع شده اند. چنانچه در این استخوان، یک زایده خرد پدیدار گردد، دردناک شده و نهایتا راه رفتن را مختل می سازد. علت خار پاشنه پا، وارد آمدن فشار یا آسیب به بافت پاشنه پاست که به التهاب و استخوانی شدن بست های کف پا منجر می گردد و عوامل تشدیدکننده آن عبارتند از:
خانه و خانه داری / بهداشت و تندرستی
عموما خار پاشنه پا، خود را با درد می نمایاند. فرد ابراز می دارد چیزی همچون سوزن درون پاشنه پاست که بر اثر فشار مثل راه رفتن، درد ایجاد می کند.
خوب همان گونه که گفته شد، عضله های فراوانی پیرامون استخوانی است که بر اثر فشار به زایده تیز استخوانی برخورد می کند و درد به وجود می آید. گهگاه با وسیع شدن زایده، درد خود به خود نیز ایجاد می گردد که در حال استراحت هم باقی هست. در برخی حالات که هنوز بیماری پیشرفت چندانی ندارد هم می تواند بدون علامت باشد.
در پی ایجاد خارپاشنه پا ، بر اثر درد به هنگام راه رفتن، فرد سعی می کند فشار زیادی به پای مبتلا وارد نسازد، در نتیجه لنگان لنگان راه می رود و این لنگش به مرور زمان، در صورت عدم درمان خار پاشنه، موجب پیدایش ناراحتی هایی در قسمت تحتانی کمر و زانو می شود. بنابراین خارپاشنه را باید حتما مداوا کرد.
به منظور پیشگیری از تشدید عوارض خار پاشنه و درمان آن باید از پرداختن به فعالیت هایی که سبب وارد آمدن فشار پیاپی به پا می گردد خودداری کرده و از کفش های طبی با کفی مخصوص خارپاشنه پا استفاده کنید. باید در نظر داشت که چنانچه این عارضه، معالجه نشود، به خاطر لنگیدن مدام موجب مشکلاتی در بخش تحتانی کمر یا زانو می گردد.
ـ یک کفی ویژه خارپاشنه پا در کفش تان بگذارید تا از فشار پا روی پاشنه کاسته شود.
ـ چنانچه از صافی کف پا رنج می برید و کف پا قوس طبیعی خودش را ندارد، از کفی های خاص به منظور حفظ قوس کف پا بهره برید.
ـ دستگاه الکتروترابی در فیزیوتراپی برای کاستن از درد و ورم بسی اثربخش است. اگر درمان خار پاشنه پا با شیوه های مزبور امکان پذیر نشود، باید از عمل جراحی برای خارج کردن خارپاشنه مدد گرفت.
یکی از بهترین درمان ها استفاده از دستگاه شاک ویو در فیزیوتراپی است
1ـ برای رفع درد خفیف، می شود از داروهایی چون استامینوفن یا آسپرین بهره جست.
2ـ تزریق استرویید به داخل ناحیه ملتهب به منظور تقلیل التهاب صورت می گیرد.
گفتنی است در زمانی که دچار درد شدید تا سر حد امکان روی پاشنه پا فشار نیاورید و خصوصا اگر در اوایل مداوا، اضافه وزن دارید سعی کنید از وزن تان بکاهید. بهترین اقدام، پیشگیری است. از کارها و فعالیت هایی که موجب وارد آمدن فشار پی در پی به پا می شود، بپرهیزید و سعی کنید استراحت کنید. سخن آخر این است که خارپاشنه با پوشیدن کفش راحت و با درمان حمایتی بهبود می یابد و اگر خوب نشد، نهایتا باید به جراحی روی آورد.
احساس سفتی یا درد در ساق ممکن است ناشی از بیماری درد ساق (Shin Splint) باشد.
علامت
بارز این بیماری، درد در قسمت جلویی و داخلی ساق پاست و بعد از فعالیتهای
شدید بدنی و ورزش زیاد به وجود میآید. به دنبال فعالیت بدنی زیاد تاندون،
عضله و پریوست (پرده نازکی که روی استخوانها وجود دارد) ملتهب میشود و
این التهاب موجب درد میشود. صافی کف پا یا تغییرات دیگر در قوس کف پا،
زمینه را برای بروز این بیماری فراهم میکند. ساق پا هنگام ورزش فشاری
حدود شش برابر وزن بدن را تحمل میکند، بنابراین فعالیتهای شدید میتواند
مشکلاتی را برای عضلات و بافتهای اطراف ایجاد کند و باعث التهاب شود.
به گفته دکتر فرانک کلی، سخنگوی انجمن جراحان ارتوپدی آمریکا، افرادی که به میزان زیادی پیادهروی میکنند یا پیادهروی سریع و سنگین انجام میدهند بیش از بقیه در معرض آسیب هستند چراکه در این مواقع پاها بیشتر خم میشود که در نتیجه باعث فرسودگی ماهیچههای ساق پا میشود.
مهمترین اقدام برای درمان این مشکل، کاهش چند هفتهای فعالیتهای بدنی است. اگر پیادهروی سنگین داشتید از انجام آن به مدت سه تا هشت هفته پرهیز کنید تا بافتها التیام یابد. دکتر جوئل پرس، رئیس مرکز توانبخشی ستون فقرات و ورزش موسسه توانبخشی شیکاگو معتقد است از هرگونه فعالیتهای مربوط به پیادهروی که موجب درد و آسیب رساندن به ساق پا میشود باید پرهیز کرد. پزشک در برخی مواقع ممکن است برای کاهش تورم و تسکین درد داروی ضد التهابی مانند ایبوپروفن یا کمپرس سرد تجویز کند.
منبع:
http://www.gostareshonline.com
روی زمین چهارزانو نشسته اید و ناگهان می بینید نمی توانید بلند شوید، و یا در هنگام ورزش کردن ناگهان زانویتان را نمی توانید خم کنید. انگار گیره ای پایتان را نگه داشته و نمی گذارد آن را حرکت دهید.
در وضعیت عادی، زانو مانند یک لولای درب عمل می کند و اگر چیزی در لولای در بگذارید، دیگر کار نمی کند و در جای خود متوقف می شود.
همین طور وقتی چیزی جلوی حرکت زانو را بگیرد و آن را متوقف کند، می گویند زانو قفل شده است.
قفل شدن زانو بیشتر به حالتی اطلاق می شود که فرد نمی تواند زانوی خم شده خود را باز کند. در این حالت فرد چند دقیقه زانو را تکان داده و بعد از آن ناگهان زانو باز می شود.
این وضعیت معمولا به علت پارگی های وسیع منیسک و یا وجود یک قطعه استخوانی و یا غضروفی آزاد در درون مفصل ایجاد می شود.
در مواجهه با چنین حالتی افراد باید به پزشک مراجعه کنند تا علت قفل شدگی مشخص شود. اگر قفلشدگی زانو درمان نشود، میتواند به مفصل آسیب برساند.
وضعیت دیگری وجود دارد که در آن وقتی شخص مدت زیادی نشسته و بعد بلند می شود، نمی تواند سریع زانوی خود را صاف کند، چون صاف کردن سریع آن دردناک است.
وضعیت دوم را کمتر به نام قفل شدن زانو می شناسند و علت آن معمولا مشکلات منیسک نیست. شایع ترین علل این وضعیت در افراد جوان و میانسال، کندرومالاسی یا نرمی کشکک زانو و در افراد مسن، ساییدگی یا آرتروز زانو است.
درمان کندرومالاسی کشکک در اغلب موارد روش غیر جراحی و با استفاده از تقویت عضلات ران است. به ندرت درمان غیر جراحی پاسخ نداده و نیاز به عمل جراحی وجود دارد.
درمان آرتروز زانو هم در ابتدا با روش های غیر جراحی است و در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب، معمولا از عمل جراحی تعویض مفصل استفاده می شود.
علل قفل شدن زانو
قفل شدن زانو معمولا ناشی از شکستن قطعه ای غضروف، یا احتمالا قطعه ای استخوان جدا شده در نوعی التهاب استخوانی غضروفی است. این قطعه استخوان یا غضروف در حفره زانو معلق است تا زمانی که بین دو سطح مفصلی گیر بیفتد و توانایی حرکت را از زانو بگیرد.
گاهی این قفل شدن ناشی از نابجایی استخوان ها و ماهیچه های اطراف زانوست. ضعف ماهیچه های طرف داخل ران یا سفتی ماهیچه های طرف خارج آن می تواند به نابجایی کشکک زانو بینجامد.
کشکک همراه با استخوان ران از صف خود خارج شده و مانع خم کردن یا باز کردن زانو می شود. با برگشت ماهیچه ها به حالت عادی، کشکک نیز به جای خود باز می گردد و حرکات زانو عادی می شود.
قفل شدن واقعی زانو نادر است. بسیاری اوقات مثلا به دنبال یک ضربه یا جراحت، فرد نمی تواند زانویش را حرکت دهد و فکر می کند زانویش قفل شده است. اما چیزی مانع حرکت زانو نشده است. این حالت را قفل شدن کاذب زانو می گویند.
قفل شدن کاذب زانو فقط واکنشی نسبت به درد است. ساز و کار درد نمی گذارد مفصل کاملا باز یا خم شود.
گاهی درد ناشی از پیچ خوردن یا ضربه، زانو را قفل می کند. گاهی نیز خشک شدن ناشی از نشستن طولانیمدت به یک حالت، باعث آن می شود.
درمان قفل شدن زانو
اگرچه قفل شدن زانو ممکن است با کمی استراحت برطرف شود، اما فکر نکنید درمان شده است.
اگر قطعه ای استخوان یا غضروف آن را به وجود آورده باشد، آسیب جدی زانو ممکن است به دنبال آن بیاید. بنابراین هر گونه محدودیت حرکات زانو باید توسط پزشک درمان شود.
گاهی ممکن است این اشکال با عمل جراحی برطرف شود.
منبع : تبیان
عاداتی مانند نخوردن صبحانه، خوردن تنقلات هنگام تماشای تلویزیون و …؛ این عادات که کم اهمیت به نظر می رسند، می توانند عامل اصلی اضافه وزن در افراد باشند.
در ادامه مطلب به برخی عادات غذایی اشتباه و
شیوه مقابله با آن ها اشاره خواهیم کرد.
1 - غذا خوردن در ظروف بزرگ
ظروف بزرگ، بدون اینکه متوجه شویم ما را به
بیشتر خوردن تشویق می کنند. علاقمندان به سینما که
پاپ کورن هایی در بسته بندی های بزرگ را هنگام تماشای فیلم می خوردند، ۴۵ درصد بیشتر
از افرادی که پاپ کورن هایی با بسته بندی کوچک -محتوی همان مقدار پاپ کورن- می
خورند، عادت به زیاد خوردن پیدا کرده اند.
راه حل: در ظروف کوچک غذا بخورید. بشقاب بزرگ
شام خود را با ظرف سالاد عوض کنید. هرگز مستقیماً در ظروف بسته بندی شده غذا
نخورید.
2 - مراجعه به یخچال در نیمه های شب
رسم غذا خوردن در شب، ایده خوبی برای کم کردن
وزن نیست. نتایج آزمایشات انجام شده روی حیوانات، اشتباه بودن این عقیده را اثبات
می کند ، موش هایی که به جای خوابیدن، بیشتر وقت خود را به خوردن غذاهای چرب می
گذراندند، در مقایسه با سایر موش ها، به صورت قابل توجهی دچار افزایش وزن می شدند.
راه حل: با خود تمرین کنید و به خود بقبولانید
که پس از خوردن شام، ورود به آشپزخانه تا فردا صبح ممنوع است. سپس با خیال راحت
مسواک زده و به رختخواب بروید. در صورتی که در نیمه های شب گرسنه شدید، ۱۰ دقیقه
صبر کنید. اگر واقعا گرسنه بودید می توانید یک برش میوه بخورید.
3 - خوردن میان وعده های پر کالری
بسیاری از افراد به خوردن تنقلات پر کالری، بین
وعده های غذایی خود عادت دارند کودکان و بزرگسالان، خود را با خوردن چیپس های شور،
نوشابه، شیرینی و شکلات سرگرم می کنند و با خوردن اینگونه تنقلات، دچار اضافه وزن
خواهند شد.
راه حل: خود را به خوردن میان وعده های سالم مانند میوه، ماست، بادام، هویج و … عادت دهید.
منبع: نت گویا
ویتامینD از ویتامین های محلول در چربی است که برای جذب کلسیم از روده و استحکام استخوان ها لازم است.
راه های دریافت ویتامینD :
1-از طریق تابیدن اشعه آفتاب( اشعه ماوراء بنفش) به پوست بدن:
در پوست انسان ماده ای به نام دهیدروکلسترول وجود دارد که پیش ساز ویتامینD است و در اثر تابیدن اشعه آفتاب به پوست، مراحلی را در بدن طی کرده و سرانجام در کلیه، به ویتامینD فعال تبدیل می شود.
2- از طریق غذا: مواد غذایی حاوی ویتامینD شامل: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ ، خامه ، جگر، شیرهای غنی شده با ویتامینD، سرلاک و شیرخشک هستند.
3- می توان ویتامینD را به صورت سنتیتک ( یعنی مصنوعی یا ساختگی) نیز به بدن رساند.
غذای شیرخواران ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی ویتامینD باشد. شیر گاو حاویIU40(واحد بین المللی) و سبزیجات و میوه جات حاوی مقادیر بسیار ناچیز ویتامینD هستند. زرده تخم مرغ حاوی 400-120 واحد ویتامینD در هر گرم می باشد که منبع بسیار با ارزشی است. به اغلب شیر خشک ها ویتامینDرا در حد معقولی اضافه کرده اند.
عوامل ایجاد کننده کمبود ویتامینD :
1- قرار نگرفتن در معرض اشعه آفتاب ؛لازم به تذکر است که آفتاب باید مستقیم به پوست بتابد و اشعه ای که از پشت پنجره بتابد، فاقد اشعه ماورای بنفش است.
2- عدم استفاده از غذاهای حاوی ویتامینD مثل تخم مرغ:
3- رشد بسیار سریع کودک. برای مثال کودکان با وزن کم هنگام تولد ( کمتر از 2500 گرم) که پس از تولد رشد سریعی دارند و همچنین کودکان در دوران بلوغ که رشدشان بسیار سریع می شود، اگر ویتامینD را به مقدار کافی دریافت نکنند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین شوند.
4. کودکانی که دارای بیماری های خاصی هستند، ممکن است به علت عدم جذب ویتامینD دچار کمبود این ویتامین شوند. به عنوان مثال در انواع بیماری هایی که با سوء جذب چربی همراه هستند.
همچنین داروهای ضد تشنج که در انواع صرع یا در تشنج های دیگر مصرف می شوند، مثل فنوباربیتال یا فنی توئین نیز به علت مداخله در متابولیسم ویتامینD، بیمار را در معرض کمبود این ویتامین قرار می دهد.
اثرات کمبود ویتامینD در بدن:
در اثر کمبود ویتامینD در بدن، بیماری نرمی استخوان راشیتیسم ایجاد می شود.
وقتی در اثر کمبود ویتامینD، جذب کلسیم از روده ها متوقف شود، برای نگه داری سطح کلسیم خون در حد طبیعی، هرمونی به نام پاراتورمون از غده پاراتیروئید ترشح می شود. این هورمون، کلسیم را از استخوان ها برمی دارد و وارد خون می کند. از این رو سطح کلسیم خون در حد طبیعی باقی می ماند، اما فسفر که از طریق ادرار دفع می شود، در خون پایین می آید.
اثرات کمبود ویتامینD در بدن، چند ماه بعد ظاهر می شود. این علائم در کودکان شیرخواری که مادرانشان کمبود این ویتامین را دارند، در عرض 2 ماه پس از تولد ظاهر می شود؛ اما در بقیه موارد در اواخر سال اول و در حین سال دوم زندگی، علائم مزبور بروز می کنند. در سایر دوران کودکی( به جز سن شروع بلوغ) کمبود این ویتامین نادر است.
علائم کمبود ویتامینD :
- جعبه ای شکل شدن سر
- پیشانی برجسته
- دیربسته شدن ملاج یا فونتانل ها
- دیردندان درآوردن
- پوسیدگی زودرس دندان ها
- ضخامت مچ دست
- بد شکل شدن لگن
- پرانتزی شدن ساق پاها، تمای له شکستگی در استخوان ها و نافرمی در ستون فقرات، ساق پاها و لگن که سبب کوتاهی قد می شود؛
- دیرنشستن
- دیر به راه افتادن
تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، تاریخچه مصرف ویتامینD، انجام رادیوگرافی و آزمایش خون از نظر بررسی سطح کلسیم، فسفر و آنزیم آلکالان فسفاتاز صورت می گیرد.
عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین کم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.
پیشگیری از کمبود ویتامینD :
1. تجویز ویتامینD با دوز روزانه 400 واحد از راه خوراکی
2. استفاده از زرده تخم مرغ بعد از سن 7 ماهگی
3. استفاده از آفتاب مستقیم که اگر روزانه به مدت 10-5 دقیقه به مناطق باز بدن مثل سر، صورت و دست ها از آرنج تا انگلشتان دست و زانو تا انگشتان پا بتابد، کافی است.
منبع : تبیان
سلامت نیوز: افرادی که به بیماری پوکی استخوان دچار هستند برای انجام حرکات ورزشی باید با متخصصان مشورت کنند چرا که بعضی از ورزش ها می توانند این بیماری را تشدید نمایند.
درمان پوکی استخوان با قرص دارو، ورزش و... به منظور پیشگیری از ایجاد شکستگی صورت می گیرد، بهتر است با مشاهده علائم پوکی استخوان به
پزشک مراجعه کنید و در صورت بارداری باید تحت نظر پزشک باشید. ورزش و پوکی
استخوان یکی از بحث های درمانی است که بسیار مورد توجه بیماران می باشد.
مهرداد نقی خانی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: یکی از راههای درمان پوکی استخوان، ورزش درمانی و داشتن تحرک است که این تمرینات باید در محدوده طبیعی مفاصل بدن و بدون درد انجام گیرد.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد شنا و رفتن به استخر را برای کاهش انواع دردها از جمله دردهای ناشی از پوکی استخوان مفید می دانند، گفت : این باور نادرست بوده و طبق قانون ارشمیدس وزن افراد در آب کاهش یافته و تراکم استخوان کم می شود که این امر می تواند پوکی استخوان را تشدید نماید.
عضو گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد : ورزش همانگونه که می تواند در پیشگیری و درمان پوکی استخوان نقش داشته باشد، اگر به درستی انجام نگردد می تواند موجب تسریع فرآیند ابتلا به این بیماری شود.
نقی خانی ادامه داد : ورزش های سنگین و حرفه ای مانند بدن سازی خصوصاً در بانوان تعادل هورمون های بدن را برهم ریخته و باعث کاهش تراکم استخوان ها می گردد.
سینوس ها
حفراتی هستند که درون استخوان های صورت جای گرفته اند و هر یک از آنها
توسط مجرایی به بینی راه پیدا می کند. سطح پوشاننده این حفرات بطور طبیعی
در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفافی را تراوش میکند. این ترشحات وارد
از طریق مجرای سینوس ها وارد بینی می شود. سپس ترشحات توسط مژک هایی که جهت
نوسان آنها به طرف حلق است به عقب رانده می شوند. هرفرد طبیعی با هر بار
بلع مقداری از بزاق خود و مقداری از این ترشحات بینی و سینوس ها را بلع می
کند .
ترشحات نرمال بینی و سینوس ها در لطیف نگهداشتن مخاط پوشاننده سینوس ها و
بینی موثر است و در تمیز کردن هوایی که از بینی به ریه می رسد نیز نقش
اساسی دارد. سه گروه ممکن است از این ترشحات و ورود آنها به حلق شکایت
نمایند :
1 – وقتی که میزان ترشحات بیشتر از حد نرمال شود مثل حالتی که در افراد مبتلا به حساسیت سینوسها و بینی مشاهده می کنیم .
2 – وقتی که قوام ، رنگ و یا بوی این ترشحات عوض شود. مثل حالتی که درمبتلایان به سینوزیت می بینیم .
3 – در
بعضی افراد هم میزان این ترشحات و هم قوام ، رنگ و بوی آن طبیعی است ولی
باز هم بیمار از ترشحات پشت حلق خود شکایت دارد . این دسته افرادی هستند که
خیلی حساس هستند و ترشحات طبیعی بینی را ترشحات چرکی می انگارند و از
بلعیدن آن اکراه دارند .
سینوس ها علاوه برترشحات فوق الذکر مزایای دیگری هم دارند که عبارتند از :
1 – وجود این حفرات توخالی در درون استخوانهای صورت باعث کاستن از وزن سر می شود .
2 - این حفرات در دلنشین بودن صدای فرد موثر هستند. چنانچه این حفرات و یا بینی پر شوند صدای فرد تودماغی می شود.
3 – این
حفرات بصورت ضربه گیر جمجمه و مغز عمل می کنند . بدین معنی که اگر ضربه
شدیدی به صورت وارد شود بواسطه وجود سینوس ها ، استخوانهای صورت می شکند
ولذا ضربه مستهلک شده و به جمجمه و در نتیجه به مغز وارد نمیشود .
سینوزیت
به معنی التهاب و تورم مخاط سینوس هاست که ممکن است منشاء عفونی یا آلرژیک
داشته باشد. سینوزیت به دو دستۀ کلی حاد و مزمن تقسیم می شود.
سینوزیت حاد :
در
مبتلایان به آلرژی ، مخاط بینی و سینوس ها متورم میگردد. این تورم باعث
انسداد مجاری مرتبط کننده سینوسها به بینی میشود . از طرف دیگر آلرژی باعث
افزایش میزان ترشحات بینی و سینوس ها نیز می شود. به دلیل دو عامل فوق،
آلرژی میتواند باعث سینوزیت شود که به آن سینوزیت آلرژیک گفته میشود. در
زمینه سینوزیت عفونی قضیه از این هم ساده تر است . یعنی همانطور که حلق
بدلیل عفونت دچار تورم و ترشح میشود، میکروب میتواند مخاط بینی و سینوس ها
را نیز متورم نماید . درمان سینوزیت حاد ،درمانی دارویی متشکل از آنتی
بیوتیک و دکونژستانهای موضعی مثل قطرهَ فنیل افرین و ضد التهاب ها است.
سینوزیت مزمن :
اما
چه سینوزیتی مزمن تلقی میشود و باید به طریقه جراحی مداوا شود ؟ اگر
انسدادی در مسیر تخلیه ترشحات سینوس ایجاد شود و این انسداد باعث تغییرات
مزمن مخاط مفروش کنندهَ جدار سینوس ها شود، اصطلاحاً سینوزیت مزمن نامیده
میشود. علامت اصلی سینوزیت مزمن ترشحات عفونی مداوم پشت حلق است . سینوزیت
مزمن به درمان دارویی جواب نمیدهد و درمان آن "جراحی"است . جراحی سینوس به
دو روش معمولی و روش آندوسکوپیک انجام میشود . در روش معمولی محتویات درون
سینوس ها تخلیه میشود و در روش آندوسکوپیک مجاری سینوس به بینی را باز می
کنیم