تعداد جلسات TMS موردنیاز و طول مدت
هر جلسه درمان چقدر است؟
دوره درمانی تحریک مغناطیسی مغز
(TMS) بهطورمعمول شامل ۵ جلسه درمانی در هفته
در طی یک دوره ۴ الی ۶ هفتهای (۲۰ الی ۳۰
جلسه درمانی) میباشد. هر جلسه درمانی حدود ۳۷ دقیقه طول میکشد.
آیا تحریک مغناطیسی مغز (TMS) باعث
کاهش حافظه میشود؟
آزمایشات بالینی نشان داده است که
TMS هیچ اثر منفیای بر روی حافظه یا تمرکز
ندارد.
آیا تحریک مغناطیسی مغز (TMS) ناراحتکننده
است؟
تحریک مغناطیسی مغز
(TMS) روشی قابل تحمل است و عوارض جانبی اندکی
دارد. رایج ترین عارضه ی این روش که در حدود نیمی از افرادی که تحت درمان با این
روش قرار گرفته اند مشاهده شده است، سردرد است. این حالت ها معمولا جزئی هستند و پس
از پایان دوره ی درمان به طور کامل برطرف خواهند شد. برای درمان این گونه سردردها
می توان از داروهای مسکن غیر تجویزی استفاده کرد. حدود یک سوم از بیماران در اثر
پالس های تحریک مغناطیسی مغز (تی ام اس) ، احساس درد در پوست سر و یا کشش در
صورتشان خواهند داشت. این عوارض پس از پایان دوره ی درمان به طور کامل برطرف
خواهند شد، با این حال طی درمان، باید برای کاهش ناراحتی بیمار، بلافاصله محل سیم
پیچ و یا تنطیمات محرک را تغییر داد.
آمادگی های پیش از درمان نیاز است؟
قبل از انجام روش درمانی تحریک مغناطیسی
مغز (TMS)، باید آزمایشات
طبی انجام گیرد تا از مناسب بودن و بی خطر بودن این روش برای شما اطمینان حاصل شود. ممکن است در مورد وضعیت شما تعدادی سوال پرسیده شود:
لزوم درمان فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی
سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال گردش خون به قسمتی از بافت مغز که ناشی از انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت بافت مغز میباشد.
به عبارت دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد٬این قسمت از مغز دیگر نمیتواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد.این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی مینامند.سکته مغزی میتواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگهای خون رسان مغز ایجاد شود.
ضایعه در قسمت های مختلف مغز
مشکلات شما پس از سکته مغزی به این مساله مربوط میشود که کدام قسمت از مغز شما آسیب دیده است و میزان این آسیب چقدر است. افرادی که دچار سکته مغزی میشوند معمولا دچار مشکلاتی در زمینه حس و حرکت میشوند. درد، بیحسی و سوزش اندامها میتواند وجود داشته باشد. گرفتگی ماهیچه، ضعف و اختلال در راه رفتن نیز در بعضی از افراد دیده میشود. البته ممکن است در حس لمس یا احساس گرما و یا سرما مشکل داشته باشند. بعضیها هم اختلال بلع یا مشکلات دفعی را تجربه میکنند.
در برخی موارد دیده شده است که فرد نمیتواند اشیای موجود در یک سمت بدن را ببیند و اگر سرش را به آن سمت برنگرداند متوجه آن اجسام نمیشود. از آن بدتر اختلالات زبان و تفکر است. در این حالت شخص حرفهای دیگران یا مطالب نوشته شده را متوجه نمیشود و قادر به خواندن و نوشتن نیست. او حتی نمیتواند افکار خود را بیان کند و گاهی دچار اختلال حافظه و یادگیری میشود.
مشکلات عاطفی از دیگر مواردی است که در بعضی از افراد دچار سکته مغزی دیده میشود. سکته مغزی میتواند باعث احساس ترس، اضطراب، عصبانیت، غمگینی و سوگ در خود فرد یا حتی اطرافیان شود.
این عارضه به طور کلی موجب آسیب نواحیای از مغز میشود که قسمتهای مختلف بدن را کنترل میکنند، ولی نواحی دیگر مغز میتوانند تا حدی کار نواحی آسیب دیده را جبران کنند. بیشتر مبتلایان قادر خواهند بود تعداد زیادی از مهارتهای از دست رفته خود را بازیابند. البته بعضیها پس از سکته مغزی دچار مشکلات پایداری میشوند ولی بیش از نیمی از مبتلایان قادر خواهند بود پس از سکته مغزی توانایی مراقبت از خود را بازیابند.
فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی را جدی بگیرید
در این پست بدون اینکه به بررسی
مجزای آسیب هر یک از عروق مغزی بپردازم، به طورکلی به شرح سکته های مغزی اشاره می
کنم.
استروک (Stroke) یا حادثه عروقی مغز (Cerebrovascular accident, or CVA)سندرمی است که با شروع حاد یک نقص نورولوژیک ناشی از آسیب عروق مغزی تعیین می گردد، به نحوی که اختلال نورولوژیک ایجاد شده دست کم 24 ساعت یا بیشتر ادامه داشته باشد. حادثه عروقی مغزی به دلیل ایسکمی یا خونریزی رخ می دهد که مهمترین موارد ایسکمی مغزی، ترومبوز و آمبولی است. بافت مغز جهت عمل طبیعی خود در هر لحظه نیازمند خون اکسیژن دار است. درصورت قطع جریان خون مغزی، به علت محروم شدن نورون ها و سلول های مغزی از گلوکز و اکسیژن، مرگ سلول ها و نورون ها ایجاد می گردد.
هرگاه علایم و نشانه های نورولوژیک
ناشی از اختلال عروقی طی مدت کوتاهی برطرف گردند (معمولا طی نیم ساعت)، اصطلاح
حمله ایسکمیک گذرا (Transient ischemic attack, or TIA) به کار می رود. گاهی نقایص نورولوژیک بیشتر از 24 ساعت طول می کشند
،ولی طی چند روز به طور تقریبا کامل یا کامل برطرف می گردند که در این موارد
اصطلاح نقص نورولوژیک ایسکمیک برگشت پذیر (Reversible ischemic
neurological deficit, or RIND) به کار می رود.
انواع سکته مغزی
اگرچه سایر فرآیندهای پاتولوژیک نظیر
هیپوگلیسمی یا دیگر اختلالات متابولیک، تروما و تشنج ها می توانند نقایص نورولوژیک
مرکزی فوکالی ایجاد کنند که به طور ناگهانی شروع شده و دست کم 24 ساعت طول می
کشند، ولی اصطلاح استروک معمولا زمانی به کار می رود که چنین حوادثی بر اثر بیماری
عروقی مغز ایجاد شده باشند.
فرآیند پاتولوژیک زمینه ای در سکته
مغزی می تواند ایسکمی یا خونریزی باشد که غالبا ناشی از یک ضایعه شریانی است.
فیزیوتراپی تنها روش درمان سکته مغزی
سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خونرسانی به قسمتی از بافت مغز که ناشی از انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت بافت مغز میباشد.
به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد٬این قسمت از مغز دیگر نمیتواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد.این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی مینامند.سکته مغزی میتواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگهای خون رسان مغز ایجاد شود.
آسیب در بخشهای مختلف مغز
مشکلات شما پس از سکته مغزی به این مساله مربوط میشود که کدام قسمت از مغز شما آسیب دیده است و میزان این آسیب چقدر است. افرادی که دچار سکته مغزی میشوند معمولا دچار مشکلاتی در زمینه حس و حرکت میشوند. درد، بیحسی و سوزش اندامها میتواند وجود داشته باشد. گرفتگی ماهیچه، ضعف و اختلال در راه رفتن نیز در بعضی از افراد دیده میشود. البته ممکن است در حس لمس یا احساس گرما و یا سرما مشکل داشته باشند. بعضیها هم اختلال بلع یا مشکلات دفعی را تجربه میکنند.
در برخی موارد دیده شده است که فرد نمیتواند اشیای موجود در یک سمت بدن را ببیند و اگر سرش را به آن سمت برنگرداند متوجه آن اجسام نمیشود. از آن بدتر اختلالات زبان و تفکر است. در این حالت شخص حرفهای دیگران یا مطالب نوشته شده را متوجه نمیشود و قادر به خواندن و نوشتن نیست. او حتی نمیتواند افکار خود را بیان کند و گاهی دچار اختلال حافظه و یادگیری میشود.
مشکلات عاطفی از دیگر مواردی است که در بعضی از افراد دچار سکته مغزی دیده میشود. سکته مغزی میتواند باعث احساس ترس، اضطراب، عصبانیت، غمگینی و سوگ در خود فرد یا حتی اطرافیان شود.
این عارضه به طور کلی موجب آسیب نواحیای از مغز میشود که قسمتهای مختلف بدن را کنترل میکنند، ولی نواحی دیگر مغز میتوانند تا حدی کار نواحی آسیب دیده را جبران کنند. بیشتر مبتلایان قادر خواهند بود تعداد زیادی از مهارتهای از دست رفته خود را بازیابند. البته بعضیها پس از سکته مغزی دچار مشکلات پایداری میشوند ولی بیش از نیمی از مبتلایان قادر خواهند بود پس از سکته مغزی توانایی مراقبت از خود را بازیابند.