کانال نخاعی و تنگی آن

یکی از علل شایع کمردرد تنگی کانال نخاعی است. تنگی کانال نخاعی بیماری افراد میانسال و مسن است.

میدانیم که نخاع در درون کانال استخوانی قرار دارد که از پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. اگر به دلایلی این کانال تنگ شود فضای مورد نیاز نخاع کم شده و به آن فشار وارد میشود.

این فشار همچنین به اعصابی که از نخاع خارج شده و به اندام تحتانی میرود وارد گشته که موجب بروز علائم بیماری میشود.

کانال نخاعی در هر قسمتی از مسیر خود میتواند تنگ شود. این تنگی در ستون فقرات گردنی و یا کمری علائم متفاوتی دارد.

تنگی کانال نخاعی کمری چگونه ایجاد میشود

تنگ شدن کانال نخاع به علت رشد استخوان و بافت های دیگر به داخل این کانال است و این رشد بافت های اضافی جزئی از روند پیری و مسن شدن است. در حقیقت این بیماری معمولاً در افراد بالای 60-50 سال دیده میشود.

در مرد و زن شیوع یکسانی دارد ولی معمولاً در خانم ها با علائم بیشتری بروز کرده و بیشتر نیاز به درمان پیدا میکند.

 شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن، دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع دیسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها دو مشکل را ایجاد میکند.

یکی اینکه سوراخ یا دهانه ای که بین دو مهره مجاور هم و در دو طرف آنها قرار دارد تنگ میشود. این دهانه ها محل خروج ریشه های عصبی از نخاع هستند. پس به این اعصاب فشار وارد میشود. مشکل دیگر اینست که با نزدیکتر شدن مهره ها به هم فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میشود که آنهم به نوبه خود موجب آرتروز و سائیدگی مفصل میشود.

کانال نخاعی طبیعی  

کانال نخاعی تنگ شده

 هر مفصلی که سائیده میشود شروع به ساختن استخوان های اضافه در اطراف خود میکند. همچنین لیگامان های اطراف مفصل هم کلفت تر میشوند.

مفاصل بین مهره ای هم همین کار را میکنند. این استخوان های اضافی و لیگامان های کلفت شده هم دهانه بین مهره ای و هم کانال نخاع را تنگ تر میکند.

مجموعه این عوامل موجب افزایش فشار بر روی ریشه های عصبی میشوند که در حال خروج از نخاع هستند. در بعضی افراد کانال نخاعی بصورت مادرزادی تنگ است.

این وضعیت در مردان بیشتر دیده میشود و علائم آن معمولاً در سنین 50-30 سالگی بروز میکند.

منبع : ایران ارتوپد

                                 

آب درمانی (فیزیوتراپی در آب) 1

 

 

فیزیوتراپی در آب به عنوان یکی از روشهای درمانی مؤثر در کاهش ضایعات در توانبخشی مطرح می باشد.

 انواع آب درمانی عبارتند از:
1. استفاده از حوضچه یا استخر جهت انجام حرکات و تمرینات مناسب.
 2. استفاده از خواص آبهای معدنی.

 

حیطه های خدمات هیدروتراپی

 1.کاهش دامنه حرکتی
2. در مواردی که حرکت عملکردی در بیرون از آب با درد همراه است.
3. نقایص و مشکلات تعادلی، حس عمقی و هماهنگی
4. کاهش قدرت عضلانی

بیماری های قلب و عروق
6. مشکلات و ناتوانی های تحمل وزن در خشکی
7. ادم (ورم )محیطی اندامها
8. مشکلات راه رفتن که در خشکی اصلاح نمی شوند.
9. مشکل در دفع گرما در کل بدن در هنگام فعالیت در خشکی
 

احتیاطها :
1- صرع کنترل نشده با دارو.
2- برش های جراحی که اخیراً بهبود یافته اند.
3- عدم وجود حس یا حس ضعیف محیطی.
4- دیابت
5- فشار خون پایین وضعیتی.
6- بیماری های وستیبولار و تعادلی شدید.
7 اختلالات دیابت و مرض قند
8- کولستی.
9- مشکلات کنترل ادرار و مدفوع.
10- تراکئوستمی.
11- ترس از آب.

12- مشکلات سیستم تنفسی – قلب مثل آسم

                                 

کمردردها در اغلب اوقات اشتباه درمان می شوند

محققان میگویند با اینکه کمردرد بیش از نیم میلیارد نفر از جمعیت دنیا را گرفتار کرده است و مهمترین علت ناتوانی در همه دنیا است در غالب موارد بصورت نامناسبی درمان میشود. به بسیاری از مبتلایان به کمردرد به غلط توصیه میشود به سر کار نروند و در خانه استراحت کنند یا بسیاری از آنها تحت تصویربرداری های غیر ضروری مانند ام آر آی قرار میگیرند یا حتی تحت عمل جراحی قرار میگیرند در حالی که نیازی به آن نداشته اند. به خیلی از این بیماران هم مسکن های مخدری داده میشود که تاثیر نامطلوبی بر آنها دارد.

گرچه غالب کمردردها مدت کوتاهی فرد را گرفتار میکنند ولی در 30 درصد موارد کمردرد در یک سال بعد مجددا تکرار میشود و شیوع کمردردهای مزمن در همه دنیا در 25 سال قبل حدود 50 درصد افزایش پیدا کرده است و این زنگ خطر بزرگی است.

محققان میگویند عمده کمردردها به درمان های ساده فیزیکی پاسخ مناسب میدهند و نیازی به دور کردن افراد از محیط کار نیست. طبق برآوردهای قبلی مشخص شده که در سال 2009 برای کنترل 60 درصد کمردرد ها در ایالات متحده از مسکن های حاوی مخدر استفاده شده است و متاسفانه تنها به نیمی از افرادی که در این کشور کمردرد مزمن دارند توصیه میشود ورزش کنند و این رویکردی کاملا اشتباه و مخالف مطالعات و تحقیاتی است که تاکنون انجام شده است.

محققان با بررسی روش هایی که در حال حاضر در همه دنیا برای درمان کمردرد مورد استفاده قرار میگیرد به این نتیجه رسیده اند که این روش ها در غالب موارد غلط و بیهوده بوده و توصیه میکنند هم مردم و هم کادر درمانی باید خیلی بهتر از چیزی که الان هست در مورد علل کمردرد و روش های موثر درمان آن آموزش ببینند.

نتایج مطالعه ذکر شده در شماره ماه مارس 2018 مجله The Lancet منتشر شده است


منبع:ایران ارتوپد


                                                                   

                                 

تشخیص درد دنبالچه کمر

اصطلاح درد استخوان دنبالچه اشاره به وجود درد و سایر مشکلات مربوط به آن در ناحیه دنبالچه دارد. هر چند ایجاد این مشکل می تواند از سن افراد و با جنسیت های مختلف تاثیر پذیرد، اما معمولاً این مشکل در سنین 40 سالگی مشاهده می شود و امکان مشاهده آن در زنان 5 برابر بیشتر از مردان است.

دنبالچه آخرین بخش ستون فقرات است و درست زیر استخوان خاجی قرار دارد. دنبالچه از 3 تا 5 استخوان کوچک تشکیل شده که به جز اولین استخوان آن، معمولاً به یکدیگر جوش خورده اند. بخش جلوی دنبالچه کمی انحنا دارد و بخش عقب آن کمی کوژ یا محدب می باشد. عصب پنجم نیز می تواند در بخش دنبالچه وجود داشته باشد و این ناحیه می تواند ماهیچه سرینی بزرگ و عضلات دنبالچه و نیز عضلات مقعد را به یکدیگر متصل کند.

تشخیص

یکی از اهداف اولیه بررسی علت ایجاد درد دنبالچه، تشخیص ابتلای احتمالی فرد به بیماری هایی مثل سرطان است که می تواند باعث ناراحتی وی شده باشد. با وجود نادر بودن این شرایط، لازم است بطور دقیق این وضعیت بررسی شود. به این منظور می توان از عکس برداری رادیولوژی، اسکن CAT، اسکن MRI و کولونوسکوپی استفاده کرد.هنگام تصمیم گیری درباره روش درمان درد دنبالچه ، مهم است که درد ناحیه دنبالچه بطور دقیق از درد ناحیه کمر یا سایر مواردی که ممکن است ارتباطی به دنبالچه نداشته باشند، مجزا گردد.

در این حالت، همواره احتمال دارد سایر مشکلات باعث ایجاد ناراحتی برای فرد در زمان نشستن شده باشد، اما بر طرف کردن این مشکلات به روش های درمانی دیگر غیر از روش های مورد استفاده برای درمان درد دنبالچه نیاز دارد.در اکثر موارد آزمایش های عادی نمی توانند علت درد دنبالچه را مشخص کنند. به این منظور برای تشخیص علت درد باید از سایر آزمایش ها استفاده کرد. به این ترتیب برای تشخیص علت درد از تزریق به ناحیه دنبالچه بیمار استفاده می شود.

                                                               

                                 

نحوه صحیح پل زدن کمر

 

 

 

مدت زمان: 1 دقیقه 

 

 

برای دیدن کلیپهای بیشتر به اینستاگرام و تلگرام  ما بپیوندید:

                            

 

 

ماساز برای کمر درد

آموزش تصویری ماساژ ستون فقرات

 

 

ماساژ درمانی  در جامعه پزشکی به عنوان یک درمان معتبر برای انواع بسیاری از درد های مانند دیسک کمر و دیسک گردن است و بعنوان یک  درمان های پزشکی پذیرفته شده است. تحقیقات نشان می دهد که ماساژ درمانی دارای مزایای متعددی  برای افراد مبتلا به دردها است

افزایش جریان خون  به عضلات و بافت ها  در بهبود درد عضلانی  فعالیت های فیزیکی موثر استاگر  این روزها خسته و کوفته از سر کار به خانه برمی‌گردید و خنک شدن هوا این خستگی و کوفتگی را چند برابر کرده پیشنهاد می‌کنیم برای یک بار هم که شده ماساژ ریلکسی ستون فقرات را تجربه کنید. این ماساژ یکی از بهترین شیوه‌های طبیعی است که بدون نیاز به مصرف دارو خستگی و کوفتگی، تنش‌ها و استرس‌های ناشی از زندگی روزمره را از تن‌تان دور می‌کند. اجرای این ماساژ نه تنها سرحال‌تان می‌آورد بلکه مقاومت بدن‌تان را نیز در برابر برخی بیماری‌ها بالا می‌برد.

نکته:

برای افزایش اثرگذاری این ماساژ  به جای روغن زیتون یا بادام تلخ می‌توانید از روغن کنجد استفاده کنید.

گام اول

قطعا شما در منزل‌تان تجهیزات لازم برای ماساژ مانند تخت مخصوص ماساژ ندارید اما می‌توانید به راحتی با کمک ابزاری ساده که حتما در منزل‌تان پیدا می‌شود شرایطی را فراهم کنید تا ماساژ راحت‌تری دریافت کنید. برای این کار می‌توانید از تختخواب‌تان کمک بگیرید. حتی اگر تختخواب در دسترس‌تان نیست، می‌توانید از زمین استفاده کنید. یک پتو یا تشک را به‌عنوان زیرانداز درنظر بگیرید و با کمک  یک بالشت نازک و  ۲ حوله لوله شده شرایطی را برای گیرنده ماساژ فراهم کنید که در آرامش و راحتی باشد. بالشت را روی تشک قرار دهید و با ملحفه آن را بپوشانید و از فرد بخواهید روی تشک دراز بکشد به‌گونه‌ای که سینه‌اش روی بالشت قرار بگیرد.

گام دوم

در مرحله بعدی سراغ حوله‌ها بروید. سعی کنید ۲ حوله یک اندازه را انتخاب کنید. هر ۲ را لوله کنید. یکی از آنها را زیر پیشانی فرد قرار دهید تا جایگاه مناسبی برای سر او فراهم کنید و دیگری را درست زیر پاهایش بگذارید، به‌گونه‌ای که پای او از مچ به پایین روی حوله قرار بگیرد تا زاویه کمر او در این مرحله صحیح و مناسب باشد. در این حالت از ماساژگیرنده بخواهید با تصویرسازی طبیعت یا یک خاطره خوش فضای ذهنی مثبتی را برای خود تداعی کند. در این مرحله روغن زیتون یا بادام تلخ را برای ماساژ ستون فقرات آماده کنید.

گام سوم

در این بخش کف هر دو دست را به روغن آغشته کنید. دست‌ها را به هم بمالید و آنها را روی ستون فقرات قرار دهید و با حرکت دایره‌وار دست‌ها را روی شانه‌ها بچرخانید. به این ترتیب عضلات شانه و ستون فقرات را درگیر می‌کنید. در این مرحله بعد از تکرار این حرکت به مدت ۲ دقیقه عضلات سرشانه و گردن را نیز با کمک سرانگشتان هر دو دست ماساژ دهید. مراقب باشید که فشار دست‌های‌تان کنترل شده باشد.

گام چهارم

با کمک انگشت شست و سرانگشتان دست عضلات پشت را به آهستگی به سمت بالا بکشید. این حرکت را دو تا سه بار برای هر عضله تکرار کنید و از شانه به سمت پهلوها حرکت کنید. درست مثل خرچنگی که با چنگال‌هایش عضلات اطراف ستون فقرات را ماساژ می‌دهد. این تکنیک را بر عضلات هر دو سوی ستون فقرات تکرار کنید.

گام پنجم

بعد از حرکت پنجه خرچنگ با مشت‌های بسته عضلات پشت را از اسپاسم‌ها و گرفتگی‌ها خالی کنید. برای اجرای این تکنیک باید مراقب باشید که از آوردن فشار بیش از اندازه روی بدن خودداری کنید. بعد از آنکه با مشت بسته به اصطلاح روی عضلات پشت راه رفتید استخوان‌های برآمده مشت بسته را از عضلات شانه به سمت کمر بکشید.

گام ششم

عضلات ذوزنقه‌ای شانه از دیگر نقاطی است که به تخلیه بار منفی و خستگی عضلات کمک می‌کند. برای ماساژ این نقاط کافی است عضلات شانه را با کمک انگشت شست و سرانگشتان‌تان با فشار ملایمی ماساژ دهید و سعی کنید تمام عضلات شانه را به خوبی ماساژ دهید. برای این کار کافی است بخشی از پوست و عضله را با کمک ۴ انگشت و انگشت شست بگیرید و به آرامی چند درجه  بچرخانید. این ماساژ به بهبود جریان گردش خون در عروق این ناحیه کمک می‌کند.

گام هفتم

در این مرحله برای آزاد کردن تنش عضلات نگه‌دارنده ستون فقرات از انگشتان شست کمک بگیرید. برای این کار انگشت هر دو شست را در طرفین ستون فقرات قرار دهید و از پایین گردن به سمت کمر حرکت کنید.

گام هشتم

در مرحله آخر دوباره کف دست‌ها را روی شانه‌ها قرار دهید و به شیوه حرکت نخست دوباره عضلات پشت را از شانه‌ها به سمت کمر ماساژ دهید. در طول اجرای ماساژ هر زمان که احتیاج شد دست‌های‌تان را به روغن آغشته کنید و از خاصیت‌های روغن ماساژ غافل نشوید.

نکته: اجرای تکنیک‌های ماساژ در محیطی آرام که موسیقی ملایم و آرام‌ پخش می‌شود توصیه می‌شود. رعایت این نکات به افزایش میزان آرامش و تخلیه اسپاسم‌ عضلات کمک می‌کند.

مراقبت از مفاصل

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل

 

همه ما می دانیم که منظور از مفاصل محل اتصال دو استخوان است و ساختار ویژه آن به ما این امکان را می دهد که زانو، مچ دست و...را خم و راست کنیم.برای اطرفیان خود دست تکان دهیم، سر خود را به اطراف حرکت دهیم . این عملکردهای قابل توجه محصول فعالیت این بخش حساس بدن است و سلامت آن مسلما حائز اهمیت می باشد.
بافت نرم مفاصل از جمله غضروف و مایع مخصوص سینویوم در این محل تشکیل لایه ای را می دهند که از سائیده شدن سر استخوان ها در این محل ممانعت به عمل آید. به مرور افزایش سن آسیب پذیری مفاصل بیشتر می شوند و حتی بد نشستن و یا برداشتن بار بیش از اندازه باعث آسیب آن می شود و به این ترتیب التهاب و سایر مشکلات مفاصل بروز می کند.

 

بهترین روش برای مراقبت از مفاصل حفظ قدرت و سلامت ماهیچه ها، استخوان و رباط ها می باشد و بهترین روش برای رسیدن به این هدف عبارتند از:

1- مراقبت از وزن مناسب:
وزن خود را کنترل کنید . این بهترین کمک برای حفظ سلامت مفاصل شماست. از جمله مهمترین مفاصلی که وزن شما را تحمل می کنند عبارتند از:زانوها، استخوان لگن و کمر. شاید به همین خاطر است که اغلب مشکلات مفصلی نیز در همین نواحی بروز می کند. به موازات افزایش وزن و به مرور زمان فرسودگی مفاصل دو چندان می شود. در حالی که کاهش وزن ، فشار وارد به این نواحی را در حد قابل توجهی کاهش می دهد.

 

2- تحرک و ورزش را فراموش نکنید:
ورزش موجب کاهش وزن می شود. تحقیقات نشان می دهد که تمرینات ایروبیک باعث کاهش التهاب مفاصل می شود. از طرفی عدم تحرک ، اعتیاد به کامپیوتر و تلویزیون باعث بروز درد مفاصل می شود. عدم تحرک به معنای سفت و سختی مفاصل است. پس تحرک را فراموش نکنید.

3- تقویت ساختمان ماهیچه ای:
ماهیچه های قوی محافظ مفاصل هستند،اگر ماهیچه کافی ندارید و به اندازه کافی قوی نیستند ، به مفاصل ضربه و فشار وارد می کنید ، به خصوص زانوها که باید تمام وزن بدن را تحمل کنند. ورزش های ویژه قدرتی به ساختمان سازی ماهیچه ای کمک به سزایی می کند.

 

4- ماهیچه های شکمی و بخش مرکزی بدن را تقویت کنید:
اختصاص ورزش های ویژه برای تقویت این بخش لازم است . تقویت ماهیچه های شکمی نیز باعث حفظ تعادل می شود و از آسیب به مفاصل جلوگیری می کند.

5- محدودیت ها و ناتوانی های خود را بشناسید:
بعضی از فعالیت ها و ورزش ها برای بعضی از مفاصل سخت و آسیب رسان است و بنابر این ممکن است بعد از آنجام آن احساس درد کنید. به طور کلی گفته می شود که چنانچه بعد از انجام تمرینات بیش از 45 دقیقه درد در نواحی فعال احساس کردید باید در دفعات بعدی به طور سبک تر و ملایم تر اجرا کنید.این دردها به این معنا است که مفاصل شما بیش از اندازه در هنگام ورزش تحت فشار بوده است و این هدف ما نیست.

 

6- مراقب وضع و یا فرم بدن خود باشید.
خمیدگی و عدم استواری برای مفاصل خوب نیست. سعی کنید چه در حالت نشسته و چه در حالت ایستاده ، استواری و راست قامتی خود را حفظ کنید.این حالت استوار موجب حفاظت از مفاصل گردن تا زانو می شود. حتی در هنگام حمل اشیا نیز استواری خود را حفظ کنید. مثلا اگر کوله پشتی به دوش دارید روی دو شانه خود وزن آن را توزیع کنید.

7- از یخ استفاده کنید:
یخ نقش به سزایی در کاهش درد مفاصل دارد.از تورم و درد مفاصل می کاهد . اگر در بخش مفاصل دچار زخم و جراحت شدید، از کیسه یخ به مدت کمتر از 20 دقیقه استفاده کنید.البته توجه داشته باشید پارچه یا کیسه قرار داده و روی مفاصل بگذلرید.

 

8- تغذیه مناسب:
تغذیه مناسب و سالم به حفظ سلامت استخوان ها کمک می کند. در رژیم غذایی روزانه خود به قدر کافی از غذای کلیسم دار تناول کنید. به عنوان مثال ماست، کلم بروکلی و ساده و انجیر سرشار از کلیسم است. بعلاوه ویتامین c در کاهش احتمال پوکی ا ستخوان نقش موثری دارد ، پس از خوردن پرتقال غافل نشوید.

موارد کاربرد فیزیوتراپی در آب(آب درمانی)

موارد کاربرد آب درمانی

• کاهش درد و گرفتگی عضلانی

• ریلاکسیشن 

• حفظ و افزایش دامنه حرکتی اندام ها

• بازآموزی فعالیت عضلات فلج 

• تقویت عضلات 

• پیشرفت دادن حرکات جهت راه رفتن 

• افزایش گردش خون و بهبود تغذیه بافت ها 

• جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات

• رفع محدودیت حرکتی و یا پیشگیری از آن

• جلوگیری از پوکی استخوان

• پیشگیری از ایجاد انحراف در ستون فقرات

• ایجاد روحیه نشاط و شادابی

• پیشگیری از رسوب سنگ در کلیه ها و مجاری ادرار

• کارکرد بهتر کلیه ها

• افزایش حجم تنفسی و کارکرد بهتر ریه ها

• کاهش اسپاسم

• کاهش درد

• افزایش حرکت روده ها و جلوگیری از یبوست

• تقویت عضلات

• ایجاد روحیه اعتماد به نفس و ایجاد روحیه قدرتمندی برای انجام کارهای روزه مره بخصوص در افراد نخاعی

• ارتقاء بهداشت پوست و مو و جلوگیری از ایجاد زخم فشاری

همانطور که اشاره شد از آب درمانی در بیماری های آرتروز ران و زانو،اسپوندیلیت آنکیلوزان،فلج اندام ها،کمر درد و آسیبهای اسکلتی و عضلانی استفاده می شود که هم منجر به کاهش درد بیمار در بلند مدت گشته و هم با توجه به کمک به تقویت عضلات در شرابط نه چندان سخت،یکی از بهترین درمانهای قطعی و بلند مدت به حساب می آید.

محل های انجام آب درمانی

 در کلینیک های فیزیوتراپی مجهز به استخر،راهروی آب،تردمیل آبی و وسایلی به اسم ویرپول می توان با کمک فیزیوتراپیست به صورت تخصصی درمان در آب را انجام داد و از نتایج آن شگفت زده شد .اما متاسفانه با توجه به مقرون به صرفه نبودن استفاده از این روش ،اکثر بیماران تنها به راه رفتن در آب در نزدیکترین استخر توصیه می شوند که علی رغم مفید بودن بیمار را از بسیاری از فواید محروم می کند.

لازم به ذکر است در وسیله ویرپول پمپهای فشاری نیز وجود دارند که آب را با فشار به گردش در می آورند که این عمل منجر به استفاده از اثر ماساژ در آب نیز می شود.

در پایان اشاره به این نکته ضروری است که بهتر است افراد قبل از انجام آب درمانی ضرورتا با فیزیوتراپیست خود مشورت نموده تا ضمن معاینه ،در صورت وجود بیماری های عفونی تازه،مشکلات پوستی،مشکلات قلب و عروق حاد و سایر موارد  از انجام آب درمانی یا اجتناب کنند یا حتما تحت نظر فیزیوتراپیست درمان خود را پیگیری نمایند تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

آب درمانی(فیزیوتراپی در آب)

آب درمانی(هیدروتراپی)

 

آب درمانی  از گذشته های بسیار دور نزد ایرانیان،مصریان و یونانیها جایگاه ویژه ای در کمک به افراد دچار بیماری های مختلف داشته است.

با توجه به خاصیتهای منحصر به فرد آب، از گذشته تا کنون از استخرهای آب درمانی عمدتا با آب گرم،در جهت رفع خستگی،احساس آرامش ،کاهش دردها و سایر موارد مرتبط استفاده می شده است.شاید یکی از دلایل این استفاده تاریخی و محبوب از آب می تواند  ناشی از احساس رضایت افراد پس از استفاده از آّب به عنوان یک عامل تفریحی و درمانی بوده باشد.

آن چه که در این مطلب ارایه می شود توضیحی اجمالی بر استفاده آب درمانی در بیماریهای عمدتا اسکلتی -عضلانی و مروری گذرا بر روشهای مختلف انجام آب درمانی در حیطه ی فیزیوتراپی می باشد.

اصول استفاده از آب به عنوان یک روش درمانی بر پایه خواص فیزیکی آب استوار است که به طور خلاصه می توان به کاهش وزن در آب،استفاده از نیروی فشار آب به عنوان یک عامل مقاومتی جهت تقویت عضلات و استفاده از خواص حرارتی آب اشاره کرد.

مزایای استفاده از آب جهت تمرین درمانی

افزایش سوخت و ساز بافت ها: با توجه به حرارت آب ،افزایش دمای بافتهای مختلف بدن را داریم که این افزایش در نهایت منجر به زیاد شدن متابولیسم سلولها و بافتها در نواحی مختلف بدن می شود.

گشاد شدن عروق و خون رسانی بهتر:با توجه به افزابش حرارت ،عروق دچار اتساع شده و به دنبال آن خونرسانی بهتری به بافتها صورت می گیرد که این مساله می تواند در کمک به ترمیم بافتها موثر باشد.

افزابش میزان فعالیت قلب و سیستم تنفسی: با توجه به اتساع عروق قلب باید فعالیت بیشتری برای تامین خون در قسمت های مختلف بدن انجام دهد و به دنبال آن سیستم تنفسی جهت تامین اکسیژن کافی برای بافتها نیز،باید با سرعت و کیفیت بیشتری فعالیت کند و به دنبال تمام این موارد در نهایت خون با میزان اکسیژن و مواد مغذی  بیشتری در اختیار بافتها قرار می گیرد که منجر به ترمیم قسمتهای مختلف می شود.

البته آن چبزی که اکثریت بیماران با آن آشنایی دارند استفاده از آب در تقویت عضلات در بیماران آرتروزی به ویژه در زانو و مشکلات کمردرد است که روزانه تعداد بسیار زیادی از افراد را روانه استخرها و پیاده روی در آب می کند.

از جمله دیگر مزایا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درمان با آب در بیماریهای انسان بسیار ساده وطبیعی است.

• روش درمان زیاد دشوار نیست.

• کاملا بی ضرر است وآثار بدی بر جا نمی گذارد.

• آثار مسمومیت به همراه ندارد و نیازی به داروهای سمی نیست.

• ارزانترین وسیله است و درهمه جا براحتی بدست می آید.

• هضم را بهبود می بخشدویبوست را که منشاء بروز اغلب بیماریهاست برطرف می کند.

• خواب طبیعی را برقرار می سازد ومغز وبدن را تقویت می بخشد.

• بی درد است ودرد را بسهولت تسکین می دهد.

• درمان آن اساسی وریشه ای است.

نویسنده: فیزیوتراپیست مجید داستانی

سندرم پیریفورمیس و به دام افتادن عصب سیاتیک

سندرم پیریفورمیس و به دام افتادن عصب سیاتیک

 

سندرم پیریفورمیس نخست در سال 1928 تعریف شد. در گذشته آنرا سبب 6درصد سیاتیکا (سندرم با درد انتشاری از کمر به طرف باسن و قسمت خلفی و خارجی اندام تحتانی که شایعترین علت آن فتق دیسک بین مهره ای پایین کمر است و یا دردی که در هر جایی در طول مسیرعصب سیاتیک قرار دارد، بیماری cotugno's، نورالژی یا نوریتسیاتیک نیز گفته می شود) می دانستند، ولی امروزه با تکنیک های تصویربرداری و الکترودیاگنوستیک دریافته اند که سندرم یبریفوریس بسیار شایعتر است زیرا این سندرم می تواند شبیه سندرمهای درد شایعتر مثل رادیاکولوپاتی کمری، اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک و بورسیت تروکانتر بزرگ استخوان فمور خود را نشان دهد. این سندرم معمولاً بعلت کمپرسیون و یا تحریک قسمت پروگزیمال عصب سیاتیک در جایی که از طریق مجرای بزرگ سیاتیک از لگن خارج می شود بوسیله عضله پیریفورمیس ایجاد می شود.

آناتومی و ارتباط بالینی آن با سندرم پیریفورمیس

از تشخیص های افتراقی این سندرم رادیکولوپاتی لومبوساکرال و بیماری دژنراتیو دیسک کمری، آرتروپاتی مفاصل facet کمری، اسپوندیلولیستزیس و اسپوندیلولایزیس کمری، درد میوفاسیال، بورسیت تروکانتریک و بورسیت توبروزیته ایسکیال است و با اطلاع از نوروآناتومی لومبوساکرال بسیاری از تشخیصها رد می شوند.

شبکه عصبی لومبار یا کمری شامل شاخه های قدامی ریشه های عصبیL₁- L₄ و نیز T₁₂ و بعضاً L₅است. این شبکه بین عضلات پسواس ماژور و کوادراتوس لومبوروم قرار می گیرد که کمپارتمان پسوآس گفته می شود.