شکستگی لگن چیست؟

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است که میتواند بدنبال حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، تصادف، حوادث ورزشی و حوادث حین کار ایجاد شود. با این حال غالب شکستگی های لگن بدنبال ضرباتی نه چندان شدید ایجاد میشوند.

 

شکستگی لگن در سنین بالا معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشود. در افراد مسن به علت پوکی و در نتیجه ضعیف شدن استخوان، لگن میتواند به راحتی و با وارد شدن ضربه خفیفی شکسته شود. این شکستگی ها در سنین بالا از علل مهم بروز معلولیت ها هستند و میزان مرگ و میر آنها بالا است.

 

مثلی مهم در ارتوپدی وجود دارد که میگوید انسان ها از لگن به دنیا میایند و از لگن از دنیا میروند. یعنی از طریق لگن مادرشان به دنیا وارد میشوند و به علت شکستگی لگن از دنیا میروند.

 

در جوان ها لگن به سادگی دچار شکستگی نمیشود. شکستگی لگن در جوان ها معمولا بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشود.

 

شکستگی های لگن را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.

 

البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.

 

در مورد هر کدام از این شکستگی ها در زیر توضیح مختصری داده میشود ولی برای مطالعه وسیع تر در مورد هر کدام از آنها میتوانید به بخش مربوط مراجعه کنید.

 

 

                                 

 

مرحله هماتوم Stage of hematoma

وقتی استخوان شکسته میشود عروق خونی داخل و اطراف آن پاره شده و خون در اطراف محل شکستگی تجمع پیدا میکند. به این تجمع خون، هماتوم میگویند.

 

این هماتوم در بسیاری اوقات به توسط پریوست محدود و محاط شده است ( پریوست Periosteum لایه بافتی محکمی است که مانند پرده ای روی استخوان را پوشانده است.

 

در هنگام شکستگی، پریوست از استخوان جدا میشود و بین پریوست و استخوان خون جمع میشود. در شکستگی های با جابجایی زیاد این پریوست در محل شکستگی پاره میشود.

 

در صورت پاره شدن پریوست خون به بیرون آن رفته و این بار توسط عضلات و فاشیا و یا پوست محدود میشود. بر اثر پاره شدن مویرگ های استخوان، خونرسانی به استخوان در محدوده چند میلمتر اطراف محل شکستگی از بین رفته و استخوان در این محدوده میمیرد.

 

در این محدوده سلول های اصلی استخوان که استئوسیت Osteocyte نام دارند میمیرند. در اثر تخریب بافتی ایجاد شده موادی به نان عوامل رشد در محیط آزاد میشود که موجب میشوند سلول های مهمی به طرف محل شکستگی جذب شوند

 

 

                                 

 

 

نرمی غضروف کشکک یا کندرومالاسی کشکک چگونه درمان میشود

توجه به چند نکته در درمان این بیماری ضروری است. درمان این بیماری نیاز به همکاری بسیار موثر بیمار دارد. اگر بیمار فکر کند بیماریش با چند قلم دارو خوب میشود اشتباه میکند. مهمترین اقدامات درمانی در معالجه این بیماری آنهایی هستند که باید توسط خود بیمار انجام شود. پس اگر میخواهید از دست این بیماری رها شوید باید ۹۰ درصد کارها را خودتان انجام دهید.

 

نکته بعدی اینست که این بیماری بیشتر از اینکه یک بیماری گذرا باشد وضعیتی است که در اثر روش های بد زندگی کردن Life style بوجود میاید پس برای بهبودی باید بسیاری از عادات و رفتارهای روزانه خود را تغییر دهیم. تنها پس از این اقدام است که میتوانیم مطمئن باشیم بیماری دست از سر ما برداشته و دوباره برنمیگردد.

 

اگر بعد از اینکه خوب شدیم نکاتی را که در درمان بیماری لازم است رعایت نکنیم بیماری دوباره برمیگردد پس درمان بیماری یک نکته است و ممانعت از برگشت بیماری نکته مهمتر دیگر است. بیماری بعد از اینکه خوب شد همیشه پشت در خانه ما می‌ایستد. به محض اینکه در انجام نکاتی که باید رعایت کنیم سهل‌انگاری کنیم دوباره برمیگردد.

 

درمان بیماری دو مرحله درمان کوتاه مدت و درمان دراز مدت دارد. منظور از درمان کوتاه مدت سلسله اقداماتی است که انجام میدهیم تا مشکلات ما در کوتاه‌ترین زمان ممکن کم شود و منظور از درمان دراز مدت نکاتی است که باید زعایت کنیم تا مشکلات ما کاملاً رفع شده و مهمتر از آن اینکه دوباره برنگردد

 

مهمترین پایه های درمان کوتاه مدت و نکاتی که باید رعایت کنیم تا درد در کوتاه ترین زمان کم شود ( ممکن است کاملاً قطع نشود) عبارتند از :

 

کاهش فعالیت

 

اگر احساس میکنیم اخیراً فعالیت بدنی خاصی را بیش از حد انجام داده‌ایم مثلاً ورزش جدیدی را به تازگی شروع کرده‌ایم و یا ورزش قبلی خود را با شدت بیشتر انجام میدهیم یا در کارهای خانه یا شغلی خود بیش از قبل به بدن خود فشار میاوریم باید این فعالیت ها را متوقف کنیم. نگران نباشید. بعد از مدتی که درد شما با درمان مناسب از بین رفت به احتمال زیاد خواهید توانست مجدداً فعالیت بدنی را از سر بگیرید.

 

به زانوی خود استراحت بدهید

 

بعضی از کارها به زانوی شما فشار زیاد وارد میکنند از انجام آنها بپرهیزید. دو زانو و چهار زانو نشستن برای شما که مبتلا به این بیماری هستید مناسب نیست. سعی کنید بیشتر روی صندلی بنشینید. استفاده از توالت های سنتی به زانو فشار زیادی وارد میکند پس سعی کنید از توالت‌های صندلی دار موسوم به توالت فرنگی استفاده کنید.

 

بالا و پایین رفتن از پله به زانوی شما فشار زیادی وارد میکند. سعی کنید در طول روز حتی‌الامکان کمتر از پله استفاده کنید. راه رفتن روی زمین‌های صاف خوب است ولی راه رفتن روی زمین های شیب‌دار چه سربالایی و چه سرازیری برای زانوی شما خوب نیست. مدت زیادی یک جا روص صندلی ننشینید. هر نیم ساعت یک بار از روی صندلی خو بلند شده و یک دقیقه راه بروید.

 

گرم نگه داشتن زانو درد شما را کم میکند

 

سابق بر این خانم های مسن دوست داشتند بخصوص در زمستان پاها و زانوان خود را در مقابل آفتاب قرار دهند تا گرم شود چون به تجربه دریافته بودند که گرما درد آنها را کم میکند. اگر زانوی خود را با یک باند کشی یا زانوبند کشی سبک ببندید تا گرم بماند درد شما کمتر میشود ( مراقب باشید که باند یا زانو بند زیاد سفت نباشد و به زانوی شما زیاد فشار نیاورد چون ممکن است درد را بیشتر کند).

 

در فصول سرد سال سعی کنید یک شلوار گرم کن بپوشید. در مواردی که درد زیاد است میتوانید از حوله گرم یا کیسه آب گرم یا یک حوله برقی برای گرم کردن زانوی خود استفاده کنید. اگر درد زانوی شما به ناگهان و تازه شروع شده است ممکن است سرد کردن زانو بتواند درد شما را کاهش دهد.

 

وزن خود را کاهش دهید

 

وزن خود را کاهش دهید حتی اگر وزنتان متعادل است. کاهش وزن را میتوانید از همان روزهای اول درمان هم شروع کنید. کاهش حتی یک کیلوگرم هم میتواند موجب کاهش فشار بر روی زانوی شما شود و دردتان را کمتر کند. در کاهش ورن به نکات زیر توجه کنید.

 

    کاهش وزن باید به آهستگی و بصورت ممتد انجام شود. ناگهان وزن خود را کم نکنید. مهمترین معیار برای فهمیدن اینکه وزن شما در حال کاهش است یک ترازوی خانگی است پس آنرا تهیه کنید. به حرف نزدیکان خود و یا با نگاه کردن در آینه نمیتوانید بفهمید واقعا لاغر شده اید یا خیر.

 

    مهمترین راه کاهش وزن رژیم غذایی است. متاسفانه شما تا مدتی نمیتوانید فعالیت های ورزشی را برای کاهش وزن انجام دهید پس تنها راه شما کم غذا خوردن است. اگر میتوانید بهتر است زیر نظر یک متخصص تغذیه باشید.

 

    هرگز مقدار غذا خوردن خود را با دیگران مقایسه نکنید. ممکن است فردی روزی چند کیلو غذا بخورد ولی چاق نشود و شما با خوردن یک سیر غذا هم چاق شوید پس هر مقدار غذا که میخورید باید آنرا کم کنید. بعضی ها میگویند ما بدنمان مستعد است و آب هم بخوریم چاق میشویم. اینکه چاقی زمینه ارثی و خانوادگی دارد صحیح است ولی با آب کسی چاق نمیشود. شما باید تا مدتی غذای کمتری به بدن خود برسانید تا بدنتان مجبور شود چربی های اضافی را بسوزاند. در این مدت شما احساس گرسنگی میکنید و تحمل این گرسنگی سخت است ولی مطمئن باشید تا گرسنگی نکشید بدن شما چربی های اضافه را نمیسوزاند. نگران نباشید این احساس بد گرسنگی فقط چند هفته ادامه دارد. اگر فقط چند هفته تحمل کنید به آن عادت میکنید.

    در مدتی که کم میخورید آب بیشتر بخورید و از مولتی ویتامین روزانه استفاده کنید.

 

از دارو استفاده کنید

 

بسیاری از افراد فکر میکنند که اگر درد را تحمل کنند و داروی مسکن مصرف نکنند بهتر است و حتی وقتی پزشک برای آنها داروی مسکن تجویز میکند میگویند این که مرا خوب نمیکند و فقط یک مسکن است و آنرا مصرف نمیکنند. این تفکر نادرستی است.

 

تحمل درد موجب میشود تا فشار عصبی زیادی به فرد وارد شود. این فشار عصبی شدت درد را افزایش میدهد . افزایش شدت درد باز هم وضعیت عصبی بیمار را بدتر میکند و این فرایند بصورت یک سیکل معیوب یا دور باطل با بازخورد مثبت موجب افزایش شدت درد میشود. قطع و شکستن این سیکل معیوب با مصرف داروی مسکن است.

 

امروزه بسیاری از داروهای مسکن بدون نسخه پزشک در داروخانه ها میتوانند در دسترس مردم قرار بگیرند. شما میتوانید از استامینوفن، بروفن، سلکوکسیب یا داروهای دیگر استفاده کنید. البته باید مواظب عوارض داروها باشید و در صورت کوچکترین شکی با پزشک مشورت کنید.

 

دقت کنید که مصرف دارو در درمان کوتاه مدت باید دائمی باشد نه اینکه فقط در موقع درد از آن استفاده شود. بهتر است حداقل بمدت یک هفته بطور روزانه از دارو استفاده شود چه درد باشد و چه نباشد. منتظر نایستیم درد ایجاد شود و سپس دارو مصرف کنیم.

 

دقت به یک نکته بسیار ضروری است. بعد از مصرف دارو درد کم میشود و بسیاری بیماران فکر میکنند خوب شده‌اند و دوباره شروع به انجام فعالیت های بدنی قبل میکنند. این کار در شرایطی که زانوی شما آسیب دیده و بسیار حساس است فشارهای بیشتری به زانوی شما وارد کرده و آنرا بیشتر خراب میکند.

 

دقت کنید که کاهش درد به علت مصرف دارو شما را گول نزند. سطح فعالیت های بدنی خود را همچنان پایین نگه دارید. شما هنوز خوب نشده اید بلکه فقط درد شما کم شده است. پس از زانوان خود مراقبت کنید.

 

شروع به انجام نرمش های تقویت عضله چهارسر ران کنید

 

یکی از مهمترین قسمت‌های درمان این بیماری تقویت عضلات چهارسر ران است و تقویت این عضلات موجب حرکت مناسب‌تر کشکک در شیار شده و در نتیجه فشار کمتری به کشکک وارد میشود. نرمش های متفاوتی برای این کار ابداع شده است. در زیر ساده ترین روش انجام آن شرح داده میشود.

 

 Quadriceps Sets یک حوله کوچک را لوله کرده و کمی بالاتر از مچ در زیر تاندون آشیل بگذارید طوری که پاشنه شما حدود یک سانتیمتر از زمین بالاتر باشد. تمام عضلات ران خود را منقبض کرده و سعی کنید کل اندام تحتانی خود را کاملاً مستقیم کنید و سعی کنید پشت زانوی خود را تا حد امکان به زمین نزدیک کرده و به پایین فشار دهید. این حالت را ۱۰-۵ ثانیه نگه داشته و سپس عضلات خود را کاملاً شل کرده و ۳ ثانیه استراحت کنید. سپس مجدداً این کار را پنج مرتبه تکرار کنید. دقت کنید پنج مرتبه و هر مرتبه ده ثانیه.

 

 رعایت چند نکته در انجام صحیح این نرمش مهم است.

 

عضلات ران خود را باید به حدی منقبض کنید که دردی در زانوی شما ایجاد نشود پس اگر با حداکثر انقباض عضلات، زانویتان درد گرفت شدت انقباض را کمتر کنید. این نرمش ها را به همین صورت به مدت یک هفته انجام بدهید.

 

ندرتاً ممکن است بعد از گذشت یک هفته درد زانوی شما کمی بیشتر شود. این بدان معنی است که عضلات ران شما بیش از حد ضعیف بوده اند و نرمش در این حد برای شما زیاد بوده است. در این صورت انجام نرمش را متوقف کرده و ۲-۱ هفته صبر کنید. بعد از ۲-۱ هفته مجدداً نرمش ها را به همان روش ولی با تعداد ۳-۲ مرتبه انجام دهید.

 

در صورتیکه بعد از گذشت یک هفته از شروع نرمش ها شدت درد زانوی شما بیشتر نشد آنگاه باید کم کم به تعداد دفعات نرمش ها اضافه کنید. هر ۲-۱ روز یکی به دفعات اضافه میکنید. یعنی پنج مرتبه میشود شش مرتبه و هفت مرتبه و …به تدریج تعداد دفعات به ۴۰-۳۰ مرتبه در روز میرسد یعنی روزی ۴۰-۳۰ مرتبه و در مرتبه ده تانیه انقباض.

 

میتوانید این ۴۰-۳۰ مرتبه را در یک نوبت و یا در ۳-۲ نوبت در روز انجام دهید. نکته بعدی اینکه هدف از انجام این نرمش ها تقویت عضلات ران است و این روند ۲-۱ ماه طول میکشد پس انتظار نداشته باشید آثار نرمش ها را زود ببینید. صبر داشته باشید و نرمش ها را با برنامه منظم انجام دهید.

 

 

 

اگر با انجام اقدامات ذکر شده درد و ناراحتی شما برطرف شد یا تا حد زیادی کم شد باید تمام آنها را (بجز قسمت مربوط به مصرف دارو) تا آخر عمر رعایت کرده و انجام بدهید وگرنه مشکلات شما ممکن است مجدداً برگردد.

 

بعد از گذشت ۲-۱ ماه از شروع درمان های ذکر شده میتوانید مجدداً فعالیت های ورزشی خود را شروع کنید منتها مراقب باشید این بار شدت و مدت انجام ورزش ها را خیلی با احتیاط افزایش دهید. شروع ناگهانی ورزش با شدت زیاد ممکن است موجب برگشت ناراحتی شما شود. نکات دیگری که در درمان بلند مدت باید به آنها توجه کنید عبارتند از

 

ورزش کنید

 

سعی کنید روزی ۳۰-۱۵ دقیقه نرمش و ورزش هایی مثل شنا و یا راه رفتن را جزء زندگی خود قرار دهید. قبل از شروع هر ورزشی ابتدا با انجام نرمش های کششی بدن خود را به اصطلاح گرم کنید. شدت انجام هر ورزشی را کم کم زیاد کنید. از کفش مناسب ورزشی استفاده کنید.

 

در صورتیکه با انجام دستورات ذکر شده درد و ناراحتی شما بهبود نیابد ممکن است پزشک ارتوپد برای درمان شما تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد.

 

گاهی اوقات پزشک معالج میتواند با انجام آرتروسکوپی و خارج کردن غضروف های آسیب دیده به بهبود بیماری کمک کند. اعمال جراحی بازسازی زانو ممکن است بتواند وضعیت را بهتر کند.

 

در این اعمال جراحی پزشک سعی میکند نحوه قرار گیری استخوان کشکک در شیار زیرش را به وضعیت آناتومیک و طبیعی برگرداند تا با این کار از اعمال فشار بیش از حد به کشکک در حین حرکت آن ممانعت به عمل آورده و بدین وسیله مانع آسیب بیشتر غضروف مفصلی شده و شدت درد را کاهش دهد.

 

 

                                 

 

تشخیص شکستگی

تشخیص شکستگی

 

تشخیص شکستگی ها در بچه ها گاهی بسیار مشکل میشود. شکستگی ها در بسیاری اوقات بدون جابجایی یا با جابجایی اندک هستند. در این مواقع تغییر شکل اندام، حرکت قطعات یا خونمردگی وجود ندارد.

 

در بچه های کوچک صحبت کردن با بچه مشکل بوده و گاهی به علت گریه بچه معاینه وی بسیار مشکل میشود. در بسیاری اوقات یک سابقه درست از ضربه وارده را نمیتوان از زبان بچه یا والدین او شنید. گاهی حتی والدین بچه ضربه خوردن بچه را کتمان میکنند ( در مواقعی که بچه را کتک زده اند).

 

گاهی حتی دیدن خط شکستگی در رادیوگرافی بچه بسیار مشکل میشود و گاهی اوقات صفحات رشد با شکستگی اشتباه میشوند.

 

کال زیادی که ممکن است بعد از شکستگی های بچه ها ایجاد شود ممکن است به اشتباه عفونت استخوان یا حتی تومور استخوان تشخیص داده شود.

 

با تمام این اوضاع همیشه وقتی بچه ای تمایلی به حرکت دادن اندامش ندارد یا کارکرد اندام وی کاهش پیدا کرده است باید به شکستگی آن اندام شک کرد.

 

 

                                 

 

علل درد های حاد زانو چیست

حس درد بوسیله اعصاب منتقل میشود. اعصابی که حس درد زانو را به مغز منتقل میکنند به اعصابی که حس درد ناحیه لگن و مچ پا را منتقل میکنند نزدیک است پس درد مفصل زانو ممکن است در لگن یا در مچ پا حس شود و یا برعکس ممکن است منشا درد در ناحیه لگن یا مچ پا باشد ولی بصورت درد زانو حس شود. دردهای مفصل زانو را میتوان به دو دسته دردهای حاد و دردهای مزمن تقسیم بندی کرد.

 

 شایعترین علل دردهای حاد زانو عبارتند از :

 

 

شکستگی زانو

 

بدنبال تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع یا در حین ورزش ممکن است بر اثر وارد شدن نیروهای شدید به مفصل زانو استخوان های این مفصل دچار شکستگی شوند. این شکستگی ها موجب درد شدید همراه با تورم و خونمردگی در ناحیه زانو میشوند. درد شکستگی معمولا بقدری شدید است که فرد توانایی راه رفتن را از دست میدهد.

 

در این موارد بیمار باید بسرعت به پزشک مراجعه کند. تاخیر در مراجعه پزشکی میتواند موجب ایجاد آسیب های بیشتر شود. پزشک برای بررسی از رادیوگرافی ساده و در صورت لزوم از سی تی اسکن استفاده میکند. درمان معمولا به توسط گچ گیری یا عمل جراحی است.

 

 

رگ به رگ شدن زانو یا آسیب لیگامان جانبی

 

آسیب لیگامان یا رباط جانبی داخلی زانو Medial collateral ligament MCL شایعترین آسیب لیگامانی زانو است و میتواند موجب درد زانو شود. این رباط میتواند بر اثر ضربه بصورت ناقص یا بصورت کامل پاره شود.

 

بیمار در حین ضربه یک احساس پاره شدن در زانو میکند. بعد از مدتی زانو متورم شده و فرد احساس ناپایداری در زانو میکند. پوست سمت داخلی زانو بعد از مدتی کبود میشود.

 

آسیب لیگامان جانبی زانو معمولا در حین ورزش های پرتحرک مانند فوتبال، والیبال و اسکی ایجاد میشود. تشخیص این آسیب با معاینه پزشک و رادیوگرافی و ام آر آی است. درمان آسیب این لیگامان معمولا بدون عمل جراحی و با استفاده از استراحت، دارو، بریس و انجام نرمش زیر نظر فیزیوتراپ است.

 

در موارد نادری بیمار نیاز به عمل جراحی پیدا میکند. آسیب لیگامان یا رباط جانبی خارجی زانو هم تقریبا علائم و درمان مشابهی با لیگامان جانبی داخلی دارد با این تفاوت که در سمت خارجی زانو است.

 

آسیب لیگامان متقاطع یا رباط صلیبی زانو

 

در داخل مفصل زانو دو رباط وجود دارد که یکی را رباط متقاطع قدامی یا صلیبی جلویی میگویند و دیگری رباط متقاطع خلفی یا صلیبی عقبی است. شیوع آسیب لیگامان صلیبی قدامی بیشتر از رباط خلفی است.

 

این لیگامان معمولا در حین ورزش های شدید و با چرخش شدید زانو آسیب دیده و موجب درد زانو میشوند. در حین آسیب، بیمار صدای پاره شدن را در زانوی خود احساس میکند. زانو متورم شده و ناپایدار میشود.

 

تشخیص این آسیب لیگامان صلیبی زانو با معاینه پزشک و انجام ام آر آی و آرتروسکوپی است. درمان این آسیب بسته به شدت آن با روش های غیر جراحی یا جراحی است.

 

پارگی تاندون

 

تاندون چهارسر ران و تاندون کشکک دو تاندون در بالا و پایین زانو هستند که ممکن است در حین ورزش پاره شوند. تاندون چهارسر معمولا در سنین بالاتر و تاندون کشکک معمولا در جوانان پاره میشوند.

 

بدنبال پارگی تاندون چهارسر ران درد بر روی تاندون احساس میشود. بیمار ممکن است صدای پاره شدن را در زانوی خود احساس کند. در پارگی کامل بیمار توانایی مستقیم کردن زانوی خود را از دست داده و ممکن است استخوان کشکک بیمار جابجا شود. درمان این پارگی ها در صورتیکه کامل باشن معمولا عمل جراحی است.

 

آسیب منیسک

 

آسیب منیسک ها معمولا به علت ضربات شدید به زانو ایجاد میشوند و معمولا بصورت پاره شدن منیسک هستند. علائم پارگی منیسک معمولا بصورت قفل شدن زانو، تورم و درد زانو و احساس ناپایداری و لقی در مفصل زانو است.

 

پارگی منیسک در بسیاری از موارد همراه با آسیب لیگامان صلیبی جلویی است. درمان پارگی منیسک با یا بدون عمل جراحی است. در صورت نیاز به جراحی معمولا از روش آرتروسکوپی استفاده میشود.

 

دررفتگی زانو

 

در رفتگی زانو نادر است و بدنبال وارد شدن نیروهای بسیار شدید به زانو ایجاد میشود. در حین دررفتگی زانو لیگامان ها و در بسیار از موارد عروق و اعصاب زانو هم آسیب میبینند.

 

این آسیب عروقی بسیار خطرناک است چون در صورتیکه بصورت اورژانس درمان نشود ممکن است منجر به سیاه شدن ساق و در نهایت قطع آن شود. علائم دررفتگی زانو بصورت درد شدید و تغییر شکل زانو است.

 

درمان این عارضه جااندازی سریع آن است. بیمار بعد از جااندازی تا مدتی در بیمارستان میماند و در این مدت بررسی هایی برای وی انجام میشود تا از سلامت لیگامان ها و عروق و اعصاب زانو اطمینان حاصل شود.

 

دررفتگی کشکک

 

در رفتگی کشکک معمولا در حین ورزش هایی مانند تنیس یا والیبال و بدنبال وارد شدن ضربات شدید به زانو ایجاد میشود. دررفتگی کشکک در زنان، در افراد چاق، کسانی که زانوهای به هم چسبیده دارند و در کسانی که استخوان کشکک آنها بالاتر از معمول قرار گرفته است بیشتر دیده میشود.

 

علائم در رفتگی کشکک به صورت جابجا شدن کشکک و ناتوانی در خم و راست کردن زانو و درد زانو است. درمان بصورت جااندازی است.

 

بعد از جااندازی پزشک معالج بررسی بیشتری انجام میدهد تا مطمئن شود همراه با دررفتگی شکستگی وجود نداشته باشد. بعد از آن بیمار تا چند هفته از بریس استفاده کرده و سپس نرمش های تقویت کننده زانو تحت نظر فیزیوتراپ انجام میشود.

 

 

عفونت

 

عفونت مفصل زانو از اورژانس های پزشکی است. علائم عفونت زانو بصورت درد و تورم زانو و تب است. درمان آن در اکثر اوقات عمل جراحی و استفاده از آنتی بیوتیک است.

 

 

                                 

 

افزایش بروز عفونت های ادراری و تنفسی در شکستگی لگن سالمندان

اصولا هر چه سن بالاتر میرود احتمال بروز عفونت های تنفسی و ادراری در افراد بیشتر میشود. بعد از شکستگی های لگن به علت اینکه فرد به دلیل درد شدید نمیتواند حرکت کند و دراز میکشد تهویه ریوی کم میشود.

 

فرد نمیتواند در حالت درازکش نفس های عمیق بکشد و همین عامل موجب میشود در بافت ریه تغییراتی ایجاد شود که آن را مستعد به عفونت میکند.

 

دراز کشیدن به علت درد شدید ناشی از شکستگی لگن و مصرف کم آب در این افراد از ترس نیاز به ادرار کردن هم از دلایلی است که احتمال بروز عفونت های اداری را بیشتر میکند. ایجاد عفونت تنفسی یا ادراری عوارض جراحی را زیاد میکند. بطور مثال میتواند موجب افزایش احتمال عفونت در محل جراحی شود.

 

پس افرادی که دچار شکستگی لگن شده اند و بخصوص سالمندان باید تشویق شوند که تا حد امکان بنشیند و نفس های عمیق بکشند و آب زیادی مصرف کنند تا احتمال عفونت ادراری در آنها کم شود.

 

همچنین جراحی این افراد باید در اسرع وقت و قبل از ایجاد شدن عفونت تنفسی و ادراری انجام شود تا بیمار هر چه زودتر توانایی راه رفتن را به دست آورد. او هر چه زودتر بتواند بنشیند و راه برود احتمال اینکه دچار عفونت ادراری و تنفسی شود کمتر میشود.

 

 

                                 

شکستگی لگن چیست

شکستگی لگن نامی کلی برای تعداد زیادی از شکستگی ها است که میتواند بدنبال حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، تصادف، حوادث ورزشی و حوادث حین کار ایجاد شود. با این حال غالب شکستگی های لگن بدنبال ضرباتی نه چندان شدید ایجاد میشوند.

 

شکستگی لگن در سنین بالا معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشود. در افراد مسن به علت پوکی و در نتیجه ضعیف شدن استخوان، لگن میتواند به راحتی و با وارد شدن ضربه خفیفی شکسته شود.

 

شکستگی لگن در جوان ها معمولا بدنبال ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل و یا سقوط از ارتفاع ایجاد میشود.

 

این شکستگی ها را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.

 

البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.

 

 

                                 

تشخیص سندروم تونل کوبیتال

پزشک معالج ابتدا بیمار را معاینه میکند. منطقه ای که کاهش حس پیدا کرده است، قدرت عضلات، تغییر علائم با وضعیت خم بودن آرنج، واکنش عصب به ضربه زدن خفیف بر آن و معاینات دیگر.

 

گاهی اوقات پزشک معالج آزمایشاتی را برای بررسی دیابت یا بیماری های تیروئید که ممکن است زمینه بیماری را فراهم کنند انجام میدهد.

 

تست اصلی تشخیصی این بیماری تست نوار عصبی ( الکترومیوگرافی و سرعت هدایت عصبی) EMG/NCV است. با استفاده از نوار عصبی پزشک متوجه میشود که آیا بر روی عصب اولنا فشاری وارد شده است یا خیر. شدت فشار چه اندازه است. آیا این فشار در ناحیه آرنج ایجاد شده و یا در نواحی دیگری مانند گردن.

 

                                 

درمان سندروم تونل رادیال چیست

درمان این بیماری مشکل است. مهمترین اقدام اولیه در درمان سندروم تونل رادیال اجتناب از انجام حرکاتی است که شدت درد را افزایش میدهند.

 

حرکت مکرر مچ دست به پشت موجب تشدید این بیماری میشود. چرخش مکرر مچ دست مانند پیچاندن مکرر پیچ گوشتی شدت در را بیشتر میکند. باید از هل دادن، کشیدن و گرفتن اشیاء با قدرت زیاد اجتناب کرد.

 

اگر در در شبها بیشتر میشود ممکن است یک آرنج بند سبک بتواند به شما کمک کند. استفاده از سرمای موضعی، استفاده از تحریک الکتریکی محل و انجام حرکات کششی عضلات ساعد اقداماتی هستند که یک فیزیوتراپ خوب میتواند در جهت کمک به بیمار از آنها بهره ببرد.

 

اگر بعد ار چند ماه انجام اقدامات فوق درد بیمار کاهش نیافت ممکن است پزشک معالج تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد. در حین جراحی تمام مسیری که عصب رادیال از زیر عصب سوپیناتور و از داخل تونل رادیال عبور میکند در دید جراح قرار گرفته و نقاطی که در آنها به عصب فشار وارد میشود آزاد میشوند تا فشار از روی عصب رادیال برداشته شود.

 

                                 

مزایای لیزر درمانی

اغلب مردم با دید تردید به لیزر می نگرند و گاهی حتی انرا با اشعه رادیواکتیو مقایسه می کنند در حالی که لیزر های استفاده شده در فرایند های طب فیزیکی  و توانبخشی بسیار ایمن و بدون خطر می باشند  و تنها خطر آن  برای چشم در نگاه مستقیم به پروب لیزر می باشد که به همین جهت برای بیماران در حین انجام لیزردرمانی عینک مخصوص داده می شود و یا از انها خواهش می شود چشمان خود را ببندند. 

 

فواید استفاده از لیزر خصوصا لیزر های پر توان به حدی است که استفاده از ان جواب دهی بیماران را به شکل شگرفی افزایش داده است.

 

مزایای لیزر درمانی

 

کاهش درد و التهاب بدون عوارض جانبی

لیزر تراپی با کمک فرایندی به‌نام فتوبایومدولاسیون انجام می‌شود. در طی این فرایند فوتون‌ها وارد بافت شده و با سیتوکروم c در میتوکندریا ارتباط برقرار می‌کنند. این تعامل باعث شکل‌گیری زنجیره بیولوژیکی می‌شود که منتهی به افزایش متابولیسم سلولی و کاهش درد و التهاب می‌گردد. لیزر درمانی برخلاف داروها می‌تواند بدون عوارض جانبی نامطلوب موجب کاهش درد ‌شود. نکته مهم دیگری که باید خاطرنشان کرد این است که طبق اظهارات بیماران لیزر درمانی موجب تسکین طولانی‌مدت درد می‌شود. با وجود این‌که بسته به شدت بیماری ممکن است تعداد درمان‌های مورد نیاز متقاوت باشند اما بسیاری از بیماران اغلب بعد از تنها ۲ جلسه لیزر تراپی می‌توانند تسکین طولانی درد را در خود احساس کنند.

 

آیا در بیماری‌های حاد و مزمن قابل استفاده است؟

در موارد حاد اگر لیزردرمانی شانه وکتف بلافاصله بعد از آسیب (بدون خونریزی) صورت گیرد تاثیر ویژه‌ای خواهد داشت. هرچه التهاب سریع‌تر کاهش یابد طبعا شروع فرایند بهبود نیز بهتر خواهد بود. در آسیب‌های حاد، لیزرتراپی کمک می کند تا بدن سریع‌تر به عملکرد طبیعی خود بازگردد. در دردهای مزمن، لیزردرمانی اغلب جهت تسکین دردها و التهاب پایدار بکار می‌رود. در چنین شرایطی پزشکان جهت کاهش سریع التهاب در بیماران مبتلا به درد مزمن از لیزر پرتوان استفاده می‌کنند. از آن‌جایی که لیزرهای پر توان به پزشکان کمک می کنند تا درحالی که دوزهای درمانی مرتبط را ارائه می‌دهند ‌بتوانند منطقه وسیع‌تری را درمان کنند نتیجه مثبتی دردرمان بیماری‌های مزمن دارد.

 

برای هر شرایط درمان‌های لیزری خاص وجود دارد

 

لیزرهایی که دارای محدوده قدرت بیشتری هستند گزینه‌های درمانی مختلفی ارائه می‌دهند. لیزری که می‌تواند از ۰٫۵ تا ۲۵ وات تنظیم شده و عمل کند این امکان را برای پزشکان فراهم می‌کند تا به‌ آرامی و آهسته و یا با حداکثر توان انرژی درمان را انجام دهند. از طرفی در دسترس بودن سرهای مختلف لیزری که درمان‌های متعددی را انجام می‌دهند برای پزشکان مزایای کاربردی زیادی دارد. به‌عنوان مثال برخی از لیزرها مجهز به ۵ سر درمانی هستند که هر کدام برای تسهیل درمان خاصی طراحی شده‌اند. به‌عنوان مثال درمان زائده‌های استخوانی معمولا از طریق روش درمانی بدون تماس انجام می‌شود. اما با این وجود در درمان ساختارهای بافت عمیق مانند همسترینگ روش ماساژ لمسی با توپ کمک شایانی به کاهش انعکاس و پراکندگی کرده و با جابه‌جایی مایعات اضافی امکان نفوذ عمیق‌تر را فراهم می‌کند. سرهای لیزر که در اندازه‌های مختلف طراحی شده‌اند در کنترل درمان‌هایی که نیاز به دقت و ظرافت کاری دارند بسیار مفید هستند.

 

درمان‌ها حس خوبی دارند

 

یکی از رایج‌ترین سوالات مرتبط با لیزردرمانی این است که در طول لیزردرمانی چه احساسی به بیماران دست می‌دهد؟ پاسخ این سوال به نوع لیزری که استفاده می‌شود بستگی دارد. برخی از بیماران معمولا کمی هیجان دارند، برخی هیچ حس خاصی ندارند و برخی احساس گرمای ملایم و آرامش‌بخشی را می‌کنند. بسیاری از بیمارانی که تحت درمان با لیزرهای کم‌توان هستند خصوصا در لیزر‌ماساژ که با کمک سرهای حاوی توپ ماساژ انجام می‌شوند معمولا از درمان خود لذت می‌برند. طبق اظهارات بسیاری از بیمارانی که با لیزرهای پرتوان درمان شده‌اند این نوع لیزر موجب کاهش شدید درد می‌شود. کاربرد لیزرهای پرتوان تاثیر ویژه‌ای در درمان دردهای مزمن دارد.

 

درمان‌ها سریع انجام می شوند

 

جلسات درمان با لیزرهای کم‌توان با سرعت انجام می‌شوند و معمولا ۵ تا ۱۰ دقیقه بیشترطول نمی‌کشد. البته زمان درمان به سایز، عمق و شدت شرایط تحت درمان بستگی دارد. لیزرهای پرتوان قادرند میزان انرژی بیشتری را در فاصله زمانی کم به بدن انتقال دهند درنتیجه در لیزرهای پرتوان دوزهای درمانی خیلی سریع دریافت می‌شود.