درمان ساییدگی مفصل آرنج معمولا با استفاده از روش های غیر جراحی شروع
میشود. درمان های جراحی تنها در مواردی مورد استفاده قرار میگیرند که مشکلات بیمار
بعد ار درمان های غیر جراحی همچنان باقی مانده و بهبود نیابند.
مهمترین اقدامات غیر جراحی در مدیریت درد ناشی از آرتروز مفصل آرنج عبارتند
از:
·
استراحت و کاهش
حرکاتی از آرنج که موجب تشدید درد میشوند
·
تغییر در روش زندگی
و روش استفاده از اندام فوقای در انجام فعالیت های روزانه
·
استفاده از گرمای
موضعی
·
داروهای ضد التهابی
غیر استروئیدی مانند بروفن
·
اسپلینت و ارتوز
های مفصل آرنج برای کم کردن دامنه حرکتی مفصل
·
انجام نرمش های
کششی و تقویتی آرنج
·
تزریق داروهای
کورتیکواستروئیدی تزریقی به توسط پزشک در داخل مفصل
همانطور که گفته شدن در صورتیکه انجام اقدامات ذکر شده بعد از چند ماه
نتواند درد بیمار را کاهش دهد پزشک ارتوپد ممکن است تصمیم به استفاده از روش های جراحی
بگیرد. انواع متفاوتی از اعمال جراحی برای آرتروز مفصل آرنج بکار برده میشود.
انتخاب نوع جراحی بر حسب شدت خرابی مفصل، سطح
فعالیت های بدنی بیمار و سن بیمار است. مهمترین این روش ها عبارتند از:
دبریدمان به روش آرتروسکوپی
دبریدمان Debridement به معنای تمیز
کردن محل و برداشتن بافت های اضافه و مشکل زا است. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز
پیشرفت زیادی ایجاد نشده است از این روش درمانی استفاده میشود.
با استفاده از آرتروسکوپ درون مفصل شسته شده و قطعات غضروفی آزاد در درون
مفصل برداشته میشوند. ممکن است قسمتی از کپسول مفصلی برش داده شود تا محدودیت حرکتی
کاهش یابد
آرتروپلاستی اینترپوزیشن
Interposition arthroplasty
در این روش استخوان ها در سطح مفصلی تراشیده شده و در بین آنها بافتی
مانند تاندون یا فاشیا قرار داده میشود (فاشیا بافتی مانند تاندون است ولی بیشتر به
شکل پرده بوده و بین عضلات قرار میگیرد). تاندون یا فاشیا مانع ساییده شدن استخوانهای
مفصل شده و موجب کاهش درد بیمار میشوند.
خشک کردن یا فیوژن مفصل
فیوژن Fusion مفصل آرنج که به
آن آرترودز Arthrodesis هم میگویند به
معنی متصل کردن استخوانهای مفصل است. در این روش جراحی باقیمانده غضروف خراب شده از
سطوح مفصلی تراشیده شده و سپس استخوان های تشکیل دهنده مفصل با استفاده از پیچ و پلاک
به یکدیگر متصل میشوند تا دیگر حرکتی نداشته باشند.
این روش جراحی درد بیمار را از بین میبرد ولی موجب از بین رفتن حرکات
مفصل آرنج هم میشود. از این روش درمانی بیشتر در کسانی استفاده میشود که میخواهند اشیاء
سنگین را با دست بلند کنند. افراد جوان و فعال از آرترودز مفصل آرنج بیش از آرتروپلاستی
و تعویض مفصل آن سود میبرند.
تعویض مفصل آرنج
استفاده از مفصل مصنوعی در آرنج مانند استفاده از آن در مفاصل ران، زانو
وشانه شایع نشده است. عوارض این عمل جراحی در مقایسه یا اعمال تعویض مفصل در ران و
زانو بشتر است.
از این روش جراحی بیشتر در کسانی استفاده میشود که نیاز دارند مفصل آرنج
حرکت داشته باشد ولی قدرت زیادی از این مفصل نمیخواهند.
بنابراین افراد مسن که اجسام سنگینی را با دست برنمیدارند ممکن است از
این نوع جراحی سود ببرند. از تعویض مفصل آرنج در درمان تخریب مفصلی ناشی از روماتیسم
مفصلی هم استفاده میشود
.
