یشگیری از ایجاد واریس

یکی از روش های متداول جهت پیشگیری از ایجاد واریس و گاهاً جهت بهبود و درمان استفاده از جوراب های واریسی می باشد. باید توجه داشت که جورابهای واریس انواع بسیار زیادی داشته که ضروری است نوع استاندارد ، با فشار مناسب ، سایز و طول مناسب هر فرد استفاده گردد.لذا فقط با نظر پزشک آگاه به این مطلب جوراب واریس پا تهیه شود.

                                                        درمان تزریقى(اسکلروتراپى)

این رایج ترین روش درمانى براى بیماری واریس و وریدهاى تار عنکبوتى است. در یک معاینه سرپایى برای درمان واریس، پزشک مقادیر اندکى از یک ماده شیمیایى محرک را به درون وریدها تزریق مى کند که سبب التهاب و تورم دیواره های ورید و چسبیدن آنها به یکدیگر مى شود وبدین ترتیب ورید براى همیشه بسته مى شود

.

در هر جلسه چندین تزریق انجام مى شود تا این که همه وریدها درمان شوند. پس از هر جلسه باید از جوراب فشار دهنده براى یک یا دو هفته استفاده کرد تا وریدها بسته شده تا علایم واریس و کوفتگى به حداقل برسد.

 

عوارض احتمالى شامل واکنش حساسیتى به ماده شیمیایى، سوزش در محل تزریق، ورم و جراحت پوستى است. با قطع جریان خون وریدى، بافت ترمیمى ایجاد شده و ورید به تدریج ناپدید مى شود. ممکن است در ناحیه درمان شده خطوط قهوه اى ایجاد شوند که معمولاً به تدریج ناپدید مى شوند.

 

اسکلروتراپى عموماً فقط براى وریدهاى تارعنکبوتى یا وریدهاى واریسى بسیار کوچک به کار مى رود. در این شیوه درمانى بیمار مى تواند انتظار بهبود 50 تا90 درصدى در وریدهاى تارعنکبوتى داشته باشد، اما ممکن است وریدهاى جدید در همان محل ایجاد شوند.

 

لیزر براى وریدهاى تارعنکبوتى:

 

وریدهاى تارعنکبوتى با عبور دادن لیزر از سطح پوست نیز، قابل درمان هستند. اشعه لیزر وریدها را منقبض و چروکیده کرده و استفاده از یخ و یک بى حس کننده موضعى به حفاظت ازپوست  و کاهش درد کمک مى کند.

 

درمان واریس با لیزر معمولاً در دو یا سه جلسه به صورت سرپایى انجام شده و تنها براى وریدهاى بسیار ظریف مناسب است. ممکن است قرمزى یا تورم زودگذری پس از کاربرد این روش ایجاد شود. درمان با لیزر همانند اسکلروتراپى از بروز وریدهاى تارعنکبوتى جدید در نزدیکى محل درمان جلوگیرى نمى کند

لیزر براى وریدهاى واریسى:

 

انرژى لیزر را مى توان با روشى به نام لیزر درمانى درون وریدى (EVLT) در داخل ورید به کار برد. پزشک با هدایت سوند، ورید را سوراخ کرده و یک سیم راهنما را به درون نقطه اى که خون از آنجا شروع به پس زدن مى کند، مى فرستد. سپس یک فیبر لیزرى به درون آن فرستاده مى شود و اشعه لیزر تابانیده مى شود تا ورید را از درون گرم کند. التهاب حاصله سبب به هم چسبیدن دیواره هاى ورید می گردد و در نهایت بافت ترمیمى ایجاد مى شود.

 

درمان لیزر برای ورید واریسی، زیر بى حسى موضعى و در مطب پزشک قابل انجام است. شما مى توانید به سرعت به فعالیت عادى بازگردید، اگرچه ناچار هستید براى چندین روز جوراب فشارنده بپوشید. علائم ممکن است به دلیل کاهش فشار بر روى وریدها طى یک یا دو هفته بهبود پیدا کنند اما تغییرات ظاهرى نیاز به زمان بیشترى دارند. دو یا سه ماه بعد پزشک ساق پاهایتان را دوباره بررسى مى کند تا ببیند که آیا وریدها ناپدید شده اند یا نه.

 

با قطع جریان غیرطبیعى خون، وریدهاى واریسى باقیمانده در صورتى که کوچک باشند با اسکلروتراپى و اگر بزرگ باشند با فلبکتومى (خارج کردن ورید با جراحى) قابل درمان هستند.

 

 

 

 منبع:دکتر راوری

 

 

 

 

                                 

تغذیه در بیماران مبتلا به واریس

تغذیه در بیماران مبتلا به واریس:

 

 

چه غذاهایی مفید هستند؟

برطرف کردن یبوست گام نخست در بهبود این بیماری است. یبوست فشار وارده بر سیاه‌رگ‌های ساق پا را افزایش می‌دهد و منجر به تشکیل واریس می‌شود. رژیم غذایی غنی از فیبر، سبب کاهش یبوست و پیش‌گیری از بروز واریس می‌شود.

 

روش‌های درمان واریس شامل پوشیدن جوراب‌های محکم مخصوص واریس و نشستن در حالتی است که پاها در سطحی بالاتر از قلب قرار داشته باشند.در اغلب موارد، عمل جراحی نیز مورد نیاز است.

 

ـ برای حجیم کردن مدفوع و پیش‌گیری از یبوست، مصرف غلات سبوس دار، نان سبوس‌دار، ماکارونی و برنج توصیه می‌شود. غلات غنی از فیبر نامحلول، مدفوع را حجیم کرده و آب را در خود نگه می‌دارند، در نتیجه مدفوع حاصل، نرم‌تر و بزرگ‌تر بوده و آسان‌تر از دستگاه گوارش عبور می‌کند. بدین ترتیب فشار کمتری به وریدهای پا وارد می‌شود. این نکته حائز اهمیت است که افزایش دریافت فیبر در رژیم غذایی باید همراه با افزایش دریافت آب، حداقل به میزان 6 لیوان در روز باشد.

 

ـ سبزیجات دارای برگ سبز و انواع کلم به وسیله تامین فیبر نامحلول به ویژه در طول دوران بارداری اهمیت دارد. چرا که در این زمان، سطوح بالای هورمون پروژسترون، سبب آهسته کردن انقباضات روده بزرگ می‌شود و احتمال بروز یبوست را افزایش می‌دهد.

 

ـ مرکبات به ویژه پرتقال و گریپ فروت همچنین شاتوت، توت فرنگی، فلفل دلمه ای و انواع سبزیجات دارای برگ سبز تامین کننده ویتامین C هستند. این ویتامین برای حفظ استحکام کلاژن ضروری است. کلاژن ماده‌ای است که به حفاظت از دیواره رگ‌ها کمک می کند. فقدان ویتامین C در رژیم غذایی منجر به پارگی وریدهای کوچک و بدتر شدن واریس وریدها می‌شود.

 

از نظر تغذیه ای مهم ترین کارها برای بهبود واریس، برطرف کردن یبوست و کاهش وزن اضافی در افراد چاق است.

 

ـ مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگ‌های خونی می‌شود. این عصاره دارای آنتی اکسیدان‌هایی به نام آنتوسیانین است. آنتوسیانین‌ به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک می‌کند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.

 

– مغزها، دانه ها و ماهی های روغنی حاوی اسید های چرب ضروری هستند که مصرف مقداری از این غذاها به طور روزانه برای کمک به استحکام دیواره وریدها ضروری است.

 

از چه غذاهایی باید پرهیز کرد؟

ـ کره، مارگارین، روغن‌ها، کیک، شیرینی، شکلات، پای و بیسکویت سرشار از چربی بوده و تامین کننده مقدار زیادی انرژی هستند که احتمال افزایش وزن و واریس وریدی را افزایش می‌دهند.

 

ـ هر غذایی که به طور تجربی سبب بروز یبوست می‌شود، باید به میزان کمتر یا به طور ترکیبی همراه با غذاهای ملین مصرف شود.مهم ترین مواد غذایی ملین شامل آلو ، انجیر و زرشک است.

 

چند نکته:

ـ کاهش وزن اضافی برای افرادی که اضافه وزن دارند، ضروری است. افزایش فشار وارده به رگ‌ها در نتیجه حمل چربی اضافی بدن، با افزایش خطر واریس مرتبط است.

 

ـ ورزش منظم به سوزاندن انرژی اضافی و همچنین درمان واریس کمک می‌کند.

 

*درمان واریس به کمک لیزر:

به وسیله لیزر نه تنها می توان رگهای واریس دردناک را تا حد زیادی بهبود بخشید ، بلکه می توان این رگهای باریک و ضعیف را دوباره به حالت اولیه بازگرداند. میلیون ها نفر از مبتلایان به واریس از گره های قرمز و دردناک در ناحیه پاها رنج می برند، این افراد امروزه می توانند امیدوار باشند که از طریق لیزردرمانی رگهای واریسی و حتی رگهای مستعد ابتلا به واریس ، درمان خواهند شد.

 

 

                                 

 

تشخیص واریس:

 

 

 

 

 

تشخیص واریس:

 

عروق واریسی سطحی، به شکل متسع و پیچدار و به رنگ آبی تیره هستند. ممکن است هیچ دردی نداشته باشد یا درد خفیفی در اندام‌های پایینی خود حس کنید. گاهی سیاهرگ‌های عمقی واقع در اندام‌های پایینی درگیر می‌شوند و تورم قابل توجه و حتی زخم‌های پوستی را به وجود میآورند. این حالت تحت عنوان نارسایی سیاهرگی شناخته می‌شود.

 

پزشک ، پاهای شما را در حالی که ایستاده اید. معاینه میکند و به دنبال تورم که نشانه دیگری از اختلال عملکرد دریچه های سیاهرگی است می‌گردد.

 

زخمها توسط سیاهرگ‌های واریسی یا اختلال عمل دریچه های سیاهرگی که معمولا نزدیک مچ پا قرار گرفته اند ، ایجاد می‌شوند.

 

علت آن خیس خوردن طولانی مدت بافت مچ پا است، زیرا خروج جریان خون سیاهرگی کاهش می‌یابد. ایجاد رنگ دانه های قهوه ای، معمولا پیش درآمد ایجاد یک زخم هستند. سیاهرگ‌های واریسی تهدید کننده حیات نیستند، اما با گذشت زمان تمایل به افزایش دارند

 

 

 

 

 

                                 

 

 

 

.

 

اگر شما نگران ظاهر سیاهرگ‌ها هستید یا شما را آزار میدهند، با پزشک خود صحبت کنید. در موارد شدید، ممکن است پوست مجاور سیاهرگ واریسی، دچار خارش یا زخم یا تغییر رنگ شود. در صورت بروز زخم‌های پوستی نیز به پزشک مراجعه کنید. زخم‌ها نیاز به مراقبت طبی دارند.احتمال ابتلا به این اختلال در زنان، دو برابر مردان است.