در درمان این تغییر شکل هم از روش های غیر جراحی و هم از روش های جراحی استفاده میشود. اگر مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال با وجود تغییر شکل، قابلیت انعطاف خود را حفظ کرده باشد ممکن است بتوان با انجام کشش، ماساژ و حرکات انگشت تحت نظر فیزیوتراپ متبحر بیماری را درمان کرد.
از اسپلینت های مخصوصی که انگشت را در حالت مناسب نگه میدارند هم در درمان این بیماری استفاده میشود. این اسپلینت ها طوری در اطراف مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال قرار میگیرند که اجازه برگشت آن به عقب را نمیدهند ولی در عین حال مفصل اینترفالانژیال دیستال را آزاد نگه میدارد. بعضی از انواع این اسپلینت ها با استفاده از سیم و به شکل انگشتر ساخته شده است.
در صورتیکه این تغییر شکل با روش های جراحی درمان نشود پزشک معالج از روش های جراحی ستفاده میکند. در درمان جراحی پوست، لیگامان و تاندون های اطراف مفاصل بازسازی شده بطوریکه تعادل در اکستانسور انگشت مجددا برقرار شود.
ممکن است پزشک معالج اقدام به تعویض مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال کرده و یا مفصل اینترفالانژیال دیستال را خشک کند. البته روش های جراحی همیشه موفقیت آمیز نیستند و بیمار باید برای بدست آوردن نتایج بهتر از جراحی، بعد از انجام آن فیزیوتراپی دقیقی را زیر نظر یک فیزیوتراپیست دست انجام دهد
.
