تشخیص شکستگی

تشخیص شکستگی

 

تشخیص شکستگی ها در بچه ها گاهی بسیار مشکل میشود. شکستگی ها در بسیاری اوقات بدون جابجایی یا با جابجایی اندک هستند. در این مواقع تغییر شکل اندام، حرکت قطعات یا خونمردگی وجود ندارد.

 

در بچه های کوچک صحبت کردن با بچه مشکل بوده و گاهی به علت گریه بچه معاینه وی بسیار مشکل میشود. در بسیاری اوقات یک سابقه درست از ضربه وارده را نمیتوان از زبان بچه یا والدین او شنید. گاهی حتی والدین بچه ضربه خوردن بچه را کتمان میکنند ( در مواقعی که بچه را کتک زده اند).

 

گاهی حتی دیدن خط شکستگی در رادیوگرافی بچه بسیار مشکل میشود و گاهی اوقات صفحات رشد با شکستگی اشتباه میشوند.

 

کال زیادی که ممکن است بعد از شکستگی های بچه ها ایجاد شود ممکن است به اشتباه عفونت استخوان یا حتی تومور استخوان تشخیص داده شود.

 

با تمام این اوضاع همیشه وقتی بچه ای تمایلی به حرکت دادن اندامش ندارد یا کارکرد اندام وی کاهش پیدا کرده است باید به شکستگی آن اندام شک کرد.

 

 

                                 

 

رشد استخوان پس از شکستگی

شکستگی در بچه ها موجب تحریک و تشدید رشد استخوان شکسته شده میشود. این پدیده را مربوط به افزایش جریان خون صفحه رشد بدنبال شکستگی و در نتیجه افزایش فعالیت آن میدانند.

 

با این حال افزایش طولی که بر اثر این پدیده در استخوان ایجاد میشود معمولا کم و قابل اغماض است. در طرف مقابل، شکستگی همچنین میتواند با آسیب به صفحه رشد موجب کندی و یا حتی توقف رشد استخوان شود.

 

اگر تمام صفحه رشد در جریان یک شکستگی تخریب شود رشد استخوان در آن ناحیه متوقف میشود.

 

در این موارد هر چه سن بچه کمتر باشد چون سالهای بیشتری تا بلوغ وی باقیمانده است، اختلاف طول و کوتاهی اندام آسیب دیده در مقابل اندان سالم در زمان بلوغ بیشتر خواهد بود. وقتی قسمتی از صفحه رشد آسیب میبیند ولی قسمت دیگر سالم است.

 

رشد قسمت آسیب دیده متوقف شده ولی قسمت سالم به رشد خود ادامه میدهد. نتیجه آنست که بعد از مدتی استخوان به یک طرف منحرق میشود. این اتفاق در استخوان های دوتایی یا جفت هم ایجاد میشود.

 

بطور مثال وقتی که صفحه رشد انتهای پایینی استخوان فیبولا در بالای مچ پا کاملا آسیب میبیند ولی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان تیبیا در بالای مچ پا سالم است، بعد از مدتی مچ پای بیمار به یک سمت منحرف میشود.

 

 

                                 

 

بهبود شکستگی ها

قدرت ریمودلینگ Remodelling در بچه ها بسیار بهتر، بیشتر و قویتر از بالغین است. ریمودلینگ به توانایی اطلاق میشود که به توسط آن بدن فرد استخوان بد جوش خورده را بتدریج به همان شکل اولیه ای که قبل از شکستگی داشت نزدیک کند. با این حال شکل استخوان ممکن است کاملا شبیه قبل از شکستگی نشود.

 

قدرت ریمودلینگ در شکستگی هایی که به مفصل نزدیک ترند بیشتر است ولی در شکستگی های داخل مفصلی کم است.

 

قدرت ریمودلینگ در تصحیح چرخش نامناسب قطعات شکسته شده نسبت به هم کم است ولی هنگامی که قطعات شکسته شده با هم زاویه پیدا میکنند یا بر روی یکدیگر سوار میشوند بیشتر است. هر چه سن بچه کمتر باشد توانایی ریمودلینگ استخوان های او هم بیشتر است.

 

 

                                 

 

جوش خوردن شکستگی ها

شکستگی استخوان ها در بچه ها بسیار سریعتر ار بالغین جوش میخورد و هرچه بچه کم سن و سال تر باشد سرعت جوش خوردن شکستگی در وی بیشتر است. شدید ترین شکستگی ها در شیرخواران در عرض ۳-۲ هفته جوش میخورد.

 

این سرعت جوش خوردن شکستگی در بچه ها دو نتیجه مهم دارد. یکی اینکه درمان بچه ها را باید خیلی زود و قبل از اینکه استخوان شروع به جوش خوردن بکند شروع کرد.

 

شروع درمان شکستگی استخوان ها در بچه ها باید در ۵ روز اول بعد از شکستگی باشد. دوم اینکه برای جوش خوردن شکستگی ها در بچه ها نیاز نیست تا اندام شکسته شده مدت زیادی بیحرکت باقی بماند. پس طول مدت گچ گیری در بچه ها کمتر از بزرگسالان است.

توزیع شیوع شکستگی ها

 

در بچه شیوع شکستگی اسکافویید و شکستگی گردن استخوان ران کم دیده میشود. برعکس، در بچه ها شکستگی های ناحیه آرنج شایعتر از بزرکسالان بوده و درمان آن مشکل است

 

 

                                 

 

سست بودن اتصال پریوست به استخوان

پریوست Periosteum یا ضریع پرده یا لایه ای مانند پارچه است که روی استخوان های بدن کشیده شده و به آن چسبیده است.

 

اتصال این لایه پریوستی به دیافیز ( قسمت وسط استخوان های بلند) در بچه ها شل و سست است و بدنبال شکستگی استخوان، خون ناشی از شکستگی بسرعت بین پریوست و استخوان جمع شده و ایندو را براحتی از هم دور میکند.

 

این خون بسرعت تبدیل به کال استخوانی میشود. به همین علت کال استخوانی در شکستگی های بچه ها حتی در شکستگی های بدون جابجایی وجود داشته و بزرگتر از بالغین است

 

 

                                 

 

انعطاف پذیری استخوان بچه ها

انعطاف پذیری از دیگر خصوصیات مهم استخوان های بچه ها است. وقتی ضربه ای به استخوان بچه وارد میشود استخوان مانند فنر خم و راست شده و شکسته نمیشود.

 

استخوان بچه ها در مقایسه با بزرگسالان میتواند نیروهای بیشتری را بدون اینکه شکسته شود تحمل کند که به خاطر قدرت انعطاف پذیری آن است.

 

به خاطر همین انعطاف پذیری بالا دو نوع تغییر شکل در استخوان های بچه ها بدنبال ضربه ایجاد میشود که در بزرگسالان نادر است. شکستگی گرین استیگ Greenstick که در فارسی به ترکه تری ترجمه شده است بر اثر همین خاصیت استخوان ایجاد میشود.

 

در این نوع شکستگی رفتار استخوان در مقابل نیروی وارده بر آن مانند یک ترکه تر درخت است. کاملا شکسته نمیشود بلکه دو قطعه همچنان به هم متصل هستند ولی در محل ضربه تغییر شکل میدهند.

 

نوع دیگر شکستگی بچه ها “پلاستیک دفرمیتی” Plastic deformity است. استخوان بدنبال ضربه ای که به آن وارد میشود مانند یک کمان در تمام طولش خم شده و همان طور میماند.

 

شکستگی یک نقطه واحد نداشته و تغییر شکل استخوان در تمام طول آن است. مثل این است که استخوان مثل خمیر یا پلاستیک تغییر شکل داده است

 

 

                                 

.

علل دردهای مزمن زانو

شایعترین علل دردهای مزمن زانو عبارتند از :

 

آرتروز یا استئوآرتریت

 

به این بیماری ساییدگی زانو هم میگویند. آرتروز زانو به علت از بین رفتن غضروف مفصل ایجاد شده و در حالات شدید منیسک هم از بین میرود. علائم آن بصورت درد زانو و محدودیت حرکت و تورم زانو است.

 

تشخیص ساییدگی زانو با معاینه و رادیوگرافی ساده داده میشود و درمان آن درمان های عمومی دردهای زانو است. در حالات شدید، مفصل زانو با مفصل مصنوعی تعویض میشود.

 

روماتیسم

 

روماتیسم معمولا تمام بدن را درگیر میکند. البته مفاصل از محل های عمده درگیری در روماتیسم است. مفصل زانو هم ممکن است درگیر شود. علامت عمده درگیری روماتیسمی زانو درد و تورم زانو است.

 

در مراحل پیشرفته، مفصل زانو تغییر شکل میدهد. درمان روماتیسم زانو بصورت مصرف دارو و انجام نرمش هایی جهت افزایش دامنه حرکات زانو و تقویت عضلات اطراف مفصل است. در موارد شدید بیماری از تعویض مفصل برای درمان کمک گرفته میشود.

 

بورسیت

 

در اطراف مفصل زانو کیسه هایی وجود دارد که به آنها بورس میگویند. این کیسه ها به علل متفاوتی مانند عفونت یا وارد شدن ضربه میتوانند ملتهب و دردناک شوند. به این عارضه بورسیت میگویند.

 

علائم بورسیت های زانو معمولا بصورت درد زانو و تورم موضعی در قسمتی از زانو است. درمان بورسیت های زانو همان درمان های کلی درد زانو است. بر حسب مورد و در موارد مقاوم به درمان ممکن است از درمان های جراحی هم استفاده کرد.

 

عفونت

 

عفونت مفصل زانو از اورژانس های پزشکی است. علائم عفونت زانو بصورت درد زانو و تورم زانو و تب است. درمان آن در اکثر اوقات عمل جراحی و استفاده از آنتی بیوتیک است.

 

گاهی عفونت زانو مزمن میشود. در این صورت ممکن است موجب آسیب استخوان های اطراف مفصل هم بشود. در موارد مزمن هم درمان استفاده همزمان از عمل جراحی و مصرف آنتی بیوتیک است.

 

کندرومالاسی کشکک

 

کندرومالاسی کشکک در کسانی که زیاد میدوند و در خانم ها بیشتر دیده میشود. در این بیماری استخوان کشکک به درستی در جای خود قرار نگرفته و در اثر حرکات مکرر در جلوی زانو غضروف آن آسیب میبیند.

 

علائم کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک درد زانو بخصوص بعد از نشستن به مدت طولانی است. حرکات زانو ممکن است با صدا همراه باشد. درمان این بیماری همان درمان های عمومی درد زانو و تقویت عضلات چهارسر ران است.

 

ازگود اشلاتر

 

ازگود اشلاتر در نوجوانان ورزشکار و به علت مستقیم شدن مکرر زانو ایجاد میشود. در این بیماری برجستگی زیر کشکک دردناک و متورم میشود. درمان آن همان درمان های عمومی زانو درد و مدتی استفاده از بریس و کاهش فعالیت های ورزشی است.

 

زانوی جهندگان

 

منظور از جهندگان یا Jumpers ورزشکارانی هستند که حرکات جهشی را زیاد انجام میدهند. ورزش هایی مانند والیبال و بسکتبال جزو این ورزش ها هستند. در این ورزشکاران تاندون کشکک که در زیر کشکک قرار دارد ملتهب و دردناک میشود.

 

علامت این بیماری ها درد زانو در محل تاندون است که در حین ورزش بیشتر میشود. درمان بیماری همان درمان های عمومی زانو درد و تقویت عضلات اطراف زانو با انجام نرمش های خاص است.

 

سندرم ایلیوتیبیال باند

 

ایلیوتیبیال باند iliotibial band یک نوار محکم بافتی است که از لگن تا زیر زانو کشیده شده است. این باند در قسمت خارجی زانو قرار دارد. با حرکت زانو، این باند بطور مکرر به برجستگی که در سطح خارجی مفصل زانو قرار دارد ساییده شده و موجب درد زانو و تورم میشود.

 

این بیماری بیشتر در کسانی دیده میشود که ایلیوتیبیال باند سفت و کوتاهی دارند. علامت این بیماری درد در سطح خارجی مفصل ران است که بیشتر در دوندگان دو های طولانی دیده میشود.

 

درد معمولا بعد از ۱۵-۱۰ دقیقه از آغاز به دویدن شروع شده و بعد از استراحت بهبود میابد. درمان این بیماری انجام دادن نرمش هایی برای کشش ایلیوتیبیال باند است تا این نوار، شل شود.

 

 

                                 

 

علل درد های حاد زانو چیست

حس درد بوسیله اعصاب منتقل میشود. اعصابی که حس درد زانو را به مغز منتقل میکنند به اعصابی که حس درد ناحیه لگن و مچ پا را منتقل میکنند نزدیک است پس درد مفصل زانو ممکن است در لگن یا در مچ پا حس شود و یا برعکس ممکن است منشا درد در ناحیه لگن یا مچ پا باشد ولی بصورت درد زانو حس شود. دردهای مفصل زانو را میتوان به دو دسته دردهای حاد و دردهای مزمن تقسیم بندی کرد.

 

 شایعترین علل دردهای حاد زانو عبارتند از :

 

 

شکستگی زانو

 

بدنبال تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع یا در حین ورزش ممکن است بر اثر وارد شدن نیروهای شدید به مفصل زانو استخوان های این مفصل دچار شکستگی شوند. این شکستگی ها موجب درد شدید همراه با تورم و خونمردگی در ناحیه زانو میشوند. درد شکستگی معمولا بقدری شدید است که فرد توانایی راه رفتن را از دست میدهد.

 

در این موارد بیمار باید بسرعت به پزشک مراجعه کند. تاخیر در مراجعه پزشکی میتواند موجب ایجاد آسیب های بیشتر شود. پزشک برای بررسی از رادیوگرافی ساده و در صورت لزوم از سی تی اسکن استفاده میکند. درمان معمولا به توسط گچ گیری یا عمل جراحی است.

 

 

رگ به رگ شدن زانو یا آسیب لیگامان جانبی

 

آسیب لیگامان یا رباط جانبی داخلی زانو Medial collateral ligament MCL شایعترین آسیب لیگامانی زانو است و میتواند موجب درد زانو شود. این رباط میتواند بر اثر ضربه بصورت ناقص یا بصورت کامل پاره شود.

 

بیمار در حین ضربه یک احساس پاره شدن در زانو میکند. بعد از مدتی زانو متورم شده و فرد احساس ناپایداری در زانو میکند. پوست سمت داخلی زانو بعد از مدتی کبود میشود.

 

آسیب لیگامان جانبی زانو معمولا در حین ورزش های پرتحرک مانند فوتبال، والیبال و اسکی ایجاد میشود. تشخیص این آسیب با معاینه پزشک و رادیوگرافی و ام آر آی است. درمان آسیب این لیگامان معمولا بدون عمل جراحی و با استفاده از استراحت، دارو، بریس و انجام نرمش زیر نظر فیزیوتراپ است.

 

در موارد نادری بیمار نیاز به عمل جراحی پیدا میکند. آسیب لیگامان یا رباط جانبی خارجی زانو هم تقریبا علائم و درمان مشابهی با لیگامان جانبی داخلی دارد با این تفاوت که در سمت خارجی زانو است.

 

آسیب لیگامان متقاطع یا رباط صلیبی زانو

 

در داخل مفصل زانو دو رباط وجود دارد که یکی را رباط متقاطع قدامی یا صلیبی جلویی میگویند و دیگری رباط متقاطع خلفی یا صلیبی عقبی است. شیوع آسیب لیگامان صلیبی قدامی بیشتر از رباط خلفی است.

 

این لیگامان معمولا در حین ورزش های شدید و با چرخش شدید زانو آسیب دیده و موجب درد زانو میشوند. در حین آسیب، بیمار صدای پاره شدن را در زانوی خود احساس میکند. زانو متورم شده و ناپایدار میشود.

 

تشخیص این آسیب لیگامان صلیبی زانو با معاینه پزشک و انجام ام آر آی و آرتروسکوپی است. درمان این آسیب بسته به شدت آن با روش های غیر جراحی یا جراحی است.

 

پارگی تاندون

 

تاندون چهارسر ران و تاندون کشکک دو تاندون در بالا و پایین زانو هستند که ممکن است در حین ورزش پاره شوند. تاندون چهارسر معمولا در سنین بالاتر و تاندون کشکک معمولا در جوانان پاره میشوند.

 

بدنبال پارگی تاندون چهارسر ران درد بر روی تاندون احساس میشود. بیمار ممکن است صدای پاره شدن را در زانوی خود احساس کند. در پارگی کامل بیمار توانایی مستقیم کردن زانوی خود را از دست داده و ممکن است استخوان کشکک بیمار جابجا شود. درمان این پارگی ها در صورتیکه کامل باشن معمولا عمل جراحی است.

 

آسیب منیسک

 

آسیب منیسک ها معمولا به علت ضربات شدید به زانو ایجاد میشوند و معمولا بصورت پاره شدن منیسک هستند. علائم پارگی منیسک معمولا بصورت قفل شدن زانو، تورم و درد زانو و احساس ناپایداری و لقی در مفصل زانو است.

 

پارگی منیسک در بسیاری از موارد همراه با آسیب لیگامان صلیبی جلویی است. درمان پارگی منیسک با یا بدون عمل جراحی است. در صورت نیاز به جراحی معمولا از روش آرتروسکوپی استفاده میشود.

 

دررفتگی زانو

 

در رفتگی زانو نادر است و بدنبال وارد شدن نیروهای بسیار شدید به زانو ایجاد میشود. در حین دررفتگی زانو لیگامان ها و در بسیار از موارد عروق و اعصاب زانو هم آسیب میبینند.

 

این آسیب عروقی بسیار خطرناک است چون در صورتیکه بصورت اورژانس درمان نشود ممکن است منجر به سیاه شدن ساق و در نهایت قطع آن شود. علائم دررفتگی زانو بصورت درد شدید و تغییر شکل زانو است.

 

درمان این عارضه جااندازی سریع آن است. بیمار بعد از جااندازی تا مدتی در بیمارستان میماند و در این مدت بررسی هایی برای وی انجام میشود تا از سلامت لیگامان ها و عروق و اعصاب زانو اطمینان حاصل شود.

 

دررفتگی کشکک

 

در رفتگی کشکک معمولا در حین ورزش هایی مانند تنیس یا والیبال و بدنبال وارد شدن ضربات شدید به زانو ایجاد میشود. دررفتگی کشکک در زنان، در افراد چاق، کسانی که زانوهای به هم چسبیده دارند و در کسانی که استخوان کشکک آنها بالاتر از معمول قرار گرفته است بیشتر دیده میشود.

 

علائم در رفتگی کشکک به صورت جابجا شدن کشکک و ناتوانی در خم و راست کردن زانو و درد زانو است. درمان بصورت جااندازی است.

 

بعد از جااندازی پزشک معالج بررسی بیشتری انجام میدهد تا مطمئن شود همراه با دررفتگی شکستگی وجود نداشته باشد. بعد از آن بیمار تا چند هفته از بریس استفاده کرده و سپس نرمش های تقویت کننده زانو تحت نظر فیزیوتراپ انجام میشود.

 

 

عفونت

 

عفونت مفصل زانو از اورژانس های پزشکی است. علائم عفونت زانو بصورت درد و تورم زانو و تب است. درمان آن در اکثر اوقات عمل جراحی و استفاده از آنتی بیوتیک است.

 

 

                                 

 

علل درد جلوی زانو در نوجوانان

درد جلوی زانو در نوجوانان میتواند به علت کندرومالاسی کشکک، التهاب بورس های اطراف زانو، التهاب تاندون های چهارسر یا التهاب تاندون کشکک و یا علل دیگری ایجاد شوند. در بسیاری اوقات علت واقعی این دردها مشخص نیست. با این حال عوامل زیر میتوانند شرایط را برای ایجاد درد جلوی زانو در جوانان مساعد کنند.

 

    عدم بالانس و هماهنگی بین عضلات جلو و پشت ران یعنی عضلات کوادری سپس و همسترینگ

 

    عدم قابلیت انعطاف کافی در مفصل زانو

 

    در امتداد نبودن ران و ساق در محل زانو

 

    انجام ورزش یا نرمش بصورت غیر اصولی و یا با استفاده از وسایل و تجهیزات نامناسب

 

    گرم نکردن مفاصل قبل از انجام ورزش

    فشار زیاد آوردن به زانو با افراط در ورزش یا فعالیت بدنی

 

درد جلوی زانو در نوجوانان معمولاً به آرامی و به مرور زمان شروع میشود. درد ممکن است شبانه باشد. درد ممکن است در حین فعالیت های بدنی باشد که در آنها زانو خم و راست میشود مانند دویدن پریدن و دو زانو نشستن یا چمباتمه زدن.

 

ممکن است زانو در حین خم و راست شدن و یا بالا رفتن از پله و یا بلند شدن از زمین صدا بدهد. اگر درد ادامه یابد و مشکل درمان نشود بتدریج عضله چهارسر ران ضعیف میشود.

 

 

                                 

 

علل دیگر درد کشاله ران چیست

اینطور نیست که درد کشاله ران در هر ورزشکاری به علت هرنی ورزشکاران باشد. پزشک معالج باید قبل از اینکه به این تشخیص برسد بسیاری بیماری های دیگر را که ممکن است علائمی شبیه به این بیماری ایجاد کنند را در نظر داشته و آنها را رد کند. تعدادی از علل دیگر درد کشاله ران عبارتند از

 

• گیر کردن تاندون عضله ایلیوپسواس به استخوان جلو لگن

 

• مشکلاتی در ستون مهره که موجب تحریک ریشه های عصبی میشود و درد ایجاد شده نه در کمر بلکه در کشاله ران احساس میشود

 

• مشکلاتی در حفره استابولوم در مفصل ران

 

• شکستگی های گردن ران یا سیاه شدن سر استخوان ران که ممکن است در ابتدا علائمی در رادیوگرافی معمولی نداشته باشند.

 

• کشیدگی محل اتصال عضلات کشاله ران به لگن

 

• التهاب استخوان جلوی لگن

 

• مشکلات دستگاه ادراری