تحریک مغناطیسی مغز
(TMS)
تحریک مغناطیسی مغز (TMS) با استفاده از آهنربا، یک جریان الکتریکی را برای فعال نمودن مغز بکار
میگیرد. یک سیمپیچ الکترومغناطیسی در برابر پیشانی قرار داده میشود و
پالس الکترومغناطیسی کوتاهی از طریق سیمپیچ برای بیمار اعمال میشود. پالسهای
مغناطیسی بهراحتی از طریق جمجمه عبور میکنند و باعث میشوند جریانهای الکتریکی
کوچکی در مغز ایجاد شود. این جریانها باعث تحریک سلولهای عصبی در مناطقی خاصی از
مغز میشود. ازآنجاکه این نوع پالسهای مغناطیسی بهطورکلی بیشتر از ۵ سانتیمتر در مغز
نفوذی نخواهند داشت، متخصصین میتوانند، بخشهای خاصی از مغز را جهت درمان انتخاب
کرده و از تحت تأثیر قرار گرفتن دیگر بخشها جلوگیری به عملآورند.
تحریک مغناطیسی مکرر مغز
(rTMS)
تحریک مغناطیسی مکرر مغز (rTMS به) نیز یک درمان
الکترومغناطیسی مشابه TMS است. در طول درمان TMS، سیمپیچهای مغناطیسی دستگاه با تغییر قطبها، یک پالس الکترومغناطیسی
ثابتی را ایجاد میکنند. در اعمال rTMS، سیمپیچهای
مغناطیسی با سرعت فزایندهای، قطبهای مغناطیسی را تغییر میدهند، معمولاً تغییر
بین قطب مثبت و منفی فقط در عرض یک میکروثانیه رخ خواهد داد. این کار باعث ایجاد
پالسهای الکترومغناطیسی "مکرر" میشود، که بهنوبه خود یک القای
الکترومغناطیسی قویتری را برای ما فراهم میکند. با توجه به افزایش قدرت، اعمال rTMS این ظرفیت را دارد که تغییرات
طولانیتر و بیشتری را در مغز ایجاد نماید، درحالیکه TMS ممکن است تنها تغییرات کوتاهمدتی را القا کند.
میزان موفقیت TMS (تحریک مغناطیسی مغز)
تا کنون بیش از 25 هزار بیمار به نحو موفقیتآمیزی با روش
تحریک مغناطیسی مغز درمان شدهاند. برای بررسی نتایج این روش درمانی، بر روی 800
بیمار که حداقل 20 جلسه درمان TMS را
پشت سر گذاشته بودند، تحقیقاتی انجام شده و بر اساس نتایج این تحقیقات 50 درصد از
بیماران بهبودی چشمگیری را مشاهده کردند و 33 درصد بیان کردند که در انتهای دورهی
درمانی، علائم آنها به طور کامل بهبود یافته است.