ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن

ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن  Kegel exercise))
ورزش کگل یک سری ها نورهای ورزشی هستند که با هدف تقویت عضلات حمایت کننده مقعد و واژن در کف لگن عمل می کنند. این ورزش ها در کنترل بی اختیاری مدفوع و ادرار و تقویت عضلات اطراف واژن و جلوگیری از پرولاپس یا افتادگی رحم هم موثرند. مهمترین عضله ای که در این وزش ها تقویت می شود عضله به نام پوبوکوکسیژئوسpc)) است که این عضله  u شکل است و از پشت قسمت قدامی لگن شروع شده و به سمت عقب لگن می رود و به استخوان دنبالچه ای در عقب لگن اتصال می یابد و در طول مسیر خود واژن در خانم ها و مقعد را در هر دو جنس حمایت می کند.

 

مزایای تقویت عضلات کف لگن
• جلوگیری از افتادگی رحم بخصوص به دنبال زایمان و نیز در زنان یائسه
• تسهیل امر زایمان و کاهش درد زایمان در زنان حامله
• کمک به رفع اختلالات جنسی در آقایان مثل انزال زودرس و کمر درد بعد انزال
• کمک به کاهش مواردی مثل بی اختیاری ادرار و مدفوع بخصوص پس از جراحی پروستات , زایمان و در دوران یائسگی یا شکستگی لگن
عضله پوبوکوکسیژئوس کجاست
برای یافتن این عضله کافی است در هنگام ادرار کردن سعی کنید جریان ادرار را متوقف کنید برای این امر لازم است که این عضله در کف لگن انقباض یابد و شما می توانید با لمس کف لگن آنرا و انقباض آنرا حس کنید.

 

ورزش های کگل
• ورزش های سیکل بلند :
1) عضله پوبوکوکسیژئوس pc)) را منقبض کنید و این انقباض را 10 ثانیه حفظ کنید.
2) عضله را از حالت انقباض خارج و به مدت 10 ثانیه شل کنید.
3) این سیکل را 15 مرتبه تکرار کنید . پس از پایان این امر 1 دقیقه عضلات را شل کنید و ورزش های سیکل کوتاه را انجام دهید.

 

• ورزش های سیکل کوتاه :
1) عضله pc)) را به مدت یک ثانیه منقبض و سریعا به مدت یک ثانیه شل کنید.
2) این سیکل های یک دقیقه ای انقباض و انبساط را 10 مرتبه تکرار کنید.
• در انجام ورزش های فوق به صورت عادی تنفس کنید و از انقباض عضلات شکم بپرهیزید . توجه به شل کردن مناسب عضلات کف لگن در کنار انقباض مناسب آنها اهمیت دارد ولازم است سیکل های منظم انقباض –  انبساط صورت گیرد.

چه مقدار ورزش کنیم؟
لازم است روزانه هر دو نوع ورزش فوق انجام شود که زمان معادلی 10 دقیقه طول خواهد کشید.  اثرات این ورزش ها را طی یک ماه بعد از شروع آن حس خواهید نمود.

 

                                 

ورزش مناسب برای آرتروز زانو

اگر این مشکل شماست، بهتر است در مورد آن اطلاعاتی داشته و برای بهبود آن کاری انجام دهید. یکی از مشکلاتی که ممکن است برای زانوها پیش بیاید آرتروز زانو است.

 

آرتروز زانو یکی از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالای 40 سال محسوب می‌شود و شایع‌ترین بیماری تخریبی میان مفاصل بدن است. میزان ابتلا به این بیماری در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

«یکی از مشکلات شغلی که در هر کار و فعالیتی احتمال بروز آن وجود دارد، آرتروز است. آرتروز به معنای تخریب غضروف مفاصل زودتر از موعد مقرر است.»

«با انجام ورزش‌های ملایم به مدت 30 دقیقه در روز می‌توانیم فشارهایی را که در طول روز به بدن وارد می‌شود، کاهش دهیم. در حقیقت با ورزش به نوعی بدن را در برابر این فشارها تقویت می‌کنیم؛ البته مهم است بدانیم رفت و آمدها چه از خانه به محل کار و بالعکس و چه در محیط کار و منزل، به هیچ وجه جای ورزش را نخواهند گرفت و حتی می‌تواند فشارهای وارد بر بدن را نیز افزایش دهد.»

 

«ورزش تعریف مشخص خود را دارد و به معنای همراه کردن جسم و روح با هم است. به همین دلیل فعالیت‌های روزمره نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای ورزش باشد. زمانی که شرایط ورزش فراهم نباشد، آن حرکات، تنها فشاری بر بدن محسوب می‌شوند.»

 

علائم آرتروز

 «از اولین نشانه‌های آرتروز کاهش عملکرد زانوی فرد است. همچنین تورم، خشکی مفاصل در صبحگاه که کمتر از 30 دقیقه طول بکشد، بدشکلی و ناصافی سطوح مفصلی و وجود صداهای غیرمتعارف از جمله دیگر علائم آرتروز هستند.»

 

عوامل موثر در ایجاد آرتروز

  «عوامل ارثی، جنسیت، عوامل هورمونی، عوامل شغلی، چاقی و پوکی استخوان می‌توانند از جمله علل موثر در بروز آرتروز باشند. به علاوه ورزش‌های شدید، افزایش سن، استعمال دخانیات، یا حتی ضربه نیز می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.»

آرتروز زانو

یکی از شایع‌ترین انواع آرتروز که خیلی از افراد با آن درگیرند، آرتروز زانو است. باید بدانیم در هر شغلی (در میان افرادی که زیاد در حالت ایستاده به سر می‌برند یا افرادی که بیش از حد معمول می‌نشینند) احتمال بروز آرتروز وجود دارد. شاید بتوانیم بگوییم که آرتروز زانو در بیشتر اقشار جامعه دیده می‌شود.

 

«به علاوه این مشکل میان خانم‌ها بیشتر از آقایان دیده می‌شود. عوامل هورمونی و کم‌تحرکی خانم‌ها نیز می‌تواند از جمله دلایل این مساله باشد. در مورد افراد چاق نیز همین طور است؛ این مشکل میان این گروه بیشتر دیده می‌شود.»

 درمان و روش‌های کنترل آرتروز :«بهتر است بگوییم که می‌توانیم جلوی پیشرفت آرتروز را بگیریم یا روند آن را کند کنیم.»

 

توصیه‌هایی برای مبتلایان به آرتروز

عالمی به روش‌هایی برای کنترل پیشرفت بیماری اشاره کرده و می‌افزاید: «بهتر است افرادی که دچار آرتروز زانو هستند در منزل از صندلی‌های بلند استفاده کنند.

به این معنی که هنگام نشستن، کف پاها بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. بعلاوه استفاده از سرویس‌های بهداشتی فرنگی نیز می‌تواند به این افراد کمک کند. کاهش مدت زمان راه‌رفتن و پوشیدن کفش‌هایی دارای کفی نرم نیز می‌تواند کمک موثری باشد. همچنین بهتر است این افراد از بالا و پایین رفتن از پله‌ها، دوزانو یا چهارزانو نشستن نیز اجتناب کنند. ورزش درمانی نیز از دیگر راه‌هایی است که به این بیماران توصیه می‌شود.»

 

ورزش مناسب آرتروز زانو

ورزشی که بعد از انجام آن، درد مفاصل بیشتر از 2 ساعت ادامه پیدا کند، یک علامت هشداردهنده است. در این مواقع باید شدت ورزش را کاهش دهیم. ورزش همچنان که بر استحکام مکانیکی و تقویت عضلات موثر است می‌تواند روی تغذیه غضروف نیز اثر بگذارد. بعلاوه ورزش باعث افزایش جریان خون می‌شود و به انعطاف‌پذیری مفصل کمک می‌کند. یکی دیگر از فوایدی که ورزش برای این گروه از افراد در بر خواهد داشت، کاهش وزن است. زیرا یکی از نکات مهم در ارتباط با آرتروز زانو کاهش وزن است.

ورزش‌های انعطاف‌پذیری مانند کشش عضلات اطراف مفصل، ورزش‌های قدرتی و ورزش‌های هوازی مانند شنا، ورزش در آب و پیاده‌روی، ورزش‌هایی مناسب هستند؛ البته برای هر نوع از آرتروز و برای هر شخص باید ورزش خاص خود او و اغلب متفاوت با دیگران توصیه شود. بنابراین بهتر است که این کار را به متخصص بسپاریم.»

 

                                 

 

درمان دیسک گردن در کاربران رایانه

درد گردن، سوزش بین دو کتف و احساس کاهش قدرت دستها  از علائم دیسک گردن 

 کاربران کامپیوتر و افرادی با مشاغلی که سرشان در یک وضعیت قرار دارد با انجام ورزشهای ایزومتریک گردن از بروز دیسک گردن جلوگیری کنند.

دیسک گردن یک غضروف بین معضلی دو مهره مجاور گردن را شامل می‌شود.

در اثر فشارهای مکانیکی و حرکات ایجاد شده،‌ به تدریج دیسک‌های گردن دچار تغییراتی شده که از حالت نرمال خود خارج و در نهایت سبب بیرون زدگی دیسک می‌شود.

  علائم دیسکهای گردن : یک دسته از علائم شامل علائم ناشی از فشار بر روی ریشه‌های عصبی و دوم فشار بر روی نخاع می‌باشد.

 علائم فشار بر روی ریشه‌های عصبی گردن انتشار یابنده بوده و از گردن و شانه به سمت اندامهای فوقانی منتشر می‌شود.

 بیمار غیر از درد احساس بی‌حسی یا خواب رفتگی در دست دارد و برخی بیماران دچار احساس کاهش قدرت دستها می‌شوند و از سوی دیگر، بعضی بیمار در اولین بار متوجه اختلال در حرکات ظریف دستها هنگام نوشتن می‌شوند.

 آسیبی که با فشار بر روی نخاع بروز می‌کند، جدی بوده و این بیماران با کاهش قدرت اندام فوقانی مراجعه می‌کنند. همچنین ممکن است به تدریج اختلال در راه رفتن و حرکات پاها ایجاد شود.

 از آنجا که برخی بیماران به علائمی مثل فشار بر روی دست چپ مبتلا می‌شوند لذا تشخیص بیماری قلبی عروقی برای آنان داده می‌شود که باید مراقبت باشند.

درد ناحیه گردن، سپس سر، شانه‌ها و بین دو کتف را از دیگر علائم دیسک گردن نام برد و برای برخی بیماران حرکات گردن بخصوص خم شدن گردن و حرکت سر به عقب بسیار دردناک است و همچنین بعضی بیماران هنگام خم کردن سر به جلو احساس برق گرفتگی در تمام ستون فقرات می کنند.

‌ در بیمارانی که دچار علائم ناشی از فشار بر روی ریشه عصبی می‌شوند در مرحله اول درمانهای طبی شامل استفاده از گردن بند داروهای ضد التهابی و سرانجام ورزش‌های گردن توصیه می‌شود.

اکثر بیمارانی که دردهای ناشی از فشار عصبی دارند با این درمانها بهبود می‌یابند، ولی بیماران مقاوم به این درمانها نیازمند اعمال جراحی هستند و در مقابل بیماران دارای علائم فشار بر روی نخاع بدون قید و شرط نیازمند عمل جراحی هستند که عمل جراحی سبب تخلیه و کاهش فشار بر روی عصب می‌شود.

درمان دیسک گردن به دو تکنیک عمل جراحی از جلو پشت گردن صورت می گیرد که معمولا براساس وضعیت دیسک و تجربه و راحتی دست پزشک جراح انجام می‌شود.

کاربران کامپیوتر، حسابداران، خیاطان و آرایشگران و افرد که امور دفتری دارند را از افراد مستعد به دیسک های گردن است از آنجا که دیسکهای گردن در این افراد شایع‌تر است لذا این افراد باید ورزشهای گردن بویژه ورزشهای ایزومتریک به طور مرتب و روزانه انجام دهند تا عضلات گردن و شانه آنها تقویت شوند و از برند دیسک گردن جلوگیری شود.

 

                                 

 

درمان گردن درد وکج گردنی

تمرین برای تقویت عضلات و استخوان‌های گردنی

 

آیا گردن تان حساس است؟ گردن و شانه‌‌هایتان گاهی اوقات باعث ناراحتی و یا حتی درد می‌شوند؟ شاید دیگر وقتش رسیده که گردن‌تان را عضله‌ای کنید

 

گردن و شانه‌های منقبض

در اینجا 5 ورزش گردن به شما آموزش می‌دهیم که با چند بار انجام آنها در هفته، می‌توانید عضلات گردنی‌تان را تقویت کنید.

گردن حساس، نیازمند تقویت است
آیا برای سلامت گردن تان نگران هستید؟ بعضی وضعیت‌ها، بعضی حرکات و برخی فعالیت‌ها، مانند کار با کامپیوتر، ممکن است باعث خشکی، ناراحتی و حتی درد در ناحیۀ گردن و شانه‌ها شود. برای از بین بردن این ناراحتی، تمرینات ساده‌ای را برای تقویت عضلات گردنی‌تان شروع کنید.

توجه داشته باشید که این تمرینات پیشنهادی فقط مخصوص کم کردن فشارهایی هستند که در قسمت‌های بالای پشت جا خوش کرده‌اند. اما برای درمان کج گردنی و مشکلات دیگری مانند آرتروز  گردن را تحت تأثیر قرار می‌دهند، باید به پزشک یا فیزیوتراپ مراجعه کرد.

برای تقویت عضلات گردنی و انعطاف پذیر کردن شان، این تمرینات را انجام دهید.  

تمرین شماره 1
دست‌ها را روی هم، پشت سرتان بگذارید، آرنج‌ها با فاصله از هم و به سمت دو طرف بدن قرار می‌گیرند، چانه هم به سمت داخل است. دست‌ها سر را به سمت جلو هل می‌دهند، به حدی که سرتان در مقابل عقب رفتن مقاومت کند. این تمرین را با فشاری کم، بدون حرکتی پرنیرو انجام دهید. 15 تا 20 بار این حرکت را تکرار کنید. 

تمرین شماره 2
کف یکی از دست‌هایتان را به عنوان تکیه گاه روی پیشانی بگذارید. سر را برای ایجاد انحنا به سمت پایین هل دهید. در این تمرین هم باید فشار کم باشد. این تمرین را هم 15 تا 20 بار انجام دهید.
می‌توانید دست‌‌ها را روی هم مقابل پیشانی بگذارید، در این حالت کف دست‌ها به سمت بیرون هستند.  

تمرین شماره 3
این بار کف یکی از دست‌ها را روی شقیقه تان بگذارید، آرنج‌ها باز و به سمت طرفین هستند. به طور متناوب دست‌هایتان را عوض کرده، دست دیگر را روی شقیه بگذارید و اندکی فشار بیاورید، در این حالت سرتان باید صاف بماند.

تمرین شماره 4
این تمرین با تمرین‌های قبلی فرق دارد؛ سرتان را به یک سمت متمایل کنید، برای انجام یک تمرین استقامتی، کف یکی از دست‌ها را روی شقیقۀ سمت مخالف قرار دهید و نیرو وارد کنید.

تمرین شمارۀ 5
بازوها زیر سر کشیده می‌شوند، دست‌ها را روی هم قرار داده و کشش سختی مانند جدا کردن به آنها وارد کنید. در ادامۀ تمرین، بازوها را مجدداً پایین بیاورید.

برای این تمرینات وقت بگذارید. از انجام حرکات و فشارهای سریع به شدت پرهیز کنید. برای بالا بردن مقاومت، به تدریج و به آرامی، شدت فشارها را افزایش دهید. می‌توانید تعداد تمرینات را از 20 به 50 افزایش دهید.
و بالاخره، برای اینکه این تمرینات مفید و مثمر ثمر باشند، 3 تا 4 بار در هفته تکرارشان کنید.

به موازات انجام این حرکات، حتماً باید وضعیت‌های مناسبی برای تمام فعالیت‌هایتان برگزینید: هنگام کار یا سرگرمی با کامپیوتر، ارتفاع صفحه نمایش، وضعیت شما در مقابل صفحه کلید و... باید متناسب باشد؛ در محل کار، پشت‌تان باید کاملاً صاف باشد؛ زمانی که با تلفن صحبت می‌کنید، گوشی را با گوش و کتف تان نگه ندارید؛ هنگام رانندگی، صندلی و آیینه را تنظیم کنید؛ موقع خواب، پشت گردن تان باید در راستای ستون فقرات باشد؛ و برای تماشای تلویزیون، چشم‌ها باید درست در ارتفاع صفحه نمایش تلویزیون باشند.

 

                                 

 

حرکات ورزشی فتق دیسک

فتق دیسک به بیرون‌زدگی دیسک‌های بین‌مهره‌ای گفته می‌شود. اگر این بیرون‌زدگی در ناحیه کمر باشد باعث کمردرد، بی‌حسی و درد پاها و اختلال دفع می‌شود.

 

هنگام ورزش برای دیسک کمر ، سعی کنید تا حد امکان عضلات مربوطه را بکشید. تا ده ثانیه در همان حالت نگه دارید، و سپس به آرامی به حالت معمولی برگردید. هر حرکت باید به آرامی انجام پذیرد و از حرکات پرتابی یا شدید جداَ خودداری کنید چون نه تنها نقش مفیدی ندارند بلکه برعکس موجب آسیب عضلات و مفاصل شما خواهند شد.
 سقوط، تصادفات، قرار گرفتن کمر تحت کشش مداوم، بلند کردن اجسام سنگین و چرخش‌های ناگهانی کمر همگی می‌توانند این حالت را ایجاد کنند. در این میان بازتوانی فتق دیسک به کمک حرکات ورزشی توصیه می‌شود.

 

حرکت اول:
ابتدا برای مدت 5 دقیقه روی شکم بخوابید. اگر برایتان دشوار است می‌توانید یک بالش زیر شکم خود قرار دهید. این کار باعث می‌شود درد کمر یا پای شما برطرف شود. وقتی توانستید بدون بالش 5 دقیقه به شکم بخوابید می‌توانید مراحل بعدی را دنبال کنید.پس از آن که 5 دقیقه به شکم دراز کشیدید، برای 5 دقیقه دیگر در حالت درازکش به روی ساعدهای خود تکیه کنید.
سپس مجددا برای یک دقیقه به حالت درازکش قرار بگیرید. بعد کف دست‌ها را به زمین فشار داده و آرنج را باز و سعی کنید تنه خود را از زمین بلند کنید. دقت کنید که استخوان لگن نباید از زمین بلند شود.فقط برای یک ثانیه در این حالت بمانید و دوباره تنه خود را روی زمین قرار دهید. در طول این حرکت نباید در پاهای خود دردی را احساس کنید ولی احساس درد در کمر طبیعی است. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

حرکت دوم:
به حالت چهار دست و پا قرار بگیرید. عضلات شکم خود را منقبض کنید و در همین حالت یکی از دست‌ها و پای مخالف را به طور همزمان از زمین بلند کنید. این موقعیت را برای 5 ثانیه حفظ و حرکت را با دست و پای مخالف هم تکرار کنید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

 

 

                                 

علل صافی کف پا

اگر زمانی که فرد ایستاده است، پا دارای قوس طبیعی نباشد، آن فرد دارای صافی کف پا می باشد. به طور کلی، وقتی شما دارای پای صاف خواهید بود که قوس داخل پا صاف باشد و کف پا کاملا با سطح زمین در تماس باشد.

علل صافی کف پا

هر پای انسان از ۲۶ استخوان تشکیل شده است که توسط ۳۳ مفصل و تعداد زیادی ماهیچه، تاندون و رباط در کنار یکدیگر قرار گرفته‌ اند. به طور کلی در کف پا سه نقطه وجود دارد که نقاط اصلی تحمل کننده وزن هستن.آن ها عبار تند از:

 زیر استخوان پاشنه*
 زیر انتهای تحتانی اولین استخوان کف پایی*
 زیر انتهای تحتانی پنحمین استخوان کف پایی*

 

چگونگی قرار گرفتن این ساختارها در کنار هم، قوس ‌های استخوانی را ایجاد می‌ کند. زمانی که راه می ‌رویم، این قوس‌های قابل ارتجاع، وزن بدن را میان پاها و ساق پا توزیع می ‌کنند. این قوس ‌ها، نقش جدایی ‌ناپذیری در چگونگی راه رفتن ما دارند و در واقع به عنوان اهرم‌ های محکمی برای حرکت، عمل می ‌کنند. تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد.

البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود (۲ تا ۳ ساله)، تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در می آیند.

در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند.

صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود.

ندرتا، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را ” پیوستگی قوزک پا” می نامند.

گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.

 موارد دیگری مانند:

* ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا
* کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی مانند کفش های تنگ,پاشنه بلند ، پنجه باریک و کفش های که قوس داخلی ندارند..
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW
* تغییر شکل اندام تحتانی که سبب می شود پا به صورت جبرانی به خارج بچرخد مثل زانوی پرانتزی,زانوی ضربدری,شست کج,کمانی شدن تیبیا و چرخش قدامی ران.

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی

الف-نوع مادرزادی

ب -نوع اکتسابی


کف پای صاف  مادرزادی

کودک با کف پای صاف به دنیا می آید یا هنگام تولد برای آن مستعد است. این نوع صافی کف پا بدون علامت و انعطاف پذیر است.منظور از انعطاف پذیر بودن آن است که قوس کف پا تا قبل از اعمال وزن روی پا وجود دارد.

کف پای صاف نوع اکتسابی

این نوع با مرور زمان، و نه در هنگام تولد، ایجاد می شود و به عوامل مختلفی چون نوع کفش کودک، وضعیت نشستن و خوابیدن او، جبران ناهنجاری های موجود در ساق و بالاتر، و گاهی پارگی لیگامان ها و تاندون های پا بستگی دارد.یعنی اگر کودک با پای صاف به دنیا نیامده باشد ،معلوم می شود این تغییر شکل را کسب کرده است .

ممکن است صافی کف پا فرایندی برای جبران سفت بودن تاندون آشیل باشد. به دنبال سفتی تاندون آشیل پا پلانتار فلکشن (حالت بازشدن مچ پا به سمت ساق) پیدا می کند. حتی میزان کم پلانتار فلکشن هم موجب می شود، پای آن سمت بلند تر از طرف سالم به نظر برسد. بنابراین بدن سعی می کند این مشکل را با مسطح کردن قوس کف پا جبران کند تا بلندتر به نظر رسیدن پای مبتلا را پوشش دهد.

شایع ترین دلیل صافی اکتسابی کف پا اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی به عنوان تاندون اصلی محافظ قوس پا است. با اعمال مکرر نیرو روی این تاندون، مشکل تشدید می شود. به موازات رشد جسمی لیگامان ها و عضلات ضعیف شده، تمام وظایف مربوط به محافظت از قوس پا را به این تاندون واگذار می کنند.

این تاندون نمی تواند برای مدت طولانی تمام وزن را تحمل کند و به تدریج از پای در می  آید و به مسطح شدن قوس منجر می شود. در چنین مواردی صافی کف پا همراه با دردی است که به پشت مچ منتشر می شود و فرضیه ی اختلال عمل تاندون تیبیال خلفی را تایید می کند.

صافی کف پا در جوانان و نوجوانان

کف پای صاف در جوانان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.یکی از علل این تغییر شکل، کوتاهی  عضلات نازک نی است.انحراف پاشنه به سمت خارج نیز می تواند باعث ایجاد صافی کف پا شود.تغییر شکل زانوی ضربدری نیز می تواند به عنوان عاملی در صافی کف پا شناخته شود.

صافی کف پا در بزرگسالان

این عارضه در بزرگسالان نیز مشاهده می شود که به صورت قابل ملاحظه ای در اثر کار افراد ایجاد می شود.برای مثال در مشاغلی نظیر آرایشگری، دندان پزشکی و…که فرد ساعات متوالی در حالت ایستاده کار می کند و منجر به فشار مداوم پا می شود،می تواند موجب صافی کف پا شود.از دیگر علل صافی کف پا در سنین بالا می توان به افزایش وزن اشاره کرد.همچنین با افزایش سن عضلات و رباط های نگهدارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند.

به طور کلی علایم و عوارض کف پای صاف شامل موارد زیر است:

* کاهش قوس طولی پا
* چرخش پاشنه به خارج
* برجستگی استخوان ناوی
* پهن شدن پا
* قرار گرفتن پنجه پا به بیرون در هنگام راه رفتن
* قرار گرفتن کناره داخلی پا روی زمین در هنگام ایستادن و راه رفتن
* ساییدگی کناره داخلی پاشنه کفش
* درد در ناحیه قوس طولی داخلی
* خستگی زودرس و کمر درد،هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش
* ایجاد زمینه مناسب برای تغییر شکل زانو و تمایل به ضربدری شدن زانوها
* فقدان حالت فنری بدون درد پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در این حالت می شود.
* فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخمها و آرتروز مستعد می کند.
* وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا که فشار وارده به محل ارتباط اعصاب کف پایی داخلی و خارجی سبب دردهای عصبی در پا می شود.
* انحراف انگشت(شست کج)

تقسیم بندی کف پای صاف

۱-طبیعی

۲-خفیف یا درجه یک: قوس طولی داخلی کم ،ولی هنوز دیده می شود.

۳-متوسط یا درجه دو : قوس طولی وجود ندارد

۴-شدید یا درجه سه: قوس طولی وجود ندارد.لبه داخلی دچار انحنا و استخوان ناوی برجسته شده است.

 
انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

۱- کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که "بلانچارد" نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

۲- کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناهنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در هنگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

عواملی که باعث افزایش صافی کف پا می شود

* چاقی
* دیابت
* فشار خون بالا
* ضربه یا جراحت در پا و یا قوزک پا
* آرتریت روماتوئید
* افزایش سن
* ورزش بیش از حد
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفشهای نامناسب به مدت طولانی مانند کفشهای تنگ,پاشنه بلند و پنجه باریک.
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW

تشخیص:

هر فردی با انجام چند تست ساده می تواند به وضعیت قوس پای خود پی ببرد.

الف – تست تصویر کف پا

از استخر که بیرون می آئید، به رد پای خود روی کفپوش نگاه کنید. یک خط باریک بخش جلوی پا را به پاشنه اتصال می دهد. اگر کف پا صاف باشد عرض این خط در ناحیه ی وسط پا با جلوی پا برابر است. اگر قوس پا نرمال باشد، عرض خط در وسط یا تقریبا نصف بخش جلویی است. اگر ارتفاع قوس زیاد باشد، فقط یک خط باریک بخش جلویی پا را به پاشنه اتصال می دهد. تصویر هر دو پای فرد باید برابر و یکسان باشد.

ب – بررسی کفش ها:

کفش ها را روی یک میز مسطح قرار دهید و از پشت و در سطح چشمتان به آنها نگاه کنید. کفش ها باید به طور یکنواخت و یکسان ساییده شود. صافی کف پا موجب می شود که کفش در سمت داخل به خصوص در ناحیه ی پاشنه بیشتر سایش پیدا کند. همچنین رویه ی کفش در قسمت داخل به سمت کف کفش انحراف پیداکند.

اگر درد منحصر به یک پا است، برای تشخیص صاف بودن کف پا می توانید از دو تست در منزل استفاده کنید:

ج- تست نوک انگشتان:

در حالی که صاف ایستاده اید نوک انگشتان دستها را روی دیوار مقابل قرار دهید و روی نوک انگشتان یک پای خود بایستید.اگر نتوانید این کار را انجام دهید احتمالا کف همان پا صاف می باشد.

د- تست تعداد انگشتان:

طوری بایستید که پشت شما به آینه باشد. به طور نرمال از پشت فقط باید انگشت چهارم و گاهی سوم دیده شود.

اگر همراه با صافی پا درد هم وجود داشته باشد یا با ایستادن روی انگشتان هم قوسی دیده نشود، عکس رادیوگرافی جهت تشخیص علت ضروری است.

آزمایش هایی نیز برای تشخیص وجود دارد، از قبیل:

* سی تی اسکن، برای مشاهده استخوان های پا
* MRI (ام آر آی) برای مشاهده تاندون های پا
* اشعه ایکس برای یافتن علت
* کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود

 

                                 

 

ورزش مناسب برای تقویت عضلات کمر

 

  دردهای کمر  همزمان ترمیمی و پیشگیرانه باشدانجام حرکات ورزشی مناسب می تواند 

بار در هفته و در ادامه هفته‌ای یک تا 2 2تا 3در این برنامه ورزشی سه نوع تمرین پیشنهاد می‌شود که ابتدا توصیه می شود ، تمرینات  بار انجام شود.

 

هر زمان فردی که احساس کشیدگی پشت، خستگی گردنی یا کمر درد می‌تواند این حرکات را اجرا کند.

تمرین اول:

وی تمرین اول را اینگونه توضیح داد که فرد به کمر بخوابد، زانوها را خم کرده و فشرده کند و با دست بگیرد، زانوها را به سمت سینه بالا بیاورد و به آرامی خود را به عقب و جلو تاب دهد. فقط به عقب و جلو و نه چپ و راست.سپس به موقعیت اولیه بازگردد و دوباره تمرین کند. حدود بیست بار این حرکت انجام شود.

تمرین دوم:

فرد روی کمر دراز بکشد، دست‌ها پشت سر و پاها خم باشند. زانوی راست را به سمت خود بیاورد. در حالی که بالاتنه و آرنج چپ‌ به سمت زانوی راست برده می شود و به آهستگی بازدم را هم بیرون بدهد.همین حرکت را برای سمت دیگر هم تکرار کند اما این تمرین را به نوبت 12 بار برای هر طرف انجام دهد.

تمرین سوم:

فرد روی یک صندلی بنشیند در این حالت بازوها و پاها باز و کشیده و مچ پاها خم هستند. همزمان بازوها و پاها تا حد ممکن باز شوند و 8 ثانیه در این حالت نگه داشته شود و سپس رها شوند.این تمرین نیز 5 تا 8 بار تکرار شود.

 

وی گفت: در واقع ماهیچه‌های شکمی، شکم بندهای طبیعی بدن هستند که کمر را کاملاً صاف نگه می‌دارند به همین دلیل نباید به آنها بی‌توجهی کرد.

 

                                 

علائم و درمان شکستگی گردن

ستون مهره ای گردنی شامل هفت مهره است. شکستگی هر کدام از این مهره ها را شکستگی گردن میگویند. شکستگی گردن معمولاً بر اثر ضربات بسیار شدید اتفاق میفتد. اینچنین ضرباتی معمولاً در تصادفات رانندگی یا سقوط از ارتفاع دیده میشود. در حین فعالیت های ورزشی هم ممکن است فرد دچار شکستگی مهره های گردنی شود. مثلاً افتادن یک ژیمناست از روی حلقه در حین پشتک زدن یا به زمین خوردن یک سوارکار از اسب یا برخورد سر یک شناگر شیرجه زدن به کف استخر کم عمق همگی میتوانند موجب شکستگی مهره گردنی شوند.

خطرناک ترین عارضه شکستگی مهره های گردن آسیب نخاع است. نخاع از داخل ستون مهره گردنی عبور میکند و شکستگی مهره میتواند به نخاع گردنی آسیب وارد کند. این آسیب میتواند موجب فلج هر چهار دست و پا و حتی مرگ شود.

مکانیسم های مختلف شکستگی ستون فقرات گردنی

اقدامات اورژانس در مواجهه با بیماری دچار شکستگی گردن

 در هر بیماری که دچار آسیب شدید بدنی بدنبال ضربه های ذکر شده گردیده است قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار، باید گردن بیحرکت شود. این امر بخصوص در مورد بیماران بیهوش شده باید رعایت شود. در هر کدام از این بیماران ممکن است شکستگی گردن وجود داشته باشد. در صورت وجود شکستگی هر گونه حرکت در گردن ممکن است موجب آسیب های جبران ناپذیر به نخاع شود.

 

درمان شکستگی های گردن

درمان بسته به اینکه شکستگی در کدامیک از مهره های گردنی ایجاد شده و شکل و شدت شکستگی چگونه است متفاوت میباشد. شکستگی های خفیف ممکن است با پوشیدن یک بریس گردنی به مدت 8-6 هفته بهبود یابند و شکستگی های شدید معمولاً نیاز به عمل جراحی دارند.

پیشکیری از شکستگی ستون مهره گردنی

را کم کنید با رعایت موارد زیر میتوانید احتمال شکستگی مهره های گردن

• همیشه در اتومبیل از کمربند ایمنی استفاده کنید.  
•  هیچوقت در استخرهای کم عمق شیرجه نزنید . 
• در حین ورزش های پرتحرک از وسایل و تجهیزات مناسب استفاده کنید.

 

                                 

درمان ساییدگی یا آرتروز مهره های گردن

مهمترین روش هایی که برای کنترل درد این بیماران بکار میرود عبارتند از

 

·       گرم کردن : گرم کردن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

·       گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

·       فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

·       دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 

·       جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار کاهش نیابد ممکن است جوش داده دو مهره ای که منشا درد هستند بتواند درد بیمار را کاهش دهد.

 

                                 

 

تشخیص و درمان پارگی تاندون دست

تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند که عضله را به استخوان متصل میکنند.  با انقباض عضله، تاندون حرکت میکند و با حرکت تاندون استخوان و مفصل هم حرکت میکنند. قسمت اعظم عضلاتی که موجب حرکت انگشتان دست میشوند در ساعد قرار داشته و به توسط تاندون های بلندی به انگشتان متصل میشوند.

 

آسیب تاندون انگشت

شایعترین آسیب تاندون های دست پارگی آنها است و شایعترین علت پاره شدن این تاندون ها اصابت اجسام تیز و برنده مثل چاقو، شیشه یا لبه تیز فلزات است. گاهی اوقات پارگی تاندون فلکسور انگشت به علت راست شدن شدید یک انگشت خم شده است. مثلا وقتی یک ورزشکار رزمی، لباس حریف را گرفته و حریف با عقب رفتن سعی در خارج کردن لباس از دست وی میکند مفصل انتهایی انگشت وی به ناگهان از حالت خم شده راست میشود و همین حرکت میتواند به علت وارد آوردن کشش زیاد روی تاندون فلکسور عمقی انگشت موجب پاره شدن آن شود.

چون در انگشتان دست، اعصاب بسیار نزدیک به تاندون ها قرار گرفته اند، در بسیاری موارد آسیب تاندونی عصب هم آسیب دیده است. در بیماری آرتریت روماتوئید تاندون های فلکسور ضعیف میشوند و ممکن است بدون اینکه نیروی زیادی به آنها وارد شود پاره شوند.

 

علائم پارگی تاندون دست

 مهمترین آنها عبارتند از:

  • ناتوانی در حرکت دادن مفصل انگشت
  • باز ماندن انگشتی که تاندون آن پاره شده است 
  • درد در هنگام خم کردن انگشت
  • زخم در سطح کفی انگشت
  • تورم خفیف روی مفصل انتهایی انگشت در سطح کفی
  • درد در حین لمس قسمت کفی انگشت 

تشخیص پارگی تاندون دست

هر آسیبی در دست را باید به پزشک نشان داد. بسیاری اوقات بیمار فکر میکند آسیب دست یا انگشت وی خفیف بوده و خوب میشود. بعد از گذشت مدتی که بهبودی را مشاهده نمیکند به متخصص ارتوپدی مراجعه میکند ولی متاسفانه همین تاخیر میتواند موجب عواقب جبران ناپذیری در دست شود. اینکه بعد از ضربه شما میتوانید انگشت خود را خم و راست کنید به هیچ وجه نشانه سالم بودن تاندون های دست شما نیست. ممکن است حتی با وجود آسیب به تاندون فلکسور سطحی انگشت یا آسیب به تاندون اکستانسور انگشت، شما بتوانید انگشت خود را خم و راست کنید. پس به محض هرگونه ناراحتی در دست بعد از ضربه به پزشک مراجعه کنید.

         

 

درمان پارگی تاندون دست

 درمان پارگی تاندون های انگشتان در اکثر قریب به اتفاق موارد عمل جراحی است. جراحی هرچه زودتر انجام شود نتایج بهتری دارد. در حین جراحی پزشک دوسر تاندون را در کنار هم قرار داده و بخیه میزند. بعد از اتمام جراحی، دست در آتل گچی قرار داده میشود تا حمایت شود.