درمان درد پایین کمر

 

 

درد در قسمت پایینی کمر عبارت است درد در قسمت پایینی کمر معمولاً ناشی از گرفتگی عضلانی . این درد اغلب با سیاتیک (دردی که از کمر به باسن و از آنجا به پا تیر می کشد) همراه است . شروع درد ممکن است بلافاصله پس از یک فعالیت سنگین یا وارد شدن ضربه باشد، یا اینکه چند ساعت بعد باشد. علایم به صورت یک چرخه یکدیگر را تشدید می کنند. اول اسپاسم عضلانی رخ می دهد که ایجاد درد می کند، و درد نیز باعث بیشتر شدن اسپاسم عضلانی می شود.

 

درمان درد پایین کمر

 

استراحت

 

برای مقابله با درد کمر، استراحت کنید. بسته به شدت علائم درد، ممکن است صرفاً کاهش سطح فعالیت به مدت چند روز کافی باشد. برای درمان کمر درد، استراحت در رختخواب به جز برای مدت زمان کوتاهی توصیه نمی‌شود.

 

گرما یا سرمادرمانی

 

با استفاده از پد گرماساز و یک بسته یخ می‌توانید تحرک کمر خود را افزایش داده و درد کمر خود را کاهش دهید. برای کاهش التهاب می‌توانید یک کیسه یخ را بر روی مناطق حساس کمر خود قرار دهید. پس از چند روز سرمادرمانی، گرمادرمانی را با پد گرماساز و یا حمام آب گرم شروع کنید. گرما موجب شل شدن عضلات سفتی می‌شود که علت درد پایین کمر شما می باشند.

 

دارودرمانی

 

تعدادی از داروها، التهاب را که غالباً علت درد پایین کمر است، کاهش می‌دهند. در حالی که سایر داروها از انتقال سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کنند.

 

تزریق کورتیکواستروئیدها

 

کورتیکواستروئیدها و داروهای بی‌حسی برای کاهش التهاب تزریق می‌شوند. بیمار ممکن است به صورت تزریق داخل عضلانی، به صورت خوراکی یا تزریق فلوروسکوپی (تزریق اپیدورال آستروئید -ESI)، داروهای کورتیکواستروئید را دریافت کند.

 

کشش دستی

 

در روش کشش دستی، برای همتراز کردن مهره‌های ستون فقرات و جا انداختن دیسک در محل اصلی خود، از یک سیستم وزنی استفاده می‌شود.

 

اولتراسوند تراپی

 

اولتراسوند تراپی شامل ماساژ بافت‌های نرم اطراف محل آسیب‌دیدگی کمر با استفاده از امواج صوتی است که با گرما بخشی به عضلات، باعث آرامش و التیام سریع‌تر آنها می‌شود.

 

تحریک الکتریکی عصب (TENS)

 

روش TENS تحریک الکتریکی اعصاب از طریق الکترودهایی است که بر روی پوست شما قرار داده می‌شود. الکتریسته باعث مسدود شدن سیگنال‌های دردی می‌شود که از طریق مسیرهای عصبی به مغز منتقل می‌شوند.

 

درمان کایروپراکتیک

 

روش کایروپراکتیک یک درمان دستی برای همترازی مجدد ستون فقرات و سایر مناطق ضعیف و یا آسیب دیده سیستم اسکلتی عضلانی می‌باشد. در این روش، یک بار تزریق گاز مخلوط با ذرات هوا برای تسکین درد کمر انجام می‌شود.

 

روش پی آر پی (PRP)

 

روش پی آر پی (در صورت وجود مقاله، پی آر پی) زمانی برای بیماران مبتلا به درد مزمن کمر توصیه می‌شود که گزینه‌های درمان محافظه ‌کارانه مانند کاهش فعالیت، مصرف دارو، درمان فیزیکی، درمان کایروپراکتیک و تزریق آستروئید، با شکست مواجه شده باشد و یا تنها گزینه باقی‌مانده، انجام عمل جراحی باشد.

 

تمرینات ورزشی مفید برای درد کمر

 

فعالیت بدنی یک راه مؤثر برای بهبود سریع‌تر درد و درد کمر است. تمرینات عضلات پایین کمر مانند حرکات چرخشی لگن و حرکت پل، عضلات شکم و کمر را که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، تقویت می‌کند. هر چه این عضلات قوی‌تر باشند، احتمال کمتری وجود دارد که مبتلا به درد پایین کمر شوید.

 

عمل جراحی

 

تعداد نسبتاً کمی از افراد برای درمان درد مزمن و شدید کمر نیاز به عمل جراحی دارند. با این حال، در صورت عدم موفقیت سایر روش‌ها، عمل جراحی گزینه نهایی خواهد بود.

                                 

علل درد مچ دست

درد مچ دست نوعی سندرم است که در آن بیمار به دلیل ناراحتی مچ دست نمی‌تواند از دستش استفاده کند؛ گاهی اوقات هم درد مچ دست خیلی شدید بوده و هنگام اعمال نیرو با دست، درد آن به‌تدریج افزایش می‌یابد. گاهی از عوارض در رفتگی، نیمه در رفتگی و شکستگی می باشد. اما معمولاً این درد بعد از وارد آمدن فشار بیش از حد به دست بروز می‌کند مثل مواردی که برای وزنه‌بردارها و کلاً ورزشکاران، یا حتی تعمیرکاران، اتفاق می‌افتد و یا امکان دارد با پیچ خوردن مچ دست رو به رو شوند. هم چنین یکی از بیماری های شایع مچ دست سندروم تونل کارپل می باشد.

 

علل شایع بروز درد در مچ دست

 

درد مچ دست؛ درد و عارضه‌ای بسیار شایع است که ممکن است به دلایل متعددی به وجود بیاید. شناسایی دقیق علت ایجاد درد در مچ دست برای انجام اقدامات درمانی برای رفع این علل از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از علت‌های ابتلا به درد مچ دست عبارتند از:

 

التهاب تاندون مچ دست

 

التهاب تاندون یکی از عارضه‌های شایع در این ناحیه بوده که باعث ایجاد درد و تورم در مچ دست می‌شود. التهاب تاندون به دلیل تورم غلاف تاندون به وجود می‌آید. برای درمان درد مچ دست که به دلیل التهاب تاندون به وجود آمده باشد نیازی به انجام عمل جراحی نیست.

 

رگ به رگ شدن مچ دست

 

رگ به رگ شدن مچ دست آسیب شایعی در رباط‌های اطراف مفصل مچ دست است. رگ به رگ شدن باعث محدودیت در انجام حرکات دست و ایجاد درد در این ناحیه می‌شود.

 

سندرم تونل کارپال

 

سندرم تونل کارپال به دلیل اختلال در عملکرد یکی از عصب‌های مچ دست به وجود می‌آید. در سندرم تونل کارپال، عصب میانی که از مفصل مچ دست عبور می‌کند تحت فشار قرار می‌گیرد.

 

آرتروز

 

آرتروز مچ دست یکی از دلایل ایجاد کننده درد در مچ دست بوده که باعث اختلال در انجام امور روزمره فرد می‌شود. ابتلا به آرتروز دلایل متعددی دارد که خوشبختانه درمان‌های زیادی هم برای کنترل آرتروز مچ دست وجود دارد.

 

کیست گانگلیون

 

کیست گانگلیون به صورت تورم معمولاً در پشت دست یا در مچ دست اتفاق می‌افتد. این کیست‌ها در واقع کپسول‌های خوش‌خیم پر از مایع هستند. کیست‌های گانگلیون سرطان نیستند و در بدن گسترش نمی‌یابند. این کیست‌ها ممکن است بزرگ شوند ولی به قسمت‌های دیگر بدن نشر پیدا نمی‌کنند.

 

شکستگی مچ دست

 

شکستگی مچ دست یک آسیب شایع ارتوپدیک است. معمولاً مچ دست که بشکند آن را گچ می‌گیرند یا برای درمان شکستگی از عمل جراحی کمک می‌گیرند

.

                                 

بهترین روش تسکین درد آرتروز الکتروتراپی بهترین روش تسکین درد آرتروز

 الکتروتراپی بهترین روش جهت تسکین سریع دردهای شدید ناشی از آرتروز نواحی مختلف بدن از جمله آرتروز گردن، کمر و زانو در کلینیکهای فیزیوتراپی است

الکتروتراپی درتعریف به کارگیری عوامل فیزیکی مانند گرما، سرما، نور، الکتریسیته و... با اهداف درمانی است و برای این منظور تجهیزات متنوعی ساخته شده و در فیزیوتراپی استفاده می گردد.

 برای مثال در درمان و کاهش دردهای شدید اسکلتی عضلانی مانند افراد مبتلا به آرتروزهای شدید در نواحی گردن، زانو و کمر و همچنین بیماریهای سیستم عصبی و مرکزی، بیماریهای قلبی و عروقی و ضایعات مربوط به اختلالات ناحیه لگن از جمله بی اختیاری ادراری این تجهیزات در کلینیکهای فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

 الکتروتراپی فاز اولیه برنامه فیزیوتراپی است، این مرحله درمانی معمولا بین ۵ تا ۱۰ جلسه ادامه دارد و لازم است پس از این دوره و ایجاد بهبود اولیه و پس از کاهش نسبی درد بیمار، مراحل بعدی شامل روشهای تمرین درمانی و مراقبتهای ثانویه برای بیمار در نظر گرفته شود گرچه در برخی از موارد جلسات الکتروتراپی بیشتری مورد نیاز است.

 

 آموزشهای لازم برای اصلاح شیوه زندگی می تواند توسط همکاران فیزیوتراپیست و در جهت پیشگیری از آسیبهای مفصلی و عضلانی شایع و نحوه مناسب فعالیتهای حرکتی روزانه از جمله حمل اشیا یا مواردی از این دست از طریق مراکز علمی، درمانی و رسانه ها به عموم مردم داده شود .

 

 الکتروتراپی به عنوان یکی از مهمترین روشهای فیزیوتراپی مطرح است.

 

                                 

تشخیص درد مچ دست

درد مچ دست یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد از آن شکایت می کنند. این درد معمولاً در نتیجه رگ به رگ شدن، نیمه در رفتگی و ترک خوردن استخوان در نتیجه آسیب های وارد شده ایجاد می شود. با این وجود درد مچ دست می تواند در نتیجه مشکلات بلند مدت همچون فشار مداوم، آرتروز، و سندروم تونل کارپال نیز ایجاد شود. به خاطر اینکه بسیاری از فاکتورها می توانند بر درد مچ دست تاثیر داشته باشند، تشخیص دقیق علت اصلی مشکل گاهی اوقات می‌تواند دشوار و سخت باشد. به هر حال، تشخیص دقیق علت درد مچ دست برای درمان مناسب این مشکل از اهمیت خاص برخوردار است.

 

راه های تشخیص علت درد مچ دست

 

- معیانه بالینی توسط پزشک

 

- عکسبرداری

 

- سی تی اسکن

 

- ام آر آی

 

- آرتروسکوپی : در این روش، برش کوچکی در پوست مچ ایجاد می کنند و ابزاری همانند یک مداد که حاوی چراغ و دوربین کوچکی است را وارد آن قسمت برش زده می کنند. تصاویر حاصله، بر روی مانیتور تلویزیون پخش می شود.

 

- الکترومیوگرام : هنگامی که عضله در حال استراحت قرار دارد، یک سوزن الکتریکی کوچک را در عضله قرار می دهند و فعالیت الکتریکی آن را ثبت می کنند.

 

چه زمانی باید به نزد پزشک رفت؟

 

تمام مچ دردها نیاز به پزشک ندارند.

 

رگ به رگ شدن کم معمولا با سرد کردن، استراحت و دروهای ضد درد تسکین می یابد.

 

اما اگر درد و التهاب بیشتر از چند روز طول بکشد و بدتر شود، بهتر است نزد پزشک بروید.

 

تاخیر در درمان می تواند باعث کاهش دامنه حرکت و ناتوانی طولانی مدت مچ گردد.

                                 

درمان بدون جراحی درد مچ دست

درد مچ دست به دلایل گوناگونی رخ می‌دهد. مچ درد می‌تواند به علت آسیب ناگهانی ایجاد شود که منجر به رگ به رگ شدن و یا شکستگی مچ دست می گردد. اما فشارهای تکراری بر مچ، آرتروز و سندرم تونل کارپال نیز می تواند موجب مچ درد گردد.

 

درمان بدون جراحی درد مچ دست

 

در صورتی که مشکل به موقع تشخیص داده شود، روش های غیر جراحی می توانند به بهبود علائم ناشی از سندرم تونل کارپ کمک موثر نمایند. این روش های درمانی به شرح زیر هستند:

 

• مصرف دارو: در موارد خاص، مصرف داروهای مختلف می تواند باعث کاهش درد و التهاب ایجاد شده به واسطه سندروم تونل کارپال شود. در واقع، داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل آسپیرین، ایبو پروفن، و سایر داروهای مسکن مانند آن می توانند باعث کاهش علائم ایجاد شده در کوتاه مدت در نتیجه انجام فعالیت های شدید شوند. مصرف داروهای خوراکی دیورتیک (مثل قرص های ضد عفونی و تصفیه کننده آب) نیز می تواند باعث کاهش ورم بیمار شود.

 

• داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs): مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئید مثل ایبو پروفن (آدویل، مورتین، و موارد مانند آن) می تواند به کاهش و درمان درد مچ دست ناشی از سندروم تونل کارپال در کوتاه مدت کمک کند. به هر حال، درباره تاثیرگذاری این داروها بر بهبود سندروم تونل کارپال شواهد دقیقی در دست نیست.

 

• تزریق کورتیکو استروئیدها: پزشک ممکن است از تزریق به تونل کارپال با یک داروی کورتیکو استروئید همچون کورتیزون به منظور کاهش درد استفاده کند. در واقع کورتیکو استروئیدها می توانند با کاهش فشار بر عصب میانی باعث کاهش التهاب و ورم ایجاد شده در مچ دست شوند. به هر حال توجه داشته باشید که داروهای خوراکی کورتیکو استروئید در مقایسه با تزریق کورتیکو استروئید برای درمان سندروم تونل کارپ اثربخشی کمتری دارند.

 

• اسپلینت مچ دست: استفاده از اسپلینت مچ دست در زمان خواب می تواند به کاهش علائم شبانه مربوط به سوزش و بی حسی مچ دست کمک کند. در حقیقت اسپلینت شبانه یک انتخاب مناسب در زمانی است که زنان باردار به مشکل سندروم تونل کارپال مبتلا شوند.

 

• فیزیوتراپی: متخصص فیزیوتراپی می تواند از روش های درمانی خاص و تمرین های حرکتی برای درمان آسیب دیدگی های مچ دست و مشکلات مربوط به آن استفاده کند. در صورتی که شما نیاز به عمل جراحی داشته باشید، متخصص فیزیوتراپی می تواند به توان بخشی شما پس از عمل جراحی کمک موثر کند. علاوه بر این شما می توانید از بررسی های ارگونومیک انجام شده توسط متخصص فیزیوتراپی در ارتباط با فاکتورهایی که ممکن است در محل کار باعث آسیب دیدگی مچ دست شده باشد، بهره مند شوید.

 

• تمرین های حرکتی: تمرین های کششی و تقویتی می توانند برای افرادی بطور خاص مفید باشند که علائم مشکل آنها کاهش پیدا کرده باشد. این تمرین های حرکتی می بایست زیر نظر متخصص فیزیوتراپی آموزش دیده برای درمان آسیب های فیزیکی انجام شود یا برای این کار باید از نظرات یک متخصص کار درمانی که دارای آموزش و تجربه لازم برای ارزیابی آسیب های فیزیکی و کمک به افراد در ارائه اطلاعات مورد نیاز جهت بهبود وضعیت سلامتی و نحوه درست انجام فعالیت های بدنی است، استفاده شود.

 

• روش های درمانی جایگزین: طب سوزنی و درمان دستی نیز می تواند برای بعضی بیماران مفید باشد، اما اثربخشی این روش های درمانی هنوز به صورت علمی تایید نشده است. یک استثنا برای این روش های درمانی استفاده از یوگا است که نتایج بررسی ها نشان دهنده تاثیرگذاری این روش بر کاهش درد و بهبود وضعیت عضلات بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال است.

 

اگر استخوان شما در محل مچ دست شکسته باشد، لازم است که تکه های استخوان در موقعیت مناسب قرار گیرند تا به این ترتیب امکان بهبود بیمار فراهم شود. استفاده از قالب و اسپلینت می تواند به نگه داشتن تکه های استخوان در کنار یکدیگر تا زمان بهبود کامل شکستگی کمک موثر نماید.

 

اگر مچ دست شما پیچ خورده یا دچار کشیدگی تاندون دست شده است، با استفاده از اسپلینت می توان از تاندون یا رباط آسیب دیده تا زمان بهبود آن حفاظت کرد. اپلینت ها می تواند بطور خاص در مواردی مفید باشند که آسیب دیدگی به خاطر انجام حرکت های تکراری ایجاد شده باشد.

 

اگر سندروم تونل کارپال به خاطر آرتروز التهابی همچون ابتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد شده باشد، آنگاه درمان آرتروز می تواند باعث کاهش علائم سندروم تونل کارپال شود، اما این شرایط نیز دارای تاییدیه رسمی از مراجع حرفه ای نیست.

                                 

پیشگیری از کمردرد مادران بچه‌دار

کمردرد یکی از مشکلات شایع دوران بارداری است ولی معمولاً در دو هفته اول بعد از زایمان فروکش میکند. با این حال ممکن است بعد از مدتی به علت اینکه مادر نوزادش را مرتبا بلند کرده و بغل میکند کمردرد مجدداً بروز کند. هرچه نوزاد بزرگتر میشود مادر باید وزن بیشتری را بلند کند. روزهای اول مادر یک نوزاد 5-4 کیلویی را بارها بلند میکند. شاید متجاوز از پنجاه بار در طول روز. ولی بعد یکسال وزن بچه به 9-8 کیلو و بعد از دو سال به 15 کیلو میرسد.

 درمان کمردرد  مادرانی که تازه بچه دار شده اند :

• بعد از هر زایمان خانم ها باید نرمش مخصوص کمردرد را انجام دهند تا قوام و قدرت عضلات جدار شکم به حالت طبیعی برگردد. این نرمش ها را هرچه زودتر شروع کنید. البته در صورتی که زایمان با سزارین بوده است معمولاً نرمش ها بعد از شش هفته از زایمان شروع میشود.
• باید بتوانید در عرض شش هفته اول بعد از زایمان وزن خود را به حد قبل از بارداری برسانید.
• قبل از بلند کردن بچه او را تا حد ممکن به بدن خود نزدیک کنید. بچه را دور از بدن نگه ندارید. در حین نگهداشتن بچه بدن خود را به طرفین نچرخانید.
• برای بلند کردن بچه از زمین به جلو خم نشوید. زانوهای خود را خم کرده چمباتمه زده و سپس بچه را گرفته و بلند کنید.
• اگر تخت بچه کناره دارد برای برداشتن بچه از روی تخت اول کناره را به کنار بزنید و سپس بچه را بردارید. برای برداشتن بچه از روی کناره به روی تشک بچه خم نشوید.
• وقتی در بیرون از خانه قدم میزنید بچه را در یک کوله پشتی که در جلوی بدنتان قرار میگیرد قرار دهید.
• هیچوقت بچه را روی کنار لگن خود قرار ندهید. با این کار بر روی کمر خود فشار زیادی وارد میکنید.
• وقتی میخواهید بچه را در ماشین بگذارید، بیرون ماشین نایستید. اول روی صندلی عقب زانو بزنید و سپس بچه را در صندلیش در ماشین قرار دهید.
  

  
   
  

  
  

  
  

                                   

درمان پیچ خوردگی مچ پا

نحوه درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیبتان بستگی دارد.

 

کنترل پیچ‌خوردگی مچ پا در خانه

 

استراحت: مفصلتان را استراحت دهید تا بهبود پیدا کند. به شکل و ترتیبی که به شما آموزش داده می‌شود فعالیت‌های عادی‌تان را از سر بگیرید.

یخ: یخ به کاهش درد و تورم کمک می‌کند. یخ همچنین می‌تواند از آسیب رسیدن به بافت جلوگیری کند. از یک کیسه یخ استفاده کرده یا تکه‌های یخ خورد شده را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید. کیسه یخ را در یک حوله قرار دهید و آن را هر ساعت به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی رباط آسیب‌دیده قرار دهید. تا زمانی که برای شما تعیین شده از یخ استفاده کنید.

کمپرس: از فیزیوتراپ بپرسید که آیا نیاز هست که دور رباط آسیب‌دیده‌تان یک بانداژ الاستیک یا قوزک بند طبی ببندید. زیرا یک بانداژ الاستیک از ناحیه آسیب دیده محافظت کرده و همچنین با کم کردن تورم و حرکت به بهبود مفصلتان کمک می‌کند. از بانداژ تا زمانی که به شما گفته شده استفاده کنید.

بالا بردن: در هر فرصتی که توانستید مچ پای آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلبتان نگه‌دارید. این کار به کاهش یا محدود کردن تورم کمک می‌کند. برای بالا بردن مچ پایتان آن را روی چند بالش قرار دهید.

 

کنترل پیچ خوردگی با داروها

 

در اکثر موارد داروهای مسکن بدون نسخه (مانند ایبوپروفن (آدویل، مورتین آل‌بی و غیره)، ناپروکسن (آلوِ یا غیره) یا استامینوفن (تایلنول یا غیره)) برای کنترل درد پیچ‌خوردگی مچ پا کافی هستند.

 

ابزارها

 

معمولاً از آنجا که راه رفتن با یک مچ پای پیچ‌خورده می‌تواند دردناک باشد، تا زمانی که درد فروکش کند به استفاده از چوب زیر بغل نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است فیزیوتراپ به شما توصیه کند که از یک ابزار پلاستیکی متحرک  مانند یک اسپلینت استفاده کنید.

 

فیزیوتراپی

 

در کل، هدف فیزیوتراپ برگرداندن شما به نقش‌هایی است که پیش از آسیب‌دیدگی در خانه، محل کار و اجتماع به عهده داشتید. بدون توان‌بخشی کافی و مناسب امکان بروز مشکلاتی جدی (مانند کاهش دامنه حرکت، درد و تورم مزمن، و ناپایداری مفصل) وجود دارد که می‌توانند توانایی شما برای انجام فعالیت‌های عادی‌تان را به شدت کاهش دهند. پس از کاهش ورم، می‌بایست به یک فیزیوتراپ مراجعه کنید. او می‌تواند با استفاده از برخی مدالیته‌های خاص درد و ورمتان را کم کرده و سپس با ارائه تمریناتی به بازیابی دامنه حرکت، قدرت، انعطاف‌پذیری و تعادل مچ پایتان کمک کند. می‌توان با استفاده از تمرینات پایداری و تعادل مجدداً به عضلات مچ پا آموزش داد که در کنار یکدیگر از مفصل مچ پا حمایت کنند. این تمرینات می‌توانند شامل درجات مختلفی از چالش‌های تعادلی، مانند ایستادن روی یک پا، باشند.

 

مدالیته‌های مورد استفاده برای کاهش درد و ورم

•    یخ و بلافاصله حمام آب گرم

•    تحریک الکتریکی (اینترفرنشیال یا گالوانیک با ولتاژ بالا)

•    اولتراسوند

•    ماساژ اصطکاکی متقاطع

•    ارتزهای نرم با گوه خارجی  ۵/۰ تا ۳ میلی‌متری، در صورت نیاز برای درمان پیچ‌خوردگی مچ پا.

•    درمان پیچ خوردگی با لیزر پرقدرت

•    درمان با امواجی از هوا

اولتراسوند معمولاً با هدف گرم کردن عمقی ساختارهای بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. گرم کردن عمقی تاندون‌ها، عضلات یا رباط‌ها باعث افزایش گردش خون شده که تصور می‌شود این کار بتواند فرایند بهبودی طبیعی بدن را تسریع کند. افزایش دمای بافت‌ها با استفاده از اولتراسوند می‌تواند به ‌منظور تسکین درد نیز مورد استفاده قرار گیرد. گرم کردن عمقی بافت‌ها را می‌توان برای افزایش خاصیت “کشسانی” عضلات و تاندون‌هایی که سفت شده‌اند مورد استفاده قرار داد. در صورتی ‌که به خشکی زانو مبتلا شده‌اید، متخصص طب فیزیکی شما می‌تواند قبل از انجام ورزش‌های دامنه‌ی حرکتی از التراسوند برای کمک به افزایش توسعه ‌پذیری بافت‌های اطراف زانو کمک بگیرد. این کار می‌تواند توانایی زانوی شما برای خم شدن را افزایش دهد.

                                 

صدا دادن مفصل گردن و علل آن

گردن از هفت استخوان گردن به نام مهره های گردن تشکیل می‌شود که توسط عضله‌ها، رباط‌ها (لیگامان‌ها) و تاندون‌ها حمایت می‌شوند و به این ترتیب حرکت دادن و نگه داشتن سر و گردن به گونه‌ای ممکن می‌شود که می‌توان گردن را بدون تحمل هیچ فشاری چرخاند، خم کرد و حرکت داد. با این وجود، گردن در اثر فشار مداوم هنگام چرخاندن صدای تق تق را تولید می‌کند. این صدا معمولاً بی‌خطر است؛ اما اگر صدا دادن گردن همراه با درد باشد باید به پزشک مراجعه نمود.

 

علل

 

    تشکیل حباب داخل مایع: مایع غلیظی (مایع سینوویال) که اطراف هر هفت مفصل گردن وجود دارد، با توجه به خاصیت روان کنندگی‌اش باعث حرکت نرم و لغزنده‌ی گردن می‌شود. این مایع حاوی گازهای دی اکسید کربن و نیتروژن است که می‌توانند حباب تشکیل بدهند. حرکت دادن مفصل‌های گردن فشار بیشتری را به این حباب‌ها وارد می‌کند و در نتیجه این حباب‌ها می‌ترکند و صدا می‌دهند. این فرایند، تشکیل حباب داخل مایع، می‌تواند علت صدا دادن مفصل گردن شود و به صورت صدای تق تق گردن نمود می‌یابد.

    نقش رباط‌ها (لیگامان‌ها): رباط در محل تلاقی دو یا چند استخوان از مفصل حمایت می‌کند و حرکت آن را ممکن می‌سازد. بعضی از استخوان‌ها برجستگی‌هایی دارند که رباط‌ها به آنها گیر می‌کنند؛ هنگام حرکت گردن این برجستگی کمتر می‌شود و رباط آزاد می‌شود. در نتیجه‌ی لغزیدن رباط از سطح برآمدگی استخوان، گردن صدا می‌دهد.

    مشکل مفصلی: ناهموار شدن سطح مفصل مشخصه‌ی اصلی بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان و آرتروز گردن محسوب می‌شود. این عارضه‌ها تغییرات فرسایشی مهره های گردن را به دنبال دارند که به نوبه خود به صدا دادن آن می‌انجامد.

    آرتروز گردن: استئوآرتریت گردن (اسپوندیلوز گردن) به موازات پا به سن گذاشتن افراد بروز می‌یابد. دیسک‌های اسفنجی بین مهره‌های گردن پس از پنجاه سالگی تحلیل می‌روند و قابلیت حفاظتی طبیعی خود را از دست می‌دهند. مهره‌های گردنی و رباط‌های مربوط به آنها در اثر ضخیم‌تر شدن در فضای بین استخوان‌ها پیشروی می‌کنند و در نتیجه این فضا کوچک و کوچک‌تر می‌شود. پیامد این امر، درد و سفتی گردن است که در بیماران مسن‌تر با صدا دادن گردن نیز همراه است. آرتروز گردن گاهی از حالت اندامی نامناسب نشأت می‌گیرد. گردن برخی افراد، مانند ورزشکاران یا ژیمناست‌ها، در نتیجه‌ی فعالیت‌های سنگین صدمه می‌بیند. مفصل آسیب دیده‌ی گردن فشار بیشتری را تحمل می‌کند و باعث صدا دادن گردن هنگام انجام حرکت‌هایی خاص می‌شود.

                                 

علائم صدا دادن مفصل گردن

صدا دادن مفصل گردن حالتی است که در آن هنگام چرخش و یا انحراف گردن (خم شدن جانبی)، صدای واضحی از ناحیه سر بگوش می‌رسد. در اغلب موارد، صدا کردن گردن در اثر خشکی عضلات گردن است که موجب می‌شود در هنگام حرکت‌های خاص گردن، مهره‌ها بر روی یکدیگر ساییده شده و صدا تولید کنند.

 

علائم

 

صدا دادن مفصل گردن به همراه درد، می تواند نشانه ی وجود انحراف در ساختار مهره ها و یا آسیب به مفاصل، رباط ها و یا غضروف ها باشد. همچنین ممکن است عارضه ای جدی در ستون فقرات و دستگاه اسکلتی عضلانی منجر به صدا دادن گردن همراه با درد شده باشد. به همین دلیل، در صورتی که پس از به گوش رسیدن صدایی بلند از گردن، فرد احساس درد شدید کند، باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود.

 

سایر علائم همراه با صدا دادن گردن

 

·         از دیگر علائم همراه با صدا دادن گردن می توان به موارد زیر اشاره کرد :

 

·         کاهش دامنه ی حرکتی: سر و گردن ممکن است انعطاف پذیری طبیعی خود را از دست بدهند.

 

·         سر درد: در در ناحیه پشت سر یا گردن که به شقیقه ها و یا پیشانی منتشر می شود.

 

·         درد عضلانی و حساس شدن بافت: زمانی که بر روی عضلات گردن فشار وارد شود.

 

·         بی حسی و یا احساس خارش در دست ها: این می تواند در اثر پینچ شدن یک عصب و یا اسپوندیلوز گردنی ایجاد شود.

·         گرفتگی: در ناحیه اسپاسم عضلانی ممکن است یک توده سفت احساس شود.

                                 

عوارض صدا دادن گردن

اغلب مواقع، صدا دادن گردن ناشی از تخریب مفاصل یا آرتروز است. علاوه بر تق تق گردن، همچنین در ناحیه گردن خود دچار درد و خشکی مفصل می شود. اگر صدا دادن گردن همراه گردن درد و است به منظور جلوگیری از این علائم آزاردهنده، بهترین کار این است که از یک گردن بند طبی برای  محافظت از گردن خود استفاده کنید و آن را به آرامی ماساژ دهید تا هم درد آن تسکین پیدا کند و هم دامنه حرکات آن افزایش یابد. ماساژ آزادسازی تنش به همراه فیزیوتراپی و حرکات کششی منفعلانه خفیف توصیه می شود.

 

عوارض صدا دادن گردن

 

صدای تق تق گردن می تواند عوارضی به همراه داشته باشد از جمله:

 

    گردن درد:  صدای تق تق گردن می تواند پس از مدتی قابلیت حرکتی گردن را کاهش دهد. این مشکل به دلیل تحلیل رفتن و ساییدگی غضروف اطراف مهره ها می باشد که در نهایت منجر به تغییرات دژنراتیوی آرتروز می شود. با افزایش فشار وارده بر اعصاب، این می تواند به التهاب و درد گردن نیز منجر شود.

 

    آرتروز: صداهای ممتد گردن باعث وارد شدن فشار قابل توجهی به مفاصل گردن شده و منجر به کشیدگی بیش از حد رباط ها می شود. این می تواند به عدم حرکت منجر شود، زیرا این حالت باعث تشکیل پل های استخوانی در بین مهره ها می شود، آنهم در زمانیکه بدن تلاش می کند مفصل را ثابت نگه دارد. به هر حال، این روند طبیعی نیست و می تواند به ثبات مفصلی دائم و غیر قابل برگشت منجر شود که این عارضه آرتروز می نامند.

 

    سکته مغزی: مطالعات نشان داده اند که سکته مغزی در افراد زیر ۶۰ سال ممکن است به دلیل صداهای تق تق ممتد گردن باشد. صداهای ممتد گردن میتواند باعث آسیب دیدگی رگ های خونی گردن یا شریان های گردن شود. ایجاد این پارگی ها در شریان ها می تواند به خونریزی یا تشکیل شدن لخته خون منجر شود که میتوانند وارد مغز شوند. لخته های خون میتوانند مانع جریان خون شده و رسیدن اکسیژن به مغز را دچار اختلال می کنند. این نوع سکته مغزی که به دلیل  صداهای تق تق ممتد گردن ایجاد می شود، خفیف بوده و باعث یک حمله ایسکمی گذرا می شود، اما می تواند کشنده هم باشد. علائم معمول سکته مغزی عبارتند از سرگیجه، احساس گیجی، ضعف یک طرف از بدن، تاری دید، اختلال در صحبت کردن، و سردرد شدید. در زمان وجود این علائم به فوریت های پزشکی نیاز است.