بهترین روش تسکین درد آرتروز الکتروتراپی بهترین روش تسکین درد آرتروز

 الکتروتراپی بهترین روش جهت تسکین سریع دردهای شدید ناشی از آرتروز نواحی مختلف بدن از جمله آرتروز گردن، کمر و زانو در کلینیکهای فیزیوتراپی است

الکتروتراپی درتعریف به کارگیری عوامل فیزیکی مانند گرما، سرما، نور، الکتریسیته و... با اهداف درمانی است و برای این منظور تجهیزات متنوعی ساخته شده و در فیزیوتراپی استفاده می گردد.

 برای مثال در درمان و کاهش دردهای شدید اسکلتی عضلانی مانند افراد مبتلا به آرتروزهای شدید در نواحی گردن، زانو و کمر و همچنین بیماریهای سیستم عصبی و مرکزی، بیماریهای قلبی و عروقی و ضایعات مربوط به اختلالات ناحیه لگن از جمله بی اختیاری ادراری این تجهیزات در کلینیکهای فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

 الکتروتراپی فاز اولیه برنامه فیزیوتراپی است، این مرحله درمانی معمولا بین ۵ تا ۱۰ جلسه ادامه دارد و لازم است پس از این دوره و ایجاد بهبود اولیه و پس از کاهش نسبی درد بیمار، مراحل بعدی شامل روشهای تمرین درمانی و مراقبتهای ثانویه برای بیمار در نظر گرفته شود گرچه در برخی از موارد جلسات الکتروتراپی بیشتری مورد نیاز است.

 

 آموزشهای لازم برای اصلاح شیوه زندگی می تواند توسط همکاران فیزیوتراپیست و در جهت پیشگیری از آسیبهای مفصلی و عضلانی شایع و نحوه مناسب فعالیتهای حرکتی روزانه از جمله حمل اشیا یا مواردی از این دست از طریق مراکز علمی، درمانی و رسانه ها به عموم مردم داده شود .

 

 الکتروتراپی به عنوان یکی از مهمترین روشهای فیزیوتراپی مطرح است.

 

                                 

علت و علائم صافی کف پا

علت صافی کف پا

دلایل مادرزادی صافی کف پا

هر پا از ۳۱ استخوان تشکیل یافته‌است که توسط ۳۳ مفصل و بیش از ۱۰۰ ماهیچه، رباط و زردپی به هم متصل می‌شوند. نحوه قرارگیری صحیح این اجزاء منجر به ایجاد حالت قوس طبیعی در کف پا می‌شود. این قوس باید هم محکم باشد تا بتواند وزن بدن را تحمل کند و هم انعطاف پذیر باشد تا بتواند خود را با سطوح مختلف وفق دهد. کف پای صاف می‌تواند ناشی از ضعف عضلات و بافت همبند پا، وزن زیاد یا ژنتیک باشد که در اینگونه موارد به منظور درمان راه‌های متنوعی وجود دارد. در برخی موارد کف پای صاف با انجام جراحی درمان می‌شود.

دلایل محیطی صافی کف پا

وجود فشارها مداوم بر روی پا: یکی از انواع فشارها، استفاده دراز مدت از کفش‌های پاشنه بلند است که می‌تواند برروی زردپی آشیل(زردپی اصلی پشت پاشنه) اثر سوء گذاشته و فرآیند مکانیکی طبیعی مچ را دچار اختلال کند. گاهی اوقات عملکرد جبرانی رباط خلفی استخوان درشت نی نیز مزید بر علت شده و سبب از بین رفتن فزآینده قوس کف پا می‌شود.

علایم صافی کف پا

علایم و نشانه‌های این اختلال شامل ایجاد ظاهر صاف در کف یک پا یا هر دو، خمیدگی کفش یا پاشنه کفش به سمت داخل، درد در اندام تحتانی، درد در قسمت مچ پا، ایجاد تورم در قسمت داخل مچ پا و درد مچ پا می‌باشد.

اگر از پشت به پای فرد در حال ایستاده نگاه کنیم فردی که کف پایش صاف است پاشنه پایش بصورت پیچ خورده دیده می‌شود.

کف پای صاف در دراز مدت منجر به بروز عوارضی نظیر خارپاشنه، زانو درد، کمردرد و سردرد می‌شود.

 

                                 

علت، تشخیص و درمان روماتیسم مفصلی

علت روماتیسم مفصلی

علت دقیق روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) ناشناخته‌است ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. البته به نظر می‌رسد که گلودرد چرکی در ایجاد آن نقش بسزایی دارد. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماریهای مزمن مانند پوکی استخوان، آلرژی، بدخیمی‌ها، عفونت‌ها، بیماری‌های گوارشی، بیماریهای قلبی–عروقی و فشارخون دارند.

تشخیص روماتیسم مفصلی

میانگین تاخیری که از شروع بیماری تا تشخیص آن وجود دارد ۹ ماه‌است. این امر، غالباً مربوط به ماهیت غیر اختصاصی علایم آغازین می‌باشد. آرتریت روماتوئید، به راحتی در افرادی که دارای بیماری تثبیت شده تیپیک هستند، تشخیص داده می‌شود. در اکثر مبتلایان، تظاهرات بالینی مشخصه بیماری، ظرف ۱ تا ۲ سال پس از شروع آن دیده می‌شوند.

درمان روماتیسم مفصلی

از آنجا که علت آرتریت روماتوئید ناشناخته‌است، پاتوژنز آن کاملاً مشخص نشده‌است و مکانیسم عمل بسیاری از عوامل درمانی مورد استفاده نیز قطعی نیست، درمان آن عمدتاً به صورت تجربی انجام می‌شود. هیچ یک از ملاحظات درمانی علاج بخش قطعی نیستند. بنابراین همه آنها را باید تسکین دهنده در جهت تخفیف علایم و نشانه‌های بیماری ومتوقف کننده بیماری قلمداد نمود.

اهداف درمان عبارتند از: ۱- تسکین درد ۲- کاهش التهاب ۳- محافظت ساختارهای مفصلی ۴- حفظ عملکرد و ۵- کنترل درگیری سیستمیک.

درمان شامل مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (آسپرین، پیروکسیکام، . سولفاسالازین, دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و بروفن و...)است.

 

                                 

درمان دیسک کمر و دیسک گردن با نوار عصب و عضله

1.   با پیشرفت تکنولوژی اطلاعات حاصل از بدن بیشتر شده است. گاهی این اطلاعات گمراه کننده است. مثلا اکثر افراد طبیعی در عکس ام آر آی بیرون زدگی یا پارگی دیسک دارند ولی این بیرون زدگی هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند. در بیمار مبتلا به دیسک کمر هم ممکن است چند دیسک بیرون زده باشد اما کاملا مشخص نیست که کدام دیسک علائم را ایجاد کرده است. با نوار عصب و عضله،  عصب درگیر مشخص می شود و محل ضایعه تعیین می گردد.

2.     گاهی یک دیسک برای بیمار کمردرد ایجاد می کند اما بیمار کاملا بهبود می یابد اما پس از مدتی دوباره بیمار دچار درد می گردد. تعیین این مسئله که آیا این درگیری عصبی جدید است یا قدیمی با نوار عصب و عضله انجام می شود.

3.     گاهی بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد اما بعد از مدتی درد بیمار بهبود نمی یابد یا بدتر می شود، تعیین اینکه آیا دیسک جدید عامل این مشکل است یا چسبندگی عامل مشکل است یا در حین جراحی به اعصاب اسیب وارد شده با نوار عصب همراه با ام آر آی با تزریق انجام می  شود

4.     در بیماریهائی مثل دیابت التهاب عصبی بوجود می آید که علائم شبیه به دیسک ایجاد می کند. جراحی دیسک در این حالت نه تنها اثر ندارد بلکه بیماری را بدتر می کند. بررسی نوارعصب به افتراق این حالات کمک می کند

5.     گاهی عصب در محلی غیر از کمر گیر افتادگی پیدا می کند مثلا عصب سیاتیک در لگن گیرمی افتد اما به کمر نیز تیر می کشد، نوار عصب و عضله به تعیین محل گیر افتادن عصب کمک می کند.

6.     گاهی درگیری عصب خود را بصورت درد مبهم در نقطه ای دیگر نشان می دهد مثلا فشار بر دیسک خود را بصورت درد پاشنه، یا درد پشت ران یا حتی زانو نشان می دهد که نوار عصب می تواند به تشخیص کمک کند

7.     نوارعصب علاوه بر محل درگیری عصب، شدت آسیب را نشان می دهد و در تصمیم گیری پزشک در اینکه بیمار را جراحی کند یا می تواند با درمانهای غیر جراحی به درمان ادامه دهد کمک می کند.

 

                                 

گودی کمر , درمان و حرکات اصلاحی

درمان کمر گود برای افراد مختلف متفاوت است و نمی‌توان درمان گودی کمر یکسانی رابرای همگان تجویز کرد اما با شناخت علت گودی کمر و درجه ضعف عضلانی که باعث ناهنجاری در قامت شده‌اند، می‌توان درمان مناسبی را برای گودی کمر انجام داد.
علایم گودی کمر تمام بیماران با یکدیگر یکسان نیست، با این وجود، برجستگی بیش از حد باسن مشخصه بالینی اصلی گودی کمر است. در صورت همراه بودن قوس کمر با نقص‌های دیگری چون دیستروفی عضلانی، دیسپلازی پیشرونده مفصل ران (هیپ) یا اختلال‌های عصبی ـ عضلانی علائم متفاوتی بروز می‌یابد. مبتلایان به قوس کمر معمولاً کمر درد و پشت بدن، درد پایین پا و تغییر عادت‌های روده و مثانه را تجربه نمی‌کنند اما در ابتلا به گودی کمرشدید اگر با این علائم رورو شدید باید بی‌درنگ به پزشک مراجعه شود.

علائم گودی کمر به علائم دیگر عارضه‌ها یا بدشکلی‌های ستون فقرات شباهت دارد، به علاوه گاهی بروز این علائم پی‌آمد عفونت و صدمه دیدن است؛ بنابراین مراجعه به پزشک جهت تشخیص صحیح عارضه ضروری است.

عضلات همسترینگ و باسن باید تقویت گردند. شما می‌توانید این کار را به‌صورت هم‌زمان با انجام حرکت ددلیفت تک پا انجام دهید. همچنین در این تمرین عضلات شکم نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند، چراکه هنگام ایستادن باید تعادل شما توسط آن‌ها حفظ گردد. روی پای راست خود بایستید و پای دیگر را به سمت عقب بلند نمایید. دست چپ خود را بر روی باسن قرار داده و درحالی‌که از کمر خم می‌شوید سعی کنید با دست راست زمین را لمس نمایید. اجازه دهید پای چپ در پشت شما تحت کشش قرار بگیرد. با نوک انگشتان خود زمین را لمس کرده و به کمک لگن و باسن خود دوباره در حالت ایستاده قرار بگیرید. این ورزش برای گودی کمر می‌تواند مناسب باشد.

 

                                 

علل و عوارض پای ضربدری

اگر زانوها در هنگام راه رفتن به هم نزدیک شده و به هم بچسبند به آن پا ضربدری یا ژنووالگوم می‌گوییم. عارضه زانو ضربدری بین سنین ۵-۶ سالگی در کودکان اغلب اتفاق می افتد. که تا قبل از سن مدرسه خود به خود رفع خواهد شد. پای ضربدری از جمله اختلالات مربوط به زانو می باشد که در آن استخوانهای ران و ساق پا در یک امتداد نیستند و انتهای ساق پا نسبت به زانو بیرون قرار گرفته است . این مشکل بعد از 10 سالگی نیاز به درمان دارد .

عوارض پای ضربدری

در عارضه فاصله بین دو قوزک بین ۵-۷ سانتیمتر می شود و قسمت داخلی پاشنه کفش ساییده می شود. از عوارض ثانویه این عارضه می توان به صافی کف پا، و انگشت شست کج اشاره کرد.

بدلیل اینکه استخوانها در امتداد هم نیستند فشار وارد شده بر روی مفصل زانو به صورت یکنواخت پخش نمی شود . به همین دلیل فشار بر قسمتی از زانو بیشتر خواد بود. همین امر سبب می شود با گذشت زمان مفصل زانو دچار آسیب شود. به همین دلیل توصیه می شود در صورت وجود این مشکل و ناهنجاری آنرا درمان کرد. درمان این مشکل از طریق جراحی صورت می گیرد.

علل و عوامل پای ضربدری

در پیدایش پا پرانتزی و پا ضربدری دو عامل نقش دارند: یکی ژنتیک و دیگری نرمی استخوان.

پزشکان در مواجهه با کودکان دارای این بیماری، ابتدا به واسطه عکس از مچ دست و آزمایش ویتامین D ، درصد ابتلا به نرمی استخوان را می سنجند.

اگر آزمایش‌ها نشان از نرمی استخوان داشت، برای درمان به دارو نیاز داریم که طبق دستور پزشک متخصص ارتوپد اطفال، مصرف دارو به میزان سه تا شش ماه الزامی است.

اما اگر نرمی استخوان نباشد، عامل این بیماری مسلما ارثی و ژنتیکی است.

اگر دلیل این بیماری ژنتیکی باشد امکان دارد تا سن ۳ تا ۴ سالگی خود به خود از بین برود. اما اگر تا این سن از بین نرفت، بر حسب میزان زاویه پای پرانتزی یا زانوی ضربدری لازم است به مدت حداقل شش ماه تا یک سال از کفش بریس استفاده شود.

مدل نشستن و راه رفتن کودکان در پیدایش یا تغییر حالت زانو بی تاثیر است. نوع نشستن کودک حتی در مرحله درمان نیز هیچ تأثیری بر روند بهبودی ندارد.

 

                                 

علل و تشخیص پای ضربدری

وقتی به حالت طبیعی و با زانوهای کاملا صاف ایستاده ایم، باید دو زانو و دو قوزک در کنار یکدیگر قرار گیرند اما همیشه این اتفاق نمی افتد و به دلایل مختلف فاصله دو زانو یا دو قوزک از هم زیاد می شود که به آن زانو ضربدری می گویند.

علل پای ضربدری

پای پرانتزی در سن ۳ سالگی به بعد ممکن است به پای ضربدری تبدیل شود. اگر زمینه ژنتیکی برای تشدید آن وجود نداشته باشد، این حالت طبیعی قلمداد می شود و تا سن ۵ تا ۶ سالگی ادامه می یابد.

زانو ضربدری نیز می تواند ناشی از نرمی استخوان باشد ولی با توجه به اینکه اکثر کودکان در سن ۴-۳ سالگی و بعد از آن در معرض هوای آفتابی قرار می گیرند به ندرت ممکن است کمبود ویتامین D رخ دهد و بیماری های استخوانی مثل پا ضربدری بیشتر به دلیل بیماری های کلیوی است. مورد شایع دیگری که باعث افزایش زاویه ضربدری دو پا می شود، صافی کف پا هاست.

تشخیص پای ضربدری

برای درمان زانو ضربدری باید به پشت بخوابد و دو پایش را کنار هم قرار دهد. در این حالت زانو ها به هم می چسبند و قوزک های داخلی از یکدیگر دور می شوند. اندازه گیری فاصله ی قوزک ها درجه تغییر شکل را مشخص می کنند.

درجه 1: فاصله میان دو قوزک داخلی از 2.5 سانتیمتر کمتر است.

درجه 2: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 2.5 تا 5 سانتیمتر است.

درجه 3: فاصله میان دو قوزک داخلی بین 5 تا 7.5 سانتیمتر است.

درجه 4: فاصله میان دو قوزک داخلی بیشتر از 7.5 سانتیمتر است.

 

                                 

رفع گودی کمر با ورزش مناسب

گودی کمر در اصطلاح پزشکی به خم طبیعی در ناحیه پایینی کمر اطلاق می شود. با اینکه این خم (گودی) کاملا طبیعی است ولی وجود بیش از حد آن یکی از شایعترین علل کمر درد و جلو افتادگی شکم در میان افرادی است که زمان زیادی را در روز بر روی صندلی می نشینند. شایعترین علت گودی کمر ضعف عضلات شکمی می باشد.

افراد مبتلا به قوس کمر اغلب دارای گودی آشکار در ناحیه کمر خود هستند. هنگامی که به این افراد از پهلو نگاه می شود، کمر آنها شکل حرف سی (C) را دارد. علاوه بر این، افراد دچار گودی کمر دارای ظاهری می باشند که به نظر می رسد شکم و باسن آنها به یکدیگر چسبیده است.

پزشکان در خصوص مفید بودن درمان‌های مبتنی بر دستکاری مهره‌ها و ورزش برای گودی کمر برای درمان لوردوز اتفاق نظر ندارند. اگر علائم گودی کمر با چنین درمان‌هایی کاهش یابد، هر چند گودی کمر همچنان بیش از حد طبیعی باقی بماند، درمان با ورزش برای درمان گودی کمر صرفاً بر مبنای داده‌های غیر قابل مشاهده موفقیت‌آمیز دانسته می‌شود. میزان ناهنجاری گودی کمر لزوماً متناسب با شدت علائم نیست.

ساده ترین راه برای کنترل کردن و درمان گودی کمر، دراز کشیدن به پشت بر روی یک سطح سخت است. در این حالت شما باید بتوانید انگشتان دست خود را در زیر کمر فرو کنید و پس از وارد کردن انگشتان، فضای زیر کمر تقریباً بطور کامل پر شود. در صورتی که فرد دچار گودی کمر باشد، پس از فرو کردن انگشتان دست در زیر ناحیه کمر، بین دست و کمر فضای اضافی وجود خواهد داشت.

 

                                 

پیشگیری از کمردرد مادران بچه‌دار

کمردرد یکی از مشکلات شایع دوران بارداری است ولی معمولاً در دو هفته اول بعد از زایمان فروکش میکند. با این حال ممکن است بعد از مدتی به علت اینکه مادر نوزادش را مرتبا بلند کرده و بغل میکند کمردرد مجدداً بروز کند. هرچه نوزاد بزرگتر میشود مادر باید وزن بیشتری را بلند کند. روزهای اول مادر یک نوزاد 5-4 کیلویی را بارها بلند میکند. شاید متجاوز از پنجاه بار در طول روز. ولی بعد یکسال وزن بچه به 9-8 کیلو و بعد از دو سال به 15 کیلو میرسد.

 درمان کمردرد  مادرانی که تازه بچه دار شده اند :

• بعد از هر زایمان خانم ها باید نرمش مخصوص کمردرد را انجام دهند تا قوام و قدرت عضلات جدار شکم به حالت طبیعی برگردد. این نرمش ها را هرچه زودتر شروع کنید. البته در صورتی که زایمان با سزارین بوده است معمولاً نرمش ها بعد از شش هفته از زایمان شروع میشود.
• باید بتوانید در عرض شش هفته اول بعد از زایمان وزن خود را به حد قبل از بارداری برسانید.
• قبل از بلند کردن بچه او را تا حد ممکن به بدن خود نزدیک کنید. بچه را دور از بدن نگه ندارید. در حین نگهداشتن بچه بدن خود را به طرفین نچرخانید.
• برای بلند کردن بچه از زمین به جلو خم نشوید. زانوهای خود را خم کرده چمباتمه زده و سپس بچه را گرفته و بلند کنید.
• اگر تخت بچه کناره دارد برای برداشتن بچه از روی تخت اول کناره را به کنار بزنید و سپس بچه را بردارید. برای برداشتن بچه از روی کناره به روی تشک بچه خم نشوید.
• وقتی در بیرون از خانه قدم میزنید بچه را در یک کوله پشتی که در جلوی بدنتان قرار میگیرد قرار دهید.
• هیچوقت بچه را روی کنار لگن خود قرار ندهید. با این کار بر روی کمر خود فشار زیادی وارد میکنید.
• وقتی میخواهید بچه را در ماشین بگذارید، بیرون ماشین نایستید. اول روی صندلی عقب زانو بزنید و سپس بچه را در صندلیش در ماشین قرار دهید.
  

  
   
  

  
  

  
  

                                   

عمل جراحی دیسک کمر

اگر بعد از سه ماه درمان منظم، شما همچنان درد در ساق پاداشتید ممکن است نیاز به عمل جراحی دیسک کمرداشته باشید. به یاد داشته باشید که جراحی دیسک کمر موجب درمان قطعی نمیشود و هدف از انجام آن فقط از بین بردن درد تیر کشنده اندام تحتانی است. این عمل جراحی تاثیری در روند مشکلاتی که در دیسک بین مهره ای یا مهره های کمری بوجود آمده ندارد و تاثیری هم در روند آینده دیسک و مهره ها ندارد.
عمل جراحی دیسک کمر تاثیر عمده ای بر روی درد کمر ندارد و بیشتر با هدف درمان درد تیر کشنده اندام تحتانی انجام میشود.

اگر بیمار بعد از جراحی مراقبت های لازم را انجام ندهد مشکلات وی میتواند مجددا عود کند.

 معمول ترین نوع جراحی که برای هرنی دیسک انجام میشود میکرودیسککتومی Microdiskectomy است. در حین جراحی قسمت ژلاتینی دیسک که جابجا شده و به روی عصب فشار میاورد خارج میشود. گاهی به علت هرنی دیسک کارکرد اعصابی دچار اختلال میشود که نتیجه آن از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع و احساس بیحسی در ناحیه اطراف مقعد و دستگاه تناسلی است. در این حال بیمار باید سریعاً تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار بگیرد. عمل جراحی دیسک کمر بیشتر برای کاهش درد اندام تحتانی انجام میشود و تاثیر زیادی بر درد کمر ندارد.

 

 بعد از جراحی دیسک کمر

بسیاری از تکنیک‌های تسکین درد کمر ساده هستند و بیمار می‌تواند به راحتی آنها را فرابگیرد و در خانه یا محل کار طی روز انجام دهد. اکثر بیماران شگفت‌زده می‌شوند هنگامی که درمی‌یابند تکنیک ساده‌ای مانند قرار دادن کمپرس یخ و یا تغییر در شیوه حرکت کردن، حفظ حالت اندامی مناسب و نرمش های مناسب تا چه اندازه در تخفیف کمر درد پس از جراحی کمر مؤثر است.

حدود 95 درصد بیمارانی که به علت هرنی دیسک تحت عمل جراحی قرار میگیرند بعد از جراحی دردشان بطور محسوسی کم میشود. بیماران معمولاً میتوانند بعد از 2-1 هفته به کار و فعالیت بدنی برگردند. بعد از جراحی باید تا حداقل یک ماه از رانندگی، نشستن به مدت طولانی، بلند کردن اجسام و خم شدن به جلو اجتناب کنید. انجام نرمش های مخصوص دیسک کمر برای تقویت عضلات کمر و شکم بعد از جراحی ضروری است وگرنه عارضه ممکن است عود کند. در پنج درصد موارد بعد از جراحی ممکن است علائم پارگی دیسک کمر و هرنی مجدداً عود کند.