واریس ؛ روشهای پیشگیری و درمان

وریدهای واریسی معمولا بصورت طنابهایی برجسته و آبی رنگ درست زیر سطح پوست دیده می شوند. در هر قسمتی از بدن می توان این وریدها را دید، اما بیشتر پاها درگیر می شوند. وریدهای متورم و پیچ در پیچ قابل رویت که گاهی به وسیله مویرگ های پرخونی به نام وریدهای با نمای عنکبوتی شکل احاطه شده اند، همان وریدهای واریسی سطحی هستند.این وریدها دردناک و ظاهرا بد شکل هستند، اما معمولا بی ضرر هستند.
گاهی اوقات این وریدها متورم می شوند حین تماس حساس هستند. مانع جریان خون می شوند که در این صورت باعث تورم ناحیه ، خارش پوست و درد در ناحیه مبتلا می شوند. پاهای ما علاوه بر شبکه ورید سطحی یک شبکه وریدی داخلی یا عمیق هم دارد. در مواردی نادر، ورید داخلی پا به حالت واریسی در می آید.
این وریدهای واریسی عمقی معمولا دیده نمی شوند، اما می توانند باعث تورم یا درد در سراسر پا بشوند. در وریدهای واریسی عمقی ممکن است لخته های خون هم تشکیل شود.مشکل واریس نسبتا شایع است و بسیاری از مردم در خانواده خود این مشکل را دارند.
احتمال بروز واریس در زنان ۲برابر مردان است.علت واریس چیست؟ شریان ها که خون پر اکسیژن را از قلب به سراسر بدن می برند دیواره ای عضلانی و ضخیم دارند که دارای بافت الاستیک است.وریدها خون را از بدن به قلب برمی گردانند که دیواره آنها عضلانی است و شبکه ای از دریچه ها درون آنها وجود دارد که فقط به سمت قلب باز می شوند.
وقتی خون در وریدها به حرکت در می آید دریچه ها به نوبت باز می شوند تا خون حرکت کند و به جلو برود و بعد بسته می شوند تا خون به عقب برنگردد.در وریدهای واریسی ، این دریچه ها خوب کار نمی کنند به صورتی که خون در وریدها جمع می شود و عضلات براحتی نمی توانند خون را به سمت قلب حرکت دهند.
خون به جای این که از یک دریچه به دریچه دیگر به جریان در آید به صورت جمع شده در ورید حرکت می کند، فشار وریدی و احتمال احتقان ورید زیاد می شود و ورید متورم شده حالت پیچ در پیچ پیدا می کند. به دلیل این که وریدهای سطحی عضلات دیواره ای قوی ندارند احتمال واریس در این وریدها بیشتر از وریدهای عمقی است ، چرا که دیواره عضلانی وریدهای عمقی قوی تر است.هر شرایطی که باعث فشار بیش از حد روی پاها یا شکم شود می تواند منجر به واریس شود. شایع ترین فشار زمان بارداری ، در افراد چاق یا افرادی که طولانی مدت می ایستند، وجود دارد.
یبوست مزمن و در بعضی موارد نادر تومورها هم می توانند باعث واریس شوند. ماندن در حالت ساکن احتمال واریس را زیاد می کند، زیرا عضلات در حالتی که فرد بی حرکت است به پمپ کردن خون کمک نمی کنند. با بالا رفتن سن ، وریدها ضعیف تر می شوند و احتمال واریس بیشتر می شود.در قدیم می گفتند چهارزانو نشستن باعث واریس می شود در حالی که این باور غلط است؛ اما اگر کسی واریس داشته باشد چهار زانو نشستن آن را بدتر می کند.
علایم واریس چیست؟ رگهای خونی برجسته به رنگ آبی تیره بخصوص در پاها درد پا، احساس سنگینی در پا و حساس شدن آنها که اغلب با تورم پاها پس از ایستادن طولانی مدت همراه است.موارد زیر را نیز به خاطر داشته باشید و در صورت بروز آنها حتما به پزشک مراجعه کنید:اگر تورم بیش از حد یا وقتی پوست روی وریدهای واریسی پوسته پوسته شد، زخمی شده تغییر رنگ داد یا مستعد خونریزی شد احتمال ابتلا به درماتیت (التهاب پوست) ناشی از توقف خون در رگ وجود دارد.
ممکن است در این صورت برای اجتناب از گرفتاری بیشتر و پیشگیری از مشکلات جدی در گردش خون جراح ، ناچار به برداشتن وریدهای مبتلا شود. اگر وریدهای واریسی قرمزرنگ هستند باید به پزشک مراجعه شود زیرا احتمال دارد به فلبیت (التهاب رگ) مبتلا باشید. اگر بر اثر حادثه ای وریدهای واریسی پاره یا بریده شوند برای کنترل خونریزی و پیشگیری از عوارض باید به پزشک مراجعه شود. درمان واریس نوع خفیف واریس معمولا به درمان نیاز ندارد.
در این موارد در خانه با انجام کارهایی می توان درد و ناراحتی را تسکین داد.وریدهای واریسی سطحی به طور طبیعی به درمان نیاز ندارد، اما نباید از آنها غافل شد. ممکن است پزشک برای تسکین درد و فراهم کردن راحتی برای بیمار جوراب های الاستیک مخصوص واریس را توصیه کند.
این جوراب ها به عضلات پای شما کمک می کنند که با تمرکز فشار در نزدیکی وریدها خون را به سمت بالا پمپ کنند. باید صبحها بعد از بیدار شدن و قبل از این که از بستر حرکت کنید، این جوراب ها را بپوشید. در بستر که هستید پاها را بلند کنید و بالا ببرید، سپس جورابها را بپوشید.
جوراب ها نباید در قسمت مچ پا یا کشاله ران فشار وارد کنند و تنگ باشند در روز باید این جوراب ها را در طول روز چندین بار به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه پای خود را بالاتر از سطح بدن نگه دارید.گاهی پزشک برای تسکین تورم و درد، داروهای ضدالتهاب مثل آسپرین یا بروفن را تجویز می کند. اگر احساس کردید پوست اطراف وریدهای واریسی زخمی شده یا تغییر شکل داده اند یا اگر بدون نشانه های خارجی احساس درد مداوم دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید؛ چراکه ممکن است وریدهای عمقی شما مبتلا شده باشند. در بیشتر موارد لازم نیست وریدهای واریسی برداشته شوند. اگر واریس خیلی اذیت کرد با چند روش می توان آنها را برداشت.
وریدهای عنکبوتی را براحتی می توان به وسیله لیزر برداشت.در مواردی که واریس حالت خفیفی دارد، جراح با روش اسکلروتراپی درمان را انجام می دهد یعنی ماده ای شیمیایی به نام عامل اسکلروزینگ به درون ورید تزریق می شود تا دیواره های آن روی هم بخوابد و دیگر نتواند خون را جابه جا کند و به عبارتی ورید واریسی از مسیر خون حذف شود و خون از وریدهای دیگر به حرکت درآید.
در موارد شدیدتر با عمل جراحی ورید مبتلا به واریس برداشته می شود.متاسفانه هیچ درمانی نمی تواند از تشکیل واریس مجدد جلوگیری کند. قبل از اقدام درمانی باید با جراح عروق مشورت کنید تا راه درمانی مناسب برایتان در نظر گرفته شود.چگونه می توان از تشکیل واریس جلوگیری کرد؟
به طور منظم ورزش کنید. تناسب وزن و فعالیت بهترین راه برای قوی نگهداشتن عضلات پا و به حرکت درآمدن خون در بدن است.وزنتان را کنترل کنید و از چاقی بپرهیزید.-از غذاهای کم چرب ، کم نمک و کم شیرین استفاده کنید. آب زیاد بنوشید.
اگر کارتان طوری است که باید در طول روز سرپا بایستید، هر از گاهی پاهای خود را به حالت کشش درآورده و نرمش دهید تا جریان خون زیاد شود و فشار وریدی کاهش یابد.-از مصرف دخانیات خودداری کنید.
تحقیقات نشان داده است سیگار باعث افزایش فشارخون و بدترشدن واریس می شود.-اگر باردار هستید به جای آن که به پشت بخوابید روی پهلوی چپ بخوابید تا فشار وارده از رحم روی وریدهای لگن به حداقل برسد. این وضعیت باعث می شود جریان خون به جنین هم راحت تر برسد.

 

                                 

خطرات استفاده خودسرانه از جوراب واریس

شیوع بیماری واریس در بانوان به‌علت عوامل هورمونی و زایمان، ایستادن مداوم و ثابت همواره وجود داشته است. توصیه می‌شود افرادی که مجبور به ایستادن طولانی مدت هستند باید گهگاه وضعیت خود را تغییر دهند. بدن خود را به حالت نشسته یا درازکش تغییر حالت داده و یا پاهای خود را بالاتر از سطح بدن قرار دهند و با ماساژ ملایم، تخلیه وریدی را تشدید کنند.
استفاده از جوراب واریس به منظور کاهش درد و علائم این بیماری باید با توجه به نکات خاص صورت گیرد، در غیر این صورت خطرناک است. در استفاده از جوراب واریس به نکات پزشکی زیر توجه کنید:
▪ حدود ۱۰ دقیقه پیش از پوشیدن جوراب واریس، پاهای خود را به ترتیب بالا نگه دارید.
▪ اگر واریس تا قسمت‌های میانی ران پیش رفته، بهتر است جوراب مخصوص، کشاله ران را دربر گیرد.
▪ به محض شل شدن جوراب‌ها باید آنها را عوض کرد.
▪ جوراب واریس نباید فشار زیادی به بدن وارد کند و باید متناسب با اندام خود آن را انتخاب کنیم.
▪ افراد می‌توانند باورزش و تحرک بیشتر از بروز واریس پیشگیری کنند. ضمن اینکه واریس با خارج کردن وریدهای مسدودشده از طریق جراحی و روش‌های مختلف پزشکی قابل درمان است.

 

                                 

درباره پوکی استخوان

پوکی استخوان (Osteoprosis)یک بیماری شایع متابولیک استخوان بوده و در آن کاهش عمومی و شدید در توده استخوانی (پوک شدن استخوان) بوجود می‌آید. که در آن عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کیفیت تغییر نمی‌کند، ولی از نظر کمیت کاهش می‌یابد. در این بیماری به فعالیت استئوکلاسته افزوده می‌شود. استئوپورزپیری ، پدیده فیزیولوژیکی نزد افراد مسن محسوب می‌شود. این بیماری وقتی بروز می‌کند که کاهش توده استخوان بیش از حد سریع باشد. در ضمن خانمها بسیار بیشتر از آقایان دچار پوکی استخوان می‌شوند. و همینطور با افزایش سن احتمال بروز پوکی استخوان بیشتر می‌شود.
● علل ابتلا به پوکی استخوان
▪ آسیب شناسی دقیق استئوپورز ناشناخته است. عوامل مستعد کننده عبارتند از:
الف) کاهش و از بین بردن فعالیت عضو به علت حرکت طولانی مدت.
ب) رژیمهای غذایی با کمبود مواد پروتئین ، دریافت ناکافی کلسیم ، کمبود ویتامین D و مصرف زیاد کافئین.
▪ شروع یائسگی:
استروژن هورمون زنانه‌ای که از کاهش توده استخوان جلوگیری می‌کند. تولید استروژن در تخمدانها بعد از یائسگی متوقف می‌شود، ‌در نتیجه از دست رفتن توده استخوان تسریع می‌شود. زنانی که یائسگی زودرس دارند (قبل از ۴۵ سالگی)، مانند بانوانی که تخمدانهای آنها با جراحی از بدن خارج شده است، بیشتر در معرض ابتلاء به پوکی استخوان هستند.
▪ سابقه خانوادگی:
وراثت بر میزان استخوانهای شما و سرعت از دست رفتن آنها تاثیر دارند.
▪ استخوانهای کوچک: بانوانی که دارای استخوانهایی کوچک بوده یا کوتاه قد و یا لاغر هستند به خاطر وجود توده استخوانی کمتر، ‌به بروز پوکی استخوان مستعد‌ترند.
▪ پیشنیه قومی:
بانوان اروپای شمالی یا آسیایی تبار بیشتر در معرض ابتلاء به پوکی استخوان هستند.
▪ بعضی بیماریها:
الف) بیماریهایی نظیر تیروئید، کلیه و برخی سرطانها ممکن است به پوکی استخوان منتهی شوند.
ب) تجویز بعضی داروها به مدت طولانی مثل کورتیکواستروئیدها و هپارین.
● علایم بالینی
▪ توده استخوانی هر فرد معمولا در ۳۰ تا ۳۵ سالگی به بیشترین میزان خود می‌رسد. پس از این سن ، کاهش توده استخوان به صورت یک روند طبیعی پیری آغاز می‌شود. ۵۰ درصد افراد بیش از ۶۵ درصد سال سفید پوست استئوپروز داشته و فقط در ۲۰ درصد از این افراد علایم بالینی وجود دارد. ۳۰ درصد افرادی که به سن ۷۵ سالگی رسیده‌اند، دچار شکستگی ناشی از استئوپروز می‌شوند. شایعترین علل این شکستگیها عبارتند از: جسم مهره‌ها ، لگن ، گردن ، استخوان ران ، انتهای فوقانی بازو و انتهای تحتانی ساعد ، علاوه بر شکستگیهای این بیماران از درد کمر ، پشت و قوز‌دار شدن پشت شکایت دارند. ولی برخلاف استئومالاسی ، مبتلایان از ضعف عمومی و ضعف عضلانی شکایتی ندارند.
▪ در بعضی از موارد استئوپروز و استئومالاسی تواما وجود دارد. دفورمیتی قفسه سینه به صورت کوتاهی قامت ، مشکل دولاشدن (خم شدن به سمت جلو) ، کیفوز مشخص ستون مهره‌ای سینه‌ای که ممکن است در پشت ایجاد شود. بدشکلی ستون مهره‌ای و فضای دنده‌ای ممکن است باعث نارسایی تنفسی شود.به علت ناتوانی در بهبودی از آسیب‌های وارده ممکن است دچار پوکی استخوان شوید، بدون آنکه از بیماری خود اطلاع داشته باشید به همین دلیل است که پوکی استخوان بیماری بی‌سر و صدا نامیده می‌شود.
● پوکی استخوان
در مراحل اولیه بروز پوکی استخوان،‌ علایم به ندرت ظاهر می‌شود، که این امر تشخیص بیماری را دشوار می‌کند. پوکی استخوان در مراحل بعدی موجب بروز مشکلات ذیل می‌شود. شکستگی مفاصل‌ ران ، کمر و ستون مهره‌ها که غالبا این اولین علامت است. کمردرد شدیدی در یک نقطه خاص که نشانه یک شکستگی می‌باشد. قوز کردن پشت که موجب انحنای پشت یا قوز درآوردن می‌شود. کوتاه شدن قد در اثر پوکی استخوان در طی سالهای متمادی ایجاد می‌شود.
● عوامل خطری قابل کنترل
▪ وزن: وزن کم بانوان بسیار لاغر که عادت ماهانه آنها را مختل کند، این خانمها در معرض خطر پوکی استخوان قرار می‌گیرند، (زنانی که دارای اضافه وزن هستند معمولا در معرض خطر نیستند ولی احتمال ابتلاء به ناراحتیهای دیگر در آنها زیادتر است).
▪ ورزش نکردن: نداشتن فعالیت، کاهش توده استخوان را تسریع می‌کند. ورزش مناسب به افزایش مقدار استخوان و سلامتی بیشتر شما کمک می‌کند. مصرف مشروب و یا نوشابه‌های کافئین‌دار این مواد در استفاده بدن شما از کلیسم اختلال ایجاد می‌کنند. همچنین افرادی که مشروب مصرف می‌کنند غالبا برنامه غذایی نامناسبی داشته و کم ورزش می‌کنند.
▪ کمبود کلسیم در برنامه غذایی: کلسیم استخوانها را قدرتمند می‌کند. اگر به قدر کافی کلسیم مصرف نمی‌کنید بدن شما سلولهای استخوانی را تخریب می‌کند تا کلسیم مورد نیاز خود را به دست آورد.
▪ سیگار کشیدن: زنانی که سیگار می‌کشند بیشتر از خانمهایی که سیگار نمی‌کشند دچار پوکی استخوان (و سایر بیماریها) می‌شوند.
▪ بعضی داروهای تجویزی نظیر کورتیکواستروئیدهای خوراکی که معمولا برای درمان آسم و آرتروز مصرف می‌شود.
برنامه غذایی پروتئین - کمبود ویتامین D (ویتامین D به بدن شما کمک می‌کند تا از کلسیم برای ساختن استخوانهای محکم استفاده کنید).
● ارزیابی تشخیصی
الف) علایم رادیولوژی
کاهش تراکم استخوان ، همچنین کاهش تعداد و صفحات تیغه‌های استخوان که بخصوص در جسم مهره‌ها ، گردن و استخوان ران مشهود است. فضای بین مهره‌ای افزایش یافته و سطح بالایی و پایینی جسم مهره گرد می‌شود. شکستگی مرضی در مهره‌ها باعث مقعرالطرفین شدن شکل آنها می‌گردد.
ب) علایم آزمایشگاهی
کلسیم ، فسفر و آلکالین فسفاتاز سرم طبیعی است. بیوپسی استخوان به تشخیص کمک می‌کند.
● آزمایشهای سنجش تراکم استخوان
این آزمایشها برای تشخیص و پیگیری درمان پوکی استخوان ،‌ دقیقتر از عکسبرداری با اشعه هستند. پرتوهای ایکسمعمولا برای تشخیص پوکی استخوان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. این پرتوها که به دلایل دیگری استفاه می‌شود ممکن است پوکی استخوان را نیز در حالتی که حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد توده استخوان از بین رفته باشد نشان دهد. بله ولی این امر دشوار است در بیشتر موارد پوکی استخوان تشخیص داده نمی‌شود تا این که فرد دچار شکستگی استخوان شود.
● شیوه درمان
در صورت مشخص بودن علت استئوپروز باید آن را درمان کرد. هدف از درمان ، جلوگیری از پیشرفت بیماری و کمک به بهبود آن می‌باشد. تغییر در رژیم غذایی ، مواد پروتئینی ، کلسیم مکمل ، املاح و ویتامین‌ها و مخصوصا ویتامین D باید، مقدار کافی از راه غذایی و دارویی به این بیماران داده شود. کلسی تونین ، از دست دادن استخوان را مهار می‌کند. تجویز استروژن یا استروژن همراه با پروژسترون و اندروژن و املاح فلوئور در درمان این بیماران موثر است. اگر چه از علایم هشدار دهنده مهم در شما بروز نکرده باشد، ممکن است مبتلا به پوکی استخوان شده باشید. گرچه پوکی استخوان را نمی‌توان بطور قطعی درمان کرد، ولی درمان نسبی آن امکانپذیرست.

 

 

                                 

 

مورتون نوروما

درد در مرکز یا بین انگشتان پا

احساس درد در مرکز پا یا گزگز بین انگشتان پا می‌تواند نشان‌دهنده بیماری نوروما (رشد غیرطبیعی عصبی) باشد. افزایش غیر‌طبیعی ضخامت بافت اطراف عصب نسبت به بقیه قسمت‌های انگشتان پا می‌تواند باعث سوزش، بی‌حسی، درد یا انتشار درد به مناطق اطراف آن شود. این وضعیت، ‌به‌عنوان نوروما مورتون شناخته می‌شود که اغلب در کف پا بین انگشتان سوم و چهارم بروز می‌کند.
پاشنه بلند و پنجه باریک می‌تواند سبب رشد غیرطبیعی عصبی (نوروما) شود که به نوبه خود باعث درد و بی‌حسی انگشتان خواهد شد. این عارضه در زنان 10برابر شایع‌تر از مردان است که این تفاوت به دلیل پوشیدن کفش‌های تنگ، پاشنه‌های بلند یا بسیار صاف در زنان است.

پیشگیری و درمان این عارضه متفاوت است. بسته به شدت نوروما درمان ممکن است شامل پوشیدن کفش راحت و جادار باشد و تزریق مواد ضد التهاب در محل نوروما یا در مواقع حاد به عمل جراحی نیاز شود. در صورت مشاهده نخستین نشانه از مشکل به پزشک مراجعه کنید، چراکه این وضعیت می‌تواند به سرعت وخامت یابد.

 

                                 

کف پای صاف (Flat foot/Pes Planus)

🔵کف پای صاف (Flat foot/Pes Planus)
عارضه‌ای است که در آن بیماران فاقد قوس‌های استاندارد در کف پا هستند. قوس‌های موجود در کف پا نیروهایی که از طرف زمین به بدن اعمال می‌شود را کاهش داده و اجازه ورود به همه نیروهای وارده را نمی‌دهند. اما در افراد با کف پای صاف میزان بیشتری از این نیروها به دلیل فقدان قوس پا به بدن اعمال شده و در درازمدت می‌تواند منجر به بروز عوارض زنجیره‌وار در تمام مفاصل بدن، خصوصاً ستون فقرات گردد. مشکل صافی کف پا، عموماً مادرزادی است. نرمی لیگامان در ناحیه کف پا سبب می‌شود که قوس کف پا در هنگام ایستادن بر روی پا از بین برود؛ همچنین تشکیل نشدن کامل یک یا دو استخوان در ناحیه مچ و کف پا و یا چسبیدن آنها به یکدیگر به صورت مادرزادی نیز در تشکیل نشدن قوس کف پا مؤثر است.

🔷علایم و نشانه‌ها
علایم و نشانه‌های این اختلال شامل ایجاد ظاهر صاف در کف یک پا یا هر دو، خمیدگی کفش یا پاشنه کفش به سمت داخل، درد در اندام تحتانی، درد در قسمت مچ پا، ایجاد تورم در قسمت داخل مچ پا و درد مچ پا می‌باشد.
اگر از پشت به پای فرد در حال ایستاده نگاه کنیم فردی که کف پایش صاف است، پاشنه با کمی خمش بسمت داخل دیده می‌شود.

🔷عوارض
صافی کف پا می‌تواند منجر به بروز عوارضی نظیر بروز التهاب در رباط‌های کف پا، التهاب زردپی آشیل و زردپی ماهیچه پشتی استخوان درشت نی، شکستگی‌های فشاری در اندام تحتانی وایجاد بافت‌های مرده پوستی نابجا شود. از آنجایی که صافی کف پا برروی نحوه قرارگیری سایر استخوان‌های بدن نیز اثر می‌گذارد می‌تواند منجر به بروز درد در مچ پا، زانوها، لگن و ستون مهره‌ها و ... شود.


🔷درمان
با انجام روش‌های توانبخشی و تمرین‌های توصیه شده به افراد با کف پای صاف، کم شدن قوس کف پا با تقویت عضلات رفع می‌شود؛ همچنین در کنار انجام تمرین‌های درمانی کفی‌های طبی نیز (خاص هر بیمار) از سوی پزشکان توصیه می‌شود. کفی‌های طبی خاص برای هر بیمار از طرف پزشک متخصص  طب فیزیکی و توانبخشی تعیین و توسط کارشناسان ارتوپدی فنی ساخته می‌شوند. بسیار مهم است که کفی طبی از روی قالب پای خود شخص ساخته شود.

 

                                 

 

آیا میدانید نشستن های طولانی مدت با بدن شما چه میکند؟

◀️ بجز گرفتگی های عضلانی ناشی از بی حرکتی که همه افراد کم و بیش به ان واقف هستند برخی از عوارض بی حرکتی به شرح زیر هستند:

کند شدن فرآیند هضم غذا
 ◀️کارهای زیادی را در حین نشستن انجام می‌دهیم که یکی از آنها خوردن غذا است.

◀️جالب اینجاست که حتی بعد از غذا خوردن هم بیشتر مردم عادت دارند سر میز بنشینند و به صحبت ادامه دهند، نشستن طولانی در حین و بعد از غذا خوردن باعث می‌شود فرآیند هضم غذا کندتر از معمول انجام شود.

◀️ یبوست مزاج، ترش کردن و سوزش معده، درد‌های معده و افزایش وزن از عوارض نشستن طولانی مدت هستند.

 گرفتگی عضلات و دردهای عضلانی
◀️ نشستن طولانی مدت باعث می‌شود دردهایی در قسمت کتف و شانه، گردن و پشت بدن ایجاد شود. این امر به خصوص اگر اصول درست نشستن رعایت نشود بیشتر خود را نشان می‌دهد.

◀️بیشتر افراد پس از اینکه مدتی به صورت نشسته قرارگرفته‌اند به یک سمت خم می‌شوند و بدن در حالتی غیر اصولی قرار می‌گیرد و صدمات بیشتری را در دراز مدت متحمل می‌شود.

◀️به همین دلیل است که شاهد هستیم، افرادی که شغل آنها به اصطلاح پشت میز نشینی است بیشتر از دردهای عضلانی شکایت می‌کنند.

◀️حتی اگر نشستن از روی رعایت اصول سلامتی بدن هم انجام شود باز هم فشار بیشتری به گردن و شانه‌ها وارد می‌شود.

◀️مهره‌های کمر نیز در نشستن دراز مدت تحت فشار قرار می‌گیرند و انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهند، این امر ممکن است ریسک ابتلا به بیماری فتق دیسک کمر را بیشتر کند.

تحلیل رفتن پاها
◀️ وقتی برای مدت زیادی در حالت نشسته قرار می‌گیریم، پاها فعالیت کمتری انجام می‌دهند، این امر در دراز مدت ممکن است به پاها صدمه بزند.

◀️نشستن درحالت سکون باعث می‌شود گردش خون کمتر انجام شود، لختگی خون در رگ‌ها ایجاد شود، قسمت‌هایی پایینی بدن و پاها متورم شوند، استخوان‌ها دچار ضعف شوند و حتی فردی که زیاد می‌نشیند به بیماری پوکی استخوان دچار شود.

◀️ جالب اینجاست که راه‌های آسانی برای جلوگیری از این عوارض وجود دارد.

ضعف عضلانی
◀️ همه به خوبی می‌دانیم که هرچه فعال و سرزنده‌تر زندگی کنیم روح و جسم سالم‌تری هم خواهیم داشت.

◀️از طرف دیگر فعال بودن از لحاظ فیزیکی در زندگی و کار باعث می‌شود در کنار سالم و قوی ماندن عضله‌ها، انعطاف آنها نیز حفظ شود.

◀️ به این ترتیب اگر خسته و کوفته از سر میز کار خود بلند شده‌اید، بد نیست حرکات کششی انجام دهید تا در روز بعد دچار گرفتگی‌های عضلانی نشوید.

◀️ناگفته نماند که تنها پاها در اثر نشستن طولانی مدت دچار مشکل نمی‌شوند و راه‌رفتن به تمامی عضلات کمک می‌کند تا انعطاف خود را حفظ کنند.

◀️ نشستن به صورت طولانی مدت عضلات شکمی، ران‌ها، ساق پا و عضلات نشیمنگاه را نیز ضعیف می‌کند.برای پیشگیری از ضعیف شدن این عضلات پیشنهاد می‌کنیم از هر فرصتی برای تحرک بیشتر استفاده کنید.

◀️ برای نمونه اگر محل کار یا منزل شما در ساختمانی چند طبقه قرار دارد به جای استفاده از آسانسور از پله‌ها استفاده کنید. تا جایی که ممکن است سعی شود تا مسیرهای کوتاه مدت را به صورت پیاده طی کنید. در محل کار نیز از هر فرصتی برای قدم زدن استفاده کنید.

 

                                 

راه رفتن میتواند کارآیی بیماران مبتلا به آرتروز زانو را بهتر کند

◀️یک مطالعه جدید نشان داده است که راه رفتن میتواند منجر به بهبودی کارآیی حرکتی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو شود.

◀️ این مطالعه که نتایج آن در مجله Arthritis Care & Research منتشر شده است نشان میدهد که راه رفتن به میزان 6 هزار قدم یا بیشتر در روز میتواند کارکرد حرکتی این بیماران را بهتر کند.

◀️ بطور مثال این بیماران با این میزان از فعالیت میتوانند بهتر از پله بالا و پایین رفته و یا بهتر از صندلی بلند شوند.

◀️تعداد زیادی از بالغین مبتلا به ساییدگی و آرتروز مفصل زانو هستند و این بیماری مهمترین علت محدودیت در کارآیی سیستم حرکتی بدن انسان در سنین بالا است.

◀️مبتلایان به آرتروز مفصل زانو در راه رفتن و استفاده از پله دچار مشکل هستند و بسیاری از آنها برای حرکت نیاز به کمک دارند.


◀️در مطالعه ذکر شده محققین تعداد 1788 بیمار را که مبتلا به آرتروز زانو بودند و یا در ریسک ابتلا به آن قرار داشتند مورد مطالعه قرار دادند.

◀️آنها میزان راه رفتن روزانه بیماران را ثبت کرده و دو سال بعد، میزان محدودیت هایی که در فعالیت های بدنی آنها وجود داشت مورد بررسی قرار گرفت.

◀️مطالعه نشان داد که هر 1000 قدم بیشتر راه رفتن در روز میتواند موجب 18-16 درصد افزایش در کارایی حرکتی افراد شود.

◀️مطالعه همچنین نشان داد که راه رفتن به میزان کمتر یا بیشتر از 6 هزار قدم در روز را میتوان به عنوان یک معیار برای پیش بینی وضعیت حرکتی بیمار در نظر گرفت.


◀️این محققان میگویند راه رفتن یک فعالیت بدون خرج است که میتوان با کمک آن کارکرد حرکتی را در افراد مبتلا به آرتروز زانو و یا در افراد مستعد به آن بهتر کرد.

◀️آنها به همه افراد توصیه میکنند تا حداقل روزی 3 هزار قدم راه بروند و بتدریج این میزان را تا 6 هزار قدم افزایش دهند.

 

                                 

کمر درد شدید

کمر درد دومین بیماری شایعی است که سالانه میلون‌ها نفر را به آن مبتلا می شوند. در زندگی ماشینی امروزی که فعالیت‌های  کاری روزانه با وضعیت بدی انجام می شود  تغذیه ناسالم ، وضعیت های نادرست نشستن و ایسنادن و عدم انجام فعالیت‌های ورزشی مناسب میانگین سنی ابتلا کمر درد را به سنین جوانی نزدیک تر می نمایند .

با توجه به اینکه درمان کمردرد یک دوره زمانی طولانی را به خود اختصاص می دهد و بیمار نیازمند استراحت و کاهش فعالیت‌های کاری می باشد این بیماری مشکلات اقتصادی زیادی را برای بیمار و جامعه ایجاد می نماید. علاوه بر مشکلات موجود زمانی که علت ایجاد کمر درد دیسک کمر شناخته میشود بیمار ممکن است پس از یک دوره استراحت،دارو برای درمان کمر درد ،فیزیوتراپی کمردرد وآب درمانی و تحمل هزینه های درمان نهایتا کاندید انجام عمل باز جراحی کمر شود .

انجام عمل جراحی هزینه هایی را برای بیمار به همراه دارد که میتواند با طولانی شدن زمان بستری در بیمارستان یا استفاده از لوازم مربوط به جراحی دیسک این هزینه ها افزایش یابد.

وجود دوره نقاهت نسبتا طولانی با در نظر گرفتن زمانی که باید سپری شود تا بیمار بتواند فعالیت‌های کاری اش را برای کسب درآمد شروع نماید می تواند بار اقتصادی زیادی را برای بیمار و خانواده اش بهمراه داشته باشد.

پیشرفت‌های علم پزشکی در زمینه درمان بیماری ها یی که نیاز به جراحی دارند مقوله جدیدی را بعنوان جراحی های مداخله ای یا عمل‌های کم تهاجم مطرح کرده که هدف آن درمان علت ایجاد بیماری بدون نباز به برش جراحی با  دستکاری کمتر بافت‌های طبیعی بدن و کاهش میزان دوره بستری و نقاهت  پس از عمل می باشد. در این نوع از عمل جراحی بیمار به سرعت فعالیت‌های طبیعی روزانه را شروع می نماید و با کمترین محدودیت به محیط کار بر می گردد.

40سال قبل پزشکان به فکر راهی بودند تا بتوانند بدون برش پوست مقداری از ماده داخل دیسک را خارج کنند و با کاهش فشار داخلی دیسک بیرون زدگی دیسک را اصلاح نمایند .تلاش‌های آنها منجر به ساخت دستگاه‌هایی شد که بصورت لوله ظریفی با بی حسی به داخل دیسک هدایت می شد و مقداری از دیسک با یک میکروموتور خرد شده و از بدن خارج می گردید. پیشرفت‌های بیشتر روش‌هایی را مطرح کرد که با استفاده از وسایل ظریف تر آسیب بافت دیسک را به حداقل برسانند .

استفاده از لیزر در تخلیه بسته دیسک  گام موثری در این زمینه بود که با استقبال زیادی رویرو شد .پیشرفت‌های اخیر در این زمینه بر اساس تزریق ترکیب داروهایی به داخل دیسک می باشد که با تغییر ساختار داخل دیسک سبب جمع شدن دیسک و اصلاح بیرون زدگی آن شوند. این روش‌ها آسیب بسیار کمی را برای دیسک به همراه دارند و انجام آنها نیاز به استفاده از وسیله خاصی ندارد و هزینه انجام آنها نسبت به روش‌های قبلی پایین تر است. تزریق دیسکوژل روش جدید و موثردر این نوع درمان میباشد که در بسیاری از موارد فتق دیسک میتواند مفید باشد . ازون درمانی دیسک یا تزریق ازون به قسمت داخل دیسک روشی ساده موثر و کم هزینه است که در حال حاضر پر طرفدار ترین روش در درمان بسته فتق دیسک کمر می باشد. با توجه با تاثیر ازون در ترمیم بافت‌های آسیب دیده استفاده از آن اثرات مثبتی را در طولانی مدت هم برای بیمار بهمراه دارد.

بیمارانی که تحت عمل بسته دیسک قرار می گیرند نیاز به بستری شدن ندارند و عمل آنها بصورت سرپایی است و هزینه های مربوط به انجام عمل و بیمارستان نسبت به جراحی باز بسیار کمتر می باشد. این بیماران پس از یک دوره کوتاه 7 تا ده روزه با رعایت دستورات خاصی به محل کار بر می گردند و فعالیت اقتصادی خود را شروع می کننند.
روش‌های بسته در 70 تا 80 درصد بیماران مبتلا به بیماری دیسک قابل انجام است و بیماران میتوانند با مراجعه با کلینیکهای  طب فیزیکی  و درد از این درمان‌های کم هزینه و موثر بهره مند شوند.

 

                                 

کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

✅  کمر درد در بچه ها به چه عللی ایجاد میشود

علت کمردرد در بچه ها در غالب اوقات به علت کشیدگی و اسپاسم عضلات کمر است که آن هم بدنبال انجام فعالیت های ورزشی است. این درد ها در غالب اوقات با کمی استراحت و بعد از 2-1 هفته از بین میرود. کمردرد در بچه وقتی بیش از یک ماه طول میکشد جدی است و باید علت آن بدقت بررسی شود.

بروز کمردرد در بچه ها طبیعی نبوده و باید جدی گرفته شود. در بچه ای که کمردرد دارد احتمال اینکه علت درد مشکل جدی باشد بیش از بالغین است. بخصوص اگر سن بچه کمتر از 4 سال باشد یا کمردرد همراه با تب، کاهش وزن، ضعف و گزگز اندام تحتانی، مشکل در راه رفتن، انتشار درد به اندام تحتانی، مشکلات مثانه یا دستگاه گوارش باشد یا درد آنقدر شدید باشد که مانع خوابیدن بچه شود.
اگر کمردرد بچه بیش از چند روز طول بکشد یا بدتر شود حتماً با پزشک مشورت کنید.
در کمردرد بچه ها علائم زیر نشانه خطر هستند و با دیدن آنها باید به پزشک مراجعه کرد

کمردردی که بیش از یک ماه طول بکشد
کمردردی که مانع انجام فعالیت های روزانه بچه شود
وجود علائمی مانند تب، سرفه یا مشکلات ادراری و گوارشی
انتشار درد به اندام تحتانی
سن کمتر از شش سال
سابقه ضربه شدید به ستون مهره
کمردرد شبانه


علت های کمردرد بچه ها چیست
مهمترین علل کمردرد در بچه ها عبارتند از :


کشیدگی عضله

کشیدگی عضلات اطراف ستون مهره شایعترین علت کمردرد در بچه ها و نوجوانان است. این درد ها معمولاً به چند روز استراحت و مصرف دارو و تقویت عضلات شکم و کمر جواب داده و خوب میشود. بعضی از نوجوانان کمردرد های شدیدتری دارند که معمولاً علت آنها سفت بودن عضلات همسترینگ ( عضلاتی که در سطح داخلی و کشاله ران قراردارد) و ضعف عضلات شکم است. اغلب این درد ها با نرمش های کششی و تقویتی خوب میشوند.

کمر قوز دار یا کیفوز Kyphosis

در نوجوانان قوس زیاد بالای کمر که بصورت قوز کردن است و کمر را به جلو خمیده میکند میتواند موجب کمردرد شود. افزایش قوس کمر در این افراد بصورت افزایش قوس ستون مهره در ناحیه سینه ای است و به آن کیفوز شوئرمن Scheuermann’s kyphosis میگویند. در این بیماری مهره های ناحیه سینه ای تغییر شکل داده و موجب قوز میشوند. درد در این افراد در قسمت های بالایی ستون مهره است و با فعالیت بدنی شدیدتر میشود.

 بیماری شوئرمن
شکستگی استرسی ستون مهره Stress fracture of the spine

این بیماری که آنرا اسپوندیلولیز Spondylolysis هم میگویند میتواند موجب کمردرد در نوجوانان شود. ورزش هایی که در آنها کمر زیاد میچرخد یا به عقب زیاد خم میشود مانند ژیمناستیک شیرجه یا فوتبال میتواند زمینه را برای بروز این بیماری فراهم کند. این عارضه معمولاً در سنین بلوغ یعنی زمانی که بیمار رشد سریع بدنی و قدی پیدا میکند دیده میشود. درد معمولاً خفیف است و به باسن و ساق تیر میکشد. درد با فعالیت بدنی بیشتر شده و با استراحت کم میشود. این بیماران در حین راه رفتن قدم های کوچک برمیدارند.

سر خوردن مهره

به این عارضه اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis میگویند و به علت سر خوردن یک مهره کمری به سمت جلو روی مهره پایینی بوجود میاید. شایعترین محل آن، اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد. اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب علائم عصبی در نزد بیمار میگردد.

عفونت
در بچه های با سن کم عفونت دیسک Diskitis میتواند موجب کمردرد شود. عفونت مهره معمولاً در سنین 5-1 سالگی ایجاد میشود گرچه تا سنین نوجوانی هم دیده میشود. علائم این بیماری بصورت درد در پایین کمر و یا حتی شکم و خشکی ستون مهره است. لنگش در حین راه رفتن و امتناع بچه از راه رفتن از دیگر علائم بیماری است. وقتی بچه میخواهد از روی زمین چیزی را بردارد بجای خم شدن به جلو، دو زانو مینشیند و بدون خم کردن کمر جسم را گرفته و بلند میشود.

تومور
بندرت کمردرد میتواند به علت تومورهای استخوانی مثل استئوئید استئوما Osteoid osteoma ،استئوبلاستوما، گرانولوم ائوزینوفیلیک، کیست استخوانی آنوریسمی و تومورهای بدخیم مانند لوسمی باشد. این تومورها بیشتر در ستون مهره ای سینه ای و یا کمری هستند. در این بیماران درد همیشگی است و به مرور بیشتر میشود. هم در روز و هم در شب است و شدت آن معمولاً ارتباطی با فعالیت بدنی ندارد.

 

                                 

توانبخشی سالمندان

توانبخشی سالمندان بر علائم و عملکرد افراد مسن تکیه دارد . تفاوتهای زیادی بین گروههای سنی مختلف قابل مشاهده است مثلا افراد 65 ساله با افراد 85 ساله متفاوتند . همچنین سالمندان سالم با سالمندان بیمار تفاوتهایی دارند همانگونه که جوانان سالم با جوانان بیمار متفاوتند.

آنچه اهمیت دارد این است که پروسه پیر شدن طبیعی را باید از عوارض بیماری افتراق داد.

می توان به توانبخشی سالمندان صرفا از دیدگاه عملکردی نگاه کرد و بیشتر به ناتوانیهای ایجاد شده توجه کرد تا به آسیب شناسی ( پاتوفیزیولوژی) آن. از این دیدگاه کاهش توانایی دسترسی به اشیاء بالای سر در برداشتن اشیاء از کابینتهای آشپزخانه ایجاد اشکال می کند و ضعف عضلات اکستانسور تنه با بلند کردن اشیاء سنگین تداخل میکند. نیز سفتی عضلات اکستانسور لگن ( هیپ) راه رفتن بیمار را مختل کرده سبب میشود که فرد نتواند با سرعت کافی راه برود و عبور از خیابان را ( در مدت زمان اندک سبز بودن چراغ عابر پیاده ) مشکل می سازد.

پیر شدن در افراد ناتوان مقوله ای جدا و بحث انگیز است . در حالی که یک آسیب یا ناتوانی ممکن است از سالها قبل وجود داشته باشد ولی توانایی بدن در جبران آن با پیر شدن تغییر کرده ناتوانی را بارز می سازد.تغییراتی که با گذشت زمان در سلامت یا حمایتهای اجتماعی افراد رخ می دهد می تواند اثرات سوئی بر تحرک- مراقبت شخصی و درد داشته باشد .

توانبخشی سالمندان با مشکلاتی دسته و پنجه نرم می کند که نه تنها افراد بیمار بلکه کل جامعه را تحت تأ ثیرقرار می دهد.

زمانی که فردی نتواند از خودش مرا قبت کند مشکلات اقتصادی بسیاری دامنگیر او و جامعه    می شود. افزایش طول زندگی و به موازات آن افزایش تعداد سالمندان بار سنگینی را به جامعه تحمیل می کند . طول عمر بشر در بعضی جوامع در حال افزایش است . هم اکنون میزان امید به زندگی در آمریکا در سن 65 سالگی 17 سال می باشد.