روش های کایروپرکتیک

کایروپراکتورها اصولا برای ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل از دستان خود استفاده می کنند. این روش درمان به عــنوان “تنظیم کننده (adjustment) ” یا ” مهارت دستکاری (manipulation) ” شناختـه شده است. هدف از دستکاری بدن با این شیوه، رهایی از درد یا گرفتگی و بهبود عملکرد سیستم عصبی، مفاصل و ماهیچه هاست.

 

روش های کایروپرکتیک

 

مانیپولاسیون: به معنی حرکت با دامنه کم، ولی با سرعت زیاد است. این حرکات، مفصل را بیشتر از چیزی حرکت می‌دهد که عضلات این کار را انجام می‌دهند، اما بدون آسیب به رباط.

 

موبیلیزاسیون: حرکاتی که توسط درمانگر با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل در محدوده حرکات طبیعی مفصل انجام می‌شود.

 

کایروپراکتورها از طیف وسیعی از درمان‌های دستی استفاده می‌کنند. از جمله:

 

·         فشار ناگهانی و شدید بر روی ستون فقرات (باهدف کاهش محدودیت در مفاصل و بهبود دامنه‌ی حرکتی)

·         حرکت دادن آرام مفاصل در موقعیت‌های مختلف (باهدف کاهش گرفتگی مفصل)

·         کشیدن و یا فشار دادن عضلات در جهت‌های خاص (باهدف تقویت عضلات و بهبود دامنه‌ی حرکتی آن‌ها)

 

درمان کایروپراکتیک معمولاً بدون درد بوده ولی درصورتی‌که کایروپراکتور به درمان یک عارضه‌ی دردناک و ملتهب بپردازد، ممکن است اندکی ناراحتی و درد خفیف احساس شود. درصورتی‌که در طی جلسه‌ی درمانی کایروپراکتیک خود هرگونه درد و ناراحتی را تجربه کردید، بلافاصله با کایروپراکتور خود در میان بگذارید. در طول منیپولاسیون ستون فقرات، ممکن است درون ستون مهره‌ی خود احساس فرسایش کرده و صداهایی به گوش شما برسد. باور بر این است که این امر به دلیل وجود حباب‌های گاز در مایع احاطه‌کننده‌ی مفصل می‌باشد – این، بخشی طبیعی از منیپولاسیون ستون فقرات و دیگر درمان‌های دستی می‌باشد.

 

عارضه‌هایی که عموماًتوسط کایروپراکتورها درمان می‌شوند

 

درمان‌های کایروپراکتیک معمولاً برای عارضه‌های اسکلتی عضلانی استفاده می‌شوند (عارضه‌هایی که عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را درگیر می‌کنند).ازجمله این عارضه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

·         کمردرد

·         درد گردن

·         مشکلات و درد شانه

·         لغزندگی دیسک‌های کمر

·         پادرد و سیاتیک

·         درد و مشکلات مربوط به مفاصل ران، زانو، مچ پا و کف پا

·         درد و مشکلات مربوط به آرنج، مچ دست و مفاصل کف دست

·         فیبرومیالژیا

 

بااین‌حال برخی از کایروپراکتورها ادعا می‌کنند که می‌توانند طیف وسیعی از عارضه‌های نامربوط به عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را نیز درمان کنند. ازجمله:

 

·         آسم

·         حساسیت‌هاقاعدگی‌های دردناک

·         قولنج در نوزادان

·         سردرد و میگرن

·         فشارخون بالا

·         عارضه‌های سلامت روانی - مانند افسردگی، فوبیا و اضطراب

·         اختلالات گوارشی (روده و معده)

 

همچنین ممکن است از درمان‌های کایروپراکتیک برای بهبود وضعیت سلامت عمومی استفاده شود.

                                 

فایده‌ استفاده از درمان‌های کایروپراکتیک

درحالی‌که بسیاری از روش‌های درمانی می‌توانند علائم عارضه را کاهش دهند، روش‌های درمانی کایروپراکتیک یک روش مناسب برای میلیون‌ها نفر در دور دنیا می‌باشد. چون‌که این روش‌ها نه‌تنها غیرتهاجمی و مقرون‌به‌صرفه‌اند، بلکه عملکرد بالایی نیز دارند. در زیر به 5 فایده‌ی انجام این روش‌ها اشاره می‌کنیم.

 

1) تسکین درد را تسریع می‌کند

 

کایروپراکتورها معمولاً می‌توانند به‌سرعت مشکلات مکانیکی که علت ایجاد درد مربوط به ستون فقرات فردند را تشخیص داده و با انجام روش‌های کایروپراکتیک به‌سرعت درد را تسکین دهند. بیماران معمولاً در حالی از جلسه‌های درمانی کایروپراکتیک خارج می‌شوند که به‌وضوح احساس بهتری داشته و می‌گویند علائم آن‌ها سریع‌تر از زمان انجام دیگر روش‌های درمانی از بین می‌روند.

 

2) تحرک پذیری مفاصل را افزایش می‌دهد

 

یکی از علل کارآمد بودن روش‌های درمانی کایروپراکتیک، توانایی آن‌ها در بازگرداندن تحرک به مفاصل “قفل‌شده” می‌باشد که ممکن است در حال فشار آوردن به اعصاب باشند. زمانی که کایروپراکتور روش‌های درمان دستی را انجام می‌دهد، درواقع در حال متقاعد کردن عضلات اطراف مفاصل دچار گرفتگی، برای شل شدن می‌باشد. این کار برای بازگرداندن تحرک به حالت طبیعی ضروری است.

 

3) توانایی‌های بدن را به حداکثر میزان می‌رساند

 

روش‌های درمانی کایروپراکتیک تنها برای درمان درد موضعی نیستند. با کمک به بازیابی عملکرد و تحرک پذیری کامل در تمامی مناطق بدن، این روش‌ها می‌توانند بر روی توانایی‌های کلی بدن تأثیرگذار باشند.

 

4) به کاهش استرس کمک کرده و حال فرد را بهتر می‌کنند

 

زمانی که شما درد داشته و نتوانید فعالیت‌های روزمره و موردعلاقه‌ی خود را انجام دهید، این امر می‌تواند بر روی بدن و ذهن شما اثر منفی بگذارد. برای مثال استرس برای عدم توانایی انجام کارهای خود، می‌تواند منجر به افزایش فشارخون شود. ناراحتی می‌تواند موجب بی‌خوابی شود. لازم به ذکر نیست که شاید نتوانید برنامه‌ی ورزشی منظم خود را انجام دهید. این روش‌ها می‌توانند با کمک به تسریع فرایند بهبودی، در سلامت عمومی شما مؤثر باشند.

 

5) این روش‌ها برای درمان آسیب‌های قدیمی و جدید مؤثرند

 

فرقی نمی‌کند که شما اخیراً به گردن یا کمر خود آسیب رسانده‌اید و یا چند وقتی هست که با درد مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنید، روش‌های درمانی کایروپراکتیک می‌توانند به‌سرعت و با کارایی بالا شمارا از شر این علائم خلاص کنند. این روش‌ها همچنین می‌توانند به شما در بازیابی تحرک شانه، آرنج، مچ دست، مفصل ران، زانو و کف پا کمک کنند. بنابراین اگر شانه یا مچ پای شما دچار پیچ‌خوردگی شده، از سندرم تونل کارپال رنج می‌برید و یا با مشکلات دیگری در دست و پاهای خود سروکله می‌زنید، روش‌های درمانی کایروپراکتیک را به‌عنوان راهی غیرتهاجمی برای کاهش درد و بازگشت هر چه سریع‌تر به قدرت قبلی خود در نظر بگیرید.

                                 

درمان و تشخیص آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست

آرتروز مچ دست یا استئوآرتریت مچ دست بیماری است که در آن غضروفی که روی استخوان های تشکیل دهنده مفصل را پوشانیده بتدریج خراب و ساییده میشود. این تخریب معمولا بدنبال آسیب هایی که بدنبال ضربه به مچ دست ایجاد میشود شروع میگردد.

 

تشخیص ساییدگی مچ دست

پزشک در ابتدا با بیمار صحبت کرده و در مورد مشکلات وی از او سوالاتی میکند. معاینه بیمار معمولا بصورت دیدن مچ و حرکاتی که انجام میدهد صورت میگیرد. پزشک معالج از بررسی های پاراکلینیکی بخصوص رادیوگرافی ساده برای کمک به تشخیص آرتروز مچ دست کمک میگیرد. در رادیوگرافی این بیماران دیده میشود که فضای مفصلی کاهش پیدا کرده، استخوان ها متراکم تر شده ( که معمولا خود را بصورت سفیدتر شدن استخوان نشان میدهد) و ممکن است استخوان های اضافه ای به نام استئوفیت در لبه های استخوان های تشکیل دهنده مفصل ایجاد شوند.

درمان آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست :

 

درمان غیر جراحی آرتروز و ساییدگی مفصل مچ دست :

کاهش فعالیت های سنگین بدنی و ورزشی

• تغییر روش انجام دادن فعالیت ها بصورتی که فشار کمتری به مچ دست وارد شود

• انجام نرمش های کششی تقویتی برای مفصل مچ دست

• استفاده از بریس

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن و یا سلکوکسیب یا ناپروکسن

• گرم کردن موضع درد

• تزریق کورتیکوستروئید در درون مفصل به توسط پزشک معالج

انجام اقدامات فوق در بسیاری موارد میتواند دردمچ دست بیمار را کاهش دهد. در صورتیکه چند ماه درمان غیر جراحی مچ دستتاثیر درمانی مناسبی نداشته باشد پزشک معالج ممکن است تصمیم به انجام عمل جراحیمچ دست بگیرد.

معمول ترین این اعمال جراحی خشک کردن مفصل مچ دست یا آرتردز Arthrodesis است. در این نوع جراحی بزشک ارتوپد غضروف آسیب دیده را از سطح استخوان های مفصل خارج کرده و آن استوان ها را به یکدیگر متصل کرده و جوش میدهد. این اتصال استخوان های ممکن است در بین تعداد معدودی از استخوانچه های مچ دست باشد و یا ممکن است تمام آنها به یکدیگر و به استخوان های ساعد متصل شده و جوش داده شوند. این عمل جراحی مچ دست درد را از بین میبرد ولی در ازا موجب از بین رفتن حرکات مچ دست هم میگردد.

در روماتیسم مفصلی که هر دو مچ دست بیمار ممکن است دچار آرتریت و تخریب شوند پزشک معالج معمولا یک مچ دست را خشک کرده و برای مچ دست دیگر از مفصل مصنوعی استفاده میکند. در این موارد بیمار با مچ دستی که خشک شده است حرکات قدرتی و کارهایی را که نیاز به نیروی زیاد و پایداری زیاد مچ دارند انجام میدهد و با مچ دست دیگر حرکاتی را انجام میدهد که نیازمند دامنه حرکتی بیشتر است.

 

                                 

درمان سل ستون فقرات

سل ستون مهره شایعترین سل استخوان و مفاصل بدن است بطوریکه نیمی از موارد ابتلاء سیستم اسکلتی بدن انسان به سل بصورت بروز این عفونت در ستون فقرات است.

 

سل چگونه ستون مهره را گرفتار میکند

در ستون فقرات شایعترین محل ابتلا به سل مهره های سینه ای و بعد از آن مهره های کمری است. عفونت سلی در ستون مهره معمولا بصورت درگیری چند مهره است. مهره های گرفتار معمولا در مجاورت هم قرار دارند ولی میتوانند با هم فاصله هم داشته و در بین آنها مهره سالم وجود داشته باشد. در مواردی ابتلا به سل ستون مهره همراه با عفونت سلی در مفاصل دیگر بدن است.

در سل ستون مهره معمولا دیسک بین مهره ای کمتر آسیب میبیند ولی گرفتاری اصلی در جسم مهره است. باسیل سل علاقه خاصی به تخریب یک سوم جلویی جسم مهره دارد. عفونت از پشت لیگامان طولی قدامی به بالا و پایین گسترش یافته و مهره های مجاور را هم درگیر میکند. با تخریب ثلث جلویی چند مهره مجاور و کاهش ارتفاع مهره های مبتلا در قسمت جلو، ستون مهره در قسمت مبتلا شده به سمت جلو تقعر پیدا کرده که موجب کیفوز میشود.

 

علائم سل ستون مهره

شروع علائم سل ستون مهره تدریجی است. معمولا علائم عمومی بصورت تب (که بیشتر در عصر است) و تعریق شبانه وجود دارد. بی اشتهایی، کاهش وزن، احساس ضعف و خستگی از دیگر علائم عمومی بیماری هستند.

مهمترین علائم موضعی ابتلا ستون مهره به سل عبارتند از

• احساس درد بر روی مهره های گرفتار که با حرکت ستون مهره بیشتر شده و همراه با محدودیت حرکتی است. شدت درد در شب بیشتر میشود و ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. در بر روی مهره های گرفتار با فشار به آن ناحیه بیشتر میشود.

• کیفوز و قوز که در مواردی همراه با انحراف جانبی ستون مهره بصورت اسکولیوز است

• ترشح چرکی در اطراف ستون مهره

• در مراحل پیشرفته بیماری تحت فشار قرار گرفتن نخاع با مهره تغییر شکل داده یا به توسط آبسه سلی در اطراف نخاع و بدنبال آن فلج اندام های تحتانی ( پاراپلژی) که ممکن است با اختلال در دفع ادرار و مدفوع همراه باشد.

 

تشخیص سل ستون مهره

در آزمایشات خون معمولا بیمار کم خونی و گاهی بالا رفتن ESR را نشان میدهد.
ممکن است تست پوستی سل (تست مانتو) مثبت باشد.

در رادیوگرافی ستون مهره در ابتدا کم شدن تراکم استخوان، کم شدن ارتفاع مهره های گرفتار در قسمت جلو، کم شدن ارتفاع دیسک بین مهره ای دیده میشود و در مراحل پیشرفته بیماری مهره ها به هم جوش میخورند.
تشخیص قطعی سل ستون مهره با کشف باسیل سل در بافت های آلوده است.

 

درمان سل ستون فقرات

اساس درمان سل ستون مهره درمان دارویی با آنتی بیوتیک های ضد باسیل سل همراه با عمل جراحی است. در عمل جراحی بافت های مرده خارج شده و مهره های گرفتار به هم جوش داده میشوند. عمل جراحی بخصوص در بیمارانی که دچار علائم عصبی شده اند و یا در کسانی که به علت تخریب چند مهره مجاور دچار کیفوز شدید شده اند انجام میشود.

 

                                 

 

علائم بی حسی و سوزن سوزن شدن زانو

سوزش و گرگرفتن زانو یکی از مشکلات آزاردهنده و نگران‌کننده است که می‌تواند شما را از انجام فعالیت‌های روزانه باز دارد. احساس سوزش و سوزن‌سوزن شدن زانو گاهی واقعاً ناتوان ‌کننده و شدید می‌شود به طوری که حس می‌کنید یک تکه آهن داغ  در زانوی شما وجود دارد. بعد از معاینه و ارزیابی‌های دقیق می‌توان به دلیل اصلی سوزش زانو پی برد. برای تسکین درد و سوزش زانو و ایجاد ثبات بیشتر در زانو می‌توانید از زانوبند‌های طبی، روش‌های فیزیوتراپی و ورزش‌درمانی بهره ببرید.

 

علائم

 

احساس سوزش زانو ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که ناحیه زانو را متأثر می‌کنند. از جمله:

 

·         خشکی زانو

·         پادرد و تورم پا

·         ضعف عضلانی

·         قرمزی و احساس گرمی

·         تاول زدن پوست یا ترشح مایع

·         گزگز و بروز احساساتی غیرعادی در دست و پا

 

علائم سطحی

 

احساس سوزش زانو ممکن است به علت سوختگی سطح پوست باشد. سوختگی‌هایی مثل:

 

·         سوختگی شیمیایی

·         سوختگی الکتریکی

·         سوختگی‌های حرارتی ازجمله آفتاب‌سوختگی

 

·         ممکن است سوزش زانو همراه با دیگر علائم در هر جایی از بدن ایجاد شود از جمله:

 

·         احساس سوزش در بازوها و پا

·         تب

•         بروز درد در شانه، بازو، دست و انگشتان دست
• 
  
•         بروز خشکی یا تورم در مفاصل دیگر بدن

                                 

تشخیص و زمان مراجعه به پزشک در بی حسی زانو

مفصل زانو یکی از پرتحرک ترین مفصل ها دربدن است. تقریبا همه کارهایی که به صورت فیزیکی انجام میشود چه به صورت آشکار و چه به صورت پنهان به زانوهای ما مربوط می شود و به همین دلیل است که درد مفصل زانو یکی از رایجترین مشکلات در همه افراد از ورزشکار وغیر ورزشکار گرفته تا افراد پیر و جوان است. درد زانو انواع مختلفی دارد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

 

چندین نشانه وجود دارند که در صورتی ‌که با احساس سوزش همراه باشند باید هر چه سریع‌تر مراقبت‌های پزشکی را انجام دهید:

 

    به شکستگی استخوان شک دارید؛ به علت وجود یک درد غیر قابل ‌تحمل شما قادر به قرار دادن وزن خود بر روی زانو نخواهید بود. در این نوع از آسیب‌دیدگی جهت بی‌حرکت نگه داشتن مفصل زانو و فراهم نمودن شرایط ترمیم، نیاز به استفاده از اسپلینت یا باند می‌باشد.

    اگر تب دارید، زانویتان در هنگام لمس گرم، متورم و قرمز شود. این حالات ممکن است به علت التهاب باشد و برای یک دوره نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارید.

    اگر احساس گزگز به همراه یک جراحت بزرگ باشد به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید. شاید این حالت به علت زخم سوختگی یا زخم سوراخ شده (خونریزی کرده) باشد. اگر این نوع از زخم‌ها به‌طور صحیح درمان نشوند ممکن است موجب عفونت زخم شوند.

    اگر درد آنقدر شدید است که شما را از خواب بیدار می‌کند یا با استراحت بهتر نمی‌شود و درد آن به‌طورکلی غیرقابل‌تحمل است.

    اگر ناحیه زانو ورم کرده و شما ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻧﻌﻘﺎدی (رقیق‌کننده خون) هستید و یا مبتلا به اختلال خونریزی هستید. ممکن است شما دچار خونریزی داخلی شوید و داروهای رقیق‌کننده خون از لخته شدن طبیعی خون جلوگیری می‌کنند.

 

تشخیص

 

علاوه بر معاینه فیزیکی ممکن است پزشک شما برای مشخص کردن منشأ درد از آزمایشات متعدد دیگری نیز کمک بگیرد. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

·         اشعه ایکس

·         سی‌تی‌اسکن

·         سونوگرافی

·         تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام.آر.آی)

 

این آزمایشات هرکدام می‌توانند ساختارهای متفاوتی را نمایان سازند، ساختارهایی که اختلال در آن‌ها می‌تواند منشأ درد زانوی شما باشد. همچنین برای بررسی عفونت داخل مفصل و یا اطراف آن می‌توان از آزمایش خون بهره برد.

                                 

درمان بی حسی زانو

اگر شما پس از آسیب‌های ورزشی دچار درد زانو شدید – که شاید هنگام ورزش صدای پاره شدن آن را نیز بشنوید – به‌طور بالقوه ممکن است غضروف، رباط یا هر دو آن‌ها دچار پارگی شده باشند.

 

استفاده از روش درمانی RICE

 

هنگام آسیب‌دیدگی زانو روش درمانی "RICE" را به خاطر داشته باشید. این روش شامل استراحت کردن، استفاده از یخ، تحت‌ فشار قرار دادن عضو و بالا نگه‌داشتن آن می‌باشد. برای کاهش درد قبل از معاینه پزشک، پای خود را بالا نگه‌داشته و از کمپرس سرد استفاده نمایید، در نتیجه التهاب و درد شما کاهش خواهد یافت.

 

داروها

 

برای دردهایی که به ‌آرامی افزایش می‌یابند، می‌توان از مسکن‌های غیرنسخه‌ای استفاده نمود تا در تسکین یابد.

 

زانوبندهای طبی

 

در طول فعالیت‌ها، زانوبند طبی می‌تواند تا حدود 30 درصد نیروی وارده به رباط‌های زانو را کاهش دهد. آن‌ها برای زانوهایی که قبلاً دچار آسیب‌دیدگی شده‌اند، حمایت و پشتیبانی مضاعفی را فراهم می‌کنند و در کاهش خطر آسیب‌دیدگی و درد زانو مؤثر هستند.

 

تزریق استروئیدها

 

اگر درد همچنان ادامه داشته باشد، ممکن است پزشک تزریق استروئیدها (به ‌عنوان‌مثال کورتون) را برای شما تجویز نماید. تزریق کورتون به داخل زانو به‌ صورت هدفمند می‌تواند به‌طور مؤثری التهاب و درد را کاهش دهد. سرعت و قدرت تزریق کورتون در کاهش درد و التهاب بیشتر از داروهای خوراکی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن می‌باشد. بیماری‌های مختلف زانو مانند: بورسیت، التهاب تاندون، ورم مفاصل، پارگی غضروف و نقرس، می‌توانند از مزایای کورتون بهره‌مند گردند. استفاده از کورتون یک‌ راه مناسب برای کاهش درد و بهبود عملکرد زانو می‌باشد، اما توجه داشته باشید آن‌ها به‌ صورت دائم مشکل شما را درمان نخواهند کرد.

 

فیزیوتراپی

 

تمرینات فیزیوتراپی ویژه‌ای وجود دارد که با افزایش قدرت عضله چهار سر ران، ثبات مفصل زانوی شما را بهبود می‌بخشد.

 

جراحی

 

اگر همچنان در ادامه درد شما برطرف نگردد و درمان گر گرفتن زانو موفقیت آمیز نباشد ، به ‌عنوان گزینه درمانی نهایی، می‌توان از جراحی تعویض مفصل کمک گرفت. تعویض مفصل زانو یک عمل جراحی است که در آن کل یا بخشی از مفصل با مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود. به این مفصل مصنوعی "پروتز زانو" می‌گویند.

                                 

ورزش‌درمانی برای سوزش زانو

احساس سوزش در زانو ممکن است به فرایند‌ها و اختلالات مختلفی مربوط باشد. برای مثال، هر نوع سوختگی پوست (سوختگی حرارتی، الکتریکی یا شیمیایی) باعث زانودرد و سوزش در محل آسیب‌دیده شود. وارد آمدن آسیب به عصب‌های پا (نوروپاتی محیطی) باعث احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن می‌شود که در اصطلاح پزشکی به آن بیماری پارستزی (خواب رفتن پا) می‌گویند. دیابت و مصرف بیش‌ازحد الکل، دو علت شایع نوروپاتی محیطی هستند. انواع مختلف آرتروز (التهاب مفاصل) می‌تواند موجب بروز درد و خشکی مفصل زانو شود و این درد در برخی موارد به شکل سوزش احساس می‌گردد. ورزش‌های  فیزیوتراپی خاصی جهت افزایش قدرت عضله چهار سر ران وجود دارد که به ثبات مفصل زانو کمک می‌کنند. ازجمله این تمرینات عبارتند از:

 

تمرینات تقویت و کشش عضلات چهارسر ران

 

بر روی کمر دراز بکشید و یک رول فومی کوچک یا یک حوله‌ی رول شده را زیر زانوی خود قرار دهید. عضلات ران پای خود را منقبض کنید و با فشار به حوله سعی کنید پای خود را کاملاً صاف کنید. این حالت را برای ۵ ثانیه نگه دارید و سپس عضلات خود را شل کنید. این حرکت را برای هر پا، ۱۰ بار تکرار کنید. این حرکت موجب تقویت عضلات چهارسر ران پا می‌شود.

 

بالا آوردن پا در حالت صاف

 

بر روی کمر دراز بکشید و هر دو پای خود را دراز کنید. پای راست خود را در حدود ۶ اینچ به سمت بالا ببرید و آن را برای ۱۰ ثانیه در این حالت نگه دارید. توجه کنید که در حین انجام این حرکت، عضلات شکم شما منقبض باشند. می‌توانید برای پشتیبانی بیشتر از کمر خود، دستان خود را در زیر قسمت پایینی کمر خود قرار دهید. همچنین توجه کنید که عضلات چهارسر ران شما کاملاً درگیر باشند. این حرکت موجب تقویت عضلات شکم و چهارسر ران می‌شود. این حرکت را برای هر پا، ۵ بار تکرار کنید.

 

کشش همسترینگ

 

بایستید و یکی از پاهای خود را به سمت جلو بالا ببرید. زانویی که در عقب قرار دارد را خم کنید و سپس از مفصل لگن به سمت جلو خم شوید. می‌توانید برای حفظ تعادل، دستان خود را روی ران پایی که خمیده است قرار دهید. اگر کشش را احساس نمی‌کنید، بیشتر به سمت جلو خم شوید  و یا لگن خود را به سمت جلو بچرخانید.

 

حرکت داخل ران

ر روی زمین و به کمر دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید به طوری که کف پاهایتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. بین زانو‌های خود، یک پشتی یا توپ سبک یا رول فومی قرار دهید. با  فشار دادن زانو‌ها به سمت هم دیگر، شیء بین پاهای خود را فشار دهید و این حالت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید. سپس عضلات خود را شل کنید و این کار را ۱۰ الی ۲۰ بار تکرار کنید. این حرکت عضلات داخل ران را تقویت می‌کند.

 

بالا آوردن لگن (حرکت پل)

 

بر روی کمر دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید به طوری که کف پاهایتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. پاشنه‌ی پا‌ها باید با باسن نزدیک شود. لگن خود را از روی زمین بلند کنید و به سمت بالا ببرید و آن را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید. سپس دوباره به حالت اول بازگردید و این حرکت  را ۱۰ الی ۲۰ بار تکرار کنید. این حرکت موجب تقویت عضلات همسترینگ می‌شود که از زانو پشتیبانی می‌کنند.

                                 

بهبود و عوارض بعد از آرتروسکوپی زانو

آرتروسکوپی زانو یکی از روش های مهم تشخیصی و درمانی است که امروزه بطور رایجی در تمامی مفاصل بزرگ و متوسط بدن از آن استفاده میشود.

 

بازپروری بعد از انجام آرتروسکوپی زانو :

 بهبودی بعد از جراحی آرتروسکوپی زانو بسیار سریعتر و راحتتر از دیگر جراحی های متداول است با این حال باید مراقبت هایی را بعد از جراحی رعایت کرد.
باید زانو را تا چند روز بعد از جراحی بالاتر از سطح قلب قرار داد پس بیمار باید دراز کشیده و اندام تحتانی را بالا نگه دارد.
استفاده از یخ برای سرد کردن زانو میتواند مفید باشد.

اطراف زانو پانسمان شده است و پزشک زمان تعویض پانسمان و اینکه بیمار چه موقع میتواند دوش بگیرد را تعیین میکند. بعد از چند روز پزشک ارتوپد بیمار را مجدداً ویزیت کرده و زانو را معاینه میکند.

بیماران اغلب بعد از آرتروسکوپی زانو باید تا مدتی از عصای زیر بغل استفاده کنند. مدت و نحوه استفاده را پزشک معالج تعیین میکند.

زمان استفاده از اتومبیل و رانندگی را هم پزشک معالج با در نظر گرفتن متغییر هایی مثل نوع بیماری زانو، شدت درد بیمار، نوع داروهای استفاده شده به توسط بیمار، توانایی بیمار در کنترل زانو و اینکه اتومبیل از دنده اتوماتیک استفاده میکند یا خیر تعیین میکند. معمولا بیماران میتوانند بعد از یک تا سه هفته رانندگی کنند. از داروهایی برای کاهش درد بعد از عمل استفاده میشود و ممکن است داروهایی برای کاهش احتمال لخته شدن خون برای بیمار تجویز شود.

یکی از مهمترین قسمت های بازپروری بعد از آرتروسکوپی زانو تقویت عضلات اطراف زانو و بدست آوردن دامنه حرکات زانو است که با انجام نرمش های بخصوصی باید زیر نظر فیزیتراپ انجام شود.

 

عوارض احتمالی پس از آرتروسکوپی زانو :

 آتروسکوپی زانو مانند هر عمل جراحی دیگر ممکن است با عوارضی همراه باشد مثل عفونت یا لخته شدن خون در ساق یا جمع شدن خون در زانو.

در صورت بروز علائم زیر باید بیمار به پزشک معالج مراجعه کند : تب، لرز، قرمزی یا گرمای دائم در اطراف زانو، افزایش شدت درد زانو، تورم زیاد زانو و ایجاد درد یا تورم در عضلات پشت ساق

 

نتایج درمان با آرتروسکوپی زانو

بعد از جراحی های آرتروسکوپی زانو معمولا بیمار میتواند بعد از شش تا هشت هفته به فعالیت های بدنی عادی برگردد مگر در بازسازی های ACL که این مدت ممکن است قدری طولانی تر باشد. برای انجام فعالیت های بدنی شدیدتر مثل ورزش های پرفعالیت بیمار باید مدت بیشتر صبر کرده و بازپروری زانو را با دقت و پشتکار بیشتری ادامه دهد. نتایج کلی درمان البته بستگی مستقیم به نوع بیماری دارد که به بخاطر آن آرتروسکوپی زانو انجام شده است    .

 

                                 

علت اصلی نقرس

 

نقرس یک بیماری التهابی مفصلی بسیار شایع است که در اثر افزایش اسید اوریک خون ایجاد می شود. شیوع این بیماری در دهه های اخیر رو به افزایش است.

علت اصلی نقرس تجمع اسید اوریک در بدن است. اسید اوریک در واقع پسماند متابولیسم و سوختن پروتئین در بدن است. گاهی اوقات بر اثر تولید زیاد این ماده در بدن و یا ناتوانی کلیه در دفع آن این ماده بطرز غیر طبیعی در مایعات بدن جمع شده و بدنبال آن بلورهای این ماده در مفاصل بدن رسوب میکند. رسوب بلورهای اسید اوریک در بدن موجب تحریک سلول های ایمنی شده و بدنبال آن موجب التهاب و درد مفصل میشود.
کریستال های اسید اوریک در مفصل موجب میشوند تا سلول های ایمنی بدن آنها را مهاجم تلقی کرده و بخورند. بدنبال آن این سلول ها مواد شیمیایی خاصی بنام پروستاگلاندین و لوکوترین از خود ترشح میکنند که این مواد موجب ایجاد علائم التهاب در مفصل (درد و تورم) میشوند.

نقرس و درد و تورم پا در مفصل شست پا

حملات درد و تورم مفصل شست پا در نقرس معمولا شبانه است. در طول روز به علت وضعیت ایستاده بدن، مایع میان بافتی زیادی در اندام تحتانی و بخصوص پایین ترین قسمت های آن یعنی پاها جمع می شود. شب هنگام و وقتی بیمار دراز کشیده و به حالت افقی درمی اید این مایع میان بافتی دوباره به جریان خون برمی گردد. در این بازگشت، مایعات زودتر از اسید اوریک به جریان خون برمی گردند و در نتیجه غلظت اسید اوریک در پا افزایش می یابد. این اسید اوریک در مفاصل پا رسوب می کند و چون در شب پا سردتر می شود این سرما به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفصل پا کمک می کند. به همین علت بروز حملات درد و تورم مفصل در شب بیشتر است.