علائم صدا دادن مفصل گردن

صدا دادن مفصل گردن حالتی است که در آن هنگام چرخش و یا انحراف گردن (خم شدن جانبی)، صدای واضحی از ناحیه سر بگوش می‌رسد. در اغلب موارد، صدا کردن گردن در اثر خشکی عضلات گردن است که موجب می‌شود در هنگام حرکت‌های خاص گردن، مهره‌ها بر روی یکدیگر ساییده شده و صدا تولید کنند.

 

علائم

 

صدا دادن مفصل گردن به همراه درد، می تواند نشانه ی وجود انحراف در ساختار مهره ها و یا آسیب به مفاصل، رباط ها و یا غضروف ها باشد. همچنین ممکن است عارضه ای جدی در ستون فقرات و دستگاه اسکلتی عضلانی منجر به صدا دادن گردن همراه با درد شده باشد. به همین دلیل، در صورتی که پس از به گوش رسیدن صدایی بلند از گردن، فرد احساس درد شدید کند، باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود.

 

سایر علائم همراه با صدا دادن گردن

 

·         از دیگر علائم همراه با صدا دادن گردن می توان به موارد زیر اشاره کرد :

 

·         کاهش دامنه ی حرکتی: سر و گردن ممکن است انعطاف پذیری طبیعی خود را از دست بدهند.

 

·         سر درد: در در ناحیه پشت سر یا گردن که به شقیقه ها و یا پیشانی منتشر می شود.

 

·         درد عضلانی و حساس شدن بافت: زمانی که بر روی عضلات گردن فشار وارد شود.

 

·         بی حسی و یا احساس خارش در دست ها: این می تواند در اثر پینچ شدن یک عصب و یا اسپوندیلوز گردنی ایجاد شود.

·         گرفتگی: در ناحیه اسپاسم عضلانی ممکن است یک توده سفت احساس شود.

                                 

عوارض صدا دادن گردن

اغلب مواقع، صدا دادن گردن ناشی از تخریب مفاصل یا آرتروز است. علاوه بر تق تق گردن، همچنین در ناحیه گردن خود دچار درد و خشکی مفصل می شود. اگر صدا دادن گردن همراه گردن درد و است به منظور جلوگیری از این علائم آزاردهنده، بهترین کار این است که از یک گردن بند طبی برای  محافظت از گردن خود استفاده کنید و آن را به آرامی ماساژ دهید تا هم درد آن تسکین پیدا کند و هم دامنه حرکات آن افزایش یابد. ماساژ آزادسازی تنش به همراه فیزیوتراپی و حرکات کششی منفعلانه خفیف توصیه می شود.

 

عوارض صدا دادن گردن

 

صدای تق تق گردن می تواند عوارضی به همراه داشته باشد از جمله:

 

    گردن درد:  صدای تق تق گردن می تواند پس از مدتی قابلیت حرکتی گردن را کاهش دهد. این مشکل به دلیل تحلیل رفتن و ساییدگی غضروف اطراف مهره ها می باشد که در نهایت منجر به تغییرات دژنراتیوی آرتروز می شود. با افزایش فشار وارده بر اعصاب، این می تواند به التهاب و درد گردن نیز منجر شود.

 

    آرتروز: صداهای ممتد گردن باعث وارد شدن فشار قابل توجهی به مفاصل گردن شده و منجر به کشیدگی بیش از حد رباط ها می شود. این می تواند به عدم حرکت منجر شود، زیرا این حالت باعث تشکیل پل های استخوانی در بین مهره ها می شود، آنهم در زمانیکه بدن تلاش می کند مفصل را ثابت نگه دارد. به هر حال، این روند طبیعی نیست و می تواند به ثبات مفصلی دائم و غیر قابل برگشت منجر شود که این عارضه آرتروز می نامند.

 

    سکته مغزی: مطالعات نشان داده اند که سکته مغزی در افراد زیر ۶۰ سال ممکن است به دلیل صداهای تق تق ممتد گردن باشد. صداهای ممتد گردن میتواند باعث آسیب دیدگی رگ های خونی گردن یا شریان های گردن شود. ایجاد این پارگی ها در شریان ها می تواند به خونریزی یا تشکیل شدن لخته خون منجر شود که میتوانند وارد مغز شوند. لخته های خون میتوانند مانع جریان خون شده و رسیدن اکسیژن به مغز را دچار اختلال می کنند. این نوع سکته مغزی که به دلیل  صداهای تق تق ممتد گردن ایجاد می شود، خفیف بوده و باعث یک حمله ایسکمی گذرا می شود، اما می تواند کشنده هم باشد. علائم معمول سکته مغزی عبارتند از سرگیجه، احساس گیجی، ضعف یک طرف از بدن، تاری دید، اختلال در صحبت کردن، و سردرد شدید. در زمان وجود این علائم به فوریت های پزشکی نیاز است.

                                 

تمرینات ورزشی برای صدا دادن گردن

زمانیکه عوارض جانبی حادی نظیر گردن درد، سکته مغزی و آرتروز (استئوآرتریت) رخ می دهد، شما به مراقبت پزشکی نیاز خواهید داشت. تا زمانیکه مراقبت های پزشکی مناسب را دریافت نکرده اید،  گردن خود را ثابت و بی حرکت نگه دارید و از حرکات ناگهانی بپرهیزید. ممکن است تمرین های ورزشی به شما برای رفع علائم کمک کند، اما توصیه می شود که پیش از شروع این برنامه ورزشی ، با پزشک خود مشورت کنید.

 

تمرینات نیمه چرخشی

 

تمرینات نیمه چرخشی شامل حرکت گردن در دو سطح می شود. در ابتدا سر و گردن خود را در وضعیت طبیعی قرار داده و به روبرو نگاه کنید. سپس سر خود را به آرامی به پشت بچرخانید، به شکلی که چشم های شما به سمت سقف باشد. به مدت ۲ تا ۳ ثانیه در این حالت بمانید. اینک سر خود را به آرامی به جلو بچرخانید، به شکلی که چانه شما قفسه سینه را لمس کند و چشم های شما به سمت زمین باشد. سپس به مدت ۲ تا ۳ ثانیه در این حالت بمانید و به موقعیت طبیعی برگردید. این توالی تمرینات را ۵ تا ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

 

در حالت طبیعی قرار گیرید، سپس با آوردن گوش ها به سمت شانه اما نه تا حدی که آن را لمس کند، سر خود را به آرامی به چپ بچرخانید. به مدت ۲ تا ۳ ثانیه در این حالت بمانید. سپس به حالت طبیعی برگشته و سر خود را به آرامی به سمت راست بچرخانید. این حرکات را ۵ تا ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

 

چرخش

 

تمرینات چرخشی گردن شامل دو حرکت می شود. اولین تمرین با صاف نگه داشتن سر و نگاه به روبرو آغاز می شود. سر خود را به آرامی به چپ بچرخانید، به شکلی که چانه شما روی شانه سمت چپ  آویزان باشد. به مدت ۱ ثانیه در این حالت بمانید و سپس در حالت طبیعی قرار گیرید. اینک. سر خود را به آرامی به سمت دیگر بچرخانید، ۱ ثانیه مکث کنید و اجازه دهید چانه روی شانه آویزان باشد. این توالی حرکتی را ۲ تا ۳ مرتبه تکرار کنید. تمرین دوم با انداختن سر بر روی شانه راست و سپس چرخش آرام آن به دور گردن در جهت عقربه های ساعت، انجام می شود.

 

مقاومت

 

تمریات مقاومتی به تقویت عضلات گردن کمک می کند. تمریت را با قرار گرفتن در وضعیت طبیعی آغاز کنید. کف دست را به پیشانی فشار دهید. از عضلات گردن استفاده کنید، به آرامی سر خود را به جلو فشار دهید و با نیروی دست خود در برابر آن مقاومت کنید. به مدت ۵ پانیه در این حالت بمانید. اینک با دست خود به پشت سر فشار وارد کنید. به آرامی سر خود را به پشت فشار دهید و همزمان با آن با نیروی دست های خود در برابر آن فشار مقاومت کنید. به مدت ۵ ثانیه در این حالت بمانید. اینک با دست چپ به سمت چپ سر فشار وارد کنید و با نیروی سر در مقابل آن فشار مقاومت کنید. همین حرکت را برای سمت راست نیز انجام دهید.

 

هشدار

 

این تمرینات را با دقت انجام دهید و فشار بیش از حد وارد نکنید زیرا می تواند باعث آسیب دیدگی شود. در صورتیکه این تمرینات باعث افزایش درد یا ناراحتی شما می شود، از انجام آن بپرهیزید. در صورتیکه درد شما همواره ادامه داشت، با پزشک خود در این خصوص مشورت کنید

                                 

.

نقش کایروپراکتیک در طب فیزیکی و درمان درد

کایروپراکتیک یک روشی است که مشکلات و بیماری های سیستم عصبی و اسکلتی-عضلانی بدن را با روش های غیرجراحی درمان می کند. به طور کلی، پزشکان کایروپراکتیک ، تمرکز ویژه ای بر درمان دستی دردهای ستون فقرات و بافت های اطراف آن دارند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که روش های درمان دستی که توسط این افراد به کار گرفته می شود، به طور کلی بیش از همه برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر، درد سیاتیک و درد گردن مفید است.در واقع زمانی که بیماران مبتلا به دردهای مزمن کمر به متخصص طب فیزیکی مراجعه می کنند و درمان دستی برای اولین بار روی آنها انجام می شود، این روش کمی تهاجمی به نظر می آید و شاید تحمل آن کمی سخت باشد، اما در صورت ادامه جلسات درمان دستی ستون فقرات، بیمار در بلند مدت بهبودی می یابد و به نتایج بسیار مثبتی دست پیدا می کند

 

نقش کایروپراکتیک

 

متخصصین طب فیزیکی بزرگترن مزیت رویکرد‌های درمانی خود را در این موضوع می‌دانند که با روشی طبیعی  و بدون استفاده از دارو و انجام جراحی و با به‌کارگیری روش‌هایی مانند درمان دستی به بیماران خود کمک می‌کنند که به اهداف درمانی خود دست یابند. از نظر متخصصن طب فیزیکی، مهمترین اصل در رویکرد درمانی آن‌ها تکیه به این موضوع است که بدن انسان (تحت شرایط مناسب) دارای قابلیت فوق‌العاده‌ای در ترمیم و بازیابی خود می‌باشد و وظیفه‌ی متخصص طب فیزیکی این است که شرایط مناسب را برای بدن فراهم کند تا فرآیند طبیعی بازسازی بدن آغاز شود. از آنجایی که  نخاع و شاخه‌های عصبی اصلی از ستون فقرات عبور می‌کنند و سیستم عصبی ما نیز روی تک‌تک اجزا و حتی سلول‌های بدن ما کنترل دارد، متخصصین طب فیزیکی همیشه تمرکز وتوجه ویژه‌ای بر سلامت ستون فقرات و قرارگیری اجزای آن در راستای صحیح دارند و در صورتی که مشکلی در ستون فقرات وجود داشته باشد، در اولین قدم به درمان آن می‌پردازند. روش‌های درمان درد معمولا در دو دسته‌ی اصلی جای می‌گیرد:

دردهای مزمن

 

درد مزمن به دردی مداوم گفته می‌شود که بیش از حد ادامه یافته است و به روش‌های معمول درمان درد، پاسخگو نیست. متخصصین طب فیزیکی می‌توانند اغلب دردهای مزمن را درمان کنند. آن‌ها از طیف وسیعی از روش‌های درمان غیرجراحی، مانند مانیپولاسیون (جااندازی ستون فقرات) برای درمان درد‌های مزمن و رفع التهاب و گرفتگی عضلات بهره می‌برند.

دردهای مقاوم

 

دردهای مقاوم به دردی شدید و مداوم گفته می‌شود که در زندگی عادی فرد کاملا اختلال ایجاد کرده است. این نوع از دردها معمولا با کمک داروهای قوی و انجام جراحی درمان می‌شوند و درمان‌های کایروپراکتیک (درمان دستی)  برای آن‌ها به کار برده نمی شود.

                                 

کایروپراکتیک چگونه عمل می کند؟

رویکرد کایروپراکتیک  به بحث سلامتی، شامل جنبه های مختلفی نظیر ساختاری ، غذایی و معنوی است. هدف یک درمانگر کایروپراکتیک این است که به آرامی، تعادل ذاتی طبیعی و ظریفی که در همه افرادسالم وجود دارد را به حالت اولیه برگرداند. برای انجام این کار، کایروپراکتور استخوانهای ستون فقرات را معاینه می کند و آنهایی که به طور صحیح حرکــت نمی کنند و یا سر جای خود نیستند را، شناسایی می کند. این مناطــق که  مبتلا به نیمه دررفتــگی (subluxation) می باشند، نه تنها در رشته های عصبی و ماهیچه های مجاور آن نیمه دررفتگی ،بلکه در اعضای داخلی بدن که با آن رشته های عصبی مرتبط هستند نیز، باعث ایجاد درد و عدم کارآیی می شوند.درمانگر کایروپراکتیک این  نیمه دررفتگی ها (همچنین ماهیچه ها ، تاندونها و رباط های مرتبط) را به آرامی و ملایمت با دستهایش، توسط منظم و متعادل کردن ستون فقرات درمان می کند. طبق تئوری کایروپراکتیک ، هنگامی که این بی نظمیها برطرف می شوند سلامت سیستم عصبی باز می گردد و عملکرد بهینه کل بدن را تضمین می کند .

 

از این روش چه انتظاری می توان داشت ؟

 

کایروپراکتور پس از مرور سابقه پزشکی بیمار در مورد وضع کلی سلامتی او سؤال می کند و یک تست فیزیکی کامل شامل ارزیابی ارتوپدیک (orthopedic) و اعصاب و روان (neurological)  انجام می دهد .جلسه می تواند شامل یک بازبینی از رادیولوژیهای گذشته باشد یا ممکن است رادیولوژی جدیدی درخواست شود . دوره درمان بیشتر شامل یک سری تنظیمات برای متعادل کردن مهره های ستون فقرات ، گردن و دیگر مناطق مشکل دار بدن است.

 

کایروپراکتور ممکن است برای ردیف کردن ستون فقراتتان از شما بخواهد که روی یک تخت ماساژ تشک دار دراز بکشید یا روی یک چارپایه یا صندلی بنشینید بطوری که دسترسی به پشت شما امکانپذیر باشد.شما می توانید لباسهای خود را بر تن داشته باشید یا لباس بیمارستان را بپوشید .قبل از شروع هر کاری روی بدن، کایروپراکتور باید دقیقا کل فرایند را توضیح بدهد.

 

تکنیکهای کایروپراکتیک با فشار بسیار کمی انجام می شود، هر چند تنوع آنها زیاد است. در حین اینکه کایروپراکتور به ستون فقرات شما فشار وارد می کند ، ممکن است صدای (pop) مانند صدای ترق تروق بشنوید ، اما نباید از این صداها احساس ناراحتی کنید. اگر چنین بود، مهم است که فورا کایروپراکتور را مطلع کنید .بسیاری از بیماران، کایروپراکتیک را بسیار آرامش دهنده می دانند. پس از آن بسیاری راجع به احساس کم شدن درد و گرفتگی کمتر و انعطاف پذیری بیشتر در محلهایی که روی آنها کار شده است، توضیح می دهند.بعضــی از کایروپراکتــورها (آنهایـی که بعنوان کایروپراکتــور مستقیم (straight)  شناختــه می شوند ) بطور اکید به تئوری پالمر وفادار هستند و فقط از تنظیمات ستون فقرات برای درمان مشکلات استفاده می کنند. دیگـران با عنــوان ترکیبی ها (mixers) ،تنظیمات ستون فقرات را با درمانهای کمکی مثل ماساژ ، گرما درمانی، سرما درمانی، تمرینات توانبخشی، ورزش،طب سوزنی،کرانیوساکرال و مشاوره غذایی ترکیب می کنند.

 

جلسه آغازین معمولاً حداقل یکساعت طول می کشد ولی جلسات بعدی ممکن است 10 تا 30 دقیقه طول بکشد . گاهی اوقات فقط یک جلسه با  کایروپراکتور برای از بین بردن درد کافی است. برای مشکلات شدید ، یک دوره متوسط 3 تا 5 جلسه در هفته بمدت 2 هفته نیاز است .کایروپراکتورها اصولاً رابطه های کاری با M.D ها (پزشکان طب رایج)و D.O ها ( دکترهای استئوپاتی ) دارند و اگر وضعیت شما بدون تغییر بماند یا تستها و درمانهای بیشتری لازم باشد، اغلب شما را به یک متخصص داخلی یا متخصص اعصاب(نورولوژیست)، ارجاع می دهند.

                                 

روش های کایروپرکتیک

کایروپراکتورها اصولا برای ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل از دستان خود استفاده می کنند. این روش درمان به عــنوان “تنظیم کننده (adjustment) ” یا ” مهارت دستکاری (manipulation) ” شناختـه شده است. هدف از دستکاری بدن با این شیوه، رهایی از درد یا گرفتگی و بهبود عملکرد سیستم عصبی، مفاصل و ماهیچه هاست.

 

روش های کایروپرکتیک

 

مانیپولاسیون: به معنی حرکت با دامنه کم، ولی با سرعت زیاد است. این حرکات، مفصل را بیشتر از چیزی حرکت می‌دهد که عضلات این کار را انجام می‌دهند، اما بدون آسیب به رباط.

 

موبیلیزاسیون: حرکاتی که توسط درمانگر با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل در محدوده حرکات طبیعی مفصل انجام می‌شود.

 

کایروپراکتورها از طیف وسیعی از درمان‌های دستی استفاده می‌کنند. از جمله:

 

·         فشار ناگهانی و شدید بر روی ستون فقرات (باهدف کاهش محدودیت در مفاصل و بهبود دامنه‌ی حرکتی)

·         حرکت دادن آرام مفاصل در موقعیت‌های مختلف (باهدف کاهش گرفتگی مفصل)

·         کشیدن و یا فشار دادن عضلات در جهت‌های خاص (باهدف تقویت عضلات و بهبود دامنه‌ی حرکتی آن‌ها)

 

درمان کایروپراکتیک معمولاً بدون درد بوده ولی درصورتی‌که کایروپراکتور به درمان یک عارضه‌ی دردناک و ملتهب بپردازد، ممکن است اندکی ناراحتی و درد خفیف احساس شود. درصورتی‌که در طی جلسه‌ی درمانی کایروپراکتیک خود هرگونه درد و ناراحتی را تجربه کردید، بلافاصله با کایروپراکتور خود در میان بگذارید. در طول منیپولاسیون ستون فقرات، ممکن است درون ستون مهره‌ی خود احساس فرسایش کرده و صداهایی به گوش شما برسد. باور بر این است که این امر به دلیل وجود حباب‌های گاز در مایع احاطه‌کننده‌ی مفصل می‌باشد – این، بخشی طبیعی از منیپولاسیون ستون فقرات و دیگر درمان‌های دستی می‌باشد.

 

عارضه‌هایی که عموماًتوسط کایروپراکتورها درمان می‌شوند

 

درمان‌های کایروپراکتیک معمولاً برای عارضه‌های اسکلتی عضلانی استفاده می‌شوند (عارضه‌هایی که عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را درگیر می‌کنند).ازجمله این عارضه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

·         کمردرد

·         درد گردن

·         مشکلات و درد شانه

·         لغزندگی دیسک‌های کمر

·         پادرد و سیاتیک

·         درد و مشکلات مربوط به مفاصل ران، زانو، مچ پا و کف پا

·         درد و مشکلات مربوط به آرنج، مچ دست و مفاصل کف دست

·         فیبرومیالژیا

 

بااین‌حال برخی از کایروپراکتورها ادعا می‌کنند که می‌توانند طیف وسیعی از عارضه‌های نامربوط به عضلات، استخوان‌ها و مفاصل را نیز درمان کنند. ازجمله:

 

·         آسم

·         حساسیت‌هاقاعدگی‌های دردناک

·         قولنج در نوزادان

·         سردرد و میگرن

·         فشارخون بالا

·         عارضه‌های سلامت روانی - مانند افسردگی، فوبیا و اضطراب

·         اختلالات گوارشی (روده و معده)

 

همچنین ممکن است از درمان‌های کایروپراکتیک برای بهبود وضعیت سلامت عمومی استفاده شود.

                                 

کایروپراکتیک دیسک‌ گردن

دیسک‌ گردن معمولاً به موازات پا به سن گذاشتن در نتیجه فرایندی موسوم به تحلیل دیسک به گونه‌ای متلاشی می‌شوند که فضاهای بین مهره‌ها کاهش و احتمال فتق و بیرون زدگی دیسک گردن را افزایش می‌یابد.خم کردن رو به جلوی گردن، حالت اندامی نامناسب (قوز کردن) به ویژه هنگام خوابیدن یا نشستن، فعالیت‌های درگیر کننده‌ی بازوها در جلوی بدن (برای مثال: ظرف شستن، رانندگی و ...) و بلند کردن اشیاء چهار حرکتی هستند که همگی هر روز انجام می‌دهیم و در صورت تکرار، طول کشیدن یا شدید بودن به بیرون زدگی دیسک گردن دامن می‌زنند

 

کایروپراکتیک دیسک‌ گردن

 

یکی از روش های درمان دیسک گردن، روش درمان کایروپراکتیک است. درمان کایروپراکتیک بدین صورت توسط متخصص طب فیزیکی  انجام می شود:

 

این روش با وارد کردن نیروی ناگهانی به مفصل انجام می شود و مفصل بیشتر از دامنه حرکتی خود جابجا می شود. بیمار احساس راحتی می کند. متخصصین طب فیزیکی دوره جااندازی را می بینند. تکنیک درمان دستی روش های مختلفی دارد. متاسفانه برخی افراد به این کار جا انداختن دیسک تبلیغ می کنند. در این حالت تنها مفصل گردن کمی جابجا شده و احساس راحتی به بیمار می دهد. انجام جا اندازی کایروپراکتیک در دیسک حاد گردنی ممنوع است.  انجام آن بیش از ۶-۱۰ جلسه باعث افزایش بیش از حد دامنه حرکتی مفصل شده و می تواند مضر باشد. با توجه به احتمال سکته مغزی و آسیب نخاع، بسیاری از متخصصین با انجام این کار بر روی گردن مخالف می باشند. روش های بی خطری برای جایگزینی روش های کایروپراکتیک وجود دارد. در صورت بروز سرگیجه و سردرد، اختلال تعادل، دوبینی پس از جا اندازی مهره گردنی، بیمار باید حتما بستری شده و تحت درمان داروهای ضد انعقاد قرار گیرد.

 

مانورهایی که یک درمانگر کایروپراکتیک انجام میدهد به این صورت است که ابتدا بیمار را بر روی تخت مخصوصی خوابانده و سپس با دست خود نیروها و فشارهایی را بر قسمت های خاصی از بدن وارد میکند، قسمت هایی از ستون مهره و اندام ها را بیش از حد معمول میپیچاند و یا میکشد و یا ضرباتی ناگهانی با سرعت زیاد ولی شدت کم به آن وارد میکند. عقیده دارند که با این فشارها مفاصلی که قفل شده اند و یا خوب حرکت نمیکنند دوباره حرکات طبیعی خود را بدست آورده و در نتیجه آن کارکرد ستون مهره و سیستم عصبی آن بهبود میابد.

                                 

درمان سل ستون فقرات

سل ستون مهره شایعترین سل استخوان و مفاصل بدن است بطوریکه نیمی از موارد ابتلاء سیستم اسکلتی بدن انسان به سل بصورت بروز این عفونت در ستون فقرات است.

 

سل چگونه ستون مهره را گرفتار میکند

در ستون فقرات شایعترین محل ابتلا به سل مهره های سینه ای و بعد از آن مهره های کمری است. عفونت سلی در ستون مهره معمولا بصورت درگیری چند مهره است. مهره های گرفتار معمولا در مجاورت هم قرار دارند ولی میتوانند با هم فاصله هم داشته و در بین آنها مهره سالم وجود داشته باشد. در مواردی ابتلا به سل ستون مهره همراه با عفونت سلی در مفاصل دیگر بدن است.

در سل ستون مهره معمولا دیسک بین مهره ای کمتر آسیب میبیند ولی گرفتاری اصلی در جسم مهره است. باسیل سل علاقه خاصی به تخریب یک سوم جلویی جسم مهره دارد. عفونت از پشت لیگامان طولی قدامی به بالا و پایین گسترش یافته و مهره های مجاور را هم درگیر میکند. با تخریب ثلث جلویی چند مهره مجاور و کاهش ارتفاع مهره های مبتلا در قسمت جلو، ستون مهره در قسمت مبتلا شده به سمت جلو تقعر پیدا کرده که موجب کیفوز میشود.

 

علائم سل ستون مهره

شروع علائم سل ستون مهره تدریجی است. معمولا علائم عمومی بصورت تب (که بیشتر در عصر است) و تعریق شبانه وجود دارد. بی اشتهایی، کاهش وزن، احساس ضعف و خستگی از دیگر علائم عمومی بیماری هستند.

مهمترین علائم موضعی ابتلا ستون مهره به سل عبارتند از

• احساس درد بر روی مهره های گرفتار که با حرکت ستون مهره بیشتر شده و همراه با محدودیت حرکتی است. شدت درد در شب بیشتر میشود و ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. در بر روی مهره های گرفتار با فشار به آن ناحیه بیشتر میشود.

• کیفوز و قوز که در مواردی همراه با انحراف جانبی ستون مهره بصورت اسکولیوز است

• ترشح چرکی در اطراف ستون مهره

• در مراحل پیشرفته بیماری تحت فشار قرار گرفتن نخاع با مهره تغییر شکل داده یا به توسط آبسه سلی در اطراف نخاع و بدنبال آن فلج اندام های تحتانی ( پاراپلژی) که ممکن است با اختلال در دفع ادرار و مدفوع همراه باشد.

 

تشخیص سل ستون مهره

در آزمایشات خون معمولا بیمار کم خونی و گاهی بالا رفتن ESR را نشان میدهد.
ممکن است تست پوستی سل (تست مانتو) مثبت باشد.

در رادیوگرافی ستون مهره در ابتدا کم شدن تراکم استخوان، کم شدن ارتفاع مهره های گرفتار در قسمت جلو، کم شدن ارتفاع دیسک بین مهره ای دیده میشود و در مراحل پیشرفته بیماری مهره ها به هم جوش میخورند.
تشخیص قطعی سل ستون مهره با کشف باسیل سل در بافت های آلوده است.

 

درمان سل ستون فقرات

اساس درمان سل ستون مهره درمان دارویی با آنتی بیوتیک های ضد باسیل سل همراه با عمل جراحی است. در عمل جراحی بافت های مرده خارج شده و مهره های گرفتار به هم جوش داده میشوند. عمل جراحی بخصوص در بیمارانی که دچار علائم عصبی شده اند و یا در کسانی که به علت تخریب چند مهره مجاور دچار کیفوز شدید شده اند انجام میشود.

 

                                 

 

علت کمر درد و چسبندگی مهره های کمری

بسیاری از کسانی که کمر درد دارند در مراجعه پزشکی با این جمله مواجه میشوند که " علت کمر درد شما چسبندگی مهره های کمر است"
ولی چسبندگی مهره چیست و تا چه حد در ایجاد کمر درد دخیل است.
چسبندگی مهره های کمری لفظی است که معمولا برای توصیف اتصال مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی استفاده میشود. عبارت تخصصی آن ساکرالیزاسیون Sacralization است.

ستون مهره از استخوان های استوانه ای شکل جدا از همی به نام مهره تشکیل شده که پشت سر هم و هر کدام روی دیگری قرار کرفته اند. بین تمام مهره ها دیسک بین مهره ای قرار دارد که وظیفه اصلی آن اینست که اجازه دهد مهره ها روی یکدیگر حرکت کنند و همچنین به عنوان یک بالشتک جذب کننده شوک و ضربه هم عمل میکند.

در ساکرالیزاسیون، مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی از کنار به یکدیگر میچسبند. این چسبندگی میتواند از یک طرف یا دو طرف مهره ها باشد. گاهی ممکن است دیسک بین این دو مهره هم وجود نداشته باشد. نتیجه آن اینست که این دو مهره به یکدیگر چسبیده اند و حرکتی نسبت به هم ندارند. این وضعیت در بسیاری از افراد جامعه وجود دارد و معمولا مادرزادی است به این معنی که از بدو تولد وجود دارد.

کمر درد عارضه بسیار شایعی است به طوریکه به نظر میرسد 85 درصد مردم در طول زندگی حداقل یک بار دچار کمر درد میشوند. سالها پیش این تصور وجود داشت که ممکن است این تغییر شکل ستون مهره ارتباطی با کمر درد داشته باشد ولی بررسی های بیشتر نشان داد که نمیتوان ارتباطی بین این دو برقرار کرد. در بسیاری از افرادی که در اطراف شما زندگی میکنند و شکایتی از کمر درد ندارند اگر رادیوگرافی ار ستون مهره به عمل آید میتوان این وضعیت را مشاهده کرد.

در واقع این تغییر شکل ستون مهره را میتوان مانند تفاوتی دانست که مردم در اندازه قد، شکل بینی، رنگ چشم یا مو با یکدیگر دارند. همانطور که رنگ چشم قهوه ای و آبی هر دو طبیعی است و نمیتوان ضعف بینایی کسی را به رنگ چشم او مرتبط دانست، چسبیده بودن مهره پنجم کمری و اول خاجی و چسبیده نبودن این دو مهره هر دو طبیعی بوده و ارتباطی به کمر درد ندارند.

اگر فردی کمر درد داشته و در رادیوگرافی که پزشک از ستون مهره او به عمل میاورد این تغییر مشاهده شود، باید به دنبال علت دیگری برای کمر درد بود.

 

                                 

انحراف ستون فقرات (اسکولیوز) چیست؟

اسکولیوز به انحنای جانبی ستون فقرات نسبت به خط عمودی و مستقیم آن گفته می‌شود. اگر از پهلو به ستون فقرات نگاه کنیم، باید در قسمت فوقانی کمر دارای قوس خفیف (به سمت پشت) باشد و در قسمت تحتانی کمر نیز باید اندکی قوس کمری (انحنا به سمت شکم) داشته باشد. هنگامی که فردی را که دارای ستون فقرات طبیعی است، از جلو یا پشت مشاهده می‌کنیم، ستون فقرات به شکل یک خط راست و مستقیم به نظر می‌رسد. اما هنگامی که فرد مبتلا به انحراف ستون فقرات ( اسکولیوز) را از جلو یا پشت مشاهده می‌کنیم، ستون فقرات او منحنی به نظر می‌رسد.

 

چه کسانی در معرض ابتلا به  انحراف ستون فقرات (اسکولیوز) هستند؟

 

در اغلب موارد انحراف ستون فقرات در کودکان و نوجوانان ایجاد شده و درمان می‌شود. شایع‌ترین نوع اسکولیوز، اسکولیوز ایدیوپاتیک نام دارد که در دوران نوجوانی ایجاد می‌شود. این نوع اسکولیوز در نوجوانان و در سنین رشد و بلوغ رخ می‌دهد. در صورتی که اسکولیوز در دوران بعد از بلوغ رخ دهد، به آن اسکولیوز بزرگسالی گفته می‌شود. علت این دو نامگذاری این است که اسکولیوز رخ داده در طی دوران رشد استخوانی از نوع دیگر اسکولیوز تشخیص داده شود. اسکولیوز بزرگسالی ممکن است در نتیجه‌ی عدم درمان اسکولیوز در دوران کودکی و نوجوانی باشد و یا در همان دوران بزرگسالی شکل گرفته باشد. علل بروز انحراف ستون فقرات در دوران بزرگسالی از دلایل بروز انحراف ستون فقرات در دوران کودکی، معمولا کاملا متفاوت است.

 

اسکولیوز ممکن است در بارداری نیز اتفاق بیفتد. اسکولیوز در بارداری بیشتر از حالتی که فرد به تنهایی دچار یکی از این شرایط باشد، می‌تواند در صورت بروز همزمان برای فرد نگران‌کننده باشد. به هر حال، مهم است توجه داشته باشید به خاطر ابتلای مادر به اسکولیوز، نوزاد در معرض خطر قرار نمی‌گیرد.