نقش کایروپراکتیک در طب فیزیکی و درمان درد

کایروپراکتیک یک روشی است که مشکلات و بیماری های سیستم عصبی و اسکلتی-عضلانی بدن را با روش های غیرجراحی درمان می کند. به طور کلی، پزشکان کایروپراکتیک ، تمرکز ویژه ای بر درمان دستی دردهای ستون فقرات و بافت های اطراف آن دارند. مطالعات بسیاری نشان داده اند که روش های درمان دستی که توسط این افراد به کار گرفته می شود، به طور کلی بیش از همه برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر، درد سیاتیک و درد گردن مفید است.در واقع زمانی که بیماران مبتلا به دردهای مزمن کمر به متخصص طب فیزیکی مراجعه می کنند و درمان دستی برای اولین بار روی آنها انجام می شود، این روش کمی تهاجمی به نظر می آید و شاید تحمل آن کمی سخت باشد، اما در صورت ادامه جلسات درمان دستی ستون فقرات، بیمار در بلند مدت بهبودی می یابد و به نتایج بسیار مثبتی دست پیدا می کند

 

نقش کایروپراکتیک

 

متخصصین طب فیزیکی بزرگترن مزیت رویکرد‌های درمانی خود را در این موضوع می‌دانند که با روشی طبیعی  و بدون استفاده از دارو و انجام جراحی و با به‌کارگیری روش‌هایی مانند درمان دستی به بیماران خود کمک می‌کنند که به اهداف درمانی خود دست یابند. از نظر متخصصن طب فیزیکی، مهمترین اصل در رویکرد درمانی آن‌ها تکیه به این موضوع است که بدن انسان (تحت شرایط مناسب) دارای قابلیت فوق‌العاده‌ای در ترمیم و بازیابی خود می‌باشد و وظیفه‌ی متخصص طب فیزیکی این است که شرایط مناسب را برای بدن فراهم کند تا فرآیند طبیعی بازسازی بدن آغاز شود. از آنجایی که  نخاع و شاخه‌های عصبی اصلی از ستون فقرات عبور می‌کنند و سیستم عصبی ما نیز روی تک‌تک اجزا و حتی سلول‌های بدن ما کنترل دارد، متخصصین طب فیزیکی همیشه تمرکز وتوجه ویژه‌ای بر سلامت ستون فقرات و قرارگیری اجزای آن در راستای صحیح دارند و در صورتی که مشکلی در ستون فقرات وجود داشته باشد، در اولین قدم به درمان آن می‌پردازند. روش‌های درمان درد معمولا در دو دسته‌ی اصلی جای می‌گیرد:

دردهای مزمن

 

درد مزمن به دردی مداوم گفته می‌شود که بیش از حد ادامه یافته است و به روش‌های معمول درمان درد، پاسخگو نیست. متخصصین طب فیزیکی می‌توانند اغلب دردهای مزمن را درمان کنند. آن‌ها از طیف وسیعی از روش‌های درمان غیرجراحی، مانند مانیپولاسیون (جااندازی ستون فقرات) برای درمان درد‌های مزمن و رفع التهاب و گرفتگی عضلات بهره می‌برند.

دردهای مقاوم

 

دردهای مقاوم به دردی شدید و مداوم گفته می‌شود که در زندگی عادی فرد کاملا اختلال ایجاد کرده است. این نوع از دردها معمولا با کمک داروهای قوی و انجام جراحی درمان می‌شوند و درمان‌های کایروپراکتیک (درمان دستی)  برای آن‌ها به کار برده نمی شود.

                                 

درمان کایروپراکتیک زانودرد

زانودرد یکی از مشکلات رو به رشد در جامعه است و به همین دلیل روز به روز تعداد مراجعات افراد با مشکل زانودرد به کلینیک‌ها بیشتر می‌شود. بیشترین مشکلات مربوط به "فرسایش" و استئوآرتریت می‌باشند. همچنین، مشکلاتی چون آرتروز زانو قابل درمان نبوده ولی می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی منحصر به‌فرد ما، علائم ناشی از این عارضه‌ها را کاهش داده و یا جلوی پیشرفت آن‌ها را گرفت. درمان‌های دستی و کایروپراکتیک نیز برای درمان زانودرد و دیگر مشکلات مربوط به زانو بسیار موثرند.

 

درمان کایروپراکتیک زانودرد

 

اکثر عوارض مربوط به زانو به‌ خوبی در برابر روش‌های محافظه‌کارانه (کم‌خطرتر) چون درمان‌های دستی توسط متخصص کایروپراکتیک پاسخ نشان می‌دهند و نیازی به عمل جراحی نخواهد بود. معمولا روش‌های درمانی مورد استفاده برای هر بیمار شخصی‌سازی‌شده و بسته به نیازها و شرایط او تغییر داده می‌شوند. بنابراین روش درمانی مناسب برای یک نفر، لزوما برای افراد دیگر مناسب نخواهد بود.

 

مرحله‌ی اول: کاهش التهاب در مفصل و کاهش درد

 

·         دوری از عوامل تشدیدکننده‌ی عارضه، استفاده از وسایل حمایتی و باندهای ورزشی

·         استفاده از یخ برای کاهش التهاب، اسپاسم عضلانی و درد

·         بهبودی بافت‌های نرم: لیزردرمانی، اولتراسوند و روش‌های درمانی تداخلی

 

مرحله‌ی دوم: طبیعی کردن عملکرد مفصل

 

    منیپولاسیون و تکنیک‌های تحرک‌بخشی مخصوص در روش‌های کایروپراکتیک باهدف افزایش تحرک، بهبود عملکرد و کاهش درد بر روی مناطق دچار محدودیت در زانو و مفاصل مجاور انجام می‌شوند. روش‌های درمانی کایروپراکتیک که بر روی زانو انجام می‌شوند معمولا شامل چندین تکنیک بوده که هر کدام برای رفع علل خاصی از زانودرد طراحی ‌شده‌اند. روش‌های کایروپراکتیک برای زانودرد شامل موارد زیر می‌باشند:

 

      تنظیم کایروپراکتیک: زانو و مفاصل ستون فقرات شما و بافت‌های اطراف آن‌ها به ‌آرامی، با ملایمت و تحت کنترل کامل در محل خود تنظیم می‌شوند تا تحرک و عملکرد بهتری داشته باشند.

 

      رهاسازی میوفاشیال (MFR): زانودرد ممکن است در اثر عضلات سفت شده در پاها، محدوده‌ی لگن و پایین کمر ایجاد شده باشد. رهاسازی میوفاشیال با کار کردن بر روی عضلات و بافت‌های بین آن‌ها باعث شل شدن این بافت‌ها و عملکرد مناسب آن‌ها می‌شود. همانند ماساژ، رهاسازی میوفاشیال یک روش دقیق‌تر و عمیق‌تر برای رهایی از درد و بازگرداندن تحرک به بافت‌ها می‌باشد.

      تکنیک رهاسازی فعال (ART): این یک روش درمانی بسیار دقیق و هدفمند بوده که بر روی مناطق خاصی از عضلات و دیگر بافت‌های نرم انجام شده و باعث رهاسازی بافت اسکار و بهبود عملکرد عضلانی می‌شود. این روش برای بازیابی تحرک مینیسک که یکی دیگر از علل ایجاد زانودرد است نیز موثر می‌باشد.

 

        ماساژ عمیق بافت نرم، درمان تریگر پوینت یا نقاط ماشه‌ای و مالش متقاطع نیز پس‌ازآنجام درمان‌های دستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

مرحله‌ی سوم: برنامه‌ی تمرینات توان‌بخشی

 

در زمان مناسب، ورزش‌هایی برای بهبود قدرت، استقامت و ثبات  برای شما تجویز می‌شود. همچنین بر روی تعادل بدن و درک شما از موقعیت مفاصل کار می‌شود. این کار به شما کمک می‌کند تا به فعالیت‌های عادی خود بازگردید و احتمال ایجاد آسیب‌های بیشتر را کاهش می‌دهد. توان‌بخشی شامل تمرینات کششی و برخی ورزش‌های مخصوص بوده که می‌توانید آن‌ها را در خانه و یا در محل کار خود انجام دهید.

                                 

علائم بی حسی و سوزن سوزن شدن زانو

سوزش و گرگرفتن زانو یکی از مشکلات آزاردهنده و نگران‌کننده است که می‌تواند شما را از انجام فعالیت‌های روزانه باز دارد. احساس سوزش و سوزن‌سوزن شدن زانو گاهی واقعاً ناتوان ‌کننده و شدید می‌شود به طوری که حس می‌کنید یک تکه آهن داغ  در زانوی شما وجود دارد. بعد از معاینه و ارزیابی‌های دقیق می‌توان به دلیل اصلی سوزش زانو پی برد. برای تسکین درد و سوزش زانو و ایجاد ثبات بیشتر در زانو می‌توانید از زانوبند‌های طبی، روش‌های فیزیوتراپی و ورزش‌درمانی بهره ببرید.

 

علائم

 

احساس سوزش زانو ممکن است با علائم دیگری همراه باشد که ناحیه زانو را متأثر می‌کنند. از جمله:

 

·         خشکی زانو

·         پادرد و تورم پا

·         ضعف عضلانی

·         قرمزی و احساس گرمی

·         تاول زدن پوست یا ترشح مایع

·         گزگز و بروز احساساتی غیرعادی در دست و پا

 

علائم سطحی

 

احساس سوزش زانو ممکن است به علت سوختگی سطح پوست باشد. سوختگی‌هایی مثل:

 

·         سوختگی شیمیایی

·         سوختگی الکتریکی

·         سوختگی‌های حرارتی ازجمله آفتاب‌سوختگی

 

·         ممکن است سوزش زانو همراه با دیگر علائم در هر جایی از بدن ایجاد شود از جمله:

 

·         احساس سوزش در بازوها و پا

·         تب

•         بروز درد در شانه، بازو، دست و انگشتان دست
• 
  
•         بروز خشکی یا تورم در مفاصل دیگر بدن

                                 

تشخیص و زمان مراجعه به پزشک در بی حسی زانو

مفصل زانو یکی از پرتحرک ترین مفصل ها دربدن است. تقریبا همه کارهایی که به صورت فیزیکی انجام میشود چه به صورت آشکار و چه به صورت پنهان به زانوهای ما مربوط می شود و به همین دلیل است که درد مفصل زانو یکی از رایجترین مشکلات در همه افراد از ورزشکار وغیر ورزشکار گرفته تا افراد پیر و جوان است. درد زانو انواع مختلفی دارد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

 

چندین نشانه وجود دارند که در صورتی ‌که با احساس سوزش همراه باشند باید هر چه سریع‌تر مراقبت‌های پزشکی را انجام دهید:

 

    به شکستگی استخوان شک دارید؛ به علت وجود یک درد غیر قابل ‌تحمل شما قادر به قرار دادن وزن خود بر روی زانو نخواهید بود. در این نوع از آسیب‌دیدگی جهت بی‌حرکت نگه داشتن مفصل زانو و فراهم نمودن شرایط ترمیم، نیاز به استفاده از اسپلینت یا باند می‌باشد.

    اگر تب دارید، زانویتان در هنگام لمس گرم، متورم و قرمز شود. این حالات ممکن است به علت التهاب باشد و برای یک دوره نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارید.

    اگر احساس گزگز به همراه یک جراحت بزرگ باشد به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید. شاید این حالت به علت زخم سوختگی یا زخم سوراخ شده (خونریزی کرده) باشد. اگر این نوع از زخم‌ها به‌طور صحیح درمان نشوند ممکن است موجب عفونت زخم شوند.

    اگر درد آنقدر شدید است که شما را از خواب بیدار می‌کند یا با استراحت بهتر نمی‌شود و درد آن به‌طورکلی غیرقابل‌تحمل است.

    اگر ناحیه زانو ورم کرده و شما ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ داروﻫﺎی ﺿﺪ اﻧﻌﻘﺎدی (رقیق‌کننده خون) هستید و یا مبتلا به اختلال خونریزی هستید. ممکن است شما دچار خونریزی داخلی شوید و داروهای رقیق‌کننده خون از لخته شدن طبیعی خون جلوگیری می‌کنند.

 

تشخیص

 

علاوه بر معاینه فیزیکی ممکن است پزشک شما برای مشخص کردن منشأ درد از آزمایشات متعدد دیگری نیز کمک بگیرد. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

·         اشعه ایکس

·         سی‌تی‌اسکن

·         سونوگرافی

·         تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام.آر.آی)

 

این آزمایشات هرکدام می‌توانند ساختارهای متفاوتی را نمایان سازند، ساختارهایی که اختلال در آن‌ها می‌تواند منشأ درد زانوی شما باشد. همچنین برای بررسی عفونت داخل مفصل و یا اطراف آن می‌توان از آزمایش خون بهره برد.

                                 

درمان بی حسی زانو

اگر شما پس از آسیب‌های ورزشی دچار درد زانو شدید – که شاید هنگام ورزش صدای پاره شدن آن را نیز بشنوید – به‌طور بالقوه ممکن است غضروف، رباط یا هر دو آن‌ها دچار پارگی شده باشند.

 

استفاده از روش درمانی RICE

 

هنگام آسیب‌دیدگی زانو روش درمانی "RICE" را به خاطر داشته باشید. این روش شامل استراحت کردن، استفاده از یخ، تحت‌ فشار قرار دادن عضو و بالا نگه‌داشتن آن می‌باشد. برای کاهش درد قبل از معاینه پزشک، پای خود را بالا نگه‌داشته و از کمپرس سرد استفاده نمایید، در نتیجه التهاب و درد شما کاهش خواهد یافت.

 

داروها

 

برای دردهایی که به ‌آرامی افزایش می‌یابند، می‌توان از مسکن‌های غیرنسخه‌ای استفاده نمود تا در تسکین یابد.

 

زانوبندهای طبی

 

در طول فعالیت‌ها، زانوبند طبی می‌تواند تا حدود 30 درصد نیروی وارده به رباط‌های زانو را کاهش دهد. آن‌ها برای زانوهایی که قبلاً دچار آسیب‌دیدگی شده‌اند، حمایت و پشتیبانی مضاعفی را فراهم می‌کنند و در کاهش خطر آسیب‌دیدگی و درد زانو مؤثر هستند.

 

تزریق استروئیدها

 

اگر درد همچنان ادامه داشته باشد، ممکن است پزشک تزریق استروئیدها (به ‌عنوان‌مثال کورتون) را برای شما تجویز نماید. تزریق کورتون به داخل زانو به‌ صورت هدفمند می‌تواند به‌طور مؤثری التهاب و درد را کاهش دهد. سرعت و قدرت تزریق کورتون در کاهش درد و التهاب بیشتر از داروهای خوراکی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن می‌باشد. بیماری‌های مختلف زانو مانند: بورسیت، التهاب تاندون، ورم مفاصل، پارگی غضروف و نقرس، می‌توانند از مزایای کورتون بهره‌مند گردند. استفاده از کورتون یک‌ راه مناسب برای کاهش درد و بهبود عملکرد زانو می‌باشد، اما توجه داشته باشید آن‌ها به‌ صورت دائم مشکل شما را درمان نخواهند کرد.

 

فیزیوتراپی

 

تمرینات فیزیوتراپی ویژه‌ای وجود دارد که با افزایش قدرت عضله چهار سر ران، ثبات مفصل زانوی شما را بهبود می‌بخشد.

 

جراحی

 

اگر همچنان در ادامه درد شما برطرف نگردد و درمان گر گرفتن زانو موفقیت آمیز نباشد ، به ‌عنوان گزینه درمانی نهایی، می‌توان از جراحی تعویض مفصل کمک گرفت. تعویض مفصل زانو یک عمل جراحی است که در آن کل یا بخشی از مفصل با مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود. به این مفصل مصنوعی "پروتز زانو" می‌گویند.

                                 

ورزش‌درمانی برای سوزش زانو

احساس سوزش در زانو ممکن است به فرایند‌ها و اختلالات مختلفی مربوط باشد. برای مثال، هر نوع سوختگی پوست (سوختگی حرارتی، الکتریکی یا شیمیایی) باعث زانودرد و سوزش در محل آسیب‌دیده شود. وارد آمدن آسیب به عصب‌های پا (نوروپاتی محیطی) باعث احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن می‌شود که در اصطلاح پزشکی به آن بیماری پارستزی (خواب رفتن پا) می‌گویند. دیابت و مصرف بیش‌ازحد الکل، دو علت شایع نوروپاتی محیطی هستند. انواع مختلف آرتروز (التهاب مفاصل) می‌تواند موجب بروز درد و خشکی مفصل زانو شود و این درد در برخی موارد به شکل سوزش احساس می‌گردد. ورزش‌های  فیزیوتراپی خاصی جهت افزایش قدرت عضله چهار سر ران وجود دارد که به ثبات مفصل زانو کمک می‌کنند. ازجمله این تمرینات عبارتند از:

 

تمرینات تقویت و کشش عضلات چهارسر ران

 

بر روی کمر دراز بکشید و یک رول فومی کوچک یا یک حوله‌ی رول شده را زیر زانوی خود قرار دهید. عضلات ران پای خود را منقبض کنید و با فشار به حوله سعی کنید پای خود را کاملاً صاف کنید. این حالت را برای ۵ ثانیه نگه دارید و سپس عضلات خود را شل کنید. این حرکت را برای هر پا، ۱۰ بار تکرار کنید. این حرکت موجب تقویت عضلات چهارسر ران پا می‌شود.

 

بالا آوردن پا در حالت صاف

 

بر روی کمر دراز بکشید و هر دو پای خود را دراز کنید. پای راست خود را در حدود ۶ اینچ به سمت بالا ببرید و آن را برای ۱۰ ثانیه در این حالت نگه دارید. توجه کنید که در حین انجام این حرکت، عضلات شکم شما منقبض باشند. می‌توانید برای پشتیبانی بیشتر از کمر خود، دستان خود را در زیر قسمت پایینی کمر خود قرار دهید. همچنین توجه کنید که عضلات چهارسر ران شما کاملاً درگیر باشند. این حرکت موجب تقویت عضلات شکم و چهارسر ران می‌شود. این حرکت را برای هر پا، ۵ بار تکرار کنید.

 

کشش همسترینگ

 

بایستید و یکی از پاهای خود را به سمت جلو بالا ببرید. زانویی که در عقب قرار دارد را خم کنید و سپس از مفصل لگن به سمت جلو خم شوید. می‌توانید برای حفظ تعادل، دستان خود را روی ران پایی که خمیده است قرار دهید. اگر کشش را احساس نمی‌کنید، بیشتر به سمت جلو خم شوید  و یا لگن خود را به سمت جلو بچرخانید.

 

حرکت داخل ران

ر روی زمین و به کمر دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید به طوری که کف پاهایتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. بین زانو‌های خود، یک پشتی یا توپ سبک یا رول فومی قرار دهید. با  فشار دادن زانو‌ها به سمت هم دیگر، شیء بین پاهای خود را فشار دهید و این حالت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید. سپس عضلات خود را شل کنید و این کار را ۱۰ الی ۲۰ بار تکرار کنید. این حرکت عضلات داخل ران را تقویت می‌کند.

 

بالا آوردن لگن (حرکت پل)

 

بر روی کمر دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید به طوری که کف پاهایتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. پاشنه‌ی پا‌ها باید با باسن نزدیک شود. لگن خود را از روی زمین بلند کنید و به سمت بالا ببرید و آن را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید. سپس دوباره به حالت اول بازگردید و این حرکت  را ۱۰ الی ۲۰ بار تکرار کنید. این حرکت موجب تقویت عضلات همسترینگ می‌شود که از زانو پشتیبانی می‌کنند.

                                 

تنیس البو یا آرنج تنیس بازان و علت ایجاد آن

آرنج مفصلی است که اجازه بلند کردن و پایین آوردن اشیائ و چرخش به داخل و خارج دست را میسر می کند.  درد ارنج در اثر علل تاندونی عضلانی ویا استخوانی ایجاد می شود. معمولا شدت درد زیاد نیست ولی اهمیت زیادی دارد. درد آرنج یکی از علل شایع درد می باشد که در اکثر موارد به آن توجه نمی شود و یا فراموش می شود. یکی از رایج ترین علت درد آرنج, بیماری آرنج تنیس بازان است. تنیس البو یا آرنج تنیس بازان‌ بیماری است که به دلیل التهاب تاندون‌های واقع در برجستگی استخوانی سطح پشت آرنج (لترال اپی‌کوندیل) به وجود می‌آید؛ تکرار حرکت‌های خاص مچ دست نیز در بروز آن بی‌تأثیر نیست. البته تنها تنیس بازان به این بیماری مبتلا نمی‌شوند و هر فردی که به تاندون‌های ساعدش فشار زیادی وارد شود، در معرض ابتلا به تنیس البو قرار دارد و باید تحت درمان درد آرنج تنیس البو قرار بگیرد.

 

علت ها و دلایل

 

استفاده ی بیش از حد

 

مطالعات اخیر نشان داده است که آرنج تنیس بازان اغلب به دلیل آسیب به عضله ی ساعد ایجاد می شود.ماهیچه اکتانسورکارپی رادیالیس برویس (ECRB) به پایداری مچ در حالتی که آرنج راست است، برای مثال در هنگام زدن ضربه ی زمینی در تنیس کمک می کند. وقتی که ماهیچه  ECBR در اثر استفاده ی بیش از حد ضعیف می شود، پارگی های میکروسکوپی در تاندون در محل اتصال به بازو ایجاد می شود. این امر موجب التهاب و درد آرنج می شود. ماهیچه ی ECBR همچنین ممکن است به دلیل موقعیت خاص خود بیشتر در معرض آسیب قرار داشته باشد. با خم و راست شدن آرنج، این ماهیچه بر روی برآمدگی های استخوانی ساییده می شود و این امر در طول زمان موجب استهلاک ماهیچه می شود.

 

فعالیت ها

 

تنها ورزشکاران نیستند که به عارضه  آرنج تنیس بازان دچار می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به بازوی تنیس بازان، در فعالیت های شغلی و تفریحی شرکت می کنند که نیاز به استفاده شدید و مکرر از ماهیچه ی ساعد دارد. نقاشان، لوله کش ها و نجاران به ویژه مستعد ابتلا به آرنج تنیس بازان هستند. مطالعات نشان داده است که کارگران خودکار، آشپزها و حتی قصاب ها بیش از سایرین دچار این عارضه می شوند. به نظر می رسد که تکرار فعالیت و بلند کردن اجسام سنگین در این مشاغل موجب آسیب می شود.

 

سن

 

اغلب افرادی که به آرنج تنیس بازان دچار می شوند، بین 30 تا 50 سال سن دارند، با این حال همه ی افرادی که دارای فاکتورهای خطر هستند، می توانند به این عارضه دچار شوند. در ورزش های راکتی مثل تنیس، تکنیک غلط ضربه زدن و استفاده از تجهیزات نامناسب می تواند موجب آسیب شود.

 

علت ناشناخته

 

آرنج تنیس بازان ممکن است بدون هیچ آسیب ناشی از فعالیت شدید یا مکرری ایجاد شود. این رویداد با عنوان "موذی" یا با علت نامعلوم شناخته می شود.

                                 

علائم و عوامل خطر زا تنیس آلبو

تنیس البو یا آرنج تنیس بازان، یک عارضه‌ی التهابی است که در طی آن، در قسمت خارجی آرنج، درد احساس می‌شود. این عارضه ممکن است در هر گروه سنی بروز کند، ولی معمولاً در افراد بین ۳۵ تا ۵۰ سال دیده شده و به میزان برابری بر روی زنان و مردان اثرگذار می‌باشد. برنامه‌ی درمانی این عارضه شامل استراحت و فیزیوتراپی است ولی در مواردی که بیماری طولانی‌مدت می‌گردد، ممکن است گزینه‌ی عمل جراحی نیز، مطرح شود.

 

عوامل خطرزا

 

عواملی که خطر ابتلا به عارضه آرنج تنیس را افزایش می‌دهند عبارتند از:

 

    سن: با وجود این که بیماری تنیس البو ممکن است افراد سنین مختلف را تحت تاثیر قرار دهد اما در بین افراد 30 تا 50 سال بیشتر مشاهده می‌شود.

    شغل: مشاغلی نظیر لوله‌کشی، نقاشی، نجاری، قصابی و آشپزی که مستلزم حرکات مکرر بازو و مچ دست هستند بیشتر موجب بیماری تنیس البو می‌شوند.

    ورزش‌های خاص: ورزش‌های راکتی خطر ابتلا به بیماری آرنج تنیس‌بازان را افزایش می‌دهد. خصوصا اگر فرد ناشی باشد و تکنیک‌ها را به درستی انجام ندهد.

 

علائم

 

از علائم بیماری آرنج تنیس بازان می‌توان به درد و حساسیت به لمس در قسمت دستگیره استخوانی آرنج اشاره کرد. دستگیره استخوانی آرنج جایی است که تاندون‌ها به استخوان متصل می‌شوند. درد ناشی از این بیماری ممکن است به قسمت فوقانی و تحتانی بازو سرایت کند. با وجود این‌که تنیس البو به آرنج آسیب می‌رساند اما معمولا فعالیت‌هایی که با دست انجام می‌شوند را مختل می کند. درد ناشی از تنیس البو ممکن است هنگام انجام برخی فعالیت‌ها بیشتر احساس شود:

 

·         بلند کردن اجسام

·         مشت کردن دست یا گرفتن اجسامی نظیر راکت

·         باز کردن در و یا دست دادن

·         بلند کردن دست یا صاف کردن مچ دست

 

·         تنیس البو شبیه به بیماری دیگری به نام گلف البو است. این بیماری تاندون‌های داخل آرنج را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

                                 

تشخیص تنیس آلبو یا آرنج تنس بازان

بیماری تنیس البو یا آرنج تنیس بازان، به دلیل استفاده ی بیش از حد از بازو ایجاد می شود و موجب درد شدید بازو می شود. عامل ایجاد این درد شدید وضعیت، تنها آرنج تنیس بازان و سایر ورزش های راکتی نیست، بلکه سایر ورزش ها و فعالیت ها نیز ممکن است شما را در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دهند. بازوی تنیس بازان، التهاب تاندون هایی است که عضلات ساعد را در سمت خارج آرنج به هم وصل می کنند. عضلات و تاندون های ساعد در اثر استفاده ی بیش از حد (با انجام مکرر یک حرکت) آسیب می بینند. این امر موجب دردناک شدن و حساس شدن بازو در قسمت خارجی آرنج می شود.

 

تشخیص

 

پزشک شما به منظور تشخیص بیماری عوامل زیادی را مورد بررسی قرار می دهد. این عوامل شامل چگونگی پیشرفت علایم بیماری، هر گونه عوامل خطر مرتبط با شغل شما و شرکت در ورزش های خاص می شود.

 

پزشک از شما در مورد فعالیت هایی که موجب ایجاد علایم می شود و این که این علایم در کدام قسمت از بازو ظاهر می شوند، سوال می کند. چنانچه تاکنون دچار آسیب آرنج شده اید، حتما به پزشکتان اطلاع دهید. همچنین چنانچه سابقه آرتریت روماتوئید و یا بیماری عصبی دارید، به پزشک اطلاع دهید.

 

طی انجام معاینات، پزشک انواع آزمون ها را به کار می گیرد تا با دقت بیماری را تشخیص دهد. برای مثال پزشک ممکن است از شما بخواهد مچ دست و انگشتانتان را راست کنید در حالی که بازویتان کاملا کشیده است و ببیند که آیا این کار موجب درد می شود یا نه. چنانچه نتایج آزمایشات مثبت باشد، پزشک متوجه می شود که ممکن است ماهیچه های آن قسمت آسیب دیده باشند.

 

پزشک ممکن است آزمایشات اضافی شامل اشعه ایکس، MRI، الکترومیوگرافی (EMG) و تست نوار عصب عضله را توصیه کند تا سایر احتمالات دلایل ایجاد مشکل شما را رد کند.

                                 

درمان بدون جراحی آرنج تنیس بازان (تنیس آلبو)

درمان این عارضه بیشتر به دوره بیماری و درمان‌های قبل بستگی دارد. بیمار برای بهبود کامل به استراحت و عدم انجام فعالیت‌هایی که موجب تشدید بیماری می‌شوند نیاز خواهد داشت. این کار موجب بهبود تاندون‌ها می‌شود. طبق تحقیقات به عمل آمده بیماری تنیس البو در بیشتر بیماران ظرف حداکثر 1 سال کاملا بهبود می‌یابد.

درمان بدون جراحی

 

    استراحت کردن: اولین گام برای بهبودی این است که به بازویتان استراحت دهید. به این معنا که باید شرکت در ورزش های مختلف و یا انجام فعالیت های سنگین را برای چندین هفته متوقف کنید.

 

    مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی : داروهایی مثل آسپیرین یا ایبوپروفن به کاهش درد و ورم کمک می کنند.

 

    بررسی تجهیزات ورزشی: چنانچه در ورزش های راکتی شرکت می کنید، پزشک به شما توصیه می کند تا از مناسب بودن تجهیزات ورزشی اطمینان حاصل کنید. راکت های سخت تر اغلب می تواند به کاهش فشار وارد بر بازو کمک کند، در نتیجه از ماهیچه ی ساعد کار زیادی کشیده نمی شود. چنانچه راکت شما بیش از حد بزرگ باشد، آن را با یک راکت کوچکتر تعویض کنید تا از بازگشت علایم بیماری جلوگیری کنید.

    فیزیوتراپی: انجام ورزش های خاص به تقویت عضلات ساعد کمک می کند. فیزیوتراپ شما همچنین ممکن است روش هایی مثل اولتراسوند، ماساژ یخ یا تکنیک های تحریک کننده ی عضله به کار گیرد تا بهبود عضله را سرعت بخشد.

    بریس یا آتل مخصوص: با استفاده از بریس در قسمت پشت ساعد، می توان به کاهش علائم بیماری تنیس البو کمک کرد. این کار باعث کاهش علایم بیماری توسط استراحت دادن عضلات و تاندون ها می شود.

    تزریق استروئیدها: استروئیدهایی مثل کورتیزون، داروهای ضد التهاب بسیار موثری هستند. پزشک شما ممکن است به درون ماهیچه ی آسیب دیده استروئید تزریق کند تا علایم درد و ورم را کاهش دهد.

    شوک ویو تراپی: طی شوک ویو درمانی، امواج صوتی به بازو منتقل می شود. این امواج صوتی موجب تسریع در پروسه ی بهبودی طبیعی بدن می شود. شوک ویو درمانی توسط پزشکان زیادی مورد آزمایش قرار گرفته است، اما منابع اندکی تاثیر آن را نشان داده اند.