تشخیص پارگی تاندون آشیل چگونه است؟

تشخیص این پارگی معمولا با صحبت های پزشک با بیمار و معاینه بیمار امکانپذیر است. پزشک بررسی میکند که آیا بیمار میتواند روی پنجه پایش بلند شود یا خیر. همچنین پوست روی تاندون را لمس میکند که ببیند آیا پارگی لمس میشود.

یک تست بالینی برای تشخیص این پارگی تست فشار Squeeze test یا تست تامسون Thomson test است. در این تست بیمار به شکم خوابیده و زانوی طرف مبتلا را خم میکند. سپس پزشک عضلات پشت ساق را فشار میدهد و سپس بررسی میکند که آیا با فشار این عضلات مچ پای بیمار به سمت کف پا خم میشود یا خیر. اگر مچ پا خم نشد میتواند علامتی دال بر پارگی تاندون باشد.

تست دیگری که ممکن است پزشک انجام دهد تست سوزن Needle test است. پزشک یک سوزن را از راه پوست به داخل تاندون آشیل بالاتر از جاییکه حدس میزند پاره شده باشد فرو کرده و سپس مچ پای بیمار را بالا و پایین میکند. در صورت سلامت تاندون، انتهای بیرونی سوزن به بالا و پایین میرود ولی در صورت پاره بودن تاندون آشیل با حرکت دادن مچ پا سوزن به بالا و پایین نمیرود.

تست دیگر تست فشار است. در این روش بیمار به شکم خوابیده و پزشک دستگاهی را که با آن فشار خون بیماران را میگیرند به دور ساق بیمار بسته و آنرا تا نیمه از هوا پر میکند.

در صورت سلامت تاندون، با حرکت دادن مچ پا به بالا و پایین باید مقدار فشاری را که دستگاه نشان میدهد کم و زیاد شود و در صورت پاره بودن تاندون این فشار با حرکت مچ پا تغییر نمیکند.

در صورت شک به وجود پارگ تاندون میتوان از سونوگرافی یا ام آر آی استفاده کرد. گاهی اوقات تشخیص پارگی تاندون آشیل واقعا مشکل شده و پزشک نمیتواند در روزهای اول آنرا تشخیص دهد. در این موارد بیمار باید بعد از چند روز مجددا معاینه و بررسی شود.

علائم مشابه پارگی تاندون آشیل میتواند در تاندنیت آشیل، کشش یا پارگی عضلات پشت ساق یا لخته شدن خون در وریدهای ساق ایجاد شود.

 

 

                                 

 

شکستگی استخوان پاشنه. علائم و درمان

استخوان پاشنه بزرگترین استخوان مچ پا می باشد. شکستگی آن شایعترین شکستگی در میان استخوان های مچ پا بوده و حدود ۲% تمام موارد شکستگی ها را شامل می شود.

حدود ۷۰-۴۰ درصد موارد این شکستگی ها از نوع داخل مفصلی همراه با جابجایی بوده و ۹۵ درصد این شکستگی ها در سنین ۴۵-۲۱ سالگی رخ می دهد.

شکستگی استخوان پاشنه

این شکستگی ها غالباً در اثر سقوط از ارتفاع بوجود می آیند. در ۹-۵ درصد موارد دوطرفه و در ۱۰ درصد موارد شکستگی در دیگر نواحی بدن بخصوص در ستون مهره ای سینه ای و کمری نیز مشاهده می شود.

در این موارد حتی ممکن است با وجود آسیب مهره ها، بیمار از درد ناحیه کمری شکایتی نداشته باشد پس معاینه عصبی دقیق این ناحیه از ستون مهره برای تشخیص ضروری است.

 

 

                                 

 

تشخیص پیچ خوردگی مچ پا چگونه است؟

علائم پیچ خوردگی مچ پا شامل درد و تورم در قسمت خارجی مچ پا است. ممکن است کبودی و خونمردگی هم در این ناحیه دیده شود. حرکت دادن مچ پا بخصوص حرکان چرخشی مچ، چه به توسط خود بیمار و چه به توسط پزشک دردناک است.

 

چون این علائم ممکن است به علت شکستگی مچ پا هم بوجود آید پزشک معالج از مچ پای بیمار رادیوگرافی ساده به عمل آورده و از اینکه شکستگی در ناحیه وجود ندارد مطمئن میشود.

 

پارگی های شدید لیگامان های مچ پا ممکن است همراه با آسیب غضروف مفصلی سطح بالایی استخوان تالوس باشد به همین علت گاهی اوقات پزشک ارتوپد برای بررسی بیشتر سطح مفصلی استخوان تالوس از ام آر آی استفاده میکند.

پارگی رباط های قسمت خارجی مچ پا میتواند در یک یا چند تای آنها ایجاد شود

رگ به رگ شدن مچ پا با مکانیسم کشش رباط ها در بچه ها نادر است. بروز علائم شبیه رگ به رگ شدن مچ پا در بچه ها اغلب به علت آسیب صفحات رشد پایین درشت نی و نازک نی است.

آسیب این صفحات رشد ممکن است در رادیوگرافی ساده مچ پا بصورت شکستگی صفحه رشد دیده شود. با این حال در اکثر اوقات آسیب صفحات رشد انتهای پایینی درشت نی و نازک نی آثاری در رادیوگرافی مچ پا از خود نشان نمیدهند

 

 

                                 

 

درمان شکستگی قوزک خارجی در ناحیه مچ پا

اگر شکستگی قوزک خارجی Lateral malleole جابجایی نداشته باشد و مچ پا پایدار باشد ( به این معنی که آسیب لیگامانی جدی که موجب ناپایداری مچ پا شود وجود نداشته باشد، پزشک معالج ممکن است برای تشخیص پایداری مفصل مچ پا از نوع بخصوصی از رادیوگرافی به نام رادیوگرافی استرسی استفاده کند که در آن از مچ پا در وضعیت های بخصوصی عکسبرداری میشود) برای درمان شکستگی قوزک خارجی معمولا مچ پا بمدت شش هفته به توسط یک آتل یا گچ بیحرکت میشود     .

تصویر رایوگرافی شکستگی قوزک خارجی

یک شکستگی قوزک خارجی 

در این مدت بهتر است بیمار از وزن گذاشتن روی پا اجتناب کند. در این مدت همچنین پزشک معالج بطور مکرر از مچ پا عکس برداری میکند تا مطمئن شود که شکستگی جابجا یی بعدی پیدا نکرده است.

اگر قطعات شکسته شده جابجا شده باشند یا مفصل مچ پا ناپایدار باشد باید برای درمان از جراحی استفاده کرد. برای تثبیت استخوان های شکسته شده در این ناحیه از پیچ و پلاک یا پیچ به تنهایی یا پین استفاده میشود.

 

 

                                 

 

 

نرمش های کششی تاندون ایلیوپسواس را چگونه انجام دهیم

نرمش های کششی عضله ایلیوپسواس را میتوان به طرق زیر انجام داد

 

    سر پا ایستاده و پاها را به اندازه عرض شانه از هم باز کنید. پای سالم را یک قدام به جلو گذاشته و پای بیمار را یک قدم به عقب بگذارید.

 

    زانوی سالم را خم کرده و تنه را پایین بیاورید بطوریکه ران طرف بیمار تا حد امکان به عقب برود. ۶۰-۳۰ ثانیه در همین حالت مانده و سپس به حالت اول برگردید. این نرمش را در یه ست ۵ تایی تکرار کنید.

 

این نرمش را میتواند با استفاده از یک چهار پایه و یا در حالت ایستاده هم انجام دهید.

 

 

• به پشت در لبه یک میز بخوابید و اجازه دهید تا کل اندام تحتانی طرف مشکل دار از کنار میز آویزان شود. زانوی دیگر را خم کرده و با دو دست ساق آنرا گرفته و به سینه خود بفشارید.

 

 

 

                                 

 

التهاب تاندون ایلیوپسواس و بورس آن چگونه درمان میشود

مهمترین اقدام درمانی در درمان التهاب تاندون ایلیوپسواس و بورس آن دوری از فعالیت های بدنی شدید و پرهیز از حرکاتی است که شدت درد را افزایش میدهند.

پس از مدتی استراحت و دوری از فعالیت های شدید، بیمار باید با انجام نرمش های کششی مخصوص، قابلیت کششی و ارتجاعی تاندون و عضله ایلیوپسواس را بیشتر کند.

پس از چند ماه انجام این نرمش ها بیمار میتواند بتدریج به فعالیت های ورزشی قبل برگردد.

داروهای ضد درد و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی میتواند به این بیماران کمک کند. بندرت و در مواقعیکه درمان های فوق موثر واقع نشوند ممکن است پزشک معالج تصمیم به عمل جراحی بگیرد.

در حین جراحی تمام یا قسمتی از تاندون ایلیوپسواس در محل اتصال به تروکانتر بزرگ قطع میشود که معمولا موجب کاهش درد بیمار میگردد     .

 

 

                                 

 

درمان آرتریت روماتوئید پا چگونه است؟

درمان آرتریت روماتوئید معمولا با تجویز داروهایی از طرف پزشک معالج مانند ناپروکسن، متوترکسات، پردنیزون، سولفاسالازین و مواد حاوی املاح طلا است. گاهی اوقات از تزریق کورتیکوستروئید در مفصل برای کنترل علائم بیماری استفاده میشود.

میتوان از کفش های طبی خاصی برای کمک به کاهش درد و دیگر علائم استفاده کرد. از نرمش های خاصی که زیر نظر پزشک معالج و فیزیوتراپ انجام میشود برای افزایش دامنه حرکات مفاصل و افزایش قدرت عضلات و کاهش درد استفاده میشود.

 

 

درمان های جراحی

 

جراحی میتواند در درمان تغییر شکل هایی که در انگشتان پاها بدنبال این بیماری بوجود میاید کمک کند. آرترودز یا فیوژن درمان دیگری است که بطور شایعی در این بیماران استفاده میشود.

 

در این عمل جراحی، غضروف مفصل بطور کامل برداشته شده و استخوان ها به یکدیگر جوش داده میشوند. ممکن است در حین این عمل یک یا چند استخوان پا هم برداشته شوند. این عمل جراحی در بسیاری اوقات میتواند درد بیمار را کاهش داده و کارایی پا را افزایش دهد.

 

درمان دیگری که در سال های اخیر بیشتر متداول شده است آرتروپلاستی یا تعویض مفصل است. مشخص نیست که آی این عمل جراحی میتواند مانند تعویض مفصل ران و زانو نتایج مناسبی داشته باشد یا خیر. جواب این سوال در چند سال آینده بهتر مشخص خواهد شد.

بعد از جراحی

 

بعد از جراحی داروهایی برای کاهش درد در بیمارستان و منزل برای بیمار تجویز میشود. قبل از ترخیص از بیمارستان به بیمار آموزش داده میشود که چگونه با عصا راه برود.

 

در هفته اول بعد از جراحی بیمار باید پای عمل شده را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارد تا متورم نشود. انجام فیزیوتراپی و نرمش های طبی لازم بعد از جراحی برای حصول نتیجه مناسب ضروری است.

 

بیمار برای مدتی باید برای راه رفتن از عصا استفاده کند و تا مدتی باید کفش های مخصوص طبی بپوشد. معمولاً بعد از گذشت ۴-۳ ماه از جراحی بیمار خواهد توانست فعالیت های معمول روزمزه خود را انجام دهد.

 

 

                                 

 

علائم بیماری آرتریت روماتوئید پا چیست؟

مهمترین علامت این بیماری در پا درد، تورم و خشکی است. این علائم معمولاً در چند مفصل هر دو پا دیده میشوند. درد ممکن است در کف پا یا در پنجه یا مچ پا احساس شود. مفصل ممکن است در لمس گرم باشد. ممکن است میخچه یا پینه در پا بوجود آید و انگشتان پا ممکن است تغییر شکل دهند.

تخریب مفصل مچ پا در روماتیسم مفصلی

ممکن است به علت جابجا شدن استخوان های پشت پا کف پا صاف شود که نتیجه آن درد کف پا در ین راه رفتن است. همراه با علائم ذکر شده ممکن است علائم عمومی آرتریت روماتوئید مانند تب، احساس خستگی و کم اشتهایی در فرد مبتلا دیده شود. تشخیص این بیماری به توسط پزشک با صحبت با بیمار در مورد مشکلات وی، عکسبرداری و انجام آزمایشات لازم استږ

 

 

                                 

 

زانوی پرانتزی یا ژنوواروم چگونه جراحی میشود؟

معمول ترین نوع جراحی برای زانوی پرانتزی استئوتومی بالای درشت نی High tibial osteotomy میگویند.

به این معنی که پزشک جراح بعد از برش پوست، استخوان درشت نی را با وسایلی شبیه اسکنه در قسمت های بالای آن بطور کاملاٌ کنترل شده میشکند و سپس دو قطعه بالا و پایین را در امتداد مناسب قرار میدهد بطوریکه در امتداد جدید، استخوان های ران و ساق تقریباٌ در یک امتداد قرار بگیرند. سپس استخوان ها باید مدتی در این وضعیت بمانند تا به هم جوش بخورند.

برای اینکار ممکن است بعد از عمل جراحی پزشک معالج کل اندام تحتانی بیمار را از کف پا تا بالای ران گچ گیری کند تا مدتی محل شکسته شده بیحرکت مانده و جوش بخورد. البته تحمل گچ بمدت بیش از یک ماه برای بیمار مشکل است.

همچنین در این روش به علت اینکه زانو مدتی بیحرکت میماند دچار قدری محدودیت حرکتی شده و عضلات ران هم ضعیف میشوند. بنابراین بیمار بعد از خارج کردن گچ باید مدتی زیر نظر فیزیوتراپ نرمش های خاصی را انجام دهد تا دامنه حرکتی مفصل زانو به حد قبلی بازگردد و عضلات اندام هم قوی شوند

قسمتی از استخوان که در یک ژنو واروم زانو  باید برداشته شود تا اصلاح صورت بگیرد در بین دو خط است

 

 

 ژنوواروم قبل از جراحی

 ژنووارم بعد از جراحی

 

 

                                 

 

 

 

آناتومی کاربردی مچ

مفصل مچ پا از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان درشت نی Tibia و نازک نی Fibula و تالوس یا قاپ Talus به وجود میاید. استخوان های درشت نی و نازک نی همراه یکدیگر یک گودی را در بالای مفصل درست میکنند که استخوان تالوس (قاپ) در زیر آن قرار میگیرد. این دو استخوان ،سه ناحیه یا قسمت را در بالای استخوان درست میکنند که عبارتند از :

 

     قوزک داخلی ( مالئول داخلی) Medial malleolus که در واقع پایین ترین قسمت درشت نی است که در قسمت داخل مچ پا قرار گرفته و هنگامی که پاها را جفت میکنیم به یکدیگر برخورد میکنند.

 

     قوزک خارجی ( مالئول لترال) Lateral malleolus که پایینترین قسمت نازک نی بوده و در قسمت خارجی مچ پا است.

 

     قوزک پشتی یا خلفی ( مالئول خلفی) Posterior malleolus که پایینترین قسمت درشت نی در ناحیه پشت مچ پا است.

 

در هر شکستگی مچ پا به غیر از درگیر شدن مفصل مچ پا معمولا مفصل دیگری هم درگیر میشود. این مفصل سندسموز Syndesmosis نام دارد. این مفصل در واقع محل اتصال پایینترین قسمت درشت نی و نازک نی است. این دو استخوان در ناحیه سندسموز به توسط لیگامان محکمی به یکدیگر متصل میشوند.

تصویر رادیوگرافی یک مچ پای طبیعی 

تصویر رادیوگرافی آسیب سندسموز و فاصله گرفتن درشت نی و نازک نی از یکدیگر 

یک شکستگی دو قوزکی مچ پا که در آن هم قوزک داخلی و هم قوزک خارجی شکسته و جابجا شده است