درمان تورتیکولی چگونه است؟

مادر در طول روز باید اسباب بازی های بچه را در سمتی بگذارد که  بچه سرش را به طرفی که مشکل دارد بچرخاند. در حین جابجا کردن بچه وی را باید طوری این طرف و آنطرف برد که مجبور شود سرش را به طرفی که مشکل دارد بچرخاند.

 

وقتی بچه را در تخت میگذاریم باید او را رو به دیوار بخوابانیم تا مجبور شود سرش را برای دیدن اطراف به طرفی که مشکل دارد بچرخاند و در موقع شیر دادن هم بچه را در جهتی قرار دهیم که مجبور شود سرش را به طرف دیگر بچرخاند.

 

درمان دیگری که در این بیماران مفید است نرمش های کششی گردن است. این نرمش ها با حرکت دادن سر انجام میشود به نحوی که چانه بچه و گوش بچه شانه او را لمس کند. نرمش ها را پزشک یا فیزیوتراپ به مادر آموزش داده و مادر روزی چند بار آنها را برای بچه انجام میدهد. این عارضه در ۹۰ درصد موارد با اقدامات و نرمش های ذکر شده خوب میشود.

 

معمولا این درمان ها تا سن یکسالگی ادامه میابد. اگر تا این سن بچه خوب نشد نیاز به درمان جراحی وجود دارد. در حین جراحی پزشک ارتوپد طول عضله کوتاه شده را با انجام برش هایی در آن بلند میکند. بعد از جراحی بچه باید تا مدتی بریس های گردنی مخصوصر را بپوشد و فیزیوتراپی را ادامه بدهد.

عمل جراحی تورتیکولی مادرزادی

کجی گردن یا تورتیکولی ممکن است مادرزادی نبوده و در سنین بالاتر به علل دیگری بوجود آید. مکانیسم ایجاد و درمان، در موارد دیگر متفاوت است و توضیحاتی که در بالا داده شد فقط در مورد کجی گردن یا تورتیکولی است که بعد از تولد بچه دیده میشود.

 

 

 

                                 

 

علت ایجاد تورتیکولی مادرزادی چیست

هنوز علت این بیماری به درستی شناخته نشده است. علل مختلفی که برای ایجاد آن ذکر میکنند. بعضی فکر میکنند سر و گردن بچه در شکم مادر در وضعیت نامناسبی قرار میگیرد و در نتیجه به همان شکل فرم گرفته و باقی میماند.

 

علت دیگری که ذکر میشود این است که در حین بارداری به شکم مادر ضربه وارد میشود و این ضربه موجب خونریزی در درون عضله استرنوکلیدوماستویید میشود که آن هم موجب کج شدن گردن میشود.

 

با این حال شایع ترین مکانیسم این است که در حین زایمان گردن بچه کشیده میشود و این کشش موجب پارگی در عضله استرنوکلیدوماستویید و متعاقب آن خونریزی در عضله میشود.

این خونریزی به تدریج جذب شده ولی در محل آن بافت بخصوصی ایجاد میشود ( مانند گوشت اضافه که در هنگام بریده شدن پوست ایجاد میشود). خاصیت این بافت اینست که طول آن بتدریج کم میشود. کوتاه شدن طول بافت، موجب کوتاه شدن طول عضله و در نتیجه کج شدن گردن به یک طرف میشود.

با کج شدن گردن سر بچه هم به یک طرف کج شده و چانه او به سمت دیگر منحرف میشود. با در نظر گرفتن اینکه حدود نیمی از بچه هایی که دچار تورتیکولی مادرزادی هستند بصورت بریچ یا با پا بدنیا میایند و در این نوع زایمان به بدن نوزاد فشار زیادی وارد میشود به نظر میرسد این مکانیسم توجیه بیشتری داشته باشد.

 

 

                                 

 

 

درد رشد چیست؟

هیچ کس به درستی نمیداند واقعیت درد رشد چیست و به چه علتی ایجاد میشود. بسیاری از این دردها ارتباطی به رشد نداشته و براثر ضرباتی ایجاد میشوند که بچه در طول روز و در حین بازی به پای بچه وارد میشود.

 

در طول روز حواس بچه متوجه بازی است و متوجه درد نمیشود. همچنین در طول روز انقباض غیر ارادی عضلات در اطراف استخوان ها و مفاصل موجب پایداری آنها و نوعی حمایت میشوند که نتیجه آن عدم احساس درد است. در شب و با شل شدن عضلات، قسمت های آسیب دیده حرکت کرده و در نتیجه درد ایجاد میشود.

 

علت دیگری که برای این درد ها ذکر میشود فشار زیادی است که در هنگام فعالیت بدنی و بازی به استخوان ها و مفاصل وارد میشود. به آن Overuse syndrome هم میگویند.

بعضی محققین علت این دردهای که بدون هیچ علت واضحی در اندام های کودک یا نوجوان ایجاد میشود را رشد نامتقارن استخوان ها و بافت های نرم اطراف آن (عضلات، تاندون ها و رباط ها) میدانند.

 

در زمان هایی از رشد بچه ممکن است استخوان ها سریع رشد کنند ولی عضلات و تاندون ها و رباط های اطراف مفاصل نتوانند با همان سرعت رشد کرده و از آن عقب میمانند.

 

نتیجه آن میشود که طول بافت های نرم اطراف استخوان ها و مفاصل نسبت به استخوان ها کوتاه تر میشود و این کوتاهی نسبی میتواند موجب کشیدگی بیشتر آنها و وارد شدن تنش بیشتر در آنها در حین فعالیت بدنی شود. این کشش و تنش موجب در میشود.

 

عده ای دیگر از محققین علت این دردها را بخصوص در کودکان کم سال مشکلات روحی و عاطفی آنها میدانند. در بسیاری اوقات مشکلات عاطفی بچه ها و حتی بزرگسالان خود را بصورت دردهای جسمی نشان میدهد. با کمی محبت مادر بصورت مالش پاها و در آغوش گرفتن کودک این دردها از بین میروند.

 

در هر صورت این دردهای بدون علت به هر سببی ایجاد شوند معمولا با کمی تغییر در شدت و مدت و طریقه انجام فعالیت های بدنی و ایجاد محیط عاطفی بهتر برای کودک یا نوجوان خود میتوان این دردها را کنترل کرد.

 

باید دقت داشت که هر دردی را درد رشد ندانست. پزشک قبل از اینکه نام درد رشد را به مشکلات بچه بگذارد بررسی کاملی از وی انجام میدهد تا مطمئن شود هیچ مشکل جسمی و بیماری قابل شناسایی علت درد بیمار نیست

 

 

                                 

 

 

درمان مادلانگ دفورمیتی در مچ دست چیست

در صورتیکه کارکرد مچ دست خوب باشد بیمار نیازی به درمان ندارد. درمان فقط موقعی انجام میشود که بیمار درد دائمی را در مچ دست خود احساس کند که موجب محدود شدن فعالیت های بدنی او شود. همچنین گاهی درمان فقط برای اصلاح ظاهر مچ دست و دلایل زیبایی انجام میشود.

 

درمان بصورت انجام عمل جراحی است و جراحی تاثیری بر روی محدودیت حرکتی مچ دست ندارد. دو نوع درمان جراحی برای این بیماران انجام میشود. کوتاه کردن استخوان رادیوس و یا بلند تر کردن استخوان اولنا و یا هر دو آنها با هم.

در معمول ترین عمل جراحی که برای این بیماران انجام میشود لیگامان ویکرز در مچ دست آزاد شده و استخوان رادیوس در بالای مچ دست استئوتومی میشود یعنی به توسط جراحی شکانده شده و سپس استخوان ها در موقعیتی جدید و بهتر قرار گرفته و به توسط ایمپلنت های فلزی مدتی در همان وضعیت باقی میمانند تا جوش بخورند. در این عمل جراحی معمولا قسمتی از پایین استخوان اولنا هم برداشته میشود.

 

اکثر بیماران مبتلا به مادلانگ دفورمیتی زندگی فعال و بدون مشکلی دارند و فقط گاهگاهی بدنبال فعالیت بدنی شدید ممکن است دچار درد در مچ دست شوند.

 

                                 

مادلانگ دفورمیتی چگونه موجب انحراف مادرزادی مچ دست میشود

مادلانگ دفورمیتی نوعی اختلال رشد مچ دست است که موجب قوسی شدن استخوان رادیوس یا زند اعلی و برجسته شدن انتهای پایینی استخوان اولنا و پشت مچ دست و انحراف مچ دست به سمت پایین میشود.

 

علت بیماری به درستی شناخته شده نیست ولی میدانیم که با مختل شدن رشد در قسمت قدامی مچ دست و وجود یک نوار بافتی محکم بنام Vicker’s ligament در مفصل مچ دست همراه است.

 

این بیماری معمولا ارثی است و در دختران نوجوان بیشتر دیده میشود و معمولا دو طرفه است. گاهی اوقات ضربه به مچ دست و یا عفونت های مچ دست میتوانند با ایجاد اختلال در رشد قسمتی از صفحه رشد پایینی استخوان رادیوس این بیماری را ایجاد کنند.

در این بیماران سطح مفصلی استخوان رادیوس به سمت اولنار انحراف پیدا کردن و قوس استخوان رادیوس افزایش پیدا میکند

 

مادلانگ دفورمیتی بیشتر در دختران نوجوانی تشخیص داده میشود که معمولا به علت درد و محدودیت حرکتی و تغییر شکل مچ دست به پزشک مراجعه میکنند.

 

این بیماران وقتی ساعد خود را بصورت افقی طوری میگیرند که کف دست به طرف زمین باشد دستشان پایینتر از سطح ساعد آنها قرار گرفته است.

 

معمولا سطح پشتی مچ دست آنها برجسته تر از معمول است و محدودیت حرکات مچ دست بخصوص محدودیت در سوپینیشن و اکستنشن (به پشت بردن مچ دست) و انحراف مچ دست به سمت رادیال دارند

                                 

.

شکستگی صفحه رشد مچ دست. علائم و درمان

صفحه رشد مچ دست

 

صفحه رشد صفحه ای از جنس غضروف است که در انتها های استخوان های بلند قرار داشته و با فعالیت خود موجب رشد طولی استخوان میشود. در انتهای پایینی استخوان رادیوس یک صفحه رشد قرار دارد. صفحه رشد در تصویر رادیوگرافی معمولا به صورت یک خط سیاه رنگ دیده میشود.

مکانیسم شکستگی صفحه رشد مچ دست

 

مکانیسم شکستگی صفحه رشد انتهای پایین یاستخوان رادیوس شبیه شکستگی کالیس است. تفاوت در این است که این شکستگی در کسانی ایجاد میشود که هنوز صفحه رشد انتهای پایینی استخوان آنها باز و فعال است. پس این شکستگی در بچه ها و نوجوانان ایجاد میشود. این شکستگی ها معمولا از نوع سالتر هاریس دو هستند.

 

شکستگی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان زند اعلی را نباید با شکستگی باکل یا توروس اشتباه کرد. شکستگی باکل (توروس)  نوعی شکستگی ترکه تری در بالاتر از صفحه رشد است

درمان شکستگی صفحه رشد انتهای پایینی استخوان رادیوس در غالب اوقات بصورت جااندازی بسته و گچ گیری است. در مواردی که شکستگی بصورت بسته جا نمی افتد اقدام به جا اندازی باز و فیکس کردن قطعات با پین میشود.

                                 

درمان فقدان مادرزادی استخوان اولنا

در زمان کودکی هدف از درمان، بدست آوردن حداکثر دامنه حرکتی در آرنج و مچ دست است. پزشک و فیزیوتراپ حرکاتی را به والدین کودک یاد میدهند که باید بطور روزانه انجام شوند. این حرکات کششی بتدریج موجب افزایش دامنه حرکتی آرنج و مچ دست میشوند.

 

در مواردی که محدودیت حرکتی شدید باشد ممکن است برای کاهش محدودیت حرکتی نیاز به استفاده از اسپلینت یا گچ گیری باشد. بچه باید در شب و هنگام خوابیدن از اسپلینت های مخصوص استفاده کند تا اندام فوقانی را در حالت مناسب نگه دارد.

 

گاهی اوقات و در مواردی که انحراف مچ دست شدید باشد و با حرکات کششی بهبود نیابد ممکن است عمل جراحی بتواند به بیمار کمک کند. حتی اگر بیمار نیاز به جراحی داشته باشد حرکات کششی باید قبل از جراحی بطور مرتب انجام شوند.

 

انواع اعمال جراحی که برای این بیماران انجام میشوند عبارتند از

 

  *  برداشتن بافت های کوتاه شده ای که موجب انحراف مچ دست شده اند

 

  *  استئوتومی استخوان رادیوس به این معنی که با عمل جراحی استخوان رادیوس شکانده شده و سپس در وضعیت مستقیم تر و بهتری قرار میگیرد بطوریکه فرد بتواند از دستش بهتر استفاده کند.

 

 *   ترمیم ناهنجاری های انگشتان دست

 

کارایی این بیماران بسته به شدت بیماری متفاوت است ولی همه آنها محدودیت هایی در قدرت، حرکات و کارآیی اندام فوقانی دارند. اکثر این بیماران با این وجود یک اندام کارا دارند که با آن میتوانند بسیاری از فعالیت های روزمره را انجام دهند.

 

                                 

فقدان مادرزادی استخوان اولنا یا زند اسفل چیست

ساعد بطور طبیعی شامل دو استخوان به نام های رادیوس (زند اعلی یا زند زبرین یا زند بالایی) و اولنا ( زند اسفل یا زند زیرین یا زند پایینی) است.

 

گاهی اوقات بر اثر یک ناهنجاری مادرزادی، استخوان اولنا یا زند اسفل در زمان جنینی تشکیل نمیشود و نوزاد بدون این استخوان در ساعد متولد میشود. به این بیماری دست چنبری طرف اولنا یا Ulnar club hand یا دیسپلازی اولنا Ulnar dysplasia میگویند.

 

در دست چنبری اولنا نه تنها استخوان اولنا وجود ندارد بلکه بافت های اطراف آن مانند رگ ها، اعصاب و عضلات هم معمولا با وجود نداشته و یا بطور ناقص تشکیل شده اند.

 

در این بیماری استخوان رادیوس بصورت منحنی در میاید و مچ دست بطرف داخل یا به زبان دیگر به طرف انگشت کوچک منحرف میشود. همچنین در این بیماران ممکن است انگشتان طرف استخوان اولنا یعنی انگشت کوچک و یا انگشتری یا وجود نداشته و یا با ناهنجاری هایی همراه باشند.

 

این بیماری در نیمی از موارد همراه با دیگر ناهنجاری های سیستم اسکلتال است ولی ناهنجاری احشایی در قلب یا کلیه در این بیماران وجود ندارد. دست چنبری اولنا از هر ۱۰۰ هزاز تولد زنده در یک نفر دیده میشود.

 

این بیماری بر حسب شدت تغییرات ایجاد شده در اندام به چهار شکل دیده میشود 

 

  *  نوع یک : خفیف ترین نوع بیماری است. در بیماران مبتلا به نوع، طول استخوان اولنا کوتاه تر شده است. صفحات رشد هم در بالا و هم در پایین استخوان وجود دارند ولی رشد استخوان کم شده است. استخوان رادیوس کمی بیش از معمول قوس دارد و مچ دست کمی بطرف استخوان کوچک انحراف پیدا کرده است.

 

  *  نوع دو : این شایعترین نوع بیماری است. قسمتی از استخوان اولنا وجود ندارد و انحراف مچ دست و قوس استخوان رادیوس بیشتر از نوع قبلی است. در افراد مبتلا به این نوع آرنج پایدار است. ممکن است تغییراتی در انگشتان یا شست دست وجود داشته باشد.

 

  *  نوع سه : هیچ قسمتی از استخوان اولنا در این بیماران وجود ندارد. مفصل آرنج ناپایدار بوده و انگشتان دست معمولا دچار ناهنجاری هستند.

 

  *  نوع چهار : در این بیماران استخوان بارو به استخوان رادیوس چسبیده است. شد ناهنجاری های قبلی بیشتر شده است.

 

                                 

 

درمان دست چنبری رادیال

در زمان کودکی هدف از درمان، بدست آوردن حداکثر دامنه حرکتی در آرنج و مچ دست است. پزشک و فیزیوتراپ حرکاتی را به والدین کودک یاد میدهند که باید بطور روزانه انجام شوند.

 

این حرکات کششی بتدریج موجب افزایش دامنه حرکتی آرنج و مچ دست میشوند. در مواردی که محدودیت حرکتی شدید باشد ممکن است برای کاهش محدودیت حرکتی نیاز به استفاده از اسپلینت یا گچ گیری باشد. بچه باید در شب و هنگام خوابیدن از اسپلینت های مخصوص استفاده کند تا اندام فوقانی را در حالت مناسب نگه دارد.

 

گاهی اوقات و در مواردی که انحراف مچ دست شدید باشد و با حرکات کششی بهبود نیابد ممکن است عمل جراحی بتواند به بیمار کمک کند. حتی اگر بیمار نیاز به جراحی داشته باشد حرکات کششی باید قبل از جراحی بطور مرتب انجام شوند.

 

گاهی اوقات بخصوص در مواردی که آرنج خوب خم نمیشود، انحراف مچ دست میتوان به بچه در انجام کارهای روزمره مثل غذا خوردن کمک کند و در این موارد ممکن است عمل جراحی گرچه ظاهر دست را بهتر کرده ولی کارآیی اندام فوقانی فرد را کاهش دهد.

 

تصمیم به عمل جراحی باید با دقت به همه جوانب گرفته شود. انواع اعمال جراحی که برای این بیماران انجام میشوند عبارتند از

 

 

 

   * کشش و یلند کردن تدریجی تاندون های کوتاه شده در اطراف مچ دست با استفاده از اکسترنال فیکساتور و فریم ایلیزاروف

 

   * جراحی و قرار دادن انتهای پایینی استخوان اولنا در وسط مچ دست. به این عمل “در مرکز قرار دادن مچ دست” یا Centralization میگویند

 

   * استئوتومی اولنا به معنی شکاندن استخوان اولنا با عمل جراحی و کم کردن قوس و انحنای آن

 

  * شست سازی و جابجا کردن تاندون های طرف شست دست

 

  *  آزاد کردن بافت های نرم آرنج برای افزایش دامنه حرکتی آن

                                 

انواع فقدان مادرزادی استخوان رادیوس

این بیماری بسته به شدت ناهنجاری چهار شکل دارد

 

  * نوع یک : خفیف ترین نوع بیماری است و به علت اختلال در عملکرد صفحه رشد پایین استخوان رادیوس ایجاد میشود. نتیجه این اختلال، رشد ناکافی استخوان رادیوس در قسمت های پایینی است. رادیوس خوب رشد نمیکند ولی استخوان اولنا بطور طبیعی رشد میکند. نتیجه اینست که مچ دست بچه به طرف استخوان رادیوس ( بطرف خارج یا بطرف شست دست) منحرف میشود. در این بیماران ممکن است شست دست رشد کافی نداشته باشد.

 

   * نوع دو : در این نوع که شدید تر از نوع قبل است رشد استخوان رادیوس، هم در قسمت های پایین و هم در قسم های بالا دجار اختلال است. مچ دست بیشتر به خارج منحرف شده و استخوان اولنا دچار انحنا میشود. شست دست رشد کمی دارد.

 

  *  نوع سه : در این نوع که شدید تر است حدود دو سوم از طول استخوان رادیوس وجود ندارد. مچ دست انحراف بیشتری دارد. استخوان اولنا کلفت و منحنی میشود. اختلال شست بیشتر است.

 

  *  نوع چهار : این نوع شدید ترین و اتفاقا شایعترین نوع بیماری است. در این بیماران استخوان رادیوس و شست دست وجود ندارند. انحنای استخوان اولنا زیاد است و ممکن است اختلال در عملکرد انگشتان سبابه، وسطی و انگشتری هم وجود داشته باشد. در این بیماران حرکات آرنج محدود میشود.