حرکات ورزشی فتق دیسک

فتق دیسک به بیرون‌زدگی دیسک‌های بین‌مهره‌ای گفته می‌شود. اگر این بیرون‌زدگی در ناحیه کمر باشد باعث کمردرد، بی‌حسی و درد پاها و اختلال دفع می‌شود.

 

هنگام ورزش برای دیسک کمر ، سعی کنید تا حد امکان عضلات مربوطه را بکشید. تا ده ثانیه در همان حالت نگه دارید، و سپس به آرامی به حالت معمولی برگردید. هر حرکت باید به آرامی انجام پذیرد و از حرکات پرتابی یا شدید جداَ خودداری کنید چون نه تنها نقش مفیدی ندارند بلکه برعکس موجب آسیب عضلات و مفاصل شما خواهند شد.
 سقوط، تصادفات، قرار گرفتن کمر تحت کشش مداوم، بلند کردن اجسام سنگین و چرخش‌های ناگهانی کمر همگی می‌توانند این حالت را ایجاد کنند. در این میان بازتوانی فتق دیسک به کمک حرکات ورزشی توصیه می‌شود.

 

حرکت اول:
ابتدا برای مدت 5 دقیقه روی شکم بخوابید. اگر برایتان دشوار است می‌توانید یک بالش زیر شکم خود قرار دهید. این کار باعث می‌شود درد کمر یا پای شما برطرف شود. وقتی توانستید بدون بالش 5 دقیقه به شکم بخوابید می‌توانید مراحل بعدی را دنبال کنید.پس از آن که 5 دقیقه به شکم دراز کشیدید، برای 5 دقیقه دیگر در حالت درازکش به روی ساعدهای خود تکیه کنید.
سپس مجددا برای یک دقیقه به حالت درازکش قرار بگیرید. بعد کف دست‌ها را به زمین فشار داده و آرنج را باز و سعی کنید تنه خود را از زمین بلند کنید. دقت کنید که استخوان لگن نباید از زمین بلند شود.فقط برای یک ثانیه در این حالت بمانید و دوباره تنه خود را روی زمین قرار دهید. در طول این حرکت نباید در پاهای خود دردی را احساس کنید ولی احساس درد در کمر طبیعی است. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

حرکت دوم:
به حالت چهار دست و پا قرار بگیرید. عضلات شکم خود را منقبض کنید و در همین حالت یکی از دست‌ها و پای مخالف را به طور همزمان از زمین بلند کنید. این موقعیت را برای 5 ثانیه حفظ و حرکت را با دست و پای مخالف هم تکرار کنید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

 

 

                                 

علل صافی کف پا

اگر زمانی که فرد ایستاده است، پا دارای قوس طبیعی نباشد، آن فرد دارای صافی کف پا می باشد. به طور کلی، وقتی شما دارای پای صاف خواهید بود که قوس داخل پا صاف باشد و کف پا کاملا با سطح زمین در تماس باشد.

علل صافی کف پا

هر پای انسان از ۲۶ استخوان تشکیل شده است که توسط ۳۳ مفصل و تعداد زیادی ماهیچه، تاندون و رباط در کنار یکدیگر قرار گرفته‌ اند. به طور کلی در کف پا سه نقطه وجود دارد که نقاط اصلی تحمل کننده وزن هستن.آن ها عبار تند از:

 زیر استخوان پاشنه*
 زیر انتهای تحتانی اولین استخوان کف پایی*
 زیر انتهای تحتانی پنحمین استخوان کف پایی*

 

چگونگی قرار گرفتن این ساختارها در کنار هم، قوس ‌های استخوانی را ایجاد می‌ کند. زمانی که راه می ‌رویم، این قوس‌های قابل ارتجاع، وزن بدن را میان پاها و ساق پا توزیع می ‌کنند. این قوس ‌ها، نقش جدایی ‌ناپذیری در چگونگی راه رفتن ما دارند و در واقع به عنوان اهرم‌ های محکمی برای حرکت، عمل می ‌کنند. تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد.

البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود (۲ تا ۳ ساله)، تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در می آیند.

در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند.

صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود.

ندرتا، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را ” پیوستگی قوزک پا” می نامند.

گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.

 موارد دیگری مانند:

* ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا
* کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی مانند کفش های تنگ,پاشنه بلند ، پنجه باریک و کفش های که قوس داخلی ندارند..
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW
* تغییر شکل اندام تحتانی که سبب می شود پا به صورت جبرانی به خارج بچرخد مثل زانوی پرانتزی,زانوی ضربدری,شست کج,کمانی شدن تیبیا و چرخش قدامی ران.

انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی

الف-نوع مادرزادی

ب -نوع اکتسابی


کف پای صاف  مادرزادی

کودک با کف پای صاف به دنیا می آید یا هنگام تولد برای آن مستعد است. این نوع صافی کف پا بدون علامت و انعطاف پذیر است.منظور از انعطاف پذیر بودن آن است که قوس کف پا تا قبل از اعمال وزن روی پا وجود دارد.

کف پای صاف نوع اکتسابی

این نوع با مرور زمان، و نه در هنگام تولد، ایجاد می شود و به عوامل مختلفی چون نوع کفش کودک، وضعیت نشستن و خوابیدن او، جبران ناهنجاری های موجود در ساق و بالاتر، و گاهی پارگی لیگامان ها و تاندون های پا بستگی دارد.یعنی اگر کودک با پای صاف به دنیا نیامده باشد ،معلوم می شود این تغییر شکل را کسب کرده است .

ممکن است صافی کف پا فرایندی برای جبران سفت بودن تاندون آشیل باشد. به دنبال سفتی تاندون آشیل پا پلانتار فلکشن (حالت بازشدن مچ پا به سمت ساق) پیدا می کند. حتی میزان کم پلانتار فلکشن هم موجب می شود، پای آن سمت بلند تر از طرف سالم به نظر برسد. بنابراین بدن سعی می کند این مشکل را با مسطح کردن قوس کف پا جبران کند تا بلندتر به نظر رسیدن پای مبتلا را پوشش دهد.

شایع ترین دلیل صافی اکتسابی کف پا اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی به عنوان تاندون اصلی محافظ قوس پا است. با اعمال مکرر نیرو روی این تاندون، مشکل تشدید می شود. به موازات رشد جسمی لیگامان ها و عضلات ضعیف شده، تمام وظایف مربوط به محافظت از قوس پا را به این تاندون واگذار می کنند.

این تاندون نمی تواند برای مدت طولانی تمام وزن را تحمل کند و به تدریج از پای در می  آید و به مسطح شدن قوس منجر می شود. در چنین مواردی صافی کف پا همراه با دردی است که به پشت مچ منتشر می شود و فرضیه ی اختلال عمل تاندون تیبیال خلفی را تایید می کند.

صافی کف پا در جوانان و نوجوانان

کف پای صاف در جوانان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.یکی از علل این تغییر شکل، کوتاهی  عضلات نازک نی است.انحراف پاشنه به سمت خارج نیز می تواند باعث ایجاد صافی کف پا شود.تغییر شکل زانوی ضربدری نیز می تواند به عنوان عاملی در صافی کف پا شناخته شود.

صافی کف پا در بزرگسالان

این عارضه در بزرگسالان نیز مشاهده می شود که به صورت قابل ملاحظه ای در اثر کار افراد ایجاد می شود.برای مثال در مشاغلی نظیر آرایشگری، دندان پزشکی و…که فرد ساعات متوالی در حالت ایستاده کار می کند و منجر به فشار مداوم پا می شود،می تواند موجب صافی کف پا شود.از دیگر علل صافی کف پا در سنین بالا می توان به افزایش وزن اشاره کرد.همچنین با افزایش سن عضلات و رباط های نگهدارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند.

به طور کلی علایم و عوارض کف پای صاف شامل موارد زیر است:

* کاهش قوس طولی پا
* چرخش پاشنه به خارج
* برجستگی استخوان ناوی
* پهن شدن پا
* قرار گرفتن پنجه پا به بیرون در هنگام راه رفتن
* قرار گرفتن کناره داخلی پا روی زمین در هنگام ایستادن و راه رفتن
* ساییدگی کناره داخلی پاشنه کفش
* درد در ناحیه قوس طولی داخلی
* خستگی زودرس و کمر درد،هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش
* ایجاد زمینه مناسب برای تغییر شکل زانو و تمایل به ضربدری شدن زانوها
* فقدان حالت فنری بدون درد پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در این حالت می شود.
* فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخمها و آرتروز مستعد می کند.
* وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا که فشار وارده به محل ارتباط اعصاب کف پایی داخلی و خارجی سبب دردهای عصبی در پا می شود.
* انحراف انگشت(شست کج)

تقسیم بندی کف پای صاف

۱-طبیعی

۲-خفیف یا درجه یک: قوس طولی داخلی کم ،ولی هنوز دیده می شود.

۳-متوسط یا درجه دو : قوس طولی وجود ندارد

۴-شدید یا درجه سه: قوس طولی وجود ندارد.لبه داخلی دچار انحنا و استخوان ناوی برجسته شده است.

 
انواع صافی کف پا از نظر اصلاح پذیری :

۱- کف پای منعطف یا نرم :

کف پای نرم بیشتر رایج است به طوری که "بلانچارد" نشان داد که پانزده تا بیست در صد بزرگسالان درجه های از صافی کف پا را دارند.

این عارضه بر اثر تحمل بیش از اندازه وزن و کشیدگی بیش از حد لیگامنت های کف پایی به وجود می آید. در این نوع عارضه، درد وجود نداشته و در هنگام عدم تحمل وزن، قوس های کف پایی طبیعی به نظر می رسد. در کل کف پای منعطف، به کاهش یا از بین رفتن درجاتی از قوس طولی داخلی گفته می شود.

۲- کف پای سخت :

این نوع عارضه، جنبه مادر زادی دارد و ناشی از ناهنجاری های استخوانی پا مانند چسبندگی استخوان های کف پایی یا غیر طبیعی بودن استخوان تالوس است. همچنین این عارضه به دلیل تورم در مفاصل میانی استخوان های کف پا و التهاب در بین مفاصل مچ پا نیز است.

شیوع این نوع از عارضه کف پای صاف بسیار اندک بوده و حدود شش درصد است و نسبت به کف پای صاف منعطف قابلیت بهبود کمتری دارد و به حرکات اصلاحی پاسخ نمی دهد و نیاز به روش های دیگر از جمله گچ گیری است. کف پای صاف سخت ، هم در هنگام تحمل وزن و هم در هنگام عدم تحمل وزن بدن توسط پاها وجود داشته و از بین نمی رود.

عواملی که باعث افزایش صافی کف پا می شود

* چاقی
* دیابت
* فشار خون بالا
* ضربه یا جراحت در پا و یا قوزک پا
* آرتریت روماتوئید
* افزایش سن
* ورزش بیش از حد
* ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
* پوشیدن کفشهای نامناسب به مدت طولانی مانند کفشهای تنگ,پاشنه بلند و پنجه باریک.
* عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شکلW

تشخیص:

هر فردی با انجام چند تست ساده می تواند به وضعیت قوس پای خود پی ببرد.

الف – تست تصویر کف پا

از استخر که بیرون می آئید، به رد پای خود روی کفپوش نگاه کنید. یک خط باریک بخش جلوی پا را به پاشنه اتصال می دهد. اگر کف پا صاف باشد عرض این خط در ناحیه ی وسط پا با جلوی پا برابر است. اگر قوس پا نرمال باشد، عرض خط در وسط یا تقریبا نصف بخش جلویی است. اگر ارتفاع قوس زیاد باشد، فقط یک خط باریک بخش جلویی پا را به پاشنه اتصال می دهد. تصویر هر دو پای فرد باید برابر و یکسان باشد.

ب – بررسی کفش ها:

کفش ها را روی یک میز مسطح قرار دهید و از پشت و در سطح چشمتان به آنها نگاه کنید. کفش ها باید به طور یکنواخت و یکسان ساییده شود. صافی کف پا موجب می شود که کفش در سمت داخل به خصوص در ناحیه ی پاشنه بیشتر سایش پیدا کند. همچنین رویه ی کفش در قسمت داخل به سمت کف کفش انحراف پیداکند.

اگر درد منحصر به یک پا است، برای تشخیص صاف بودن کف پا می توانید از دو تست در منزل استفاده کنید:

ج- تست نوک انگشتان:

در حالی که صاف ایستاده اید نوک انگشتان دستها را روی دیوار مقابل قرار دهید و روی نوک انگشتان یک پای خود بایستید.اگر نتوانید این کار را انجام دهید احتمالا کف همان پا صاف می باشد.

د- تست تعداد انگشتان:

طوری بایستید که پشت شما به آینه باشد. به طور نرمال از پشت فقط باید انگشت چهارم و گاهی سوم دیده شود.

اگر همراه با صافی پا درد هم وجود داشته باشد یا با ایستادن روی انگشتان هم قوسی دیده نشود، عکس رادیوگرافی جهت تشخیص علت ضروری است.

آزمایش هایی نیز برای تشخیص وجود دارد، از قبیل:

* سی تی اسکن، برای مشاهده استخوان های پا
* MRI (ام آر آی) برای مشاهده تاندون های پا
* اشعه ایکس برای یافتن علت
* کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود

 

                                 

 

ورزش مناسب برای تقویت عضلات کمر

 

  دردهای کمر  همزمان ترمیمی و پیشگیرانه باشدانجام حرکات ورزشی مناسب می تواند 

بار در هفته و در ادامه هفته‌ای یک تا 2 2تا 3در این برنامه ورزشی سه نوع تمرین پیشنهاد می‌شود که ابتدا توصیه می شود ، تمرینات  بار انجام شود.

 

هر زمان فردی که احساس کشیدگی پشت، خستگی گردنی یا کمر درد می‌تواند این حرکات را اجرا کند.

تمرین اول:

وی تمرین اول را اینگونه توضیح داد که فرد به کمر بخوابد، زانوها را خم کرده و فشرده کند و با دست بگیرد، زانوها را به سمت سینه بالا بیاورد و به آرامی خود را به عقب و جلو تاب دهد. فقط به عقب و جلو و نه چپ و راست.سپس به موقعیت اولیه بازگردد و دوباره تمرین کند. حدود بیست بار این حرکت انجام شود.

تمرین دوم:

فرد روی کمر دراز بکشد، دست‌ها پشت سر و پاها خم باشند. زانوی راست را به سمت خود بیاورد. در حالی که بالاتنه و آرنج چپ‌ به سمت زانوی راست برده می شود و به آهستگی بازدم را هم بیرون بدهد.همین حرکت را برای سمت دیگر هم تکرار کند اما این تمرین را به نوبت 12 بار برای هر طرف انجام دهد.

تمرین سوم:

فرد روی یک صندلی بنشیند در این حالت بازوها و پاها باز و کشیده و مچ پاها خم هستند. همزمان بازوها و پاها تا حد ممکن باز شوند و 8 ثانیه در این حالت نگه داشته شود و سپس رها شوند.این تمرین نیز 5 تا 8 بار تکرار شود.

 

وی گفت: در واقع ماهیچه‌های شکمی، شکم بندهای طبیعی بدن هستند که کمر را کاملاً صاف نگه می‌دارند به همین دلیل نباید به آنها بی‌توجهی کرد.

 

                                 

علائم و درمان شکستگی گردن

ستون مهره ای گردنی شامل هفت مهره است. شکستگی هر کدام از این مهره ها را شکستگی گردن میگویند. شکستگی گردن معمولاً بر اثر ضربات بسیار شدید اتفاق میفتد. اینچنین ضرباتی معمولاً در تصادفات رانندگی یا سقوط از ارتفاع دیده میشود. در حین فعالیت های ورزشی هم ممکن است فرد دچار شکستگی مهره های گردنی شود. مثلاً افتادن یک ژیمناست از روی حلقه در حین پشتک زدن یا به زمین خوردن یک سوارکار از اسب یا برخورد سر یک شناگر شیرجه زدن به کف استخر کم عمق همگی میتوانند موجب شکستگی مهره گردنی شوند.

خطرناک ترین عارضه شکستگی مهره های گردن آسیب نخاع است. نخاع از داخل ستون مهره گردنی عبور میکند و شکستگی مهره میتواند به نخاع گردنی آسیب وارد کند. این آسیب میتواند موجب فلج هر چهار دست و پا و حتی مرگ شود.

مکانیسم های مختلف شکستگی ستون فقرات گردنی

اقدامات اورژانس در مواجهه با بیماری دچار شکستگی گردن

 در هر بیماری که دچار آسیب شدید بدنی بدنبال ضربه های ذکر شده گردیده است قبل از هر گونه حرکت دادن بیمار، باید گردن بیحرکت شود. این امر بخصوص در مورد بیماران بیهوش شده باید رعایت شود. در هر کدام از این بیماران ممکن است شکستگی گردن وجود داشته باشد. در صورت وجود شکستگی هر گونه حرکت در گردن ممکن است موجب آسیب های جبران ناپذیر به نخاع شود.

 

درمان شکستگی های گردن

درمان بسته به اینکه شکستگی در کدامیک از مهره های گردنی ایجاد شده و شکل و شدت شکستگی چگونه است متفاوت میباشد. شکستگی های خفیف ممکن است با پوشیدن یک بریس گردنی به مدت 8-6 هفته بهبود یابند و شکستگی های شدید معمولاً نیاز به عمل جراحی دارند.

پیشکیری از شکستگی ستون مهره گردنی

را کم کنید با رعایت موارد زیر میتوانید احتمال شکستگی مهره های گردن

• همیشه در اتومبیل از کمربند ایمنی استفاده کنید.  
•  هیچوقت در استخرهای کم عمق شیرجه نزنید . 
• در حین ورزش های پرتحرک از وسایل و تجهیزات مناسب استفاده کنید.

 

                                 

درمان ساییدگی یا آرتروز مهره های گردن

مهمترین روش هایی که برای کنترل درد این بیماران بکار میرود عبارتند از

 

·       گرم کردن : گرم کردن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

·       گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

·       فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

·       دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن و داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند

 

·       جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار کاهش نیابد ممکن است جوش داده دو مهره ای که منشا درد هستند بتواند درد بیمار را کاهش دهد.

 

                                 

 

متاتارسالژی یا درد زیر پنجه پا

متاتارسالژی به درد زیر پنجه پا می گویند. این درد علل متفاوتی داشته و برحسب علت آن درمان هم متفاوت است. با این حال اقدامات مشترکی مانند تغییر کفش، استراحت و کاهش وزن میتواند درد را کاهش دهد. متاتارسالژی دردی است در زیر پنج پا که درست در زیر سر استخوان های متاتارس است. یعنی جایی که استخوان های متاتارس به استخوان های انگشتان پا متصل میشوند. متاتارسالژی یک بیماری نیست بلکه یک علامت است. درد زیر پنجه پا میتواند به علت بیماری های مختلفی ایجاد شود.

 

علل متاتارسالژی یا درد زیر پنجه پا چیست؟

 

مهمترین علل درد زیر پنجه پا عبارتند از

 

    استفاده زیاد از پا : در دونده ها یا بسیاری دیگر از ورزش هایی مانند تنیس که جهش زیاد قسمتی از آنها است ممکن است فشار زیادی به سر استخوان های متاتارس وارد شده که موجب بروز درد در زیر پنجه پا میشود

    کفش پاشنه بلند : کفش پاشته بلند میتواند موجب انتقال فشار وزن بر روی پنجه پا شده و موجب درد در زیر پنجه شود. کفش های تنگ هم میتوانند این درد را ایجاد کنند.

    وزن زیاد : اضافه وزن میتواند موجب اعمال فشار زیاد به پنج پا و در زیر آن شود

    مچ پا و تاندون آشیل سفت و خشک : این وضعیت با تغییر در توزیع فشار وزن در زیر پنجه پا میتواند موجب درد زیر پنجه شود

    نوروم مورتون : نوروم مورتون بر اثر ایجاد توموری خوش خیم در مسیر یکی از اعصاب کف پا ایجاد میشود و موجب بروز درد، سوزش و گزگز در زیر پنجه پا شود

    افزایش قوش کف پا : در کلافوت که به علت عدم تعادل در قدرت عضلات کف پا ایجاد میشود قوس کف پا زیاد شده و در این وضعیت فشار زیادی به زیر پنجه پا وارد میاید و موجب درد در ناحیه میگردد

    انگشت چکشی : در انگشت چکشی شکل انگشتان کف پا بصورت قوس تغییر شکل یافته و بند اول انگشتان پا به سمت بالا منحرف میشوند. این وضعیت فشار زیادی را به مفصل بین متاتارس و فالانکس وارد کرده و موجب بروز درد در زیر پنج پا میشود

    هالوکس والگوس : در هالوکس والگوس مفصل بین متاتارس و فالانکس شست به سمت بیرون منحرف میشود. این انحراف موجب برجسته شدن سمت داخلی پنجه میگردد. در این بیماری فشار زیادی به زیر پنجه پا وارد شده و موجب درد میشود

    جراحی قبلی بر روی پا : بطور مثال جراحی قبلی هالوکس والگوس میتواند موجب درد پنجه پا شود

    شکستگی استرسی متاتارس : شکستگی های استرسی کف پا بر اثر راه رفتن و دویدن زیاد ایجاد میشود و ایجاد درد در کف پا یا زیر پنجه پا میکند

    آرتریت : التهاب مفاصل متاتارسوفالانژیال مانند آنچه در بیماری نقرس رخ میدهد میتواند موجب بروز درد زیر پنجه پا شود

    دیابت : دیابت میتواند موجب آسیب اعصاب کف پا و بدنبال آن بروز درد در زیر پنجه شود

 

                                 

متاتارسالژی: علائم و تشخیص

علائم متاتارسالژی چیست؟

 

علائم متاتارسالژی عبارت‌اند از:

 

        درد و سوزش شدید در زیر انگشتان پای بیمار

        دردی که هنگام ایستادن، دویدن، کشش پا و انگشتان و یا پیاده‌روی، به‌خصوص با پای برهنه روی سطح سفت ایجاد می‌شود و در صورت استراحت کاهش می‌یابد.

        درد ناگهانی انگشتان پا، بی‌حسی یا سوزش در زیر انگشتان پا

        احساس وجود سنگ‌ریزه در کفش بیمار

 

چه هنگام باید به پزشک مراجعه کرد؟

 

همه مشکلات مربوط به پا به مراقبت پزشکی نیاز ندارند. گاهی پا به علت ایستادن طولانی یا ورزش سنگین درد می‌گیرد. ولی چنانچه درد پا بیش از چند روز طول بکشد نباید آن را نادیده گرفت. اگر در کف پا درد سوزشی و داغ شدن احساس شود و با تعویض کفش و تغییر در نوع فعالیت‌ها درد بهبود پیدا نکرد بایستی با پزشک مشورت کرد.

 

تست و آزمایشات

 

اشعه X ممکن است در رد سایر علت‌های درد جلوی پا مفید باشد. اسکن استخوان می‌تواند مکان‌های التهاب را با دقت شناسایی کرده و نشان دهد.

 

سونوگرافی می‌تواند به شناسایی عوارضی مانند بورسیت یا نوروم مورتون (که می‌تواند باعث درد در منطقه متاتارس پا شود) کمک کند.

 

همچنین پزشک ممکن است برای کمک به شناسایی و تشخیص عوامل متعدد درد در متاتارس و مناطق میانی پا، عکس MRI را تجویز کند. این عوامل می‌تواند شامل اختلالات تروماتیک و آسیب‌زا، عوارض گردش خون، آرتریت، و عوارض مفصلی نوروپاتیک باشد و نیز عوارضی که منجر به عدم تعادل بیومکانیکی می‌شود.

 

پزشک ممکن است سایر آزمایشات و روش‌ها را نیز برای کمک به تشخیص و تعیین درمان مناسب، تجویز کند.

 

                                 

درمان درد زیر پنجه پا(متاتارسالژی)

داروها

 

هرچند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ، مانند ایبوبروفن یا ناپروکسن مفید هستند، اما به ندرت به عنوان یک راه حل بلند مدت برای این عارضه استفاده می‌شوند.

 

فاز حاد

 

درمان اولیه شامل اعمال یخ به طور منظم و استفاده از پانسمان فشاری است. پزشک ممکن است برای 24 ساعت اول، قرار دادن وزنه در پا را توصیه کند. پس از 24 ساعت اول، پزشک ممکن است تمرینات محدوده حرکتی غیرفعال (ROM)ودرمان اولتراسوند را آغاز کند. استفاده از پد متاتارس و سایر ابزارهای ارتوتیک می‌تواند به تسکین درد، حتی در مراحل اولیه درمان کمک کند. در این مرحله، تغییر کفش توصیه می‌شود. توانبخشی در روز اول آسیب، با هدف بازگرداندن دامنه طبیعی حرکت، قدرت و عملکرد پا شروع می‌شود. ابزارهای اصلاحی نیمه‌سخت که در کفش محافظ تعبیه می‌شوند، درمان مؤثری برای متاتارسالژی هستند. کفش محافظ با ابزارهای اصلاحی نرم یا بدون آن، ممکن است به تنهایی برای برطرف کردن درد، کافی نباشد.

 

سایر روش‌های درمان

 

در صورت وجود پینه ، پزشک ممکن است برای تسکین موقت، آن را بتراشد. با این حال، جلوگیری از خونریزی و استفاده از اسیدها و سایر مواد شیمیایی، بسیار اهمیت دارد. علاوه بر تراشیدن پینه، تعیین علت پینه که در واقع پاسخ به فشاراست، بسیار مهم است. اگر علائم حاد باشد، اما مدت طولانی دوام نیابد، پرونیشن غیر طبیعی مفصل ساب‌تالار در مچ پا می‌تواند علت اصلی پینه باشد. پزشک ممکن است استفاده از ابزارهای ارتوتیک را در این موارد توصیه کند. علائم مزمن به یک نوار متاتارس بهتر پاسخ می‌دهند. نوار متاتارس می‌تواند به کفش دوندگی و یا کفش‌های ورزشی، اضافه شود. افراد مبتلا به قوس زیاد کف پا که از درد متاتارسالژی رنج می‌برند، به ابزارهای ارتوتیک به خوبی پاسخ می‌دهند.

 

فیزیوتراپی

 

تمرکز اصلی درمان، ترمیم بیومکانیک نرمال و تسکین فشار در ناحیه است. لازمه درمان، فروکش کردن و یا رفع التهاب از طریق کاهش فشار مکرر است. هنگامی که ورزشکار از درد رهایی یافت، تمرینات تقویت کننده ایزومتریک، ایزوتونیک و ایزوکنتیک را آغاز خواهد کرد. با از بین رفتن التهاب، تمرینات دامنه حرکتی غیر فعال تبدیل به تمرینات فعال خواهد شد.

 

تزریق

 

بیماران مبتلا به نورومای بین انگشتی می‌توانند از یک بلوک عصبی همراه با تزریق آستروئید بلند مدت بهره‌مند شوند.

 

درمان تفریحی

 

در طول درمان، بیماران باید به انجام اشکال جایگزین برای بدنسازی و تمرینات آمادگی جسمانی، ترغیب شوند. به عنوان مثال، شنا یک ورزش بسیار عالی برای حفظ آمادگی جسمانی است، در عین حال که بیمار در مرحله وزنه‌برداری محدود در روند التیام خود به سر می‌برد.

 

مداخله جراحی

 

اصلاح کفش با ابزار ارتوتیک ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد، اما در موارد شدید، چیدمان مجدد استخوان متاتارس با عمل جراحی ممکن است لازم باشد.

 

                                 

علت گردن درد و درمان آن

گردن درد به دلایل مختلفی ایجاد میشود. ستون مهره های ناحیه گردن یکی ازساختارهای شگفت انگیز و پیچیده دربدن است و می تواند وزن سررا درحدود 15 پوند یا 6کیلوگرم یابیشتر هنگام حرکت در جهات مختلف پشتیبانی کند. هیچ کدام از نواحی ستون مهره ها چنین آزادی را درانجام حرکات ندارند، وجود این حرکات و پیچیدگی مفصل گردن می تواند باعث ایجاد آسیب دیدگی و گردن درد شود. بیشترین علت درد گردن ناشی از سه بیماری شایع آرتروز ستون فقرات ، فتق دیسک گردن و سندرم های عضلانی است که در صورت وجود درد در ناحیه گردن و انتشار آن به دست ها حتی در مراحل اولیه آن بایستی به پزشک مراجعه کرد تا تشخیص قطعی و درمان گردن درد در مراحل اولیه صورت گیرد چرا که در این مراحل بسیار مفیدتر و مؤثرتر واقع با ورزش گردن درد می گردد.گردن درد

 

گردن درد بیماری وخیمی است که باعث می شود نتوانید کارهای روزمره خود را به راحتی انجام دهید. این بیماری باعث کاهش دامنه حرکتی شما در گردن می شود و همچنین منبع درد در شانه، بازو یا دست است.

علائم ونشانه های دردهای گردن

 

گردن درد ممکن است باعث بروز علایم گردن درد زیر شود:

 

1- به نواحی فوقانی مفصل کمر، شانه و کتف گسترش یابد.

 

2- با انجام حرکت تشدید شود.

 

3- باعث ایجاد ضعف و سختی درمفصل گردن شود.

 

4- باعث ایجاد سردرد می شود.

 

این عوامل معمولا رایج است و برای چند ماه در بدن پایدار است. علائم مرتبط با اختلال در عصب ها با فشار روی نخاع و ریشه های عصب ایجاد می شود.

علائم گردن درد شامل:

 

1- سوزش و بی حسی در بازو و دست

 

2- احساس سوزش هنگام لمس پوست بازو و کتف

 

3- بروز درد به صورتیکه فکر می کنید به بدنتان شوک وارد شده است و به سمت بازو و دست گسترش میابد.

 

4- ضعف و بی حسی در ساق پا

 

5- عدم کنترل ادار و مدفوع این اختلال زمانی ایجاد می شود که نخاع دچار آسیب دیدگی شده است.

 

 

روش های تشخیص علت درد گردن و شانه:

 

 1- پرتونگاری با اشعه ایکس

 

2- ام آر آی (MRI)

 

3- میلوگرافی

 

4- سی تی اسکن

 

راه های پیشگیری از درد گردن:

 

بیشتر گردن دردها در اثر بد نشستن و بد قرار دادن گردن موقع کار است.

 

با اعمال تغییرات ساده در زندگی روزمره خود می توانید از بروز این درد جلوگیری کنید:

 

1- اگر برای مدت زمان طولانی با کامپیوتر کار می کنید یا مسافت طولانی رانندگی می کنید، بین کار یا رانندگی خود به طور متناوب کمی استراحت کنید.

 

سر خود را بالای ستون فقرات خود نگه دارید و از خم نگه داشتن طولانی آن خودداری کنید تا کشیدگی عضلات گردن کم شود. سعی کنید دندان هایتان را به هم نسایید.

2- موقع کار کردن با کامپیوتر، میز کار، صندلی و مانیتور خود را طوری تنظیم کنید که مانیتور هم سطح چشم های شما باشد. کف پاها را روی زمین یا روی زیر پایی طوری قرار دهید که زانوها کمی بالاتر از لگن باشد. ساعد دست هایتان را روی دسته صندلی قرار دهید.

 

3- موقع صحبت کردن با تلفن، گوشی تلفن را بین شانه و گوش های خود قرار ندهید. اگر خیلی از تلفن استفاده می کنید (مثل منشی ها) از هدفون استفاده کنید.

 

4- اگر پشت میز کار می کنید، به طور متناوب بدن خود را کش و قوس دهید. شانه های خود را بالا و پایین ببرید. شانه هایتان را به طرف داخل بدن بکشید و سپس رها کنید.

 

هر کدام از شانه های خود را به طور متناوب پایین ببرید و همزمان با آن سر خود را به آرامی به طرف شانه ای که پایین رفته خم کنید تا عضلات گردن شما کشیده شوند. البته یادتان باشد این حرکات را به آرامی انجام دهید (نه با شدت و سرعت) تا از گرفتگی عضلات گردن و شانه جلوگیری شود.

 

5- از خوابیدن روی شکم خودداری کنید. این نوع خوابیدن، فشار زیادی به گردن وارد می کند. از بالش مناسبی برای خوابیدن استفاده کنید تا انحنای طبیعی گردن را حفظ کند.

 

6- کشش مناسب عضلات قفسه سینه و عضلات اطراف و پشت بازو باعث قرار گرفتن صحیح گردن روی بدن می شود.

 

ورزش هایی برای درمان گردن درد :

 

1. گرمادرمانی: یک دوش آب گرم بگیرید و اجازه دهید که آب مستقیما به گردن شما برسد. همچنین می توانید از جکوزی، پدهای گرم و بطری آب گرم استفاده کنید. فشار آب را تا اندازه ای که پوست کمی قرمز و اندکی گرم شده باشد می توانید نگه دارید.

 

2. استراحت: از انجام حرکات و کارهایی که درد شما را شدیدتر می کنند خودداری کنید و به گردن تان استراحت دهید.

در حالی عضلات کتف تان شل و ریلکس می باشد، سرتان را به یک طرف بچرخانید تا احساس کشش در گردن کنید، به طوری که نگاهتان به روی کتف و شانه باشد. 6 ثانیه مکث کنید و این حرکت را برای هر طرف 3 بار انجام دهید.

 

 سر خود را به جلو خم کنید، به طوری که چانه تان به قفسه سینه برسد. برای ایجاد کشش بیشتر می توانید با کمک انگشت به آرامی از پشت سر فشار اندکی وارد کنید تا بیشتر به سمت قفسه سینه خم شود. زمانی که احساس کشش کردید به مدت 6 ثانیه مکث کنید و سپس به حالت اولیه برگردید. این حرکت را می توانید 3 بار تکرار کنید.

 

 کف دست را روی پیشانی تان قرار دهید (مانند حالت قبل) اما این بار رو به جلو فشار وارد کنید و در اینجا نیز سعی کنید سر و دست حرکت نکند. 10 ثانیه مکث کنید و 3 بار تکرار کنید.

 

 دست خود را دوباره بر کنار سرتان بگذارید اما این بار سر خود را به سمت شانه بچرخانید، به طوری که می خواهید بالای کتف و شانه را ببینید اما حرکتی نداشته باشید. 10 ثانیه مکث کنید و برای هر طرف 3 بار تکرار کنید.

 

 گردن خود را به آرامی به بغل خم کنید و با دست نیز فشار اندکی برای ایجاد کشش بهتر وارد کنید؛ 6 ثانیه مکث کنید و به حالت اولیه برگردید. این حرکت را برای هر سمت 3 بار انجام دهید.

 

 یک دست خود را یک طرف سرتان بگذارید و سر را به سمت دست فشار دهید اما سعی نکنید آن را فشار دهید. روی این حالت 10 ثانیه تمرکز کنید. این حرکت را برای هر طرف 3 بار انجام دهید.

 

 استفاده از بالش مناسب: در صورتی که بیش از یک بالش زیر سرتان می گذارید، از بالش های طبی استفاده کنید. بالش در صورتی که به درستی انتخاب شود، با حفظ فقرات گردنی در وضعیت صحیح از درد شما می کاهد.

 

                                 

تشخیص و درمان پارگی تاندون دست

تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند که عضله را به استخوان متصل میکنند.  با انقباض عضله، تاندون حرکت میکند و با حرکت تاندون استخوان و مفصل هم حرکت میکنند. قسمت اعظم عضلاتی که موجب حرکت انگشتان دست میشوند در ساعد قرار داشته و به توسط تاندون های بلندی به انگشتان متصل میشوند.

 

آسیب تاندون انگشت

شایعترین آسیب تاندون های دست پارگی آنها است و شایعترین علت پاره شدن این تاندون ها اصابت اجسام تیز و برنده مثل چاقو، شیشه یا لبه تیز فلزات است. گاهی اوقات پارگی تاندون فلکسور انگشت به علت راست شدن شدید یک انگشت خم شده است. مثلا وقتی یک ورزشکار رزمی، لباس حریف را گرفته و حریف با عقب رفتن سعی در خارج کردن لباس از دست وی میکند مفصل انتهایی انگشت وی به ناگهان از حالت خم شده راست میشود و همین حرکت میتواند به علت وارد آوردن کشش زیاد روی تاندون فلکسور عمقی انگشت موجب پاره شدن آن شود.

چون در انگشتان دست، اعصاب بسیار نزدیک به تاندون ها قرار گرفته اند، در بسیاری موارد آسیب تاندونی عصب هم آسیب دیده است. در بیماری آرتریت روماتوئید تاندون های فلکسور ضعیف میشوند و ممکن است بدون اینکه نیروی زیادی به آنها وارد شود پاره شوند.

 

علائم پارگی تاندون دست

 مهمترین آنها عبارتند از:

  • ناتوانی در حرکت دادن مفصل انگشت
  • باز ماندن انگشتی که تاندون آن پاره شده است 
  • درد در هنگام خم کردن انگشت
  • زخم در سطح کفی انگشت
  • تورم خفیف روی مفصل انتهایی انگشت در سطح کفی
  • درد در حین لمس قسمت کفی انگشت 

تشخیص پارگی تاندون دست

هر آسیبی در دست را باید به پزشک نشان داد. بسیاری اوقات بیمار فکر میکند آسیب دست یا انگشت وی خفیف بوده و خوب میشود. بعد از گذشت مدتی که بهبودی را مشاهده نمیکند به متخصص ارتوپدی مراجعه میکند ولی متاسفانه همین تاخیر میتواند موجب عواقب جبران ناپذیری در دست شود. اینکه بعد از ضربه شما میتوانید انگشت خود را خم و راست کنید به هیچ وجه نشانه سالم بودن تاندون های دست شما نیست. ممکن است حتی با وجود آسیب به تاندون فلکسور سطحی انگشت یا آسیب به تاندون اکستانسور انگشت، شما بتوانید انگشت خود را خم و راست کنید. پس به محض هرگونه ناراحتی در دست بعد از ضربه به پزشک مراجعه کنید.

         

 

درمان پارگی تاندون دست

 درمان پارگی تاندون های انگشتان در اکثر قریب به اتفاق موارد عمل جراحی است. جراحی هرچه زودتر انجام شود نتایج بهتری دارد. در حین جراحی پزشک دوسر تاندون را در کنار هم قرار داده و بخیه میزند. بعد از اتمام جراحی، دست در آتل گچی قرار داده میشود تا حمایت شود.