چقدر پیاده روی کنم تا وزنم کم شود؟

 

 

وقتی پای کاهش وزن به میان می آید، خیلی ها فکر می کنند ورزش سخت تنها راه خلاص شدن از وزن اضافی است، اما کاهش وزن در اثر ورزش شدیدی که فقط یکی دو بار انجام می شود اتفاق نمی افتد، بلکه فعالیت های بدنی روزمره مهم هستند. به همین علت ورزش هایی مانند پیاده روی روزانه، تاثیرات قابل توجهی بر کاهش وزن و سلامت جسمی دارند.

 

پیاده روی طوری است که نشان نمی دهد یک ورزش است. ممکن است ساعت ها در طی روز راه بروید، بدون اینکه متوجه شوید چقدر انرژی صرف این کار می کنید. پیاده روی، تمرینی کم فشار است که به عضلات و استخوان ها فشار چندانی وارد نمی کند و برای همین هر کسی می تواند آن را انجام دهد. پیاده روی منظم در مسافت های طولانی می تواند عضلات را تقویت کرده و سلامت قلبی عروقی را بالا ببرد.

 

 

پیاده روی برای کاهش وزن

 

مقدار وزنی که از طریق پیاده روی کم می کنید، بستگی به وزن بدنتان و سرعت پیاده روی دارد. هرچه سنگین تر باشید، کالری بیشتری می سوزانید. برای یک فرد بزرگسال با وزن متوسط، با 6.5 کیلومتر پیاده روی در یک ساعت، یعنی مصرف 400 کالری. شما می توانید روند کاهش وزن و کالری سوزی یتان را بر اساس مسافتی که طی می کنید کنترل نمایید. استفاده از گام شمار کارتان را بسیار راحت تر خواهد کرد.

 

اگر حساب قدم های برداشته شده تان را داشته باشید، این ابزار به شما کمک می کند تمرینات تان را با هدف کاهش وزن، متناسب کنید. گام شمارهای پیشرفته تر یا اپلیکیشن های کاهش وزن ( که معمولا در هر موبایلی وجود دارد یا قابل دانلود می باشد )، می توانند کالری سوخته را محاسبه کرده و پیشنهاد کنند که چند قدم در روز باید بردارید.

 

-          تقریبا 2000 قدم باید پیاده رو ی کنید تا 100 کالری بسوزانید.

 

-          نیم کیلوگرم کاهش وزن حدودا معادل 3500 کالری سوزاندن می باشد.

 

-          بنابراین شما باید روزانه تقریبا 10000 قدم پیاده روی کنید تا در یک هفته نیم کیلوگرم وزن کم کنید.

 

هر چند ممکن است به سختی بتوانید هر روز در جهت هدفی که دارید فعالیت کنید، اما داشتن حساب گام هایی که برمی دارید، به شما کمک می کند روی اهداف بلندمدت تان متمرکز بمانید و عواقب خوردن غذاهای پرکالری را درک کنید، غذاهایی که بعد از خوردنشان مجبورید فعالیت های بسیار زیادی انجام دهید تا بخشی از عوارض شان را جبران کنید.

 

 

پیاده روی را چطور شروع کنیم؟

 

پیاده روی کار خیلی سختی نیست، تنها باید اصولی در سبک زندگی تان داشته باشید، مثلا زودتر از اتوبوس پیاده شوید و مسیر باقیمانده را پیاده روی کنید، یا اتومبیل تان را دورتر از مقصد پارک نمایید تا فروشگاه پیاده بروید و هر وقت که ممکن بود از پله ها استفاده کنید. هر وقت که فرصت داشتید هم می توانید در محل یا خیابان اطرافتان پیاده روی کنید.

 

برای اینکه پیاده روی برایتان جالب و جذاب باشد، هر چند وقت یکبار مسیرتان را عوض کنید و جاهای جدید را امتحان نمایید، مثلا پارک های مختلف را.

 

در ماه های سرد سال هم تنبلی نکنید، لباس گرم بپوشید و برای پیاده روی بیرون بروید و یا اگر واقعا اینکار برایتان دشوار است، عضو باشگاه شوید و از تردمیل استفاده کنید. اگر فکر می کنید لازم است از یک دوست برای همراهی کمک بگیرید.

 

برای اینکه بهترین نتایج را از پیاده روی کسب کنید، هنگام راه رفتن، چانه تان را بالا بگیرید و نگاه تان مستقیم به جلو باشد. عضلات باسن و شکم را منقبض کنید و کمرتان را صاف نگه دارید. اگر مدت های طولانی ورزش و فعالیتی نداشته اید یا از بیماری خاصی رنج می برید، قبل از شروع ورزش با پزشک مشورت کنید. برای شروع راحت تر، با 15 تا 20 دقیقه پیاده روی، سه روز در هفته شروع کنید و تدریجا به روزانه 30 تا 60 دقیقه برسانید.

 

 

در پیاده روی پیشرفت کنید

 

برای افزایش شدت تمرین، سرعت تان را بالا ببرید و برای افزایش مقاومت، از وزنه استفاده کنید. همچنین می توانید برای تنوع در تمرین، از دوچرخه کمک بگیرید. برای کنترل وزن مهم است که علاوه بر ورزش و تحرک، تغذیه درست و ذهنی آرام و آسوده داشته باشید.

 

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

seemorgh.com/health

منبع:

tebyan.net

                                 

 

پوکی استخوان و شکستگی

فرد دارای پوکی استخوان ممکن است دچار شکستگی شود و بدون علامت باشد و در صورت علامت دار شدن، درد یا  دفورمیتی به خصوص در تنه به صورت کیفوز(قوز پشتی) بروز کند. اکثر موارد شکستگی ناشی از پوکی استخوان، درمانش غیر جراحی می باشد. برای کاهش درد از سرما در ابتدا و سپس گرما میتوان استفاده کرد. از داروهای  ضد دردی استفاده کرد که عارضه یبوست نداشته باشد. انواع خاصی از ارتوز برای شکستگی ناشی از پوکی استخوان باید به کاربرده شود، چون بعضی از انواع ارتوز سبب تشدید درد می شود. بعد از کاهش درد می توان برای بیمار، ورزش های مختص پوکی استخوان را تجویز کرد.اغلب دفورمیتی ناشی از پوکی به صورت کیفوز می باشد که معمولا همراه درد مزمن می باشد. برای درمان علاوه بر موارد ذکر شده بالا برای کاهش درد، باید دفورمیتی بیمار با ورزش های مختص کیفوز و ارتوز که اغلب WKO استفاده می شود، درمان شود.

                                 

 

کمردرد و سرطان

کمردرد و سرطان: ستون فقرات شایع ترین محل متاستاز استخوانی است و کمردرد شایع ترین علامت متاستاز در این ناحیه است، متاستاز در ناحیه ی توراسیک از همه شایع تر است ولی در کانسرهای کولورکتال بیش تر ناحیه ی لومبار درگیر می شود.

علائم معمول کمردرد ناشی از متاستاز

١)بروز کمردرد تدریجی پایدار

٢)عدم تشدید کمردرد با حرکت مگر در صورت pathologic fracture

٣)عدم بهبود کمردرد در حالت خوابیده

٤)در بعضی موارد بروز علائم نورولوژیک

٥)کاهش وزن غیرقابل توجیه،تب و تعریق شبانه و عدم بهبود کمردرد با درمان های حمایتی

کمردرد جدید در فردی با سابقه ی سرطان باید متاستاز در نظر گرفته شود تا زمانی که علل دیگر رد شود.

بروز کمردرد جدید بعد از ٥٠ سالگی باید از نظر متاستاز بررسی شود.

                                 

انجام ورزش بدون فشار آوردن بر مفاصل لگن و زانو

انجام ورزش بدون فشار آوردن بر مفاصل لگن و زانو

اگر می‌خواهید مرتب ورزش کنید، اما به علت آسیب‌های وارده لازم است مفاصل لگن و زانویتان را در حال استراحت قرار دهید، در طول این مدت می‌توانید برخی از تمرین‌ها را انجام دهید. برای این منظور، می‌توانید این ورزش‌ها را با هم ترکیب کنید تا یک برنامه روزانه ورزشی 30 دقیقه‌ای یا طولانی‌تر برای خودتان ایجاد کنید:

• ورزش‌های در حال درازکش مانند درازو‌نشست، شنارفتن، بالا بردن پاها و مانند اینها

• تمرین‌های با وزنه با دست مانند بلندکردن وزنه‌های کوچک با دست در جهات گوناگون

• تمرین‌های با توپ ورزشی شامل تمرین‌های کششی، دراز و نشست، بالا بردن پاها

• شنا کردن

• تمرین‌های سبک یوگا.

                                 

درمان دیسک کمر

·         درمان دیسک کمر به عوامل متعددی بستگی دارد:

 

·         علائم تجربه شده از سوی بیمار

·         سن بیمار

·         میزان فعالیت بیمار

·         وجود علائم تشدیدشونده

 

نخستین درمان دیسک کمر بدون جراحی  استراحت کردن و پرهیز از انجام فعالیت‌های تشدید کننده‌ی علائم است.

گذاشتن یخ و گرم کردن در کاهش علائم دردناک فتق دیسک بسیار مؤثر است.

اگرچه فیزیوتراپی و ورزش‌های پایدارسازی مهره‌های کمری به طور مستقیم فتق دیسک را اصلاح نمی‌کنند، اما عضله‌های مهره‌های کمری را پایدار می‌سازند و به این ترتیب بار تحمیل شده بر دیسک و مهره‌ها را کاهش می‌دهند.

بدون شک نرمش کردن برای رفع این مشکل بسیار مفید است. با نرمش‌های کششی شروع کنید؛ رو به جلو و چپ و راست خم شوید. البته انجام این نرمش‌ها را پس از اندکی قوی‌تر شدن کمر و به شرط دامن نزدن به درد شروع کنید.

                                 

دستگاه های لرزاننده اندام

دستگاه های لرزاننده اندام موثرند؟

تبلیغات دستگاه‌های لرزاننده‌ای که برای تناسب اندام استفاده می‌شود، چقدر واقعی است؟
با شروع سفر انسان به فضا در قرن بیستم، دانشمندان متوجه شدند تراکم استخوان فضانوردان در فضا به‌طور واضحی کمتر می‌شود. درمان با لرزش روشی بود که برای بازگرداندن تراکم استخوان آنها در راه بازگشت به زمین به‌کار گرفته شد. از این‌جا بود که محققان به فکر افتادند از این روش برای درمان پوکی استخوان سالمندان استفاده کنند.
تحقیقات بیشتر در این زمینه نشان داد که ارتعاش می‌تواند با ایجاد یک کشش رفلکسی در عضله، انقباض مداومی ایجاد کند. متخصصان شوروی سابق، از این اصل برای بالا بردن قدرت عضلات در ورزشکاران استفاده کردند تا این‌که در ۱۹۷۰ دانشمندان روسی دریافتند که این ارتعاش می‌تواند قدرت و انعطاف‌پذیری عضله را زیاد کرده و زمان بهبود درد پس از نرمش را کم کند.
سپس محققان غربی وارد گود شدند و از این وسیله برای ورزش، بازتوانی و کاهش درد استفاده کردند. این قصه ادامه یافت تا امروز که انواع مختلفی از دستگاه‌های لرزاننده ساخته شده که عمدتاً برای تناسب اندام و تقویت عضلات به‌کار می‌روند و تبلیغاتشان را در خیلی جاها می‌توان دید. اما آیا این وسایل واقعاً تأثیری در تناسب اندام دارند؟
امروزه استفاده از دستگاه برای لاغر شدن، رواج بیشتری در جامعه پیدا کرده است. ورزشگاه‌ها هم برای جلب نظر مردم سعی می‌کنند روز به روز در تهیه وسایل جدید با هم رقابت کنند. شما طرفدار کدام‌یک از دستگاه‌های تناسب اندام هستید؟ تردمیل؟ دوچرخه؟ یا این‌که ترجیح می‌دهید از دستگاه لرزاننده استفاده کنید که جدیدترین مدل آن به‌تازگی شهرت زیادی در کشورهای غربی برهم زده است؟!
متأسفانه در عمل، هیچ معیار صحیحی برای استفاده از این وسایل و کاربرد آن برای افراد مختلف وجود ندارد و اگر هم دارد، در مراکز ورزشی اجرا نمی‌شود. اگرچه مربیان در سالن‌های ورزشی حضور دارند و در مورد تعداد حرکات و کاربرد آن برای تناسب اندام راهنمایی لازم را ارائه می‌دهند، اما معمولاً کارشناسی وجود ندارد که با توجه به وضعیت جسمی و سوابق بیماری‌های شما، در انتخاب دستگاه مناسب و بی‌خطر برای سلامت‌تان، شما را راهنمایی کند.
شماری از محققان، می‌گویند هنوز اطلاعات دانشمندان در زمینه اثار لرزش با شدت‌های مختلف روی بدن انسان فاقد عمق کافی است و برای استفاده از این شیوه باید تامل کرد.
در نهایت این خود شما هستید که باید انتخاب کنید برای لاغر شدن از کدام وسیله استفاده کنید. پس بهتر است درباره جدیدترین دستگاه لرزاننده که موجب شگفتی خیلی از کاربران شده است، چیزهایی بدانید.
● دستگاه جدید چه می‌کند؟
دستگاه جدیدی که در آمریکا معرفی شده، صفحه‌ای مانند اسکیت برد (skateboard) است که در هر ثانیه، ۲۰ تا ۵۰ بار در سه جهت می‌لرزد و بدن فردی را که روی آن ایستاده است، به این ترتیب می‌لرزاند.
شرکت سازنده این دستگاه می‌گوید این لرزش عملکرد ریه‌ها و پاها را بهتر می‌کند، ماهیچه می‌سازد، قابلیت انعطاف و قدرت بدن را بیشتر می‌کند، درد و اضطراب را کاهش می‌دهد و روند پوکی استخوان را متوقف و فعالیت استخوان‌سازی را تشدید می‌کند.
با این حال عده‌ای از محققان از خطرات احتمالی این دستگاه، از کمردرد گرفته تا تخریب غضروف‌ها، خبر می‌دهند و حتی معتقدند لرزش‌های شدید می‌تواند به مغز هم آسیب برساند. این گروه از محققان می‌گویند علم هنوز آن‌قدر در این‌باره بررسی نکرده که در مورد عواقب درازمدت استفاده از این دستگاه نظر بدهد.
با وجود این نگرانی‌ها، سازمان فضایی آمریکا(ناسا) استفاده از دستگاه لرزاننده را به عنوان ابزاری برای کاستن از آتروفی ماهیچه و از بین رفتن سلول های استخوانی در سفرهای طولانی فضانوردان در حالت بی‌وزنی، مورد بررسی قرار داد و متوجه شد استفاده از صفحه لرزان، باعث تشدید فعالیت ماهیچه‌ها می‌شود، اما در این مورد که آیا این کار می‌تواند باعث دویدن سریع تر یا پرش‌های بلندتر در ورزشکاران شود، تحقیقی صورت نگرفت.
این دستگاه مانند ورزش‌های هوازی (آئروبیک) عمل نمی‌کند، بلکه سیستم آن بیشتر مانند یک وزنه‌برداری بدون بلند کردن وزنه است.
عوارض این دستگاه ها شامل کمردرد، آسیب به غضروف‌ها، تاری دید، کاهش قدرت شنوایی و حتی آسیب مغزی است.
● طراحی مشتری‌پسند!
سازندگان این دستگاه، علاوه بر مدل‌هایی که در سالن‌های ورزشی به‌کار می‌رود، مدل‌هایی را هم برای استفاده در منزل طراحی کرده‌اند. البته با قیمت بالای آن (از ۳ هزار تا ۱۰ هزار دلار) هرکسی از پس تهیه‌اش برنمی‌آید.
نکته دیگر این است که کسانی که از سر و صدا خوششان نمی‌آید بهتر است برای خرید این دستگاه عجله نکنند، چون موتور این دستگاه صدای همهمه خفیفی ایجاد می‌کند که ممکن است به تناسب اندامش هم نیارزد، ضمن این‌که کلی پول باید در گوشه خانه بخوابد.
جالب این‌جاست که مربیان تناسب اندام هم طرفدار این دستگاه‌ها هستند، چون احتمالاً زودتر می‌توانند از شر شاگردان تنبل خود خلاص شوند و پول بیشتری هم گیرشان می‌آید!
● فروشندگان ادعا می‌کنند!
بعضی از فروشندگان این دستگاه ادعا می‌کنند که این وسیله می‌تواند علاوه بر افزایش قدرت بدنی و بهبود خواب، باعث از بین رفتن دردهای افراد شده و مشکل بی‌اختیاری ادرار آنها را هم حل کند.
البته محققان معتقدند نباید تمام ادعاهای فروشندگان را به‌راحتی باور کرد، چون بیشتر این تبلیغات، تنها بازارگرمی بوده و الزاماً حقیقت ندارد. این محققان بر این باورند که لرزش‌های شدید و پر نوسان در درازمدت می‌تواند خطرناک باشد، زیرا این لرزش‌ها می‌توانند در سراسر بدن موج‌های شدید ایجاد کنند.
حتی سازندگان این دستگاه هم توصیه می‌کنند که روزانه حداکثر ۳۰ دقیقه از این دستگاه استفاده شود، چون استفاده بیش از حد، برخلاف استاندارد صنعتی تعیین شده در مورد ایمنی لرزه‌ها در محل کار ست. این در حالی است که اداره ایمنی و سلامت در محل کار، برای تجهیزات تناسب اندام یا ‪ fitness سطح ایمنی تعیین نمی‌کند.
سازندگان این دستگاه ها می‌گویند:" زنان باردار، افراد دچار انفصال شبکیه (جداشدگی لایه‌های داخلی شبکیه از لایه رنگدانه)، لخته‌خون، تومور استخوان و برخی دیگر از مشکلات پزشکی، نباید از دستگاه‌های لرزاننده جدید استفاده کنند."همچنین توصیه می‌کنند که روزانه حداکثر ۳۰ دقیقه از این دستگاه ها استفاده شود.
به اعتقاد کلینتون روبین، استاد مهندسی زیست پزشکی (بیومدیکال) در دانشگاه ایالتی نیویورک دستگاه‌های لرزاننده دیگری که در بازار هستند و تأیید اداره غذا و دارو (FDA) آمریکا را گرفته‌اند لرزش‌های بسیار خفیف‌تری ایجاد می‌کنند. اما میزان لرزش دستگاه‌های جدید (۲۰ تا ۵۰ بار در ثانیه)، در حدی است که می‌تواند باعث کمردرد، آسیب به غضروف‌ها، تاری دید، کاهش قدرت شنوایی و حتی آسیب مغزی شود. او به عنوان یک دانشمند، نگران آن است که مردم بر پایه معرفی نادرست و غیر علمی یک دستگاه از آن استفاده کنند، بدون آنکه از خطرات احتمالی آن آگاه باشند.
به هر حال، اگر با همه این توضیحات هنوز تکلیف را متوجه نشده اید، باید گفت فقط خود شما می‌توانید مراقب سلامت‌تان باشید! فراموش نکنید حتی در دسترس‌ترین دارو- مانند آسپرین- هم برای همه مناسب نیست!

 

                                 

 

تناسب اندام با ورزش شنا

ورزشکاران برای بهبود آسیب هایی که در طول مسابقات به آنها وارد می گردد و همچنین برای رهایی از دردهای مفصلی، شنا را انتخاب می کنند. افرادی که دچار رماتیسم و یا سایر ناتوانایی های جسمی هستند، می توانند با استفاده از شنا، هم تناسب اندام خود را حفظ کنند و هم درد خود را تا میزان بسیار زیادی کاهش دهند.
● با بدن خود خوب رفتار کنید
دکتر "رابرت راجرز" فیزیولوژیست و مدیر لابراتوار ورزشی دانشگاه نیومکزیکو، معتقد است که شنا برای همه افراد به ویژه کسانی که محدودیت های جسمانی داشته و قادر به انجام سایر ورزش ها نمی باشند، مفید است.
دکتر رابرت در ادامه اضافه می کند که: "شنا ورزشی است که در آن تمام عضلات بدن به کار گرفته شده و برای بیماران رماتیسمی، و کسانیکه اضافه وزن دارند، مناسب میباشد. شناور بودن در آب سبب می شود یک تناسب عمومی به بدن القا شود، فشار آب سبب می شود مفاصل سفت شده و خطر آسیب رسیدن به بدن در مقایسه با ورزش هایی که در خشکی انجام می شود پایین بیاید.
زمانیکه در آب شناور هستید، بدن تنها ۵۰% از وزن اصلی خود را تحمل می کند، در این حالت وزن سینه ۲۵% تا ۳۰% شده و وزن گردن نیز به ۱۰% کاهش پیدا می کند.
ورزشکاران برای بهبود آسیب هایی که در طول مسابقات به آنها وارد می گردد و همچنین برای رهایی از دردهای مفصلی، شنا را انتخاب می کنند. افرادی که دچار رماتیسم و یا سایر ناتوانایی های جسمی هستند، می توانند با استفاده از شنا، هم تناسب اندام خود را حفظ کنند و هم درد خود را تا میزان بسیار زیادی کاهش دهند.
شنا همچنین برای افرادی که دچار بیماری هایی هستند که ممکن است در اثر فعالیت های شدید بدنی افزایش پیدا کند، نیز مثمر ثمر واقع خواهد شد. حتی به افرادی که دچار آسم هستند نیز توصیه می شود که از بین ورزش های متفاوت شنا را انتخاب کنند. چراکه هوای مرطوب و گرم سبب می شود تحریک کمتری در مجاری تنفسی آنها ایجاد شود.
فواید شنا در تناسب اندام نه تنها در هنگام شنا فشار زیادی به بدن وارد نمی شود، بلکه بهترین راه برای ایجاد تناسب اندام نیز محسوب می شود. هنگام شنا کردن تمام عضلات بدن به کار گرفته می شوند که در این میان می توان به ماهیچه های شانه، کمر، شکم، پا، باسن، و ران اشاره کرد و از آنجایی که مقاومت آب ۱۲ برابر هواست، سبب می شود که قدرت و نیروی فرد افزایش پیدا کند.
شنا کردن هم سبب افزایش نیروی جسمانی می شود و هم دستگاه تنفسی را تقویت می کند که با توجه به این مطلب کمتر ورزشی را می توان پیدا کرد که شامل چنین مزایایی باشد. اما آیا شنا می تواند به شما در کاهش وزن کمک کند؟
دکتر رابرت در این زمینه می گوید: "سؤالات مختلفی در این مورد مطرح می شود و اغلب افراد سؤال می کنند که شنا چگونه می تواند به سوختن کالری کمک کند؟" تحقیقاتی در این زمینه انجام شده که حاکی از آن است که کاهش وزن از طریق شنا کردن قدری مشکل است.
زمانیکه در آب غوطه ور می شویم، این فرورفتگی در آب سبب می شود که متابولیسم بدن کاهش پیدا کند، زمانیکه متابولیسم آرام شود، بدن نیاز به کالری کمتری پیدا می کند و بالطبع میزان کمتری از کالری سوخته میشود.
در حالیکه رابرت چنین نظریه ای را بیان می کند در پایان می افزاید که البته این نتیجه نیازمند تحققات بیشتر است و هنوز به طور قطعی نمی توان ادعا کرد که شنا به درد کاهش وزن نمی خورد؛ اما بد نیست نظریه محققان دیگر را نیز بشنویم: آنها معتقدند که شنا نیز مانند سایر ورزش ها نیاز به ممارست و تداوم داشته و برای بدست آوردن نتیجه مطلوب باید از یک برنامه مدون استفاده شود."پژوهشگران معتقدند که برای کاهش وزن از طریق شنا، ابتدا باید یک مرحله تند و با فشار زیاد (سرعتی) را انجام دهید، سپس فشار خون را پایین آورده، وارد یک مرحله کند و استقامتی شوید.
اگر طبق این دستور العمل شنا نکنید، مثل این است که در حال پیاده روی نرم و آهسته هستید. "سو نلسون" کارشناس ورزش های آبی در مؤسسه ورزش های آبی کلورادو، آمریکا، اظهار می دارد که بیماران چاق بسیار زیادی را از طریق شنا درمان نموده. او می گوید: " مردی ۲۵۰ کیلویی به من مراجعه کرد که دچار رماتیسم مفصلی نیز بود.
من او را به عنوان یکی از کارکنان مجموعه پذیرفتم و او موفق شد ۱۵۰ کیلو از وزن خود را کم کند."از کجا باید شروع کرد محققان معتقدند که برای شروع می توانید مربی شنا بگیرید یا به استخر های گروهی ملحق شوید. البته برخی از استخر ها هستند که نام "حرفه ای" را به ابتدای اسم مجموعه ورزشی خود اضافه کرده اند؛ نباید کلمه "حرفه ای" شما را به اشتباه بیندازد و تصور کنید که فقط افرادی که شنا را به طور کامل بلد هستند می توانند به این استخر ها وارد شوند؛ نه!
این مجموعه ها دوره های ابتدایی، متوسط و پیشرفته را برگزار می کنند و حتی کلاس های تفریحی نیز دارند.در جلسات اول، انجام حرکات ریتمیک شنا و نفس گیری قدری مشکل به نظر میرسد.
مربیان شما را به تدریج با نحوه درست انجام حرکات و نفس گیری آشنا می کنند. آنها در هر زمان به طور مجزا بر روی یک مبحث تمرین می کنند.اگر جزء افراد مبتدی هستید، به آرامی شروع کنید؛ ابتدا می توانید تنها برای ۱۰ دقیقه شنا کنید. با ۳ تا ۵ مرتبه تمرین در طول هفته، مدت زمان شنا کردن را به ۳۰ دقیقه برسانید. البته در این نیم ساعت باید گرم کردن و سرد کردن را نیز بگنجانید. در زمان باقیمانده هم بر روی قدرت، سرعت، و کیفیت ارائه کار خود تمرکز کنید.
▪ سو می گوید: "من واقعاً مبتدی ها را تشویق می کنم، یاد گرفتن شنا نیازمند مدت زمان زیادی است؛ ما روی خاک زندگی می کنیم به همین دلیل آب برایمان کمی غریب و ناآشنا است." راههای بسیار زیادی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند از پس شنا کردن بر بیایید.
می توانید حرکات را بر روی تخته شنا انجام دهید و در امتداد طول استخر راه بروید و حرکات را در خشکی اجرا کنید.سو معتقد است که مبتدی ها می توانند وارد قسمت کم عمق شوند و با راه رفتن تنها حرکات دست را اجرا کنند. سپس سر خود را نیز در آب فرو ببرند و نفس گیری را نیز تمرین کنند.
یک لباس شنای راحت و عینک مناسب از ملزومات کار به شمار می رود. اگر احساس می کنید که هنوز نمی توانید سر خود را درون آب فرو ببرید، می توانید بعداً از عینک استفاده کنید.انتخاب صحیح زمانیکه آناهیتا، ۲ سال پیش تصمیم گرفت هفته ای ۲ مرتبه شنا کند، قادر نبود هیچ ورزش دیگری را انجام دهد. اما هنگامیکه ۱۰ کیلو از وزنش کم شد و سیستم تنفسی او نیز در شرایط بهتری قرار گرفت، توانست پیاده روی کرده و به تدریج دویدن را نیز امتحان کند. او امسال قصد دارد که در مسابقات سه گانه بانوان (شامل دو ۱۰۰متر، پرش ارتفاع، و پرتاب وزنه) شرکت کند.
"برای بدست آوردن تناسب اندام، شنا بهترین انتخاب است و برای بدن نیز هیچ گونه مشکلی ایجاد نمی کند. احساس می کنم که این ورزش باعث ایجاد آرامش نیز می شود.""زمانیکه گوش گیر ها را در گوشتان قرار می دهید، و کلاه شنا را بر سر میگذارید، فقط شمایید و آب؛ تلفن همراه یا... وجود ندارد و همه چیز بی رنگ می شود.".

 

                                 

گرفتگی عضله

چطور با گرفتگی عضله مقابله کنیم؟

صبح که از خواب بیدار می‌شویداگر به علت درد و گرفتگی عضلات گردن نتوانید سرتان را بچرخانید چه می‌کنید؟
تا به‌حال برایتان پیش آمده که حین انجام کارهای عادی روزانه، به‌طور ناگهانی دچار درد شدیدی در قسمتی از بدنتان ‌شوید؛ مثلا وقتی خم شده‌اید تا شیئی را از روی زمین بردارید یا هنگامی که سرتان را موقع خروج از پارکینگ برای احتیاط و نگاه‌کردن به عقب بر‌گردانده‌اید؟ حتی ممکن است تنها بعد از کش‌دادن بدنتان پس از یک سفر هوایی طولانی، دچار این نوع دردهای ناگهانی شدید شوید. این دردها معمولا آن‌قدر شدید هستند که شاید حتی به سختی بتوانید از جایتان تکان بخورید زیرا ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات، از قوی‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین نقاط بدن هستند و گرفتگی آنها می‌تواند منجر به بروز دردهای ناراحت‌کننده در ناحیه پشت و گردن شود.
گرفتگی عضلات یکی از شایع‌ترین عوامل ایجاد درد شدید در پشت و گردن افراد است. این درد اگرچه گاهی با بعضی روش‌های سنتی معمول هم قابل کنترل است و نیازی به درمان از طریق روش‌های جراحی ندارد اما در صورت مشاهده بعضی علائم باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
گرفتگی عضلات یکی از عکس‌العمل‌های حفاظتی و طبیعی بدن نسبت به مشکلاتی است که در ماهیچه یا رشته‌های عصبی اطراف آن پیش آمده است. گرفتگی پشت ممکن است به دلایل مختلفی بروز کند. معمولا حرکات ناگهانی نامناسب ممکن است باعث کشش‌های شدید در بافت ماهیچه‌ای و عصبی این قسمت شده و درد و ناراحتی‌ای برای ما ایجاد کند. این گرفتگی عضلات پشت گاهی هم می‌تواند نشانه‌ای از وجود صدمات و مشکلات در قسمت‌های درونی خود ستون فقرات مثل مهره‌ها یا دیسک‌ها و زردپی‌ها (رشته‌های پیوندی که مهره‌ها را به هم اتصال می‌دهند) باشد.
● این درد معنی‌دار
از اولین نشانه‌های گرفتگی عضلات، درد شدیدی است که بسته به موقعیت ناحیه صدمه‌دیده، در پشت یا گردن ظاهر می‌شود. این درد که با انقباض دردناک ماهیچه همراه است، ممکن است بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.
این درد و انقباض معمولا ۲هدف را دنبال می‌کند؛ یکی اینکه شما را متوجه وجود مشکل در بدنتان کند و دیگر اینکه حرکات شما را محدود سازد تا مانع صدمات بیشتر در آن ناحیه از بدنتان بشود. این علائم معمولا‌ بر اثر فعالیت فیزیکی زیاد تشدید می‌شوند و عموما پس از یک دوره استراحت، کمتر شده یا از بین می‌روند.
● چه باید کرد؟
در بیشتر اوقات اگر گرفتگی عضله در افراد علت پزشکی جدی نداشته باشد، با یک دوره درمانی ساده در چند روز یا چند هفته بهبود پیدا می‌کند. اما اگر هر یک از علائم زیر را در خود مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید:
▪ تغییر در نحوه عملکرد روده‌ها و مثانه؛ به طوری که در کنترل آنها دچار مشکل بشوید.
▪ ضعف ماهیچه‌ها در ناحیه بازوها و ساق پاها و عدم تعادل هنگام راه‌رفتن و احساس کاهش تــدریجــی توانایی در طی مسیری که معمولا به راحتی پیاده‌روی می‌کرده‌اید.
▪ احساس گسترش درد و بی‌حسی در دست و پا به ویژه هنگام عطسه، سرفه یا موقع نشستن.
▪ بدتر شدن درد در حالت دراز کشیدن و بی‌خوابی در طول شب از شدت درد.
▪ درد همراه با تب، کاهش وزن و دیگر نشانه‌های بیماری.
اگر هیچ یک از علائم ذکر شده را ندارید، شاید با انجام کارهایی بتوانید خودتان درد و گرفتگی ماهیچه‌هایتان را کاهش دهید یا بعضی از علائم آزاردهنده و مشکل‌ساز آن را از بین ببرید.
● از تو حرکت
انجام فعالیت‌های روزانه و معمول (البته شاید با سرعت کمتر و مطمئنا با خودداری از انجام کارها و حرکاتی که ممکن است دوباره مشکلاتی در شما ایجاد کند) بهترین و مناسب‌ترین قدم برای شروع یک دوره درمانی است. استراحت کوتاه‌مدت مشکلی ایجاد نخواهد کرد اما خوب است بدانید که فعالیت‌های سبک، به بهبود وضعیت شما سرعت می‌دهد بنابراین از دراز کشیدن و استراحت‌های طولانی‌مدت خودداری کنید.
● کمپرس سرد
در ۷۲ساعت اولیه‌ شروع گرفتگی عضلات‌ فورا تعدادی قطعه یخ یا سبزیجات یخ‌زده را در کیسه و سپس پارچه‌ای پیچیده و حداکثر ۲۰دقیقه روی موضع دردناک قرار دهید. این کار را چندین بار در طول روز تکرار کنید. کمپرس سرد، درد و ورم ناحیه درد را کاهش می‌دهد و با بی‌حس کردن بافت عضلانی آن منطقه، تحریکات عصبی محل صدمه‌دیده را کم می‌کند. البته مراقب باشید زیرا کمپرس سرد طولانی و بیش از ۲۰دقیقه در ناحیه مورد نظر می‌تواند باعث انقباض بیشتر عضلات و افزایش درد در آن شود.
● کمپرس گرم
پس از گذشت ۳روز از آغاز درد گرفتگی عضلات، می‌توانید روش کمپرس گرم را شروع کنید. کمپرس گرم باعث شل‌شدن ماهیچه‌های منقبض‌شده و افزایش جریان خون در آنها می‌شود. این کار حتما باید پس از ۷۲ساعت اولیه گرفتگی عضلات آغاز شود تا التهاب فروکش کند. استفاده از گرمای مرطوب بهتر از گرمای خشک است، زیرا میزان از دست‌دهی آب بدن را کاهش می‌دهد. برای این کار می‌توانید از انواع کمپرس‌های مرطوب مانند کیسه‌های آب‌گرم مخصوص کمپرس، حمام آب‌گرم یا جکوزی استفاده کنید.
● داروهای ضد‌درد و آرام‌بخش
انواع داروهای ضد درد مانند آسپرین، ایپوبروفن، استامینوفن یا ناپروکسن نیز می‌توانند درد را کاهش داده و ورم و گرفتگی عضلات را کم کنند. داروهای متنوعی وجود دارند که بدون نیاز به نسخه پزشک قابل‌‌خریداری هستند اما حتما در مورد استفاده از آنها با پزشک خود مشورت کنید. آنها به شما کمک خواهند کرد مناسب‌ترین دارو را تهیه کنید.
● موضع‌بند‌های طبی
استفاده کوتاه‌مدت از سینه‌‌بند‌های طبی نیز می‌تواند برای کاهش دردهای گرفتگی عضلات مفید باشد. این‌گونه تجهیزات طبی (سینه‌بند یا گردن‌بند طبی) با ثابت نگه‌داشتن و گرم کردن ماهیچه‌های محل مورد نظر، درد را کاهش خواهند داد. فراموش نکنید که در مورد استفاده از انواع کمربند، گردن‌بند و سینه‌بندهای طبی و سایز و نوع مناسب آن حتما با پزشک خود مشورت کنید تا راهنمایی‌های لازم را به شما بدهد.
البته هرگز روی این نگهدارنده‌های خارجی برای درازمدت حساب نکنید زیرا رها گذاشتن عضله‌ها و اجازه حرکت و فعالیت دادن به آنها می‌تواند برای بهبود مشکلات و صدمات شما مفید باشد.
اگر هیچ یک از روش‌های پیشنهادی بالا کارساز نبود و با هیچ‌کدام از مراقبت‌های خانگی نتوانستید درد، التهاب و گرفتگی عضلات خود را کم کنید، حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید؛ شاید آنها روش‌های مراقبتی و درمانی دیگری را به شما ارائه بدهند.
● عضله هم بگیر نگیر داره
برای جلوگیری از ایجاد دوباره صدمات در پشت و گردن و پیشگیری از گرفتگی دردناک عضلات باید قدرت و توانایی‌ عضلات خود را زیاد کنید و برای انعطاف‌پذیری ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و زرد‌پی‌هایی که ستون فقرات پشت‌تان را نگهداری ‌می‌کنند، برنامه‌ریزی و تلاش کنید. روش‌های زیر به این منظور پیشنهاد می‌شود:
▪ برای انجام ورزش‌های هوازی سبک - که به پشت و ستون فقرات و مفاصل فشار وارد نمی‌کنند - مثل دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی یا شنا برنامه‌ریزی کنید. اگر ورزش در فضای باز برایتان ممکن نیست، از دستگاه‌ها و وسایل ورزشی موجود در بازار مانند دوچرخه‌های ثابت و غیره - که در سالن‌های ورزشی موجود هستند - استفاده کنید؛ حتی می‌توانید یکی از آنها را خریداری کرده و در خانه داشته باشید و مرتبا از آن استفاده کنید.
▪ با تقویت عضلات شکم و پشت خود (بدن‌سازی) یک سینه‌بند طبی طبیعی برای نگهداری ستون فقرات خود خواهید داشت.
▪ کشش‌های آرام در عضلات، انعطاف‌پذیری آنها را زیادتر می‌کند. کشش دادن همچنین باعث می‌شود خون بیشتری به سمت عضلات‌تان جریان پیدا کند.
● هشدار، هشدار!
اگر به طور مرتب به گرفتگی عضلات دچار می‌شوید، پیش از برنامه‌ریزی برای انجام هرگونه فعالیت‌های کششی و ورزشی، حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید (حتی اگر به انجام فعالیت‌های ورزشی عادت دارید!). زمانی‌که ماهیچه‌ها، اعصاب و دیگر بافت‌های بدن تحت تاثیر گرفتگی، التهاب دارند یا در مراحل اولیه بهبود به سر می‌برند باید از وارد کردن هرگونه فشار و تحرک زیاد بر آنها خودداری کرد زیرا ممکن است صدمات بیشتری به آنها وارد شود یا روند درمان کند شود.

 

                                 

واریس ؛ روشهای پیشگیری و درمان

وریدهای واریسی معمولا بصورت طنابهایی برجسته و آبی رنگ درست زیر سطح پوست دیده می شوند. در هر قسمتی از بدن می توان این وریدها را دید، اما بیشتر پاها درگیر می شوند. وریدهای متورم و پیچ در پیچ قابل رویت که گاهی به وسیله مویرگ های پرخونی به نام وریدهای با نمای عنکبوتی شکل احاطه شده اند، همان وریدهای واریسی سطحی هستند.این وریدها دردناک و ظاهرا بد شکل هستند، اما معمولا بی ضرر هستند.
گاهی اوقات این وریدها متورم می شوند حین تماس حساس هستند. مانع جریان خون می شوند که در این صورت باعث تورم ناحیه ، خارش پوست و درد در ناحیه مبتلا می شوند. پاهای ما علاوه بر شبکه ورید سطحی یک شبکه وریدی داخلی یا عمیق هم دارد. در مواردی نادر، ورید داخلی پا به حالت واریسی در می آید.
این وریدهای واریسی عمقی معمولا دیده نمی شوند، اما می توانند باعث تورم یا درد در سراسر پا بشوند. در وریدهای واریسی عمقی ممکن است لخته های خون هم تشکیل شود.مشکل واریس نسبتا شایع است و بسیاری از مردم در خانواده خود این مشکل را دارند.
احتمال بروز واریس در زنان ۲برابر مردان است.علت واریس چیست؟ شریان ها که خون پر اکسیژن را از قلب به سراسر بدن می برند دیواره ای عضلانی و ضخیم دارند که دارای بافت الاستیک است.وریدها خون را از بدن به قلب برمی گردانند که دیواره آنها عضلانی است و شبکه ای از دریچه ها درون آنها وجود دارد که فقط به سمت قلب باز می شوند.
وقتی خون در وریدها به حرکت در می آید دریچه ها به نوبت باز می شوند تا خون حرکت کند و به جلو برود و بعد بسته می شوند تا خون به عقب برنگردد.در وریدهای واریسی ، این دریچه ها خوب کار نمی کنند به صورتی که خون در وریدها جمع می شود و عضلات براحتی نمی توانند خون را به سمت قلب حرکت دهند.
خون به جای این که از یک دریچه به دریچه دیگر به جریان در آید به صورت جمع شده در ورید حرکت می کند، فشار وریدی و احتمال احتقان ورید زیاد می شود و ورید متورم شده حالت پیچ در پیچ پیدا می کند. به دلیل این که وریدهای سطحی عضلات دیواره ای قوی ندارند احتمال واریس در این وریدها بیشتر از وریدهای عمقی است ، چرا که دیواره عضلانی وریدهای عمقی قوی تر است.هر شرایطی که باعث فشار بیش از حد روی پاها یا شکم شود می تواند منجر به واریس شود. شایع ترین فشار زمان بارداری ، در افراد چاق یا افرادی که طولانی مدت می ایستند، وجود دارد.
یبوست مزمن و در بعضی موارد نادر تومورها هم می توانند باعث واریس شوند. ماندن در حالت ساکن احتمال واریس را زیاد می کند، زیرا عضلات در حالتی که فرد بی حرکت است به پمپ کردن خون کمک نمی کنند. با بالا رفتن سن ، وریدها ضعیف تر می شوند و احتمال واریس بیشتر می شود.در قدیم می گفتند چهارزانو نشستن باعث واریس می شود در حالی که این باور غلط است؛ اما اگر کسی واریس داشته باشد چهار زانو نشستن آن را بدتر می کند.
علایم واریس چیست؟ رگهای خونی برجسته به رنگ آبی تیره بخصوص در پاها درد پا، احساس سنگینی در پا و حساس شدن آنها که اغلب با تورم پاها پس از ایستادن طولانی مدت همراه است.موارد زیر را نیز به خاطر داشته باشید و در صورت بروز آنها حتما به پزشک مراجعه کنید:اگر تورم بیش از حد یا وقتی پوست روی وریدهای واریسی پوسته پوسته شد، زخمی شده تغییر رنگ داد یا مستعد خونریزی شد احتمال ابتلا به درماتیت (التهاب پوست) ناشی از توقف خون در رگ وجود دارد.
ممکن است در این صورت برای اجتناب از گرفتاری بیشتر و پیشگیری از مشکلات جدی در گردش خون جراح ، ناچار به برداشتن وریدهای مبتلا شود. اگر وریدهای واریسی قرمزرنگ هستند باید به پزشک مراجعه شود زیرا احتمال دارد به فلبیت (التهاب رگ) مبتلا باشید. اگر بر اثر حادثه ای وریدهای واریسی پاره یا بریده شوند برای کنترل خونریزی و پیشگیری از عوارض باید به پزشک مراجعه شود. درمان واریس نوع خفیف واریس معمولا به درمان نیاز ندارد.
در این موارد در خانه با انجام کارهایی می توان درد و ناراحتی را تسکین داد.وریدهای واریسی سطحی به طور طبیعی به درمان نیاز ندارد، اما نباید از آنها غافل شد. ممکن است پزشک برای تسکین درد و فراهم کردن راحتی برای بیمار جوراب های الاستیک مخصوص واریس را توصیه کند.
این جوراب ها به عضلات پای شما کمک می کنند که با تمرکز فشار در نزدیکی وریدها خون را به سمت بالا پمپ کنند. باید صبحها بعد از بیدار شدن و قبل از این که از بستر حرکت کنید، این جوراب ها را بپوشید. در بستر که هستید پاها را بلند کنید و بالا ببرید، سپس جورابها را بپوشید.
جوراب ها نباید در قسمت مچ پا یا کشاله ران فشار وارد کنند و تنگ باشند در روز باید این جوراب ها را در طول روز چندین بار به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه پای خود را بالاتر از سطح بدن نگه دارید.گاهی پزشک برای تسکین تورم و درد، داروهای ضدالتهاب مثل آسپرین یا بروفن را تجویز می کند. اگر احساس کردید پوست اطراف وریدهای واریسی زخمی شده یا تغییر شکل داده اند یا اگر بدون نشانه های خارجی احساس درد مداوم دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید؛ چراکه ممکن است وریدهای عمقی شما مبتلا شده باشند. در بیشتر موارد لازم نیست وریدهای واریسی برداشته شوند. اگر واریس خیلی اذیت کرد با چند روش می توان آنها را برداشت.
وریدهای عنکبوتی را براحتی می توان به وسیله لیزر برداشت.در مواردی که واریس حالت خفیفی دارد، جراح با روش اسکلروتراپی درمان را انجام می دهد یعنی ماده ای شیمیایی به نام عامل اسکلروزینگ به درون ورید تزریق می شود تا دیواره های آن روی هم بخوابد و دیگر نتواند خون را جابه جا کند و به عبارتی ورید واریسی از مسیر خون حذف شود و خون از وریدهای دیگر به حرکت درآید.
در موارد شدیدتر با عمل جراحی ورید مبتلا به واریس برداشته می شود.متاسفانه هیچ درمانی نمی تواند از تشکیل واریس مجدد جلوگیری کند. قبل از اقدام درمانی باید با جراح عروق مشورت کنید تا راه درمانی مناسب برایتان در نظر گرفته شود.چگونه می توان از تشکیل واریس جلوگیری کرد؟
به طور منظم ورزش کنید. تناسب وزن و فعالیت بهترین راه برای قوی نگهداشتن عضلات پا و به حرکت درآمدن خون در بدن است.وزنتان را کنترل کنید و از چاقی بپرهیزید.-از غذاهای کم چرب ، کم نمک و کم شیرین استفاده کنید. آب زیاد بنوشید.
اگر کارتان طوری است که باید در طول روز سرپا بایستید، هر از گاهی پاهای خود را به حالت کشش درآورده و نرمش دهید تا جریان خون زیاد شود و فشار وریدی کاهش یابد.-از مصرف دخانیات خودداری کنید.
تحقیقات نشان داده است سیگار باعث افزایش فشارخون و بدترشدن واریس می شود.-اگر باردار هستید به جای آن که به پشت بخوابید روی پهلوی چپ بخوابید تا فشار وارده از رحم روی وریدهای لگن به حداقل برسد. این وضعیت باعث می شود جریان خون به جنین هم راحت تر برسد.

 

                                 

خطرات استفاده خودسرانه از جوراب واریس

شیوع بیماری واریس در بانوان به‌علت عوامل هورمونی و زایمان، ایستادن مداوم و ثابت همواره وجود داشته است. توصیه می‌شود افرادی که مجبور به ایستادن طولانی مدت هستند باید گهگاه وضعیت خود را تغییر دهند. بدن خود را به حالت نشسته یا درازکش تغییر حالت داده و یا پاهای خود را بالاتر از سطح بدن قرار دهند و با ماساژ ملایم، تخلیه وریدی را تشدید کنند.
استفاده از جوراب واریس به منظور کاهش درد و علائم این بیماری باید با توجه به نکات خاص صورت گیرد، در غیر این صورت خطرناک است. در استفاده از جوراب واریس به نکات پزشکی زیر توجه کنید:
▪ حدود ۱۰ دقیقه پیش از پوشیدن جوراب واریس، پاهای خود را به ترتیب بالا نگه دارید.
▪ اگر واریس تا قسمت‌های میانی ران پیش رفته، بهتر است جوراب مخصوص، کشاله ران را دربر گیرد.
▪ به محض شل شدن جوراب‌ها باید آنها را عوض کرد.
▪ جوراب واریس نباید فشار زیادی به بدن وارد کند و باید متناسب با اندام خود آن را انتخاب کنیم.
▪ افراد می‌توانند باورزش و تحرک بیشتر از بروز واریس پیشگیری کنند. ضمن اینکه واریس با خارج کردن وریدهای مسدودشده از طریق جراحی و روش‌های مختلف پزشکی قابل درمان است.