شکستگی
های ساعد در هر سنی ایجاد میشوند با این حال خصوصیات این شکستگی ها در بچه ها قدری
با بزرگسالان تفاوت دارد.
علت این
شکستگی ها معمولا زمین خوردن است. بچه در حین زمین خوردن دست خود را به جلوی بدن برده
و حائل بین خود و زمین قرار میدهد. پس اولین جایی که با زمین برخورد میکند کف دست است.
نیروهای
وارده از زمین به دست بچه بطور غیر مستقیم به ساعد وی منتقل شده و موجب شکستگی استخوان
های ساعد میشوند.
در این
شکستگی ها ممکن است هر دو استخوان رادیوس (زند زبرین) و اولنا (زند زیرین) و یا یکی
از آنها دچار شکستگی شوند. استخوان به دو قطعه بالایی و پایینی تقسیم میشود. گرچه این
شکستگی میتواند در هر قسمتی از ساعد ایجاد
شود ولی معمولا در محل اتصال ثلث میانی و پایینی ساعد صورت میگیرد.
در بچه
های کم سن و سال شکستگی استخوان های ساعد بصورت ترکه تری یا گرین استیک است. در این
نوع شکستگی برخلاف بالغین دو قطعه بالایی و پایینی استخوان کاملا از هم جدا نشده بلکه
از گوشه محل شکستگی همچنان به هم متصل باقی میمانند.
این اتصال
به علت این است که در هنگام شکستگی همه قسمت های استخوان نشکسته و قسمتی از آن سالم
باقی میماند و این قسمت سالم به صورت پلی دو تکه بالایی و پایینی را به هم متصل نگه
میدارد.
علت دیگر
اینست که در بچه ها پریوست ( پرده بافتی که بر روی استخوان کشیده شده است) کلفت بوده
و در حین شکستگی بطور کامل پاره نمیشود. همین پریوست تقریبا سالم موجب میشود دو تکه
بالایی و پایینی استخوان شکسته شده در محل شکستگی به هم متصل باقی بمانند.
شکستگی
ساعد در بچه ها گرچه در هر سنی دیده میشود ولی در سنین ۱۳-۱۰ سال شایعتر است.
این شکستگی ها در پسرها بیشتر از دختران دیده میشود.
شایعترین
علامت شکستگی ساعد در بچه ها درد ساعد است. در شکستگی های با جابجایی زیاد ساعد به
وضوع از وسط تغییر شکل داده و خم میشود. تشخیص قطعی این شکستگی ها به توسط رادیوگرافی
ساده داده میشود.